Szukaj
Znalazłem 142 takie materiały
Body
1977 Mexico, fully restored and resprayed Ford Olympic Blue, alloy Tarmac arches, allot front splitter, fibreglass boot, perspex windows, Hella spot lights, stainless steel nuts and bolts throughout.
Engine
2-litre 16-valve Vauxhall XE engine, fully rebuilt by Hellier Performance, forged Mahle pistons, dynamically balanced crankshaft and flywheel, balanced con rods, uprated big end bearings, ARP bolts throughout, gas flowed cylinder head, three-angle valve seats, high lift cams, vernier pulleys, twin 45 DCOE Weber carbs with 36 mm chokes, port matched manifold, blueprinted, MBE management, 11:1 compression ratio, remote oil filter, alloy Opel Manta sump, Facet red top fuel pump, adjustable regulator.
Transmission
Getrag five-speed gearbox, ratios changed, custom-made one-piece prop.
Suspension
Bilstein coil-overs, roller top mounts, adjustable TCAs, quick rack, anti-dive and double width kit, single leaf decambered rear springs, anti-tramp bars, Panhard rod, polybushed throughout.
Brakes
Front: Mondeo callipers with 280 mm vented Sierra Cosworth discs on modified hubs.
Rear: Sierra XR4x4 discs and callipers. AP Racing 551 brake fluid, bias pedal box. Braided lines throughout.
Wheels And Tyres
Compomotive FH split-rims with Toyo Proxes T1R tyres. Front: 8Jx15 inch with 205/50/15. Rear: 9Jx15 with 225/50/15
Interior
Safety Devices roll cage, Sparco sprint bucket seats with alloy side mounts, Luke four-point harnesses, OMP Corsica steering wheel, alloy centre console and firewall, brake and power lines run inside, carbon look door cards, centrally-mounted Capri tank with alloy filler, alloy battery tray.
Dla rocznika 1969 przygotowano zestaw niewielkich zmian, główną z nich było przestylizowanie przedniego grilla. Moc jednostek napędowych pozostała niezmieniona. Bazowy źródłem napędu był silnik R6 3.7 (225). W 1969 Dodge rozpoczął testy wersji Charger Daytona - cechowała się ona nadwoziem z przedłużoną o 18 cali (460 mm) przednią częścią, charakterystycznym noskiem. Jako podstawowe źródło napędu służył silnik V8 440, opcjonalnie dostępny był 426 HEMI.
Dane Techniczne:
Marka i model: Vector W2
Premiera: 1973
Lata produkcji: 1976-1989
Silnik: Chevrolet Small-Block V8, dostrojony przez firmę Donovan 70° (8-cylindrowy w układzie widlastym)
Turbodoładowanie: TAK - Podwójne doładowanie firmy AiResearch
Liczba zaworów.: 16v (2 zawory na cylinder)
Pojemność skok.: 5730 cm³
Układ zasilania: wtrysk bezpośredni
Moc kW (KM): 441 kW (600 KM) przy 5700 1/min
Max. moment obrotowy: 800 Nm przy 4800 1/min
Stopień sprężania: 8,1:1
Przełożenia / skrzynia biegów: 3-biegowa automatyczna, napęd na tylną oś
Układ hamulcowy: Stalowe, wentylowane z przodu i z tyłu, zaciski 4-tłoczkowe, z tyłu 2-tłoczkowe
Średnica tarcz – (Przód: Ø 309 mm / Tył: Ø 309 mm)
Karoseria / Nadwozie: Konstrukcja stalowa, aluminium, kompozyty.
Rozstaw osi: 2616 mm
Opony: Felgi - aluminiowe (przód: Goodyear GS-E - 225 x 55 / VR15 / tył: Goodyear GS-E - 345 x 35 / VR15)
Miary D x S x W (mm): 4368 x 1930 x 1080 mm
Zbiornik paliwa: 113 l
Masa własna: 1262 kg
Prędkość maksymalna (km/h): 322 km/h
Przyśpieszenie
0 – 100 km/h: 4,5 s
Droga hamowania
ze 100km b/d
Zużycie paliwa
na 100km b/d
Ciekawostki:
Vector W2 uznawany był jako najszybsze auto świata, chociaż jego prędkości nigdy nie zmierzyły niezależne źródła.
Auto wystepowało również w kilku filmach i reklamach.
W Polsce auto znane przede wszystkim dzięki produkcji tureckich gum Turbo, w których zawsze z gumą do żucia dołączana była jedna naklejka. Obecnie naklejki mają status kolekcjonerski. W Polsce obrazki z gumami produkowane były w seriach, które wychodziły od 1989 do roku 1991 jako I seria, i jako II seria od 2003 do 2007.
W Stanach Zjednoczonych auto było przedmiotem wielu spraw sądowych o przywłaszczenie marki Vector, które wykorzystała w swoich reklamach firma "Vantage" (producent ekskluzywnych wyrobów nikotynowych) i firma "Goodyear" (światowy producent opon)
Producent twierdził, że auto może być wyposażone w silnik o mocach 450-600 a nawet istnieje zmodyfikowanie jednostki do 1500 KM kosztem większej zawodności. Jednak żaden model nie przekroczył nigdy 600 KM.
M1 to jedyne BMW z centralnym silnikiem zamocowanym wzdłużnie, przeznaczone do ruchu po drogach publicznych. Sześciocylindrowy silnik benzynowy o pojemności 3453 cm³ z dwoma wałkami rozrządu i wtryskiem wielopunktowym umożliwiał uzyskanie prędkości maksymalnej wynoszącej 261 km/h oraz przyspieszenia do "setki" w czasie 5,6 s. Był to samochód niezwykle nowoczesny jak na swoje czasy. Jednostka napędzająca koła tylne miała 4 zawory na cylinder oraz moc 204 kW (277 KM). Turbodoładowane silniki wersji wyścigowych uzyskiwały nawet do 634 kW (862 KM).
Nadwozie z ramą przestrzenną ze stali oraz elementami z włókien szklanych zaprojektował Giugiaro. Montaż samochodu miał odbywać się w fabryce Lamborghini w Sant' Agata, lecz firma zbankrutowała po zbudowaniu kilku prototypów M1. Auto miało opony 205/55/16 z przodu oraz 225/50/16 z tyłu, oraz hamulce tarczowe wentylowane na wszystkich kołach.
Dane techniczne
Silnik
R6 3,5 l (3453 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC
Układ zasilania: wtrysk
Średnica cylindra × skok tłoka: 93,40 mm × 84,00 mm
Stopień sprężania: 9,0:1
Moc maksymalna: 277 KM (204 kW) przy 6500 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 330 N•m przy 5000 obr/min
Osiągi
Przyspieszenie 0-80 km/h: 4,5 s
Przyspieszenie 0-100 km/h: 5,9 s
Przyspieszenie 0-160 km/h: 13,1 s
Czas przejazdu pierwszych 400 m: 13,8 s
Czas przejazdu pierwszego kilometra: 25,4 s
Prędkość maksymalna: 262 km/h
Najmocniejsza wersja to 6A12 2.0l DOHC 24v MIVEC V6, która miała 200 KM i 199 Nm, V-Max 225 km/h, od 0 do 100 km/h w 7,5 s przy masie własnej 1170 kg, wyłącznie napęd na przód.
Jeśli ktoś zastanawia się nad zakupem rodzinnego samochodu to gorąco polecam Touring'a. Prowadzi się świetnie, wnętrze jak to BMW ma w tradycji przede wszystkim dba o kierowcę równocześnie zapewniając pasażerom całkiem przyzwoite warunki podróży.
Top Fuel Dragster jest napędzany paliwem wyścigowym dającym najwyższą moc - mieszanka 90% nitrometanu i 10% metanolu - stąd nazwa tej klasy dragsterów.
Silnik takiego monstrum, to najczęściej V8 o pojemności 8,2 litra (najczęściej, ponieważ ta klasa ma ograniczenie pojemności skokowej do 500 cali sześciennych, czyli dokładnie 8194 cm sześciennych, aczkolwiek, nie spotkałem się z innymi silnikami, niż V8 8,2L). Oczywiście w celu uzyskania jak największej mocy silnik jest doładowany kompresorem (nie używają turbosprężarek, ponieważ z kompresora są w stanie uzyskać dużo więcej mocy). Blok silnika, wał korbowy, rozrząd, i inne elementy są wykonane z materiałów najwyższej jakości, wytrzymałości, odporności na temperaturę, oraz najmniejszej wagi, dzięki czemu cały silnik waży zaledwie 225 kg. Na przykład wałki rozrządu są wykonane ze stali węglowej 8620, czyli lekkiej i odpornej na ekstremalne warunki. Silnik taki kręci się na dość wysokie obroty: od 8500 do nawet 10000 na minutę.
Czas na parę słów o głównym źródle mocy takiego dragstera, czyli kompresorze. Może na wszelki wypadek przypomnę, ze koło kompresora jest napędzane za pomocą obrotów wału korbowego, przez co - w przeciwieństwie do turbosprężarek - kompresor zawsze zabiera trochę mocy silnika (im wyższe obroty, tym więcej). W celu uzyskania jak najwyższego ciśnienia doładowania kompresor jest tak zaprojektowany, że kręci się z prędkością większą, niż wał korbowy. Najwyższe osiągane ciśnienie doładowania w silnikach tych dragsterów, to aż od 3,8 do 4,5 bara, ale wiadomo, że można nawet uzyskać ponad 5 barów. Kompresor jest tak duży i kręci się z taką prędkością, że silnik traci aż 900 km mocy, żeby go napędzać, przy najwyższym ciśnieniu doładowania.
Moc tych silników, to nie setki, lecz tysiące koni mechanicznych. Najczęściej w zakresie od 8000 do 9500 koni. Są też bestie, które przekraczają 10000 koni mechanicznych.
Wszystko to napędza maszynę, która w 0,53 sekundy rozpędza się od 0 do 100 km/h. Pewnie wielu z was myśli, że opowiadam teraz pierdoły, ale to prawda. Robi 1/4 mili w czasie poniżej 5 sekund i przy niewyobrażalnej prędkości równej połowie prędkości dźwięku - ponad 500 km/h! Na kierowcę Top Fuel Dragstera działają przeciążenia rzędu 4G (dla porównania na pilotów myśliwców maksymalnie przy starcie około 3G)