Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 142 takie materiały
    Alpine A310 V6 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. Alpine A310 był następcą modelu A110. Zaprezentowano go na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Na początku do napędu użyto gaźnikowego, czterocylindrowego rzędowego silnika Gordini o mocy 125 KM i pojemności 1,6 l, umieszczonego z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l, który generował moc 150 KM i moment obrotowy 203 Nm. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z nowym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 7,6 sekund. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Produkcję zakończono w 1984 roku, wyprodukowano 2340 egzemplarzy A310 oraz 9276 egzemplarzy A310 V6.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. Alpine A310 był następcą modelu A110. Zaprezentowano go na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Na początku do napędu użyto gaźnikowego, czterocylindrowego rzędowego silnika Gordini o mocy 125 KM i pojemności 1,6 l, umieszczonego z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l, który generował moc 150 KM i moment obrotowy 203 Nm. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z nowym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 7,6 sekund. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Produkcję zakończono w 1984 roku, wyprodukowano 2340 egzemplarzy A310 oraz 9276 egzemplarzy A310 V6.
    Aston Martin Lagonda Shooting Brake – Samochód osobowy klasy aut luksusowych produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 1976–1990. Auto powstało, by wyprowadzić z kryzysu finansowego w latach 70. firmę Aston Martin. Cena w momencie wypuszczenia go na rynek wynosiła 150,000 funtów, co czyniło ją najdroższą produkowaną limuzyną na świecie. Oprócz standardowo produkowanej wersji z nadwoziem limuzyny powstały także wersje przygotowane na specjalne zamówienie, m.in. specjalnie wydłużona limuzyna, dwudrzwiowe coupe oraz jeden egzemplarz o nadwoziu kombi - Shooting Brake. Silnik Lagondy został zaprojektowany przez polskiego konstruktora inżyniera Tadeusza Marka. Było to wolnossące V8 o pojemności 5,3 l, które wytwarzało moc maksymalną 313 KM i moment obrotowy 430 Nm. W samochodzie użyto produkowanej przez Chryslera trzybiegowej automatycznej skrzyni biegów. Prędkość maksymalna wynosiła 225 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,4 sekundy.
    Samochód osobowy klasy aut luksusowych produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 1976–1990. Auto powstało, by wyprowadzić z kryzysu finansowego w latach 70. firmę Aston Martin. Cena w momencie wypuszczenia go na rynek wynosiła 150,000 funtów, co czyniło ją najdroższą produkowaną limuzyną na świecie. Oprócz standardowo produkowanej wersji z nadwoziem limuzyny powstały także wersje przygotowane na specjalne zamówienie, m.in. specjalnie wydłużona limuzyna, dwudrzwiowe coupe oraz jeden egzemplarz o nadwoziu kombi - Shooting Brake. Silnik Lagondy został zaprojektowany przez polskiego konstruktora inżyniera Tadeusza Marka. Było to wolnossące V8 o pojemności 5,3 l, które wytwarzało moc maksymalną 313 KM i moment obrotowy 430 Nm. W samochodzie użyto produkowanej przez Chryslera trzybiegowej automatycznej skrzyni biegów. Prędkość maksymalna wynosiła 225 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,4 sekundy.
    Ferrari Dino 246 GT – Dino był pierwszym drogowym samochodem włoskiej marki Ferrari z silnikiem umieszczonym centralnie. Swoją nazwę zawdzięcza zmarłemu synowi Enzo Ferrariego, Dino. Oficjalnie Dino nigdy nie było opatrzone logo marki Ferrari, w obawie Enzo Ferrariego o wizerunek firmy. Wersja 246 GT wyposażone jest w 2,4-litrowe V6 o mocy 195 KM i momencie obrotowym 225 Nm. 246 GT osiąga prędkość maksymalną 240 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 7,1 sekund. W oparciu na model Dino w latach 1973–1980 produkowane było sportowe Ferrari 308 GT4, które posiadało V8 o pojemności 2,9 l, mocy 256 KM i momencie obrotowym 283 Nm. 308 GT4 osiągał prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszał 0-100 km/h w 6,7 sekund.
    Dino był pierwszym drogowym samochodem włoskiej marki Ferrari z silnikiem umieszczonym centralnie. Swoją nazwę zawdzięcza zmarłemu synowi Enzo Ferrariego, Dino. Oficjalnie Dino nigdy nie było opatrzone logo marki Ferrari, w obawie Enzo Ferrariego o wizerunek firmy. Wersja 246 GT wyposażone jest w 2,4-litrowe V6 o mocy 195 KM i momencie obrotowym 225 Nm. 246 GT osiąga prędkość maksymalną 240 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 7,1 sekund. W oparciu na model Dino w latach 1973–1980 produkowane było sportowe Ferrari 308 GT4, które posiadało V8 o pojemności 2,9 l, mocy 256 KM i momencie obrotowym 283 Nm. 308 GT4 osiągał prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszał 0-100 km/h w 6,7 sekund.
    30 kwietnia 2022, 0:18 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mitsubishi FTO – Sportowe coupe produkowane przez japońską firmę Mitsubishi w latach 1994-2000. Samochód dostępny był jedynie jako 2-drzwiowe przednionapędowe coupe. Samochód miał być sprzedawany wyłącznie na rynku japońskim, lecz dzięki popularności za oceanem zdecydowano się jednak na limitowaną sprzedaż modelu w innych rejonach świata. Nazwa FTO to akronim od "Fresh Touring Origination", nawiązuje ona do modelu Galant FTO coupe z roku 1971. Do napędu użyto silników R4 o pojemności 1,8 l i mocy 127 KM, V6 o pojemności 2 l i mocy 172 KM. Model Mitsubishi FTO V6 GPX samochód posiadał silnik V6 o pojemności 2 l, który generował moc 200 KM i moment obrotowy 199 Nm. Pozwalało to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 225 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 7,5 sekundy. Samochód zdobył w latach 1994-95 tytuł "Car of the Year Japan".
    Sportowe coupe produkowane przez japońską firmę Mitsubishi w latach 1994-2000. Samochód dostępny był jedynie jako 2-drzwiowe przednionapędowe coupe. Samochód miał być sprzedawany wyłącznie na rynku japońskim, lecz dzięki popularności za oceanem zdecydowano się jednak na limitowaną sprzedaż modelu w innych rejonach świata. Nazwa FTO to akronim od "Fresh Touring Origination", nawiązuje ona do modelu Galant FTO coupe z roku 1971. Do napędu użyto silników R4 o pojemności 1,8 l i mocy 127 KM, V6 o pojemności 2 l i mocy 172 KM. Model Mitsubishi FTO V6 GPX samochód posiadał silnik V6 o pojemności 2 l, który generował moc 200 KM i moment obrotowy 199 Nm. Pozwalało to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 225 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 7,5 sekundy. Samochód zdobył w latach 1994-95 tytuł "Car of the Year Japan".
    Citroen SM – Samochód luksusowy produkowany przez francuskiego Citroena, we współpracy z włoskim Maserati w latach 1970-1975. Auto oficjalnie zaprezentowano na 1970 roku podczas Salonu Genewskiego. W tym też roku pierwsze egzemplarze trafiły na rynek. Najmocniejszym dostępnym silnikiem był trzylitrowy V6 o mocy 192 KM, który pozwalał osiągnąć prędkość maksymalną 225 km/h. Z jego produkcji zrezygnowano w 1975 roku, z powodu kryzysu paliwowego. Przez 5 lat wyprodukowano 12 920 sztuk, z tego 2400 trafiło na rynek amerykański.
    Samochód luksusowy produkowany przez francuskiego Citroena, we współpracy z włoskim Maserati w latach 1970-1975. Auto oficjalnie zaprezentowano na 1970 roku podczas Salonu Genewskiego. W tym też roku pierwsze egzemplarze trafiły na rynek. Najmocniejszym dostępnym silnikiem był trzylitrowy V6 o mocy 192 KM, który pozwalał osiągnąć prędkość maksymalną 225 km/h. Z jego produkcji zrezygnowano w 1975 roku, z powodu kryzysu paliwowego. Przez 5 lat wyprodukowano 12 920 sztuk, z tego 2400 trafiło na rynek amerykański.
    Alfa Romeo 155 Q4 – Samochód produkowany przez włoską markę Alfa Romeo w latach 1992-1998. 155 powstała jako projekt unifikacji rozwiązań technicznych Alfy Romeo i Fiata. Wersja Q4 ma silnik z Lancii Delty o pojemności 2 l i mocy 190 KM. Skrzynia biegów pochodziła ze sportowej wersji Delty - Integrale. Samochód potrafił osiągnąć prędkość maksymalną 225 km/h oraz w 7 sekund osiągnąć prędkość 100 km/h.
    Samochód produkowany przez włoską markę Alfa Romeo w latach 1992-1998. 155 powstała jako projekt unifikacji rozwiązań technicznych Alfy Romeo i Fiata. Wersja Q4 ma silnik z Lancii Delty o pojemności 2 l i mocy 190 KM. Skrzynia biegów pochodziła ze sportowej wersji Delty - Integrale. Samochód potrafił osiągnąć prędkość maksymalną 225 km/h oraz w 7 sekund osiągnąć prędkość 100 km/h.
    Buick Electra 225 –
    10 czerwca 2020, 0:59 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj