Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 87 takich materiałów
    Chevrolet Corvette C1 – Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet od 1953 roku. Od 2020 produkowana jest ósma i najnowsza generacja Corvette. Pierwszą generację samochodu po raz pierwszy zaprezentowano w 1953 roku. Za powstanie Corvetty odpowiada Harley Earl, miłośnik samochodów sportowych. Oglądając żołnierzy wracających do domu po II wojnie światowej w Jaguarach czy Alfach Romeo zrodził się pomysł stworzenia Corvetty. Nazwę modelu wymyślił Myron Scott, zainspirowała go nazwa z małych statków fregatowych, które potrafiły szczególnie szybko manewrować. Premiera pierwszej generacji modelu w formie 2-drzwiowego roadstera odbyła się latem 1953 roku podczas wystawy Motorama. Nadwozie wykonane z tworzywa sztucznego osadzono na stalowej ramie. Samochód wyróżniał się dwukolorowym malowaniem nadwozia, a także podłużną maską przednią i ściętym, zaokrąglonym tyłem. Początkowo do napędu pojazdu służył silnik o pojemności około 3,9 l i mocy 150 KM, później 195 KM. W 1956 roku po raz pierwszy zaprezentowano model z przestylizowanym nadwoziem. Cechą charakterystyczną było obłe przetłoczenie za przednim nadkolem. Po raz pierwszy można było zamówić wersję hardtop. Pojawiły się również silniki ośmiocylindrowe V8 o mocy 265, a rok później już 283 KM, uzyskane z silnika wyposażonego we wtrysk paliwa o pojemności około 4,6 l. W 1958 roku wprowadzono model z podwójnymi reflektorami z przodu. W latach 1958–1960 oferowano ww. silnik, oznaczony od pojemności skokowej 235, w wariantach mocy od 230 do 315 KM. W 1962 roku zaprezentowano silnik 327 o mocy maksymalnej 360 KM. W ciągu dziewięciu lat produkcji wyprodukowano 69,015 egzemplarzy Corvette C1.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet od 1953 roku. Od 2020 produkowana jest ósma i najnowsza generacja Corvette. Pierwszą generację samochodu po raz pierwszy zaprezentowano w 1953 roku. Za powstanie Corvetty odpowiada Harley Earl, miłośnik samochodów sportowych. Oglądając żołnierzy wracających do domu po II wojnie światowej w Jaguarach czy Alfach Romeo zrodził się pomysł stworzenia Corvetty. Nazwę modelu wymyślił Myron Scott, zainspirowała go nazwa z małych statków fregatowych, które potrafiły szczególnie szybko manewrować. Premiera pierwszej generacji modelu w formie 2-drzwiowego roadstera odbyła się latem 1953 roku podczas wystawy Motorama. Nadwozie wykonane z tworzywa sztucznego osadzono na stalowej ramie. Samochód wyróżniał się dwukolorowym malowaniem nadwozia, a także podłużną maską przednią i ściętym, zaokrąglonym tyłem. Początkowo do napędu pojazdu służył silnik o pojemności około 3,9 l i mocy 150 KM, później 195 KM. W 1956 roku po raz pierwszy zaprezentowano model z przestylizowanym nadwoziem. Cechą charakterystyczną było obłe przetłoczenie za przednim nadkolem. Po raz pierwszy można było zamówić wersję hardtop. Pojawiły się również silniki ośmiocylindrowe V8 o mocy 265, a rok później już 283 KM, uzyskane z silnika wyposażonego we wtrysk paliwa o pojemności około 4,6 l. W 1958 roku wprowadzono model z podwójnymi reflektorami z przodu. W latach 1958–1960 oferowano ww. silnik, oznaczony od pojemności skokowej 235, w wariantach mocy od 230 do 315 KM. W 1962 roku zaprezentowano silnik 327 o mocy maksymalnej 360 KM. W ciągu dziewięciu lat produkcji wyprodukowano 69,015 egzemplarzy Corvette C1.
    Peugeot 106 Rallye – Samochód osobowy klasy aut najmniejszych produkowany przez francuską markę Peugeot w latach 1991–2003. Peugeot 106 wszedł na rynek 12 września 1991 roku jako najmniejszy model tejże marki i nowocześniejsza alternatywa dla Peugeota 205. Dzięki nowoczesnej stylistyce, komforcie jazdy i osiągach model 106 szybko stał się popularny. Dostępnymi wersjami wyposażeniowymi były podstawowa XN, następnie XR, najbogatsza XT i usportowione XS oraz XSi. Dodatkowo, w 1994 roku wprowadzono na rynek wersję Rallye. Na początku 1996 roku Peugeot 106 przeszedł modernizację, wszystkie silniki otrzymały wtrysk paliwa i zwiększono liczbę wersji wyposażenia. Sportową wersję XSi zastąpiła S16 (w niektórych krajach oznaczana jako GTI lub Rallye 16V). Początkowo wersja Rallye napędzana była 1,3-litrowym silnikiem o mocy 101 KM i momencie obrotowym 108 Nm, lecz w latach 1997-1998 oferowana była wersja Rallye drugiej generacji z silnikiem o pojemności zwiększonej do 1,6 l, mocy 103 KM i momencie obrotowym 132 Nm. Po dwunastu latach produkcji, ostatni Peugeot 106 opuścił fabrykę w lipcu 2003 roku natomiast zastępca czyli 107 wszedł na rynek na początku 2005 roku.
    Samochód osobowy klasy aut najmniejszych produkowany przez francuską markę Peugeot w latach 1991–2003. Peugeot 106 wszedł na rynek 12 września 1991 roku jako najmniejszy model tejże marki i nowocześniejsza alternatywa dla Peugeota 205. Dzięki nowoczesnej stylistyce, komforcie jazdy i osiągach model 106 szybko stał się popularny. Dostępnymi wersjami wyposażeniowymi były podstawowa XN, następnie XR, najbogatsza XT i usportowione XS oraz XSi. Dodatkowo, w 1994 roku wprowadzono na rynek wersję Rallye. Na początku 1996 roku Peugeot 106 przeszedł modernizację, wszystkie silniki otrzymały wtrysk paliwa i zwiększono liczbę wersji wyposażenia. Sportową wersję XSi zastąpiła S16 (w niektórych krajach oznaczana jako GTI lub Rallye 16V). Początkowo wersja Rallye napędzana była 1,3-litrowym silnikiem o mocy 101 KM i momencie obrotowym 108 Nm, lecz w latach 1997-1998 oferowana była wersja Rallye drugiej generacji z silnikiem o pojemności zwiększonej do 1,6 l, mocy 103 KM i momencie obrotowym 132 Nm. Po dwunastu latach produkcji, ostatni Peugeot 106 opuścił fabrykę w lipcu 2003 roku natomiast zastępca czyli 107 wszedł na rynek na początku 2005 roku.
    29 kwietnia 2022, 23:30 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Honda RVF750R RC45 – Honda RVF750R RC45 był w pełni prześwitującym motocyklem wyścigowym stworzonym do celów homologacji na Mistrzostwa Świata Superbike przez Honda Racing Corporation . RVF750R był następcą VFR750R RC30 (nie mylić ze sportowo-turystycznym VFR750F ). Podobnie jak jego poprzednik, RVF750R posiadał chłodzony cieczą 4-suwowy silnik V4 DOHC z krzywkami napędzanymi zębatkami i jednostronnym wahaczem , ale w przeciwieństwie do RC30 wykorzystywał elektroniczny wtrysk paliwa , w konfiguracji bardzo podobnej do produkcji NR750 z 1992 roku. Amerykański silnik miał pojemność 749,2 cm3 i został oceniony na 101 moc ; wersja europejska została oceniona na 118 koni mechanicznych. Prosta modyfikacja okablowania w skrzynce PGM-FI zwiększyła moc w amerykańskim silniku do 118 KM. Był produkowany od 1994 do 1995 roku i sprzedawany w ograniczonej liczbie (Stany Zjednoczone otrzymały model tylko w pierwszym roku), a następnie VTR1000R SP-1 RC51 w 2000 roku. W przeciwieństwie do VFR750R RC30 i VFR750F , z których pierwotnie pochodził silnik napęd zębaty krzywek został przeniesiony ze środka silnika pomiędzy cylindry na jedną stronę, co pozwoliło na nieco węższy silnik.
    Honda RVF750R RC45 był w pełni prześwitującym motocyklem wyścigowym stworzonym do celów homologacji na Mistrzostwa Świata Superbike przez Honda Racing Corporation . RVF750R był następcą VFR750R RC30 (nie mylić ze sportowo-turystycznym VFR750F ). Podobnie jak jego poprzednik, RVF750R posiadał chłodzony cieczą 4-suwowy silnik V4 DOHC z krzywkami napędzanymi zębatkami i jednostronnym wahaczem , ale w przeciwieństwie do RC30 wykorzystywał elektroniczny wtrysk paliwa , w konfiguracji bardzo podobnej do produkcji NR750 z 1992 roku. Amerykański silnik miał pojemność 749,2 cm3 i został oceniony na 101 moc ; wersja europejska została oceniona na 118 koni mechanicznych. Prosta modyfikacja okablowania w skrzynce PGM-FI zwiększyła moc w amerykańskim silniku do 118 KM. Był produkowany od 1994 do 1995 roku i sprzedawany w ograniczonej liczbie (Stany Zjednoczone otrzymały model tylko w pierwszym roku), a następnie VTR1000R SP-1 RC51 w 2000 roku. W przeciwieństwie do VFR750R RC30 i VFR750F , z których pierwotnie pochodził silnik napęd zębaty krzywek został przeniesiony ze środka silnika pomiędzy cylindry na jedną stronę, co pozwoliło na nieco węższy silnik.
    Toyota AE86 Trueno – Kompaktowy samochód osobowy oparty na piątej generacji Corolli produkowany przez japońską firmę Toyota w latach 1983–1987. Dostępny był jako 2-drzwiowe coupe oraz 3-drzwiowy hatchback. Wersja Levin charakteryzowała się zespolonymi lampami przednimi, Trueno zaś chowanymi reflektorami. AE86 napędzane jest benzynowym silnikiem R4 o pojemności 1,6 l. W Europie oraz Japonii samochód dostępny był z wyposażonym we wtrysk paliwa silnikiem 4A-GEU DOHC używanym także w 1. generacji modelu MR2. Generował on moc maksymalną 130 KM oraz moment obrotowy 150 Nm. Oprócz tego istniała także słabsza odmiana tego silnika o mocy 120 KM i momencie obrotowym 142 Nm. Cechą charakterystyczną silników z rodziny 4A-GE montowanych w AE86 i MR2 był system T-VIS - kolektor dolotowy o zmiennej długości poprawiający charakterystykę przebiegu krzywej momentu obrotowego. Na rynek północnoamerykański przygotowano wersję z silnikiem 4A-GEC. By spełnić normy czystości spalin dla stanu Kalifornia moc obniżono do 114 KM, a moment obrotowy do 136 Nm. Oprócz tego w USA dostępna była uboższa wersja SR5 wyposażona w słabszy silnik SOHC 4A-C o mocy 88 KM oraz hamulce bębnowe na tylnej osi. Opcjonalnie silnik można było zblokować z 4-biegowym automatem dostępnym tylko w wersji SR5. Na obu osiach pojazdu użyto wentylowanych hamulców tarczowych. Niezależne zawieszenie przednich kół oparte zostało na kolumnach MacPhersona. Opcjonalnie AE86 mógł zostać wyposażony w mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu.
    Kompaktowy samochód osobowy oparty na piątej generacji Corolli produkowany przez japońską firmę Toyota w latach 1983–1987. Dostępny był jako 2-drzwiowe coupe oraz 3-drzwiowy hatchback. Wersja Levin charakteryzowała się zespolonymi lampami przednimi, Trueno zaś chowanymi reflektorami. AE86 napędzane jest benzynowym silnikiem R4 o pojemności 1,6 l. W Europie oraz Japonii samochód dostępny był z wyposażonym we wtrysk paliwa silnikiem 4A-GEU DOHC używanym także w 1. generacji modelu MR2. Generował on moc maksymalną 130 KM oraz moment obrotowy 150 Nm. Oprócz tego istniała także słabsza odmiana tego silnika o mocy 120 KM i momencie obrotowym 142 Nm. Cechą charakterystyczną silników z rodziny 4A-GE montowanych w AE86 i MR2 był system T-VIS - kolektor dolotowy o zmiennej długości poprawiający charakterystykę przebiegu krzywej momentu obrotowego. Na rynek północnoamerykański przygotowano wersję z silnikiem 4A-GEC. By spełnić normy czystości spalin dla stanu Kalifornia moc obniżono do 114 KM, a moment obrotowy do 136 Nm. Oprócz tego w USA dostępna była uboższa wersja SR5 wyposażona w słabszy silnik SOHC 4A-C o mocy 88 KM oraz hamulce bębnowe na tylnej osi. Opcjonalnie silnik można było zblokować z 4-biegowym automatem dostępnym tylko w wersji SR5. Na obu osiach pojazdu użyto wentylowanych hamulców tarczowych. Niezależne zawieszenie przednich kół oparte zostało na kolumnach MacPhersona. Opcjonalnie AE86 mógł zostać wyposażony w mechanizm różnicowy o ograniczonym poślizgu.
    15 kwietnia 2022, 18:41 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Lancia Delta Integrale Evoluzione 2 – Samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany przez włoską markę Lancia w latach 1979-1999. Delta została po raz pierwszy zaprezentowana w 1979 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie. Pojazd został zaprojektowany przez studio stylistyczne Italdesign, które nadzorował Giorgetto Giugiaro. 1,3 i 1,5 l pochodzącymi z Fiata Ritmo. Ww 1987 roku zaprezentowano ulepszoną wersją modelu z napędem na cztery koła - Delta Integrale. Auto otrzymało ten sam silnik co wersja 4x4, ale wzmocniony do 185 KM. W 1991 roku zaprezentowano wersję Integrale Evoluzione w której dokonano szeregu zmian mechanicznych oraz rozszerzono wyposażenie pojazdu. Do listy standardowego wyposażenia pojazdu dodano system ABS, a silnik zyskał katalizator dzięki któremu podniesiono moc pojazdu do 210 KM. W 1993 roku zaprezentowano wersję Integrale Evoluzione II. W stosunku do wersji Evoluzione z 1991 roku auto otrzymało wielopunktowy wtrysk paliwa firmy Magneti Marelli, nową sprężarkę Garrett oraz trójfunkcyjny katalizator. Moc pojazdu wzrosła do 215 KM.
    Samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany przez włoską markę Lancia w latach 1979-1999. Delta została po raz pierwszy zaprezentowana w 1979 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie. Pojazd został zaprojektowany przez studio stylistyczne Italdesign, które nadzorował Giorgetto Giugiaro. 1,3 i 1,5 l pochodzącymi z Fiata Ritmo. Ww 1987 roku zaprezentowano ulepszoną wersją modelu z napędem na cztery koła - Delta Integrale. Auto otrzymało ten sam silnik co wersja 4x4, ale wzmocniony do 185 KM. W 1991 roku zaprezentowano wersję Integrale Evoluzione w której dokonano szeregu zmian mechanicznych oraz rozszerzono wyposażenie pojazdu. Do listy standardowego wyposażenia pojazdu dodano system ABS, a silnik zyskał katalizator dzięki któremu podniesiono moc pojazdu do 210 KM. W 1993 roku zaprezentowano wersję Integrale Evoluzione II. W stosunku do wersji Evoluzione z 1991 roku auto otrzymało wielopunktowy wtrysk paliwa firmy Magneti Marelli, nową sprężarkę Garrett oraz trójfunkcyjny katalizator. Moc pojazdu wzrosła do 215 KM.
    8 kwietnia 2022, 20:50 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mercedes-Benz 300SL Gullwing – Pierwsza generacja Mercedesa SL została po raz pierwszy zaprezentowana w lutym 1954 roku. Samochód zyskał kod fabryczny W198 dla wersji coupe i W121 dla odmiany roadster. Samochód był lepiej znany pod nazwą 300 SL Gullwing. Pojazd miał premierę w lutym 1954 roku podczas salonu motoryzacyjnego International Motor Sports Show w Nowym Jorku. Pierwowzorem 300 SL był wprowadzony dwa lata wcześniej sportowy wóz 300 S, z którego przejęto nowoczesny silnik wyposażony we wtrysk paliwa oraz przestrzenną ramę o skomplikowanej konstrukcji, którą spawano z rurek o niewielkiej średnicy. Mimo nie najlepszej sytuacji finansowej, w 1954 roku Mercedes postanowił wprowadzić do produkcji seryjną wersję tego samochodu. Mercedes-Benz 300 SL początkowo był uznawany za auto sportowe. Brał udział w wyścigach na torze w Le Mans, Norymberdze i Carrera Panamericana Mexico. Samochód wyposażony jest w podnoszone do góry drzwi oraz płaską karoserię z podkreślonymi wcięciami. Drzwi o niezwykłej w latach 50. konstrukcji, otwierające się do góry razem z fragmentami dachu, kształtem przypominające nieco skrzydło, zapewniły mu po angielsku potoczną nazwę Gullwing, która przylgnęła historycznie do tego modelu. Powodem zastosowania takiego rozwiązania nie były wcale względy natury estetycznej, choć bez wątpienia nadały samochodowi w tym zakresie niepowtarzalny i do dziś ciekawy charakter. Gullwing posiadał sześciocylindrowy silnik M186 o pojemności 3 litry. Silnik wytwarzał moc 220 KM, co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 260 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h zajmowało 8,8 sekund. W czasach swojej świetności nowy Gullwing kosztował 29000 marek niemieckich, co już wtedy było kwotą zawrotną, był też jednym z najdroższych samochodów na rynku amerykańskim, kosztując tam 7400 dolarów. Łącznie powstało 3258 egzemplarzy.
    Pierwsza generacja Mercedesa SL została po raz pierwszy zaprezentowana w lutym 1954 roku. Samochód zyskał kod fabryczny W198 dla wersji coupe i W121 dla odmiany roadster. Samochód był lepiej znany pod nazwą 300 SL Gullwing. Pojazd miał premierę w lutym 1954 roku podczas salonu motoryzacyjnego International Motor Sports Show w Nowym Jorku. Pierwowzorem 300 SL był wprowadzony dwa lata wcześniej sportowy wóz 300 S, z którego przejęto nowoczesny silnik wyposażony we wtrysk paliwa oraz przestrzenną ramę o skomplikowanej konstrukcji, którą spawano z rurek o niewielkiej średnicy. Mimo nie najlepszej sytuacji finansowej, w 1954 roku Mercedes postanowił wprowadzić do produkcji seryjną wersję tego samochodu. Mercedes-Benz 300 SL początkowo był uznawany za auto sportowe. Brał udział w wyścigach na torze w Le Mans, Norymberdze i Carrera Panamericana Mexico. Samochód wyposażony jest w podnoszone do góry drzwi oraz płaską karoserię z podkreślonymi wcięciami. Drzwi o niezwykłej w latach 50. konstrukcji, otwierające się do góry razem z fragmentami dachu, kształtem przypominające nieco skrzydło, zapewniły mu po angielsku potoczną nazwę Gullwing, która przylgnęła historycznie do tego modelu. Powodem zastosowania takiego rozwiązania nie były wcale względy natury estetycznej, choć bez wątpienia nadały samochodowi w tym zakresie niepowtarzalny i do dziś ciekawy charakter. Gullwing posiadał sześciocylindrowy silnik M186 o pojemności 3 litry. Silnik wytwarzał moc 220 KM, co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 260 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h zajmowało 8,8 sekund. W czasach swojej świetności nowy Gullwing kosztował 29000 marek niemieckich, co już wtedy było kwotą zawrotną, był też jednym z najdroższych samochodów na rynku amerykańskim, kosztując tam 7400 dolarów. Łącznie powstało 3258 egzemplarzy.
    Alfa Romeo 33 Stradale – Samochód produkowany był przez włoską firmę Alfa Romeo w latach 1967–1971, dostępny jako 2-drzwiowe coupe. Nadwozie zaprojektował Franco Scaglione. Do napędu użyto dwulitrowego silnika V8, w którym zastosowano wtrysk wielopunktowy. 33 Stradale osiąga 100 km/h w 5,5 sekundy i prędkość maksymalną 260 km/h. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. Wiadomo o 18 powstałych egzemplarzach. W 1968 roku 33 Stradale był najdroższym samochodem osobowym dostępnym w wolnej sprzedaży – kosztował 17,000$, przeciętna cena nowego samochodu wynosiła w tym czasie 2822$.
    Samochód produkowany był przez włoską firmę Alfa Romeo w latach 1967–1971, dostępny jako 2-drzwiowe coupe. Nadwozie zaprojektował Franco Scaglione. Do napędu użyto dwulitrowego silnika V8, w którym zastosowano wtrysk wielopunktowy. 33 Stradale osiąga 100 km/h w 5,5 sekundy i prędkość maksymalną 260 km/h. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. Wiadomo o 18 powstałych egzemplarzach. W 1968 roku 33 Stradale był najdroższym samochodem osobowym dostępnym w wolnej sprzedaży – kosztował 17,000$, przeciętna cena nowego samochodu wynosiła w tym czasie 2822$.
    Warszawski gazownik – Pięknie zamontowany pod korkiem do wlewu benzyny zawór tankowania lpg / gazu.
    Pięknie zamontowany pod korkiem do wlewu benzyny zawór tankowania lpg / gazu.
    Royal Enfield Bullet 500 – Wbrew pozorom jest to nówka sztuka. Od kiedy w latach 50-tych rozpoczęto produkcję tych motocykli w Indiach, są produkowanie praktycznie w niezmienionej formie. Hindusi dołożyli wtrysk paliwa, elektryczny rozrusznik, kierunkowskazy i zmienili wiele mniejszych  elementów, ale ogólna forma pozostała taka sama. W ostatnich latach wprowadzono też kilka zmodyfikowanych modeli, jak Continental GT, stylizowany na cafe racera czy enduro Himalayan.
    Wbrew pozorom jest to nówka sztuka. Od kiedy w latach 50-tych rozpoczęto produkcję tych motocykli w Indiach, są produkowanie praktycznie w niezmienionej formie. Hindusi dołożyli wtrysk paliwa, elektryczny rozrusznik, kierunkowskazy i zmienili wiele mniejszych elementów, ale ogólna forma pozostała taka sama. W ostatnich latach wprowadzono też kilka zmodyfikowanych modeli, jak Continental GT, stylizowany na cafe racera czy enduro Himalayan.