Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 144 takie materiały

    FSO WARSZAWA

    FSO WARSZAWA – FSO Warszawa (potocznie: warszawka,) – samochód osobowy produkowany od 6 listopada 1951 do 30 marca 1973 w FSO (w warszawskiej fabryce na Żeraniu) na licencji ZSRR. Był to pierwszy w powojennej historii Polski samochód produkowany seryjnie. Gamę jednostek napędowych stanowiły dwa benzynowe silniki R4 o pojemności skokowej 2120 cm³, dolnozaworowy M-20 i górnozaworowy S-21. Moment obrotowy przekazywany był poprzez suche jednotarczowe sprzęgło, 3-biegową manualną skrzynię biegów (od 1971 w niewielkiej liczbie egzemplarzy skrzynia 4-biegowa) i wał napędowy na oś tylną. Pierwsze Warszawy (M20, 200, 201 i 202) charakteryzowały się 4-drzwiowym nadwoziem typu fastback. Od 1964 produkowana była wersja sedan, zaś od 1965 5-drzwiowe kombi. Przez cały okres produkcji Warszawa poddawana była licznym modernizacjom. Od roku 1958 produkowana była wersja użytkowa modelu, pick-up. Powstały także odmiany specjalne Warszawy: radiowóz, ambulans/sanitarka, furgon, pocztylion oraz drezyna. W oparciu o podzespoły dedykowane dla Warszawy skonstruowano także samochody dostawcze: Żuka, Nysę oraz Tarpana. Ostatnia Warszawa zjechała z taśmy produkcyjnej 30 marca 1973 roku. Przyczyniło się do tego faktu wprowadzenie w 1967 następcy dla przestarzałego samochodu z FSO, Polskiego Fiata 125p. Przez cały okres produkcji powstało ogółem 254 471 egzemplarzy modelu, z czego 72 834 trafiło na eksport.
    FSO Warszawa (potocznie: warszawka,) – samochód osobowy produkowany od 6 listopada 1951 do 30 marca 1973 w FSO (w warszawskiej fabryce na Żeraniu) na licencji ZSRR. Był to pierwszy w powojennej historii Polski samochód produkowany seryjnie. Gamę jednostek napędowych stanowiły dwa benzynowe silniki R4 o pojemności skokowej 2120 cm³, dolnozaworowy M-20 i górnozaworowy S-21. Moment obrotowy przekazywany był poprzez suche jednotarczowe sprzęgło, 3-biegową manualną skrzynię biegów (od 1971 w niewielkiej liczbie egzemplarzy skrzynia 4-biegowa) i wał napędowy na oś tylną. Pierwsze Warszawy (M20, 200, 201 i 202) charakteryzowały się 4-drzwiowym nadwoziem typu fastback. Od 1964 produkowana była wersja sedan, zaś od 1965 5-drzwiowe kombi. Przez cały okres produkcji Warszawa poddawana była licznym modernizacjom.
    Od roku 1958 produkowana była wersja użytkowa modelu, pick-up. Powstały także odmiany specjalne Warszawy: radiowóz, ambulans/sanitarka, furgon, pocztylion oraz drezyna. W oparciu o podzespoły dedykowane dla Warszawy skonstruowano także samochody dostawcze: Żuka, Nysę oraz Tarpana. Ostatnia Warszawa zjechała z taśmy produkcyjnej 30 marca 1973 roku. Przyczyniło się do tego faktu wprowadzenie w 1967 następcy dla przestarzałego samochodu z FSO, Polskiego Fiata 125p. Przez cały okres produkcji powstało ogółem 254 471 egzemplarzy modelu, z czego 72 834 trafiło na eksport.
    12 czerwca 2012, 11:33 przez pakson12 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Głosów
    19
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    19

    Nissan Terrano

    Nissan Terrano – Nissan Terrano – terenowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Nissan.Dostępny jako 2- i 4-drzwiowy SUV. Do napędu używano silników R4 i V6. Moc przenoszona była na oś tylną lub na cztery koła poprzez 4-biegową automatyczną bądź 5-biegową manualną skrzynię biegów. Dane techniczne (′92 R4 2.7 TD) Silnik R4 2,7 l (2664 cm³), turbo Układ zasilania: wtrysk Średnica cylindra × skok tłoka: 96,00 mm × 92,00 mm Stopień sprężania: 21,9:1 Moc maksymalna: 100 KM (74 kW) przy 4000 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 220 N•m przy 2200 obr/min Osiągi Przyspieszenie 0-100 km/h: 18,0 s Prędkość maksymalna: 150 km/h Dane techniczne (′92 V6 3.0i) Silnik V6 3,0 l (2960 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC Układ zasilania: wtrysk Średnica cylindra × skok tłoka: 87,00 mm × 83,00 mm Stopień sprężania: 9,0:1 Moc maksymalna: 150 KM (110 kW) przy 4600 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 239 N•m przy 4000 obr/min Osiągi Przyspieszenie 0-100 km/h: 12,6 s Prędkość maksymalna: 166 km/h Uwazam ze jest to samochod nie do zajezdzenia ;)
    Nissan Terrano – terenowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Nissan.Dostępny jako 2- i 4-drzwiowy SUV. Do napędu używano silników R4 i V6. Moc przenoszona była na oś tylną lub na cztery koła poprzez 4-biegową automatyczną bądź 5-biegową manualną skrzynię biegów.

    Dane techniczne (′92 R4 2.7 TD)

    Silnik
    R4 2,7 l (2664 cm³), turbo
    Układ zasilania: wtrysk
    Średnica cylindra × skok tłoka: 96,00 mm × 92,00 mm
    Stopień sprężania: 21,9:1
    Moc maksymalna: 100 KM (74 kW) przy 4000 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 220 N•m przy 2200 obr/min
    Osiągi
    Przyspieszenie 0-100 km/h: 18,0 s
    Prędkość maksymalna: 150 km/h
    Dane techniczne (′92 V6 3.0i)

    Silnik
    V6 3,0 l (2960 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC
    Układ zasilania: wtrysk
    Średnica cylindra × skok tłoka: 87,00 mm × 83,00 mm
    Stopień sprężania: 9,0:1
    Moc maksymalna: 150 KM (110 kW) przy 4600 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 239 N•m przy 4000 obr/min
    Osiągi
    Przyspieszenie 0-100 km/h: 12,6 s
    Prędkość maksymalna: 166 km/h

    Uwazam ze jest to samochod nie do zajezdzenia ;)
    14 maja 2012, 23:22 przez MatiG96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    17
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    17

    Munch Mammut 2000

    Munch Mammut 2000 – Podstawowe dane techniczne tego potworka: silnik R4, 16V, 1998 ccm, 260 KM przy 5680 obr./min., 386 Nm przy 3500 obr./min. Głowica i układ korbowo-tłokowy pochodzą z samochodu Ford Sierra Cosworth. Pracę silnika wspomaga turbosprężarka Schwitzer o maksymalnym ciśnieniu doładowania 2,5 bara, która współpracuje z intercoolerem. Wielkość produkcji wyniosła 249 sztuk, niemal wszystkie elementy motocykla wykonano ręcznie. Ciekawostka - choć producent jest niemiecki, firma Munch Motor Technik, motocykl ten wytwarzano w Polsce, w Ostrowie Wielkopolskim.
    Podstawowe dane techniczne tego potworka:
    silnik R4, 16V, 1998 ccm, 260 KM przy 5680 obr./min., 386 Nm przy 3500 obr./min.
    Głowica i układ korbowo-tłokowy pochodzą z samochodu Ford Sierra Cosworth. Pracę silnika wspomaga turbosprężarka Schwitzer o maksymalnym ciśnieniu doładowania 2,5 bara, która współpracuje z intercoolerem.
    Wielkość produkcji wyniosła 249 sztuk, niemal wszystkie elementy motocykla wykonano ręcznie. Ciekawostka - choć producent jest niemiecki, firma Munch Motor Technik, motocykl ten wytwarzano w Polsce, w Ostrowie Wielkopolskim.
    4 maja 2012, 18:03 przez Kiler (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Głosów
    40
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    40

    Mitsubishi Galant GTO 1969 - 1973 KONKURS

    Mitsubishi Galant GTO 1969 - 1973 KONKURS – Cudny Japoński klasyk I generacja Mitsubishi Galant.sportowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Mitsubishi w latach 1969–1976. Dostępny jako 2-drzwiowe coupé. Do napędu używano silników R4 o pojemnościach 1,6 oraz 2,0 litra. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 4- lub 5-biegową manualną skrzynię biegów. Silniki : R4 1,6 l (1597 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC Układ zasilania: dwa gaźniki Średnica cylindra × skok tłoka: 76,90 mm × 86,00 mm Stopień sprężania: 9,5:1 Moc maksymalna: 127 KM (93 kW) przy 6800 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 142 N•m przy 5000 obr/min R4 2,0 l (1995 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC Układ zasilania: dwa gaźniki Średnica cylindra × skok tłoka: 84,00 mm × 90,00 mm Stopień sprężania: 9,5:1 Moc maksymalna: 127 KM (93 kW) przy 6200 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 171 N•m przy 4200 obr/min Osiągi 0 - 100 km/h - nieznane Prędkość maksymalna około 200 km/h
    Cudny Japoński klasyk
    I generacja Mitsubishi Galant.sportowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Mitsubishi w latach 1969–1976. Dostępny jako 2-drzwiowe coupé. Do napędu używano silników R4 o pojemnościach 1,6 oraz 2,0 litra. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 4- lub 5-biegową manualną skrzynię biegów.
    Silniki :
    R4 1,6 l (1597 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC
    Układ zasilania: dwa gaźniki
    Średnica cylindra × skok tłoka: 76,90 mm × 86,00 mm
    Stopień sprężania: 9,5:1
    Moc maksymalna: 127 KM (93 kW) przy 6800 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 142 N•m przy 5000 obr/min

    R4 2,0 l (1995 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC
    Układ zasilania: dwa gaźniki
    Średnica cylindra × skok tłoka: 84,00 mm × 90,00 mm
    Stopień sprężania: 9,5:1
    Moc maksymalna: 127 KM (93 kW) przy 6200 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 171 N•m przy 4200 obr/min

    Osiągi
    0 - 100 km/h - nieznane
    Prędkość maksymalna około 200 km/h
    19 kwietnia 2012, 15:45 przez k9wolf (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    22
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    22

    Rajdowe legendy - Toyota Corolla WRC

    Rajdowe legendy - Toyota Corolla WRC – Samochód był używany przez oficjalny zespół Toyoty od 1997 do 1999 roku. Zadebiutował na Rajdzie Finlandii w 1997 i uzyskał tytuł licencjata Builders (1999), 4 zwycięstwa i 30 podium. Silnik: 1.972 cc turbo. Cylindry: R4. Zawory: 16 Średnica x skok tłoka: 85,4 x 86,0 mm Moc: 299 KM Moment obrotowy: 510 Nm Napęd na wszystkie koła Sekwencyjna sześciobiegowa skrzynia biegów.
    Samochód był używany przez oficjalny zespół Toyoty od 1997 do 1999 roku.
    Zadebiutował na Rajdzie Finlandii w 1997 i uzyskał tytuł licencjata Builders (1999), 4 zwycięstwa i 30 podium.

    Silnik: 1.972 cc turbo.
    Cylindry: R4.
    Zawory: 16
    Średnica x skok tłoka: 85,4 x 86,0 mm
    Moc: 299 KM
    Moment obrotowy: 510 Nm
    Napęd na wszystkie koła
    Sekwencyjna sześciobiegowa skrzynia biegów.
    10 kwietnia 2012, 23:12 przez DaN0 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło: http://dayerses.com/data_images/pos…
    Głosów
    14
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    14

    Dodge SRT-4 KONKURS

    Dodge SRT-4 KONKURS – Dodge SRT-4 - sportowy kompaktowy samochód osobowy produkowany przez amerykańską firmę Dodge w latach 2003–2005. Była to usportowiona wersja modelu Neon. Dostępny jako 4-drzwiowy sedan. Do napędu użyto turbodoładowanego silnika R4 o pojemności 2,4 litra. Moc przenoszona była na oś przednią poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów. Został zastąpiony przez model Caliber SRT-4. Silnik R4 2,4 l (2429 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC, turbo Układ zasilania: wtrysk SMPFi Średnica × skok tłoka: 87,50 mm × 101,40 mm Stopień sprężania: 8,1:1 Moc maksymalna: 233 KM (171,5 kW) przy 5300 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 339 N•m przy 2200-4400 obr/min Maksymalna prędkość obrotowa silnika: 6240 obr/min Osiągi Przyspieszenie 0-100 km/h: 5,6s Przyspieszenie 0-160 km/h: 13,8s Czas przejazdu ¼ mili: 14,2s Prędkość maksymalna: 246 km/h
    Dodge SRT-4 - sportowy kompaktowy samochód osobowy produkowany przez amerykańską firmę Dodge w latach 2003–2005. Była to usportowiona wersja modelu Neon. Dostępny jako 4-drzwiowy sedan. Do napędu użyto turbodoładowanego silnika R4 o pojemności 2,4 litra. Moc przenoszona była na oś przednią poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów. Został zastąpiony przez model Caliber SRT-4.

    Silnik

    R4 2,4 l (2429 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC, turbo
    Układ zasilania: wtrysk SMPFi
    Średnica × skok tłoka: 87,50 mm × 101,40 mm
    Stopień sprężania: 8,1:1
    Moc maksymalna: 233 KM (171,5 kW) przy 5300 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 339 N•m przy 2200-4400 obr/min
    Maksymalna prędkość obrotowa silnika: 6240 obr/min

    Osiągi

    Przyspieszenie 0-100 km/h: 5,6s
    Przyspieszenie 0-160 km/h: 13,8s
    Czas przejazdu ¼ mili: 14,2s
    Prędkość maksymalna: 246 km/h
    7 kwietnia 2012, 22:33 przez ~kiloqra | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    11
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    11

    Włoskie samochody-Maserati Tipo Birdcage

    Włoskie samochody-Maserati Tipo Birdcage – Waga to zaledwie 600 kg a moc to 250 KM. Silnik to R4 o pojemności 2.9 l. Powstało 17 egzemplarzy ,a ostatnio sprzedano jeden za ponad milion euro. Zwycięsca wielu wyścigów. Swoją nazwe zawdzięcza lekkiej konstrukcji z rurek. Będzie moc będzie więcej.
    Waga to zaledwie 600 kg a moc to 250 KM. Silnik to R4 o pojemności 2.9 l. Powstało 17 egzemplarzy ,a ostatnio sprzedano jeden za ponad milion euro. Zwycięsca wielu wyścigów. Swoją nazwe zawdzięcza lekkiej konstrukcji z rurek. Będzie moc będzie więcej.
    31 marca 2012, 8:19 przez Stig100 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    11
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    11

    R4 prawie jak V konkurs

    R4 prawie jak V konkurs – Zapewniam wam wszystkim, że ten mało popularny koreańczyk brzmi jak rasowy sportowy klasyk jedynie dzięki wydechowi z stali kwasoodpornej. Dane: 1499ccm rzędowa 4 ok. 80KM 123Nm/5000obr głowica SOHC
    Zapewniam wam wszystkim, że ten mało popularny koreańczyk brzmi jak rasowy sportowy klasyk jedynie dzięki wydechowi z stali kwasoodpornej.

    Dane:
    1499ccm
    rzędowa 4
    ok. 80KM 123Nm/5000obr
    głowica SOHC
    1 kwietnia 2012, 17:27 przez szczerbus9 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Głosów
    7
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    7

    Mercedes W124

    Mercedes W124 – Mercedes klasy średniej wyższej wyposażany był w wiele jednostek napędowych benzynowych jak i diesli (200D R4 8V, 250D(T) R5 10V, 300D(T) R6 12V, E250D R5 20V, E300D R6 24V, 200E R4 8V, 200E/E200 R4 16V, E220 R4 16V, 230E R4 8V, 260E R6 12V, 280E/E280 R6 24V, 300E R6 12V, 300E-24 R6 24V, 320E/E320 R6 24V, E36 AMG R6 24V, 400E/E420 V8 32V, 500E/E500 V8 32V, E60 AMG V8 32V). Auto posiadało również ogromną gamę nadwozi począwszy od sedana kończąc na kabriolecie. W sierpniu 1993 roku dostał zaszczytną nazwę Klasy E, wtedy oznaczenia zmieniły się np. z 200E na E200, przy czym litera E nie oznaczała już elektronicznie sterowanego wtrysku paliwa, a przynależność do klasy E. Auto przeszło w tym czasie drobny facelifting (przednie reflektory i maska, zderzaki, tylne lampy i klapa bagażnika) oraz lakierowane zderzaki, jako samochód niemal najwyższej klasy oferował dość bogate wyposażenie szczególnie pod koniec produkcji, prawie wszystkie modele były wyposażone w klimatyzację (rzadziej klimatronic), przynajmniej jedną poduszkę powietrzną, ABS, i wiele innych dodatków do dziś nieobecnych w ofercie niektórych firm samochodowych, jak np. elektryczne podajniki pasów bezpieczeństwa w wersjach coupé i cabrio czy hamulec postojowy zaciągany nogą dla większej wygody. Oferowana wersja cabrio zaprezentowana w 1991 roku bazowała na nadwoziu coupé i miała pomniejszony rozstaw osi. W latach 1989-1994 produkowano wydłużoną wersję „long” o przedłużonym rozstawie osi. Samochód posiadał trzy pary drzwi, mieścił 7/8 osób. Wyposażony był w jednostki benzynowe o poj. 2,6 i 2,8 litra bądź diesla 2,5 l (10V i 20V). Podobnie jak poprzednicy tego modelu z rodziny W115 i W123, wykorzystywany był chętnie przez taksówkarzy i firmy zajmujące się transportem osób, cieszył się dużym powodzeniem w krajach arabskich. Ponadto w latach 1986-1995 produkowano modele specjalne o standardowym i powiększonym rozstawie osi, przeznaczone pod dalszą zabudowę (np. pod karetki pogotowia, karawany itd.). Opcjonalnie do modelu W124 można było zamówić napęd na 4 koła (4Matic od 1987). Za dopłatą dostarczana była również automatyczna blokada mechanizmu różnicowego tylnej osi (ASD) oraz w późniejszych rocznikach system kontroli trakcji (ASR). Model W124 był także jednym z najmniej zawodnych aut jakie powstawały w tamtym okresie, oprócz tego był także jednym z najbardziej komfortowych. Skomplikowane tylne zawieszenie (wielowahaczowe - opracowano je w 1983 roku dla modelu W201, było ono jednak tak dobre że zaadoptowano je do większego modelu W124, a potem do modelu W210) nastawione było raczej miękko, co skutecznie tłumiło wszelkie niedostatki nawierzchni, jednak nie zapewniało sportowych właściwości jezdnych. Model 500E stworzony w 1990 roku, w kooperacji z Porsche, był próbą stworzenia konkurencji dla BMW M5 E34 i również skutecznie spełnił pokładane w nim nadzieje, oferując lepszy komfort jazdy i bardziej dostojnie poruszając się po autostradach. W 1995 roku produkcja czterodrzwiowej limuzyny została przerwana i zastąpił go model W210 klasy E (okularnik), który nie miał już tak dobrej opinii, jak jego poprzednik, głównie ze względu na jakość blachy (korozja). Modele W124 kombi i coupé były produkowane rok dłużej tzn. do 1996, a cabrio do 1997. W124 krytykowany był za ubogie wyposażenie seryjne na początku produkcji oraz za pojedynczą wycieraczkę szyby przedniej, która rzekomo nie była dosyć efektywna.Paleta siników w Mercedesie W124 była bardzo bogata, od silników diesla aż do benzynowych silników V8, w których największy ma pojemność 6,0 l i osiąga moc 381 KM i 580 Nm w wersji AMG i 408 KM, 600 Nm w wersji Brabusa. Istnieją także 3 egzemplarze W124 z silnikiem V12 firmy VATH o ogromnej pojemności 7,2 l i mocy 510 KM. Mocniejszy od niego jest tylko egzemplarz przerobiony przez niemieckiego Brabusa. Model E V12 7.3l o mocy 530 KM. Jest najmocniejszym W124 w historii. Żaden z jego ówczesnych rywali nie posiadał w ofercie tak potężnego silnika, i praktycznie te modele nie miały konkurencji pod względem osiągów. Jednak te egzotyczne modele produkowano w bardzo niewielkich ilościach, przez co ciężko je nazwać seryjnymi.
    Mercedes klasy średniej wyższej wyposażany był w wiele jednostek napędowych benzynowych jak i diesli (200D R4 8V, 250D(T) R5 10V, 300D(T) R6 12V, E250D R5 20V, E300D R6 24V, 200E R4 8V, 200E/E200 R4 16V, E220 R4 16V, 230E R4 8V, 260E R6 12V, 280E/E280 R6 24V, 300E R6 12V, 300E-24 R6 24V, 320E/E320 R6 24V, E36 AMG R6 24V, 400E/E420 V8 32V, 500E/E500 V8 32V, E60 AMG V8 32V). Auto posiadało również ogromną gamę nadwozi począwszy od sedana kończąc na kabriolecie. W sierpniu 1993 roku dostał zaszczytną nazwę Klasy E, wtedy oznaczenia zmieniły się np. z 200E na E200, przy czym litera E nie oznaczała już elektronicznie sterowanego wtrysku paliwa, a przynależność do klasy E. Auto przeszło w tym czasie drobny facelifting (przednie reflektory i maska, zderzaki, tylne lampy i klapa bagażnika) oraz lakierowane zderzaki, jako samochód niemal najwyższej klasy oferował dość bogate wyposażenie szczególnie pod koniec produkcji, prawie wszystkie modele były wyposażone w klimatyzację (rzadziej klimatronic), przynajmniej jedną poduszkę powietrzną, ABS, i wiele innych dodatków do dziś nieobecnych w ofercie niektórych firm samochodowych, jak np. elektryczne podajniki pasów bezpieczeństwa w wersjach coupé i cabrio czy hamulec postojowy zaciągany nogą dla większej wygody. Oferowana wersja cabrio zaprezentowana w 1991 roku bazowała na nadwoziu coupé i miała pomniejszony rozstaw osi. W latach 1989-1994 produkowano wydłużoną wersję „long” o przedłużonym rozstawie osi. Samochód posiadał trzy pary drzwi, mieścił 7/8 osób. Wyposażony był w jednostki benzynowe o poj. 2,6 i 2,8 litra bądź diesla 2,5 l (10V i 20V). Podobnie jak poprzednicy tego modelu z rodziny W115 i W123, wykorzystywany był chętnie przez taksówkarzy i firmy zajmujące się transportem osób, cieszył się dużym powodzeniem w krajach arabskich. Ponadto w latach 1986-1995 produkowano modele specjalne o standardowym i powiększonym rozstawie osi, przeznaczone pod dalszą zabudowę (np. pod karetki pogotowia, karawany itd.).
    Opcjonalnie do modelu W124 można było zamówić napęd na 4 koła (4Matic od 1987). Za dopłatą dostarczana była również automatyczna blokada mechanizmu różnicowego tylnej osi (ASD) oraz w późniejszych rocznikach system kontroli trakcji (ASR). Model W124 był także jednym z najmniej zawodnych aut jakie powstawały w tamtym okresie, oprócz tego był także jednym z najbardziej komfortowych. Skomplikowane tylne zawieszenie (wielowahaczowe - opracowano je w 1983 roku dla modelu W201, było ono jednak tak dobre że zaadoptowano je do większego modelu W124, a potem do modelu W210) nastawione było raczej miękko, co skutecznie tłumiło wszelkie niedostatki nawierzchni, jednak nie zapewniało sportowych właściwości jezdnych. Model 500E stworzony w 1990 roku, w kooperacji z Porsche, był próbą stworzenia konkurencji dla BMW M5 E34 i również skutecznie spełnił pokładane w nim nadzieje, oferując lepszy komfort jazdy i bardziej dostojnie poruszając się po autostradach. W 1995 roku produkcja czterodrzwiowej limuzyny została przerwana i zastąpił go model W210 klasy E (okularnik), który nie miał już tak dobrej opinii, jak jego poprzednik, głównie ze względu na jakość blachy (korozja). Modele W124 kombi i coupé były produkowane rok dłużej tzn. do 1996, a cabrio do 1997. W124 krytykowany był za ubogie wyposażenie seryjne na początku produkcji oraz za pojedynczą wycieraczkę szyby przedniej, która rzekomo nie była dosyć efektywna.Paleta siników w Mercedesie W124 była bardzo bogata, od silników diesla aż do benzynowych silników V8, w których największy ma pojemność 6,0 l i osiąga moc 381 KM i 580 Nm w wersji AMG i 408 KM, 600 Nm w wersji Brabusa. Istnieją także 3 egzemplarze W124 z silnikiem V12 firmy VATH o ogromnej pojemności 7,2 l i mocy 510 KM. Mocniejszy od niego jest tylko egzemplarz przerobiony przez niemieckiego Brabusa. Model E V12 7.3l o mocy 530 KM. Jest najmocniejszym W124 w historii. Żaden z jego ówczesnych rywali nie posiadał w ofercie tak potężnego silnika, i praktycznie te modele nie miały konkurencji pod względem osiągów. Jednak te egzotyczne modele produkowano w bardzo niewielkich ilościach, przez co ciężko je nazwać seryjnymi.
    22 marca 2012, 22:44 przez Liextreme (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    35
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    35

    FSO Warszawa M-20

    FSO Warszawa M 20 (potocznie: warszawka, garbuska) - samochód osobowy produkowany od 6 listopada 1951 do 30 marca 1973 w FSO (w warszawskiej fabryce na Żeraniu) na licencji ZSRR. Był to pierwszy w powojennej historii Polski samochód produkowany seryjnie. Gamę jednostek napędowych stanowiły dwa benzynowe silniki R4 o pojemności skokowej 2120 cm³, dolnozaworowy M-20 i górnozaworowy S-21. Moment obrotowy przekazywany był poprzez suche jednotarczowe sprzęgło, 3-biegową manualną skrzynię biegów (od 1971 w niewielkiej liczbie egzemplarzy skrzynia 4-biegowa) i wał napędowy na oś tylną. Pierwsze Warszawy (M20, 200, 201 i 202) charakteryzowały się 4-drzwiowym nadwoziem typu fastback. Od 1964 produkowana była wersja sedan, zaś od 1965 5-drzwiowe kombi. Przez cały okres produkcji Warszawa poddawana była licznym modernizacjom.
    Od roku 1958 produkowana była wersja użytkowa modelu, pick-up. Powstały także odmiany specjalne Warszawy: radiowóz, ambulans/sanitarka, furgon, pocztylion oraz drezyna. W oparciu o podzespoły dedykowane dla Warszawy skonstruowano także samochody dostawcze: Żuka, Nysę oraz Tarpana. Ostatnia Warszawa zjechała z taśmy produkcyjnej 30 marca 1973 roku. Przyczyniło się do tego faktu wprowadzenie w 1967 następcy dla przestarzałego samochodu z FSO, Polskiego Fiata 125p. Przez cały okres produkcji powstało ogółem 254 471 egzemplarzy modelu, z czego 72 834 trafiło na eksport.

    Zachęcam do poczytania obszernego materiału o Warszawach od M20 do 224. Znajdziesz go klikając tutaj
    17 marca 2012, 13:20 przez ~SEERQ | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    13
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    13

    Zobacz następne