Szukaj
Znalazłem 182 takie materiały
Niestety nawet pozytywne opinie o aucie nie pozwoliły na rozpoczęcie jego seryjnej produkcji. Z powodu braku środków przerwano prace nad projektem. Wyprodukowane prototypy napędzały dwa silniki o mocy 54 i 61 KM. Pod maskę wersji produkcyjnej miał trafić 1.6-litrowy diesel.
http://www.parts-specs.com/Volkswagen/Polo/1.0-C-1983-2-door-sedan-000968
Ale mimo wszystko, dzisiaj nie wszyscy łapią klimat tego samochodu.
Jedni nie zwracają uwagi na ten model, ponieważ śledzą jedynie aktualności, słowo "Corolla" kojarzy im się z przednionapędowymi modelami, o których czytają dziś na onecie.
Dla innych to nadal "tylko toyota" albo "tylko corolla", poza tym myślą, że jego popularność to wyłącznie "japońska bajka" (chodzi im o mangę i anime Initial D).
Jednak istnieje też spora grupa ludzi, dla których ten samochód to nie kończąca się miłość i pasja, obiekt fascynacji dotyczących najmniejszych ciekawostek oraz szczegółów, czy też dyskusji na temat wyników wyścigów sprzed kilkunastu lat i specyfikacji danych modeli, nie zapominając o bazie modyfikacji które nadal przedłużają życie tego samochodu, itp. itd.
Sport jest esencją duszy AE86. Osobiście za każdym razem jak myślę o tym modelu, mam przez oczami jego specyfikację N2 łącznie z wyglądem, albo driftowóz z solidnie zbudowanym silnikiem 4A lub 3S po swapie, czy też jakikolwiek projekt który jest efektem pasji, aby po 30 latach od opuszczenia fabryki, mieć sportowy samochód który oferuje taki poziom doznań, że niektórym ludziom ciężko pozbywać się Toyoty AE86.
Na początku lat osiemdziesiątych, modne stały się nadwozia z wyraźnie zaakcentowanym bagażnikiem - trójbryłowe, określane czasem mianem "tre volumi", w którym poszczególne części auta (komora silnika, kabina pasażerska i bagażnik) są osobnymi bryłami. Prototyp Poloneza, z takim właśnie nadwoziem, powstał około 1983 roku w FSO. Nie posiadam niestety bliższych informacji o tym samochodzie, podobno było kilka wersji, niektóre zaprojektowane przez Włochów. Prace nad sedanem jednak przerwano pod koniec lat osiemdziesiątych. Powstało też trochę czterodrwiowych "samoróbek".
Konkretne prace zaczęły się w 1979 roku, natomiast w 1981 roku pojawiła się pierwsza zapowiedź MR2, a mianowicie prototyp SA-X, który posiadał silnik (centralnie) i napęd (RWD) w miejscu, w którym pozostały do zakończenia produkcji wszystkich generacji. Zaczęły się testy na torach wyścigowych itp. W 1983 roku, na targach Japan Motor Show, zaprezentowany został koncept SV-3. Samochód spotkał się z dużym zainteresowaniem, pierwsze wrażenia były bardzo pozytywne.
Ostatecznie, wersja produkcyjna otrzymała nazwę MR2, w topowej wersji posiadała wolnossący silnik 1.6L 130 KM 149 Nm (znany też np. z modeli Levin / Trueno AE86) i masę 950 kg, sprzedaż została zaplanowana na połowę 1984 roku na rynek japoński (1985 r. dla reszty świata). Był to pierwszy seryjne produkowany, japoński samochód z centralnie umieszczonym silnikiem. W 1986 r. do gamy silników dołączyła doładowana (sprężarka rootsa) wersja 1.6L, która miała 145 KM i 186 Nm.