Szukaj
Znalazłem 182 takie materiały
6
Chciałbym pochwalić się Obecnie Najmocniejszym Fiatem Uno Turbo Mk1 1,4T 8V W Polsce
Jako baza posłużył 3-drzwiowy Fiat Uno z 1983 roku w dość opłakanym stanie, który znaczną część życia spędził rdzewiejąc w krzakach.
W 2008 roku przyszedł w końcu czas na reanimację zakrojoną na szerszą skalę. Na pierwszy ogień poszła blacharka i tak po kilku miesiącach dłubania, w maju 2009 udało się zakończyć pierwszy etap odbudowy. Następny w kolejności był silnik, niestety seryjne 0,9 o zabójczej mocy 45KM nie napawało optymizmem. Auto zostało uruchomione z kupionym okazyjnie seryjnym silnikiem 1.4 N/A, który był tylko etapem przejściowym na czas poszukiwania jednostki z Uno Turbo. W drugiej połowie 2010r. po wstępnym skompletowaniu gratów potrzebnych do wspomnianego wcześniej swapa motor doczekał się remontu i przy okazji na małej kuracji wzmacniającej był to STAGE 1 na chwilę obecną Doczekał się STAGE 2 Zapraszam do Lektury
Marka i Model: Fiat Uno Mk I 1.4 Turbo '83r.
Silnik:
- Blok 146A2.000
- Konwersja z 1301->1372 cm3
- Układ korbowy Uno 1.4 N/A, nowe panewki, pierścienie
- Wymieniony kompletny rozrząd, uszczelki, simmeringi,termostat, węże,kable, etc.
- Świece NGK BCPR7ET
- Głowica splanowana, dotarte zawory, nowe uszczelniacze
- Wałek 280°/270°, 10,8/9,65mm - REWAR
Układ Paliwowy
-Pompa Zewnętrzna Walbro GSL 392 255l/h
- Paliwo Shell V Power Nitro + Racing 100
- Wtryski 385ccm
Elektronika & Układ zasilania:
- Seryjne UT Mk I (bez odcinki)
- Akumulator Exide Premium w bagażniku
- Ecumaster DET3 + Map Sensor 4b w trybie Fuel Implant
Układ dolotowy:
-Orurowanie custom z nierdzewki
-Intercooler Forge
- Filtr stożkowy plus dolot 3"
-Łączniki silikonowe FMIC Performance
-MBC ProPerfekt
-BOV ProPerfekt Typ I
-Przerobiony kolektor ssący (powiększone runnery + większa przepustnica)
-
Układ wydechowy:
-Turbo KKK K16
-Custom DP 2,78"
-kolektor wydechowy Punto GT w bandażu termoizolacyjnym
-Kpl. wydech z nierdzewki 2,37"
-Tłumik końcowy Custom
Układ chłodzenia:
-Nowa chłodnica BEHR
-Nowa pompa wody, termostat
-Płyn chłodniczy G12+
- Chłodnica Oleju Ori UnoTurbo
Układ napędowy:
-Skrzynia z UT Mk II (górne wybieranie)
-Przegląd, nowe uszczelniacze
-Sprzęgło 215mm z PGT
-Olej Valvoline DuraBlend 75W90
-Nowe przeguby Metelli
Zawieszenie:
-Amortyzatory OEM Magneti Marelli UnoTurbo
-Rozpórka tylnych kielichów Wiechers
- Rozpórka przednia Sparco
- Klatka Bezpieczeństwa
-Sprężyny progresywne Power Tech -60/-60mm
-Nowe wahacze, łączniki, końcówki drążków,łożyska etc.
-Felgi 15" Fiat Croma
- Opony 195/50r15 BFGoodrich GForce Profiler
Układ hamulcowy:
-Przód z Punto GT Tarcze Brembo Max 258mm (wentylowane)
-Tył z Punto GT 240mm tarcze nawiercane i nacinane
-Przód i tył kompletne Zaciski i Jarzma z Punto GT
-Przewody Ferodo
-Płyn hamulcowy Ferodo Racing DOT 5.1
- Korektor Siły Hamowania
Wnętrze:
-OEM Look UT Mk I
-Gałka zmiany biegów OMP
- Kierownica Momo
- Dodaktowe Wskaźniki Boost Auto Gauge
& EGT Greddy
- Fotele kubełkowe Mirco
-Pasy szelkowe 4ro punktowe Sabelt
Body Kit :
-W trakcie
Fabryczna Moc i Moment:
105 KM @ 5750RPM
146Nm @ 3200RPM
STAGE 1
144 Km @ 4600RPM
230Nm @ 2988RPM
STAGE2:
256KM 311Nm
Masa 800Kg
Hamownia ->>> https://www.youtube.com/watch?v=a2WXBQhQ4uc
Więcej zdjęć relacji z Prac Filmów Wykresów itp na oficjalnym Fun Page https://www.facebook.com/ItalianPocketRocket
Pozdrawiam Adrian
Stay Tuned!
187
10
Rajdowy Mistrz Polski: 1975, 1983, 1987, 1989, 1990, 1991, 1992
Rajdowy Wicemistrz Europy: 1992
Zmarł w wyniku wypadku podczas Zimowego Rajdu Dolnośląskiego, 2 km od startu 5. odcinka specjalnego Orłowiec – Złoty Stok, 20 lutego 1993. Jego samochód wypadł z zakrętu i uderzył w drzewo lewą stroną na wysokości przednich drzwi. Kierowca był przytomny, jednak profesjonalna pomoc nadeszła za późno i szanse Bublewicza na przeżycie drastycznie zmalały.
33
21
47
16
15
14
Audi quattro zadebiutowało 3 marca w 1980 roku w Genewie. Nad autem pracowano od lutego 1977. Wtedy to Ferdynand Piech, Jorg Bensinger, Hans Nedvidek i kilku projektantów z Audi zaczęło pracować nad rewolucyjnym sportowym wozem. Idea napędu na 4 koła zrodziła się podczas zimowych testów Audi 200 oraz Volkswagena Iltisa. Okazało się wówczas, że powolna terenówka radzi sobie lepiej w zimowych warunkach niż sportowa limuzyna ze 170 konnym silnikiem. Grupa inżynierów postanowiła zaadaptować napęd na 4 koła do auta osobowego. Powstał wówczas pierwszy prototyp opierający się na Audi 80 B1, wyposażony w układ napędu na 4 koła z Volkswagena Iltisa i silnik z Audi 200. Kolejny prototyp opierał się już na przygotowywanym do produkcji Audi 80 Typ 81 (B2). Po przeprowadzeniu testów i przekonaniu zarządu projekt dostał zielone światło i zlecono opracowanie nadwozia opierającego się na Audi 80. Pierwszym kierowcą testowym był Hannu Mikkola. Po krótkim teście skomentował możliwości wozu: „Właśnie doświadczyłem powiewu przyszłości. Ten samochód zrewolucjonizuje rajdy na zawsze”. Pierwszy prototyp określany był skrótem „A1” to: „Allrad 1” (czyli po prostu: „z napędem na wszystkie koła”). To samo oznaczenie nosiła potem pierwsza ewolucja rajdowa tego auta.
Auto zaprezentowane w Genewie technicznie opierało się na wielu elementach Audi 80 Typ 81, na jego bazie powstało również Audi Coupé typ 85. Audi quattro nosiło wewnętrzne oznaczenie Typ 85, auto zewnętrznie wyróżniało się poszerzeniami nadkoli, szerokimi zderzakami, itp. Pod maską pracował silnik pięciocylindrowy z turbodoładowaniem, początkowo o pojemności 2.1l i mocy 200 KM. Był on rozwinięciem silnika znanego z Audi 200 5T Typ 43. Posiadał 10 zaworów i mechaniczny wtrysk paliwa. Audi quattro z tym silnikiem rozpędzało się do 100km/h w 7.1s i osiągało prędkość maksymalną 222km/h. Auto było wyposażone w stały napęd na 4 koła z blokowanym centralnym i tylnym mechanizmem różnicowym. Pierwsza poważna modernizacja auta miała miejsce wraz z odświeżeniem gamy Audi 80 Typ81 pod koniec 1982 roku. Wówczas podwójne kwadratowe reflektory zastąpiono reflektorami zespolonymi i wprowadzono elektroniczne wskaźniki. Wcześniej zmieniono również układ sterowania blokadami napędów. W roku 1984 auto przeszło poważniejszą modernizację. Ponownie zmieniono atrapę chłodnicy i przednie reflektory, z tyłu zastosowano czarne lampy firmy Frankani, wprowadzono całkowicie nowe wnętrze oraz elektroniczne wskaźniki z systemem AutoCheck z syntezą mowy. Pod maskę trafił nowy pięciocylindrowy, turbodoładowany silnik o pojemności 2.2 o tej samej mocy. Poprawiła się elastyczność auta, teraz przyspieszenie do 100km/h zajmowało 6.7s. W roku 1987 wraz z wprowadzeniem nowej generacji napędu quattro do wszystkich pozostały modeli Audi również Audi quattro wyposażono w układ napędowy z centralnym mechanizmem różnicowym typu Torsen i uruchamianą za pomocą przycisku blokadą tylnego mostu. Ostatnia poważna modernizacja auta miała miejsce w 1989, pod maskę trafił wówczas zmodyfikowany silnik 2.2 wyposażony w 20-zaworową głowicę, dysponujący mocą 220 KM. Audi quattro 20V rozpędzało się do 100km/h w 6.3s i osiągało prędkość maksymalną 230km/h. W tej formie auto było produkowane do 1991 roku, a jego oficjalnym następcą zostało Audi Coupé S2 Typ 8B.
W sumie wyprodukowano ponad 11 tys. sztuk Audi quattro, najrzadsze są modele z silnikiem 20V, których powstało poniżej 1000.
Audi Sport Quattro
Jest to skrócona wersja Audi quattro. Zbudowana na potrzeby homologacji rajdowej grupy B. Została zaprezentowana na targach motoryzacyjnych IAA we Frankfurcie w roku 1983. Dzięki krótszemu rozstawowi osi auto miało być bardziej zwrotne. Dla potrzeb homologacyjnych wyprodukowano 220 sztuk. Samochód był dostępny w sprzedaży od grudnia 1984 roku, za horrendalną wówczas cenę 195 000 DEM, którą podniesiono od 1 stycznia 1985 do 203.850 DEM (w tym samym czasie Porsche 911 turbo sprzedawano za ok. 100 000 DEM). W tamtym czasie był to najdroższy model seryjnie produkowanego niemieckiego auta. Mimo ceny, Sport Quattro znalazło 170 prywatnych nabywców. Poza krótszym rozstawem osi, auto wyróżniało się szerszymi nadkolami, zmodyfikowanym przodem i maską, przebudowaną tablicą rozdzielczą i znacznymi modyfikacjami technicznymi. Pomimo krótkiego rozstawu osi, auto było 4 osobowe. Pod maską pracował pięciocylindrowy silnik 2.1 z turbosprężarką i 20-zaworową głowicą osiągający moc 306 KM. Przyspieszenie od 0 do 100km/h zajmowało 4,9 s, a prędkość maksymalna tego auta wynosiła 250km/h. Kolejna wersja - rajdowa - posiadała moc 331 kW/450 KM; a przyspieszenie od 0 do 100km/h wynosiło 3,5 s. W ramach 220 wyprodukowanych egzemplarzy powstało również 20 sztuk Audi Sport quattro S1 o mocy 390 kW/530 KM i przyspieszeniu 2,6 s do 100 km/h. Do startu w znanym wyścigu górskim w USA - Pikes Peak International Hill Climb w 1987 roku - powstała wersja specjalna Audi Sport quattro S1 Pikes Peak z silnym ospojlerowaniem i skrzydłem dociskowym z tyłu, z silnikiem o mocy 440 kW/598 KM, której przyspieszenie wynosiło mniej niż 2,5 s do 100km/h.
Wersja seryjna samochodu dostępna była tylko w kilku kolorach nadwozia: białym, czerwonym, zielonym, niebieskim, czarnym. Obecnie ceny rynkowe tego auta wynoszą ponad 100 tys. euro.
Twórcom quattro od początku przyświecała myśl o rajdowym wykorzystaniu samochodu. Krótko po rozpoczęciu produkcji seryjnej odmiany, w styczniu 1981 pierwsza rajdowa wersja quattro wystartowała w austriackim Janner Rally od razu wygrywając w debiucie. W tym samym roku quattro zadebiutowało również w mistrzostwach świata, wygrywając z przewagą prawie sześciu minut pierwszy odcinek specjalny. Do takiej przewagi w większości przyczynił się napęd na cztery koła. Warto dodać, że to dzięki quattro w rajdach zaczęto stosować ów napęd. W 1984r. Hannu Mikkola wygrał rajd Portugalii za sterami quattro A2 sponsorowanego przez HB. Można powiedzieć, że te dwa modele były swego rodzaju wstępem do rajdowej Grupy B.
119