Dwudrzwiowe coupe zapowiedziane przez japońską firmę Nissan 6 grudnia 2007 roku. Prace nad samochodem trwały od 2001 roku. Po zakończeniu produkcji modelu Skyline R34 w 2002 roku nastała 6-letnia przerwa. W 2003 roku powstał nieco odbiegający segmentem od poprzednika model V35. Był to pierwszy Skyline, który był sprzedawany w USA jako Infiniti G35. Nissan GT-R został oficjalnie zaprezentowany w 2007 roku, a wprowadzony do sprzedaży w 2008. Nissan zaprezentował wersję GT-R Nismo podczas Tokyo Motor Show 2013. W wersji Nismo moc silnika wzrosła do 600 KM i 652 Nm momentu obrotowego. GT-R Nismo przyspiesza do 60 mph zajmuje 2,5 sekundy. Na New York Auto Show 2019 Nissan zaprezentował model GT-R Nismo na rok 2020. Zmiany w Nismo obejmują nowy tryb „R”, zmieniający ustawienie w celu szybszej zmiany biegów, nowe turbosprężarki z samochodu wyścigowego GT3 poprawiające przyspieszenie, lżejsze 20-calowe kute felgi aluminiowe RAYS ze specjalnie opracowanymi oponami Dunlop, wloty powietrza w błotnikach inspirowane GT3, lekkie karbonowo-ceramiczne hamulce, które są największymi tarczami hamulcowymi, jakie kiedykolwiek zamontowano w japońskich samochodach produkcyjnych, nowe zawieszenie, a dach, maska i błotniki są wykonane z włókna węglowego w celu zmniejszenia masy. Nissan twierdzi, że nowy GT-R Nismo jest szybszy niż poprzednie modele, a masa wszystkich nowych ulepszeń została zmniejszona do 1703 kg, czyli o 20 kg lżejszy w porównaniu z GT-R Nismo z 2017 roku.
Samochód sportowy o nadwoziu coupe produkowany przez japońską markę Toyota od 16 marca 2012 roku wraz z bliźniaczą odmianą - Subaru BRZ, od której różni się jedynie kilkoma detalami. Samochód nazwą nawiązuje do produkowanej w latach 80. Toyoty AE86. Wersja koncepcyjna GT86 nazwana była Toyota FT-86. Rajdową wersję CS-R3 opracowano w Toyota Motorsport GmbH pod kątem wymogów kategorii R3 FIA. Badania zgodności z przepisami zakończono pomyślnie w październiku 2015 r. i tym samym GT86 CS-R3 stał się pierwszym nowym samochodem rajdowym z napędem na tylną oś, który otrzymał homologację FIA w XXI wieku. Główne różnice w stosunku do modelu standardowego obejmują zwiększenie mocy silnika z 200 do 232 KM i maksymalnego momentu obrotowego z 205 do 235 Nm, zastosowanie sześciostopniowej, sekwencyjnej skrzyni biegów Drenth i mechanizmu różnicowego o ograniczonym poślizgu, wzmocnione zawieszenie i hamulce, sportowy układ wydechowy i standardowo montowaną klatkę bezpieczeństwa.
Mieszkanka bloku zarejestrowała z okna kamerą telefonu studzienkę, która wystrzeliła w powietrze przez ulewne deszcze. Drogą przejeżdżał akurat samochód osobowy. Auto podskoczyło na kilkadziesiąt centymetrów w górę.
