Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 182 takie materiały

    Odszedł od nas Sergio Pininfarina

    Odszedł od nas Sergio Pininfarina – Sergio Pininfarina urodził się 8 września 1926 roku. Jego prawdziwym nazwiskiem było Farina, które zmienił w 1961 roku na Pininfarina, co zatwierdził w specjalnym dekrecie Giovanni Gronchi, ówczesny prezydent Republiki Włoskiej. Sergio był absolwentem inżynierii mechanicznej Politechniki w Turynie. Swoją wielką karierę rozpoczął w zakładzie Carrozzeria Pinin Farina w roku 1950, należącej do jego ojca. W 1960 roku przejął po nim obowiązki i rozpoczął kierownictwo firmą. W 1996 roku został szefem spółki po śmierci ojca. Był on współprojektantem takich aut jak: 1953 Ferrari 250 1954 Lancia Aurelia B24 1955 Alfa Romeo Giulietta 1957 Lancia Flaminia 1959 Ferrari 250 GT SWB 1963 Chevrolet Corvette Rondine 1964 Ferrari 275 GTS 1965 MGB GT 1966 Alfa Romeo 1600 Spider "Duetto" 1966 Fiat 124 Sport Spider 1967 Ferrari Dino 206 1968 Ferrari Daytona 1969 Peugeot 504 Cabriolet 1971 Ferrari Berlinetta Boxer 1971 Fiat 130 Coupe 1975 Rolls-Royce Camargue 1978 Jaguar XJ-S 1978 Jaguar XJ Spider 1979 Lancia Beta Montecarlo Turbo 1980 Pininfarina Pininfarina 2000 Spider / Pininfarina Azzurra / Pininfarina 2000 Spider Tributo Ferrari 1983 Alfa Romeo 33 1983 Peugeot 205 1984 Ferrari Testarossa 1987 Cadillac Allanté 1987 Ferrari F40 1987 Alfa Romeo 164 1987 Peugeot 405 1989 Ferrari Mythos 1992 Alfa Romeo GTV/Spider 1993 Ferrari F50 1993 Peugeot 306 1994 Fiat Coupé 1997 Peugeot 406 Coupé 1997 Ford Focus 1999 Mitsubishi Pajero 1999 Ferrari 360 2000 Daewoo Tacuma 2000 Ferrari 550 Barchetta 2002 Daewoo Nubira 2002 Ferrari Enzo 2003 Maserati Quattroporte 2005 Maserati Birdcage 75th 2006 Volvo C70 2006 Ferrari P4/5 by Pininfarina 2007 Ferrari 599 GTB Fiorano 2009 Ferrari 458 Italia Pochylmy czoła przed tym wybitnym człowekiem. Pininfarina zmarł 3 lipca 2012 roku.
    Sergio Pininfarina urodził się 8 września 1926 roku. Jego prawdziwym nazwiskiem było Farina, które zmienił w 1961 roku na Pininfarina, co zatwierdził w specjalnym dekrecie Giovanni Gronchi, ówczesny prezydent Republiki Włoskiej.

    Sergio był absolwentem inżynierii mechanicznej Politechniki w Turynie. Swoją wielką karierę rozpoczął w zakładzie Carrozzeria Pinin Farina w roku 1950, należącej do jego ojca. W 1960 roku przejął po nim obowiązki i rozpoczął kierownictwo firmą. W 1996 roku został szefem spółki po śmierci ojca.

    Był on współprojektantem takich aut jak:

    1953 Ferrari 250
    1954 Lancia Aurelia B24
    1955 Alfa Romeo Giulietta
    1957 Lancia Flaminia
    1959 Ferrari 250 GT SWB
    1963 Chevrolet Corvette Rondine
    1964 Ferrari 275 GTS
    1965 MGB GT
    1966 Alfa Romeo 1600 Spider "Duetto"
    1966 Fiat 124 Sport Spider
    1967 Ferrari Dino 206
    1968 Ferrari Daytona
    1969 Peugeot 504 Cabriolet
    1971 Ferrari Berlinetta Boxer
    1971 Fiat 130 Coupe
    1975 Rolls-Royce Camargue
    1978 Jaguar XJ-S
    1978 Jaguar XJ Spider
    1979 Lancia Beta Montecarlo Turbo
    1980 Pininfarina Pininfarina 2000 Spider / Pininfarina Azzurra / Pininfarina 2000 Spider Tributo Ferrari
    1983 Alfa Romeo 33
    1983 Peugeot 205
    1984 Ferrari Testarossa
    1987 Cadillac Allanté
    1987 Ferrari F40
    1987 Alfa Romeo 164
    1987 Peugeot 405
    1989 Ferrari Mythos
    1992 Alfa Romeo GTV/Spider
    1993 Ferrari F50
    1993 Peugeot 306
    1994 Fiat Coupé
    1997 Peugeot 406 Coupé
    1997 Ford Focus
    1999 Mitsubishi Pajero
    1999 Ferrari 360
    2000 Daewoo Tacuma
    2000 Ferrari 550 Barchetta
    2002 Daewoo Nubira
    2002 Ferrari Enzo
    2003 Maserati Quattroporte
    2005 Maserati Birdcage 75th
    2006 Volvo C70
    2006 Ferrari P4/5 by Pininfarina
    2007 Ferrari 599 GTB Fiorano
    2009 Ferrari 458 Italia

    Pochylmy czoła przed tym wybitnym człowekiem. Pininfarina zmarł 3 lipca 2012 roku.
    5 lipca 2012, 6:48 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Głosów
    186
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    186

    Fiat 125p Piękno Polskiego Klasyka

    Fiat 125p Piękno Polskiego Klasyka – Polski Fiat 125p – samochód osobowy klasy średniej produkowany w FSO na Żeraniu od 28 listopada 1967 do 29 czerwca 1991 na podstawie umowy licencyjnej z włoską firmą FIAT z 1965 roku. Po wygaśnięciu licencji w 1983 roku nazwę zmieniono na FSO 125p. Samochód został wprowadzony jako następca dla przestarzałej Warszawy 223/224. Konstrukcyjnie był połączeniem włoskich modeli 1300/1500 i 125. Do napędu używano benzynowych silników R4 OHV o pojemności 1,3 i 1,5 litra, w późniejszym czasie dodatkowo przejęto gamę jednostek napędowych z Poloneza. Powstały także krótkie serie z silnikami wysokoprężnymi i benzynowymi DOHC. Moment obrotowy przenoszony był przez: suche jednotarczowe sprzęgło, 4-biegową manualną (od 1985 5-biegową) skrzynię biegów, dwuczęściowy wał napędowy i tylny most na koła tylne. Samochód dostępny był początkowo jako 4-drzwiowy sedan, w 1972 roku do oferty dołączyła wersja kombi, trzy lata później pick-up. Przez cały okres polskiej produkcji przeprowadzane były liczne modernizacje modelu, najbardziej widoczna z nich przygotowana została dla rocznika 1975, zmieniono wówczas znacznie wygląd nadwozia i kabiny pasażerskiej. W roku 1978 wprowadzono następcę, Poloneza, oba modele produkowane były jednak równocześnie aż do 1991 roku. Łącznie powstało 1 445 699 egzemplarzy modelu, z czego 874 966 trafiło na eksport.
    Polski Fiat 125p – samochód osobowy klasy średniej produkowany w FSO na Żeraniu od 28 listopada 1967 do 29 czerwca 1991 na podstawie umowy licencyjnej z włoską firmą FIAT z 1965 roku. Po wygaśnięciu licencji w 1983 roku nazwę zmieniono na FSO 125p.
    Samochód został wprowadzony jako następca dla przestarzałej Warszawy 223/224. Konstrukcyjnie był połączeniem włoskich modeli 1300/1500 i 125. Do napędu używano benzynowych silników R4 OHV o pojemności 1,3 i 1,5 litra, w późniejszym czasie dodatkowo przejęto gamę jednostek napędowych z Poloneza. Powstały także krótkie serie z silnikami wysokoprężnymi i benzynowymi DOHC. Moment obrotowy przenoszony był przez: suche jednotarczowe sprzęgło, 4-biegową manualną (od 1985 5-biegową) skrzynię biegów, dwuczęściowy wał napędowy i tylny most na koła tylne. Samochód dostępny był początkowo jako 4-drzwiowy sedan, w 1972 roku do oferty dołączyła wersja kombi, trzy lata później pick-up. Przez cały okres polskiej produkcji przeprowadzane były liczne modernizacje modelu, najbardziej widoczna z nich przygotowana została dla rocznika 1975, zmieniono wówczas znacznie wygląd nadwozia i kabiny pasażerskiej. W roku 1978 wprowadzono następcę, Poloneza, oba modele produkowane były jednak równocześnie aż do 1991 roku. Łącznie powstało 1 445 699 egzemplarzy modelu, z czego 874 966 trafiło na eksport.
    26 czerwca 2012, 23:03 przez junior1296 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Głosów
    79
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    79

    Simson S51 4 biegi 12V Electronic 1983 rok

    Simson S51 4 biegi 12V Electronic 1983 rok – Moja perełka.
    Moja perełka.
    11 czerwca 2012, 13:48 przez prezes96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    własne

    Głosów
    65
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    65

    Ford Escort

    Ford Escort – Mk I (1968-1975) W 1967 roku brytyjski oddział Forda zaprezentował następcę samochodu Ford Anglia, pod nazwą Escort. Produkcję rozpoczęto jednocześnie w zakładach w Niemczech i Anglii. Był to dwu- i czterodrzwiowy sedan i trzydrzwiowe kombi. Silniki o pojemności 1,1 l, 1,3 l i 1,6 l przenosiły napęd na tylne koła. W 1971 roku pojawiła się wersja Escort Mexico, nazwana tak po zwycięstwie w rajdzie „London to Mexico Rally” w 1970 roku. W 1974 pojawia się sportowa wersja RS2000. Mk II (1975-1980) W 1975 pojawiła się druga generacja Escorta. Nowe było przede wszystkim nadwozie, a silniki pozostały te same, co w Escorcie Mk I. Dodatkowo wprowadzono jednostkę 1,8 l w wersji RS1800. Wersję RS2000 można było odróżnić po podwójnych reflektorach z przodu. Mk III (1980-1986) We wrześniu 1980 roku zaprezentowano trzecią już generację. Po raz pierwszy w tym modelu zastosowano przedni napęd. Ford Escort został wybrany samochodem roku 1981. Nowością było także nadwozie typu liftback trzy lub pięciodrzwiowe, mające nawiązać bezpośrednią walkę z najgroźniejszym rywalem, Volkswagenem Golfem. Napęd stanowiły silniki 1,1 l, 1,3 l i 1,6D l W 1981 pojawiła się wersja XR3 z silnikiem 1,6 l o mocy 96 KM. W sierpniu 1983 roku zaprezentowano 2-drzwiowy kabriolet i sedana o nazwie Orion. W wersji XR3i pojawił się wtrysk paliwa a moc wzrosła do 105 KM. Mk IV (1986-1990) Na początku 1986 przeprowadzono facelifting. Zmieniono zderzaki, pas przedni, pojawiła się nowa jednostka 1,4 l W 1989 zastosowano nowego diesla 1,8 l. Mk IV charakteryzował się bardziej opływowym kształtem maski. Zmiany były na tyle niewielkie, że Mk IV był natychmiast rozpoznawalny jako następca poprzedniego modelu.Do innych zmian należało zastąpienie modelu XR3 z układem gaźnikowym, przez model XR3i, w którym zastosowano wtrysk paliwa w systemie K-Jetronic.Najmocniejsza wersja RS Turbo z silnikiem o mocy 132 KM (często legitymująca się mocą 145-150 KM) sterowana była systemem wtrysku KE-Jetronic. Mk V (1990-1993 W 1990 roku zaprezentowano kolejną wersję Escorta. Zastosowano jednostki 1,3 l (60 KM), 1,4 l (71 KM), 1,6 l (105 KM), 1,6 l 16V (90 KM), 1,8l 16V i diesel 1,8 l (60 KM). Wersja XR3i otrzymała silnik 1,8 l o mocy 130 KM (pozostałe 1,8 l 105 i 115 KM), a nowy RS2000 silnik 2,0 l o mocy 150 KM. Ta ostatnia miała możliwość otrzymania napędu na cztery koła.Produckja odbywała się w niemieckich fabrykach Ford Escort RS Cosworth – sportowy samochód osobowy (hot hatch) konstrukcji Forda oparty na modelach Escort MkV i Sierra RS Cosworth produkowany w latach 1992-1996. Wyprodukowano 7165 egzemplarzy modelu[1]. Samochód oparto na skróconej płycie podłogowej Sierry 4x4. Przystosowano do niej nadwozie Escorta MkV odpowiednio zmodyfikowane przez Karmanna. Pierwsze 2500 egzemplarzy powstało w celu uzyskania homologacji pozwalającej na start w rajdach Grupy A FIA[1]. W serii tej zastosowano turbosprężarkę Garett T3/T04B, silniki w nią wyposażone charakteryzowały się dużą turbodziurą. W drugiej serii Escorta użyto mniejszej turbiny Garett T25, co pozwoliło zniwelować niekorzystne zjawisko. Z zewnątrz samochód wyróżniał się dużym spojlerem na klapie bagażnika. Mk Vb (1992-1995) Pierwsze zmiany stylistyczne przeprowadzono w 1992 roku, zmieniając pas przedni (charakterystyczny owalny wlot w atrapie chłodnicy) i tylne lampy. W 1995 roku Ford zrezygnował z nazwy Orion i sedan także otrzymał nazwę Escort.Ta wersja Escorta z silnikami 1,3 l i 1,6 16V montowana była również w polskich zakładach Forda w Płońsku. Mk VI (1995-2000) Drugi gruntowny facelifting odbył się w styczniu 1995 roku. Ponownie zmieniono pas przedni, jak też deskę rozdzielczą. W 1998 Escorta zastąpił całkowicie nowy model – Ford Focus. Produkcję zakończono w 2000, jednak ostatni furgon zszedł z taśmy w 2002 roku. W tych latach produkowana też była sportowa odmiana – Ford Escort RS 2000 z silnikiem o pojemności 2,0 l i mocy 150 KM. Silnik ten zapewniał przyspieszenie do 100 km/h w czasie 8,7 sekundy i prędkość maksymalną wynoszącą 208 km/h.
    Mk I (1968-1975)
    W 1967 roku brytyjski oddział Forda zaprezentował następcę samochodu Ford Anglia, pod nazwą Escort. Produkcję rozpoczęto jednocześnie w zakładach w Niemczech i Anglii. Był to dwu- i czterodrzwiowy sedan i trzydrzwiowe kombi. Silniki o pojemności 1,1 l, 1,3 l i 1,6 l przenosiły napęd na tylne koła. W 1971 roku pojawiła się wersja Escort Mexico, nazwana tak po zwycięstwie w rajdzie „London to Mexico Rally” w 1970 roku. W 1974 pojawia się sportowa wersja RS2000.

    Mk II (1975-1980)
    W 1975 pojawiła się druga generacja Escorta. Nowe było przede wszystkim nadwozie, a silniki pozostały te same, co w Escorcie Mk I. Dodatkowo wprowadzono jednostkę 1,8 l w wersji RS1800. Wersję RS2000 można było odróżnić po podwójnych reflektorach z przodu.

    Mk III (1980-1986)
    We wrześniu 1980 roku zaprezentowano trzecią już generację. Po raz pierwszy w tym modelu zastosowano przedni napęd. Ford Escort został wybrany samochodem roku 1981. Nowością było także nadwozie typu liftback trzy lub pięciodrzwiowe, mające nawiązać bezpośrednią walkę z najgroźniejszym rywalem, Volkswagenem Golfem. Napęd stanowiły silniki 1,1 l, 1,3 l i 1,6D l W 1981 pojawiła się wersja XR3 z silnikiem 1,6 l o mocy 96 KM. W sierpniu 1983 roku zaprezentowano 2-drzwiowy kabriolet i sedana o nazwie Orion. W wersji XR3i pojawił się wtrysk paliwa a moc wzrosła do 105 KM.

    Mk IV (1986-1990)
    Na początku 1986 przeprowadzono facelifting. Zmieniono zderzaki, pas przedni, pojawiła się nowa jednostka 1,4 l W 1989 zastosowano nowego diesla 1,8 l. Mk IV charakteryzował się bardziej opływowym kształtem maski. Zmiany były na tyle niewielkie, że Mk IV był natychmiast rozpoznawalny jako następca poprzedniego modelu.Do innych zmian należało zastąpienie modelu XR3 z układem gaźnikowym, przez model XR3i, w którym zastosowano wtrysk paliwa w systemie K-Jetronic.Najmocniejsza wersja RS Turbo z silnikiem o mocy 132 KM (często legitymująca się mocą 145-150 KM) sterowana była systemem wtrysku KE-Jetronic.

    Mk V (1990-1993
    W 1990 roku zaprezentowano kolejną wersję Escorta. Zastosowano jednostki 1,3 l (60 KM), 1,4 l (71 KM), 1,6 l (105 KM), 1,6 l 16V (90 KM), 1,8l 16V i diesel 1,8 l (60 KM). Wersja XR3i otrzymała silnik 1,8 l o mocy 130 KM (pozostałe 1,8 l 105 i 115 KM), a nowy RS2000 silnik 2,0 l o mocy 150 KM. Ta ostatnia miała możliwość otrzymania napędu na cztery koła.Produckja odbywała się w niemieckich fabrykach

    Ford Escort RS Cosworth – sportowy samochód osobowy (hot hatch) konstrukcji Forda oparty na modelach Escort MkV i Sierra RS Cosworth produkowany w latach 1992-1996. Wyprodukowano 7165 egzemplarzy modelu[1].

    Samochód oparto na skróconej płycie podłogowej Sierry 4x4. Przystosowano do niej nadwozie Escorta MkV odpowiednio zmodyfikowane przez Karmanna. Pierwsze 2500 egzemplarzy powstało w celu uzyskania homologacji pozwalającej na start w rajdach Grupy A FIA[1]. W serii tej zastosowano turbosprężarkę Garett T3/T04B, silniki w nią wyposażone charakteryzowały się dużą turbodziurą. W drugiej serii Escorta użyto mniejszej turbiny Garett T25, co pozwoliło zniwelować niekorzystne zjawisko. Z zewnątrz samochód wyróżniał się dużym spojlerem na klapie bagażnika.

    Mk Vb (1992-1995)
    Pierwsze zmiany stylistyczne przeprowadzono w 1992 roku, zmieniając pas przedni (charakterystyczny owalny wlot w atrapie chłodnicy) i tylne lampy. W 1995 roku Ford zrezygnował z nazwy Orion i sedan także otrzymał nazwę Escort.Ta wersja Escorta z silnikami 1,3 l i 1,6 16V montowana była również w polskich zakładach Forda w Płońsku.

    Mk VI (1995-2000)
    Drugi gruntowny facelifting odbył się w styczniu 1995 roku. Ponownie zmieniono pas przedni, jak też deskę rozdzielczą. W 1998 Escorta zastąpił całkowicie nowy model – Ford Focus. Produkcję zakończono w 2000, jednak ostatni furgon zszedł z taśmy w 2002 roku. W tych latach produkowana też była sportowa odmiana – Ford Escort RS 2000 z silnikiem o pojemności 2,0 l i mocy 150 KM. Silnik ten zapewniał przyspieszenie do 100 km/h w czasie 8,7 sekundy i prędkość maksymalną wynoszącą 208 km/h.
    30 maja 2012, 16:20 przez MatiG96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    24
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    24

    Piękny Golf mk1 GTi Pirelli 1983′

    28 maja 2012, 21:40 przez pindzio (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    15
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    15

    Audi 100 C3 Cygaro...

    Audi 100 C3 Cygaro... – Na targach IAA w 1979 roku zaprezentowano prototypowy model car 2000 posiadający sześciocylindrowy silnik o mocy 180 KM. Planowano nazwać go Audi 300, jednak mając na uwadze Mercedesa pozostano przy dotychczasowej nazwie. Nowe Audi 100 pojawiło się w 1983 i było większe oraz bardziej aerodynamiczne od swojego poprzednika. Samochód urósł do wymiarów 4,80 × 1,81 x 1,42m, jednak rozstaw osi pozostał ten sam. Model C3 cechował się dużym bagażnikiem (570 l) i płaską szybą przednią (kąt nachylenia wynosił 54 stopnie). Ze względu na charakterystyczną sylwetkę (zwężająca się linia nadwozia od środkowego słupka zarówno w kierunku przodu pojazdu jak również ku jego tyłowi) model ten został "ochrzczony" mianem "cygara". Dzięki odpowiednio zaprojektowanemu przodowi auta, uzyskano niespotykany w tamtych latach w samochodach seryjnych współczynnik oporu powietrza Cx=0,3. Do "cygara" oferowano czterocylindowe silniki o pojemności 1,8 litra i mocy 75 lub 90 KM oraz pięciocylindrowe: o pojemności: 1,9L (100 KM Gażnikowy), 2.0L (113 KM/115 KM), 2,14 (136 KM/141 KM/182 KM), 2,23L (115 KM/138KM/165 KM/190 KM/200 KM/220 KM), 2,3L (136 KM). Doładowane jednostki to silniki o pojemnościach 2,14L oraz 2,23L. Z jednostek Diesla dostępne były 2,0L (69 KM) 2,4L (82 KM) oraz Turbo doładowane 2,0L (87 KM/100 KM), 2,5L TDI o mocy 120 KM. Samochód występował w wersji z napędem przednim oraz z napędem na cztery koła. Trzecia generacja Audi 100 była sprzedawana na rynek amerykański jako Audi 5000.
    Na targach IAA w 1979 roku zaprezentowano prototypowy model car 2000 posiadający sześciocylindrowy silnik o mocy 180 KM. Planowano nazwać go Audi 300, jednak mając na uwadze Mercedesa pozostano przy dotychczasowej nazwie. Nowe Audi 100 pojawiło się w 1983 i było większe oraz bardziej aerodynamiczne od swojego poprzednika. Samochód urósł do wymiarów 4,80 × 1,81 x 1,42m, jednak rozstaw osi pozostał ten sam. Model C3 cechował się dużym bagażnikiem (570 l) i płaską szybą przednią (kąt nachylenia wynosił 54 stopnie). Ze względu na charakterystyczną sylwetkę (zwężająca się linia nadwozia od środkowego słupka zarówno w kierunku przodu pojazdu jak również ku jego tyłowi) model ten został "ochrzczony" mianem "cygara". Dzięki odpowiednio zaprojektowanemu przodowi auta, uzyskano niespotykany w tamtych latach w samochodach seryjnych współczynnik oporu powietrza Cx=0,3. Do "cygara" oferowano czterocylindowe silniki o pojemności 1,8 litra i mocy 75 lub 90 KM oraz pięciocylindrowe: o pojemności: 1,9L (100 KM Gażnikowy), 2.0L (113 KM/115 KM), 2,14 (136 KM/141 KM/182 KM), 2,23L (115 KM/138KM/165 KM/190 KM/200 KM/220 KM), 2,3L (136 KM). Doładowane jednostki to silniki o pojemnościach 2,14L oraz 2,23L. Z jednostek Diesla dostępne były 2,0L (69 KM) 2,4L (82 KM) oraz Turbo doładowane 2,0L (87 KM/100 KM), 2,5L TDI o mocy 120 KM. Samochód występował w wersji z napędem przednim oraz z napędem na cztery koła. Trzecia generacja Audi 100 była sprzedawana na rynek amerykański jako Audi 5000.
    15 maja 2012, 16:14 przez MatiG96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Głosów
    24
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    24

    Mazda RX-7

    Mazda RX-7 – Samochód Mazda RX-7 oficjalnie zaprezentowano w marcu 1978 roku. Było to auto sportowe, które charakteryzowało się bardzo niskim jak na tamte czasy współczynnikiem oporu powietrza Cx=0,36. We wszystkich modelach tego auta montowany był oryginalny silnik z tłokiem obrotowym skonstruowany według patentu Feliksa Wankla nazwany od jego nazwiska silnikiem Wankla. Pierwszy model RX-7 był wyposażony w silnik o pojemności 1146 cm³ (2x573cm³) porównywalną z pojemnością 2292 cm³ silnika konwencjonalnego. Początkowo był produkowany w dwóch wersjach silnikowych o mocy 95 KM i 105 KM. Od roku 1983 pojazd otrzymał nowy turbodoładowany silnik i elektroniczny system wtrysku paliwa. W roku 1985 pojawiła się druga generacja modelu RX-7 o pojemności 2x654 cm³ z turbodoładowaniem. Trzecia generacja tego modelu produkowana była od roku 1992. Zasadniczą wadą tego modelu było wysokie spalanie. Obecnie jego miejsce w Europie zajmuje nowy model sportowego coupe - Mazda RX-8. Dane techniczne samochodu Mazda RX-7 (trzecia generacja)[edytuj] Nadwozie 2-drzwiowe, 2-miejscowe 2-wirnikowy silnik Wankla z dwiema turbosprężarkami Pojemność skokowa - 2 x 654 cm³ Moc maksymalna - 176 kW(239 KM) przy 6500 obr/min Maksymalny moment obrotowy - 294 Nm przy 5000 obr/min Stopień sprężania - 9,0:1 Skrzynia przekładniowa 5-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna Hamulce przednie tarczowe wentylowane i tylne tarczowe Ogumienie o wymiarach 225/50 ZR16 Długość/szerokość/wysokość - 429,5/175/123 cm Masa własna pojazdu - 1320 kg Prędkość maksymalna - 250 km/h Zużycie paliwa - 16 l/100 km (dane testowe)
    Samochód Mazda RX-7 oficjalnie zaprezentowano w marcu 1978 roku. Było to auto sportowe, które charakteryzowało się bardzo niskim jak na tamte czasy współczynnikiem oporu powietrza Cx=0,36. We wszystkich modelach tego auta montowany był oryginalny silnik z tłokiem obrotowym skonstruowany według patentu Feliksa Wankla nazwany od jego nazwiska silnikiem Wankla. Pierwszy model RX-7 był wyposażony w silnik o pojemności 1146 cm³ (2x573cm³) porównywalną z pojemnością 2292 cm³ silnika konwencjonalnego. Początkowo był produkowany w dwóch wersjach silnikowych o mocy 95 KM i 105 KM. Od roku 1983 pojazd otrzymał nowy turbodoładowany silnik i elektroniczny system wtrysku paliwa. W roku 1985 pojawiła się druga generacja modelu RX-7 o pojemności 2x654 cm³ z turbodoładowaniem. Trzecia generacja tego modelu produkowana była od roku 1992. Zasadniczą wadą tego modelu było wysokie spalanie. Obecnie jego miejsce w Europie zajmuje nowy model sportowego coupe - Mazda RX-8.

    Dane techniczne samochodu Mazda RX-7 (trzecia generacja)[edytuj]

    Nadwozie 2-drzwiowe, 2-miejscowe
    2-wirnikowy silnik Wankla z dwiema turbosprężarkami
    Pojemność skokowa - 2 x 654 cm³
    Moc maksymalna - 176 kW(239 KM) przy 6500 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy - 294 Nm przy 5000 obr/min
    Stopień sprężania - 9,0:1
    Skrzynia przekładniowa 5-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna
    Hamulce przednie tarczowe wentylowane i tylne tarczowe
    Ogumienie o wymiarach 225/50 ZR16
    Długość/szerokość/wysokość - 429,5/175/123 cm
    Masa własna pojazdu - 1320 kg
    Prędkość maksymalna - 250 km/h
    Zużycie paliwa - 16 l/100 km (dane testowe)
    14 maja 2012, 23:15 przez MatiG96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Głosów
    49
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    49

    Jak Wszyscy To i Ja!!

    Jak Wszyscy To i Ja!! – Jest to SIMSON Schwalbe KR 51/2 z 1983 roku. 100% oryginał!! Stan idealny. Motorek posiada silnik o pojemności 49cm3 i mocy 3,7 KM. Uciągnie max 70 km/h
    Jest to SIMSON Schwalbe KR 51/2 z 1983 roku. 100% oryginał!! Stan idealny. Motorek posiada silnik o pojemności 49cm3 i mocy 3,7 KM. Uciągnie max 70 km/h
    4 maja 2012, 22:27 przez lenardzik6 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    MOJE

    Głosów
    34
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    34

    FIAT 127

    FIAT 127 – Fiat 127 - samochód osobowy klasy niższej, produkowany przez firmę FIAT w latach 1971-1987. W 1972 r. został samochodem roku Występował jako 2-drzwiowy fastback, 3-drzwiowy hatchback, 5-drzwiowy hatchback i 3-drzwiowe kombi. Napędzany był czterocylindrowymi silnikami benzynowymi o pojemności 903 cm³ (47, 45 KM), 1049 cm³ (50 - 70 KM), 1301 cm³ (75 KM) i dieslem o poj. 1301 cm³ (45 KM). Napęd przekazywany był na koła przednie. Fiat 127 zastąpił model 850. Pierwsza generacja produkowana była w latach 1971 - 1977. W 1977 roku model przeszedł modyfikacje i zmienił nieznacznie wygląd. Zmieniono linię tylnego bocznego okna, zastosowano plastikowe zderzaki, zmieniono pas przedni, maskę silnika i tylne lampy. W 1981 roku model przeszedł kolejne zmiany (pas przedni i tylny) i w tej postaci dotrwał do końca produkcji. Oficjalnie został zastąpiony przez Fiata Uno w 1983 roku. Fiat 127 produkowany był też w Hiszpanii jako Seat 127/Seat Fura i w Brazylii jako Fiat 147 (1976-1986) oraz montowany w Polsce jako Polski Fiat 127p. Licencja na model 127 (z nadwoziem Autobianchi) została kupiona przez jugosłowiańskie zakłady Zastava, produkujące go do 2008 roku jako Yugo Koral.
    Fiat 127 - samochód osobowy klasy niższej, produkowany przez firmę FIAT w latach 1971-1987. W 1972 r. został samochodem roku
    Występował jako 2-drzwiowy fastback, 3-drzwiowy hatchback, 5-drzwiowy hatchback i 3-drzwiowe kombi. Napędzany był czterocylindrowymi silnikami benzynowymi o pojemności 903 cm³ (47, 45 KM), 1049 cm³ (50 - 70 KM), 1301 cm³ (75 KM) i dieslem o poj. 1301 cm³ (45 KM). Napęd przekazywany był na koła przednie. Fiat 127 zastąpił model 850. Pierwsza generacja produkowana była w latach 1971 - 1977.

    W 1977 roku model przeszedł modyfikacje i zmienił nieznacznie wygląd. Zmieniono linię tylnego bocznego okna, zastosowano plastikowe zderzaki, zmieniono pas przedni, maskę silnika i tylne lampy. W 1981 roku model przeszedł kolejne zmiany (pas przedni i tylny) i w tej postaci dotrwał do końca produkcji. Oficjalnie został zastąpiony przez Fiata Uno w 1983 roku. Fiat 127 produkowany był też w Hiszpanii jako Seat 127/Seat Fura i w Brazylii jako Fiat 147 (1976-1986) oraz montowany w Polsce jako Polski Fiat 127p.

    Licencja na model 127 (z nadwoziem Autobianchi) została kupiona przez jugosłowiańskie zakłady Zastava, produkujące go do 2008 roku jako Yugo Koral.
    13 kwietnia 2012, 13:00 przez piotrek1585 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    9
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    9

    Mercedes-Benz W201 Cosworth

    Mercedes-Benz W201 Cosworth – Usportowiona wersja serii W201 opracowana w 1983 roku. Po udanej prezentacji modelu M3 postanowiono stworzyć konkurenta dla BMW w segmencie sedanów charakteryzujących się wysokimi osiągami. A także zacząć rywalizację w wyścigach turystycznych DTM. Pomysł przedstawiono firmie Cosworth, która specjalizuje się w modyfikacjach silników, i z nią zdecydowano się na współpracę.
    Usportowiona wersja serii W201 opracowana w 1983 roku. Po udanej prezentacji modelu M3 postanowiono stworzyć konkurenta dla BMW w segmencie sedanów charakteryzujących się wysokimi osiągami. A także zacząć rywalizację w wyścigach turystycznych DTM. Pomysł przedstawiono firmie Cosworth, która specjalizuje się w modyfikacjach silników, i z nią zdecydowano się na współpracę.
    12 kwietnia 2012, 15:52 przez mercmaniac (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    19
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    19

    Zobacz następne