Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 142 takie materiały
    Lamborghini countach lp 5000 s – Lamborghini Countach LP400 - model super sportowego samochodu produkowanego przez włoską firmę Automobili Lamborghini S.p.A. w latach 1974 - 1990.
Zaprezentowany w 1971 Countach LP5000 został wybrany na następcę Miury, jednak samochodu nie wprowadzono do sprzedaży ze względu na problemy techniczne. Najpoważniejszym z nich było przegrzewanie się silnika. Modyfikacja układu chłodzącego nic nie dała, dlatego też zrezygnowano 5-litrowego silnika na rzecz mniejszego o pojemności 3,9-litra z Miury. Lecz silnik dalej miał problemy z przegrzewaniem się, więc powiększono istniejące wloty powietrza i dodano nowe za drzwiami.
Powstały dwa prototypy. Pierwszy, czerwony trafił do kierowcy testowego Lamborghini. Natomiast drugi, zielony został zaprezentowany w 1973 w Genewie i jest uznawany za pierwszy produkcyjny egzemplarz tego modelu. Obecnie samochód znajduje się w Muzeum Lamborghini. Sprzedaż Countacha LP400 zaczęła się 11 kwietnia 1974.
W przeciwieństwie do LP5000, LP400 oparty jest na stalowej ramie przestrzennej, spawanej z rurek o średnicy 4 cm. Nadwozie jest o 13 cm dłuższe i wykonano je w całości z aluminium, dzięki czemu auto waży zaledwie 1065 kg. Countach wyposażony był w unoszone światła, zamontowane za kloszami kierunkowskazów i świateł pozycyjnych. Z tyłu za komorą silnika znalazł się bagażnik o pojemności 240 l. Wnętrze było niezwykle proste, ale oczywiście wykonane w skórze. Silnik LP400 to dobrze znana 3,9-litrowa, gaźnikowa jednostka napędzająca praktycznie wszystkie Lamborghini od 1966. Wprowadzono w niej sporo zmian, dzięki czemu moc wynosiła 276 kW (375 KM). Aby uzyskać odpowiednią trakcję zastosowano dyferencjał z ograniczonym poślizgiem. LP400 osiągał prędkość max. 316 km/h co czyni z niego najszybszego seryjnego Countacha. Jednak prowadzenie pozostawiało wiele do życzenia za sprawą wąskich i wysokich opon. Auto miało również inne wady: mało miejsca w kabinie, ciężko pracująca kierownica, skrzynia biegów, sprzęgło, hałas i nieprzyjemny zapach benzyny w kabinie, jednak takie mankamenty były czymś normalnym w superautach z tamtych czasów.
Countach LP400 jest uważany za najlepszy sportowy samochód tamtych czasów, jednak nie wpłynęło na zmianę sytuacji finansowej firmy. W roku wprowadzenia samochodu do sprzedaży, Ferruccio Lamborghini sprzedał swoją fabrykę, a w 1978 firma ogłosiła bankructwo. Powstało tylko 150 sztuk tego auta, dzisiaj jest rarytasem dla kolekcjonerów.
Godny szczególnej uwagi jest prawie w ogóle nieznany fakt wyprodukowania przez firmę na indywidualne zamówienie, jeszcze w 1999 roku limitowanej (dwie sztuki) wersji Countach Bart stworzonej specjalnie dla zamożnych fanów Lamborghini z Belgii oraz z Francji.
Nazwa Countach Bart pochodzi od imienia belgijskiego stylisty (z pochodzenia Polaka), który wynegocjował z Lamborghini warunki sprzedaży dwóch ostatnich w historii egzemplarzy auta. Obecnie widok Lamborghini Countach Bart cieszy oczy mieszkańców Brukseli oraz Cannes.
    Lamborghini Countach LP400 - model super sportowego samochodu produkowanego przez włoską firmę Automobili Lamborghini S.p.A. w latach 1974 - 1990.
    Zaprezentowany w 1971 Countach LP5000 został wybrany na następcę Miury, jednak samochodu nie wprowadzono do sprzedaży ze względu na problemy techniczne. Najpoważniejszym z nich było przegrzewanie się silnika. Modyfikacja układu chłodzącego nic nie dała, dlatego też zrezygnowano 5-litrowego silnika na rzecz mniejszego o pojemności 3,9-litra z Miury. Lecz silnik dalej miał problemy z przegrzewaniem się, więc powiększono istniejące wloty powietrza i dodano nowe za drzwiami.
    Powstały dwa prototypy. Pierwszy, czerwony trafił do kierowcy testowego Lamborghini. Natomiast drugi, zielony został zaprezentowany w 1973 w Genewie i jest uznawany za pierwszy produkcyjny egzemplarz tego modelu. Obecnie samochód znajduje się w Muzeum Lamborghini. Sprzedaż Countacha LP400 zaczęła się 11 kwietnia 1974.
    W przeciwieństwie do LP5000, LP400 oparty jest na stalowej ramie przestrzennej, spawanej z rurek o średnicy 4 cm. Nadwozie jest o 13 cm dłuższe i wykonano je w całości z aluminium, dzięki czemu auto waży zaledwie 1065 kg. Countach wyposażony był w unoszone światła, zamontowane za kloszami kierunkowskazów i świateł pozycyjnych. Z tyłu za komorą silnika znalazł się bagażnik o pojemności 240 l. Wnętrze było niezwykle proste, ale oczywiście wykonane w skórze. Silnik LP400 to dobrze znana 3,9-litrowa, gaźnikowa jednostka napędzająca praktycznie wszystkie Lamborghini od 1966. Wprowadzono w niej sporo zmian, dzięki czemu moc wynosiła 276 kW (375 KM). Aby uzyskać odpowiednią trakcję zastosowano dyferencjał z ograniczonym poślizgiem. LP400 osiągał prędkość max. 316 km/h co czyni z niego najszybszego seryjnego Countacha. Jednak prowadzenie pozostawiało wiele do życzenia za sprawą wąskich i wysokich opon. Auto miało również inne wady: mało miejsca w kabinie, ciężko pracująca kierownica, skrzynia biegów, sprzęgło, hałas i nieprzyjemny zapach benzyny w kabinie, jednak takie mankamenty były czymś normalnym w superautach z tamtych czasów.
    Countach LP400 jest uważany za najlepszy sportowy samochód tamtych czasów, jednak nie wpłynęło na zmianę sytuacji finansowej firmy. W roku wprowadzenia samochodu do sprzedaży, Ferruccio Lamborghini sprzedał swoją fabrykę, a w 1978 firma ogłosiła bankructwo. Powstało tylko 150 sztuk tego auta, dzisiaj jest rarytasem dla kolekcjonerów.
    Godny szczególnej uwagi jest prawie w ogóle nieznany fakt wyprodukowania przez firmę na indywidualne zamówienie, jeszcze w 1999 roku limitowanej (dwie sztuki) wersji Countach Bart stworzonej specjalnie dla zamożnych fanów Lamborghini z Belgii oraz z Francji.
    Nazwa Countach Bart pochodzi od imienia belgijskiego stylisty (z pochodzenia Polaka), który wynegocjował z Lamborghini warunki sprzedaży dwóch ostatnich w historii egzemplarzy auta. Obecnie widok Lamborghini Countach Bart cieszy oczy mieszkańców Brukseli oraz Cannes.
    4 lipca 2012, 15:32 przez mentor_one (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Civic EJ9 B18C4 Jackson Racing Superchargers 255KM – SILNIK:
- D14A3 ---> B18C4
- kompresor z kolektorem Jackson Racing Superchargers
- gruba chłodnica,
- chłodnica oleju,
- wtryski H22,
- pompa Walbro,
- magnetyczne korki Option Racing,
- kable Vision,
- pokrywa VHT.

NADWOZIE:
- żółte fogi,
- przednia dokładka,
- grill,
- czysta tylna klapa,
- wlepki,
- JDM Fender Washers,
- skarpetki Skunk2,
- czarne wnętrza reflektorów,
- tylne lampy z polifta,
- chlapacze OEM tył,

UKŁAD DOLOTOWY:
- stożek K&N

UKŁAD WYDECHOWY:
- kolektor 4-1 2,5",
- środek przelotowy RM Motors 300 mm/2,5",
- końcowy Twin Loop OBX 2,5",
- całość nierdzewka.

UKŁAD HAMULCOWY:
- przód - 262 mm,
- tył - seria,

UKŁAD NAPĘDOWY:
- S9B
- lekkie koło Fidanza
- sprzęgło Denso

ZAWIESZENIE:
- -40/-40 mm
- rozpórka komory silnika NRG,
- tylna dolna OBX,

FELGI & OPONY:
AEZ 15" + Toyo Proxess T1-R 195/50/15

WNĘTRZE: dodatkowe wskaźniki w słupku (temp. oleju, EGT), fotele z Preludy IV, Domo Kun

CAR-AUDIO: radio z Biedronki

WYPOSAŻENIE: szyberdach, klima, wspomaganie, dwie poduszki, immobiliser, autoalarm, zabezpieczenie antykradzieżowe, regulacja kierownicy

PLANY: kucie + wałki, zmiana przełożeń w skrzyni z CRX-a, podniesienie doładowania, sprzęgło.

MOC: 255 KM

Jest to Honda wielkiego pasjonata z mojej okolicy. Wkłada w nią dużo czasu, pieniędzy, wysiłku i nerwów, ale chyba się opłaca?! Czyż nie?
Jeśli wyrazicie chęć to wrzucę więcej zdjęć.
    SILNIK:
    - D14A3 ---> B18C4
    - kompresor z kolektorem Jackson Racing Superchargers
    - gruba chłodnica,
    - chłodnica oleju,
    - wtryski H22,
    - pompa Walbro,
    - magnetyczne korki Option Racing,
    - kable Vision,
    - pokrywa VHT.

    NADWOZIE:
    - żółte fogi,
    - przednia dokładka,
    - grill,
    - czysta tylna klapa,
    - wlepki,
    - JDM Fender Washers,
    - skarpetki Skunk2,
    - czarne wnętrza reflektorów,
    - tylne lampy z polifta,
    - chlapacze OEM tył,

    UKŁAD DOLOTOWY:
    - stożek K&N

    UKŁAD WYDECHOWY:
    - kolektor 4-1 2,5",
    - środek przelotowy RM Motors 300 mm/2,5",
    - końcowy Twin Loop OBX 2,5",
    - całość nierdzewka.

    UKŁAD HAMULCOWY:
    - przód - 262 mm,
    - tył - seria,

    UKŁAD NAPĘDOWY:
    - S9B
    - lekkie koło Fidanza
    - sprzęgło Denso

    ZAWIESZENIE:
    - -40/-40 mm
    - rozpórka komory silnika NRG,
    - tylna dolna OBX,

    FELGI & OPONY:
    AEZ 15" + Toyo Proxess T1-R 195/50/15

    WNĘTRZE: dodatkowe wskaźniki w słupku (temp. oleju, EGT), fotele z Preludy IV, Domo Kun

    CAR-AUDIO: radio z Biedronki

    WYPOSAŻENIE: szyberdach, klima, wspomaganie, dwie poduszki, immobiliser, autoalarm, zabezpieczenie antykradzieżowe, regulacja kierownicy

    PLANY: kucie + wałki, zmiana przełożeń w skrzyni z CRX-a, podniesienie doładowania, sprzęgło.

    MOC: 255 KM

    Jest to Honda wielkiego pasjonata z mojej okolicy. Wkłada w nią dużo czasu, pieniędzy, wysiłku i nerwów, ale chyba się opłaca?! Czyż nie?
    Jeśli wyrazicie chęć to wrzucę więcej zdjęć.
    3 lipca 2012, 11:16 przez Feiro (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (3)
    Źródło:

    forum.jdmstyle.pl

    Fiat 125p Piękno Polskiego Klasyka – Polski Fiat 125p – samochód osobowy klasy średniej produkowany w FSO na Żeraniu od 28 listopada 1967 do 29 czerwca 1991 na podstawie umowy licencyjnej z włoską firmą FIAT z 1965 roku. Po wygaśnięciu licencji w 1983 roku nazwę zmieniono na FSO 125p.
Samochód został wprowadzony jako następca dla przestarzałej Warszawy 223/224. Konstrukcyjnie był połączeniem włoskich modeli 1300/1500 i 125. Do napędu używano benzynowych silników R4 OHV o pojemności 1,3 i 1,5 litra, w późniejszym czasie dodatkowo przejęto gamę jednostek napędowych z Poloneza. Powstały także krótkie serie z silnikami wysokoprężnymi i benzynowymi DOHC. Moment obrotowy przenoszony był przez: suche jednotarczowe sprzęgło, 4-biegową manualną (od 1985 5-biegową) skrzynię biegów, dwuczęściowy wał napędowy i tylny most na koła tylne. Samochód dostępny był początkowo jako 4-drzwiowy sedan, w 1972 roku do oferty dołączyła wersja kombi, trzy lata później pick-up. Przez cały okres polskiej produkcji przeprowadzane były liczne modernizacje modelu, najbardziej widoczna z nich przygotowana została dla rocznika 1975, zmieniono wówczas znacznie wygląd nadwozia i kabiny pasażerskiej. W roku 1978 wprowadzono następcę, Poloneza, oba modele produkowane były jednak równocześnie aż do 1991 roku. Łącznie powstało 1 445 699 egzemplarzy modelu, z czego 874 966 trafiło na eksport.
    Polski Fiat 125p – samochód osobowy klasy średniej produkowany w FSO na Żeraniu od 28 listopada 1967 do 29 czerwca 1991 na podstawie umowy licencyjnej z włoską firmą FIAT z 1965 roku. Po wygaśnięciu licencji w 1983 roku nazwę zmieniono na FSO 125p.
    Samochód został wprowadzony jako następca dla przestarzałej Warszawy 223/224. Konstrukcyjnie był połączeniem włoskich modeli 1300/1500 i 125. Do napędu używano benzynowych silników R4 OHV o pojemności 1,3 i 1,5 litra, w późniejszym czasie dodatkowo przejęto gamę jednostek napędowych z Poloneza. Powstały także krótkie serie z silnikami wysokoprężnymi i benzynowymi DOHC. Moment obrotowy przenoszony był przez: suche jednotarczowe sprzęgło, 4-biegową manualną (od 1985 5-biegową) skrzynię biegów, dwuczęściowy wał napędowy i tylny most na koła tylne. Samochód dostępny był początkowo jako 4-drzwiowy sedan, w 1972 roku do oferty dołączyła wersja kombi, trzy lata później pick-up. Przez cały okres polskiej produkcji przeprowadzane były liczne modernizacje modelu, najbardziej widoczna z nich przygotowana została dla rocznika 1975, zmieniono wówczas znacznie wygląd nadwozia i kabiny pasażerskiej. W roku 1978 wprowadzono następcę, Poloneza, oba modele produkowane były jednak równocześnie aż do 1991 roku. Łącznie powstało 1 445 699 egzemplarzy modelu, z czego 874 966 trafiło na eksport.
    26 czerwca 2012, 23:03 przez junior1296 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Kawałek Polskiej historii – typ: S-312C, 4-suwowy, wysokoprężny, chłodzony cieczą,
liczba cylindrów: 2,
pojemność skokowa: 1960 cm³,
Stopień sprężania: 17:1,
moc znamionowa: 22,4 kW (30,5 KM) – (według DIN) przy 2200 obr./min. (35 KM według SAE),
jednostkowe zużycie paliwa przy mocy znamionowej 241 g/KWh,
moment obrotowy: 100 Nm przy 1600-1800 obr./min.
średnica cylindra/skok tłoka: 102/120 mm,
filtr powietrza: mokry z cyklonem,
sprzęgło: cierne, tarczowe, suche, dwustopniowe,
liczba biegów do jazdy w przód: 6,
liczba biegów wstecznych: 2,
skrzynia biegów: mechaniczna, z kołami zazębionymi na stałe oraz reduktorem, niesynchronizowana,
Przełożenie na poszczególnych biegach:

a) Skrzyni przekładniowej:
biegu 3,096
biegu 1,597
biegu 1,000

b) Reduktora:
niskie (I) 4,050
wysokie (II) 1,000
mechanizm różnicowy blokowany mechanicznie,
oś przednia nienapędzana sztywna,
układ kierowniczy dwukrążkowy z przekładnią zębatą,
hamulec mechaniczny, bębnowy, niezależny na oba koła tylne,
prędkość jazdy: 23,44 km/h,
średnie zużycie paliwa: 2.5 l/mth, przy czym 1 mth odpowiada 1 godzinie pracy ciągnika z 1865 obr./min.
    Typ: S-312C, 4-suwowy, wysokoprężny, chłodzony cieczą,
    liczba cylindrów: 2,
    pojemność skokowa: 1960 cm³,
    Stopień sprężania: 17:1,
    moc znamionowa: 22,4 kW (30,5 KM) – (według DIN) przy 2200 obr./min. (35 KM według SAE),
    jednostkowe zużycie paliwa przy mocy znamionowej 241 g/KWh,
    moment obrotowy: 100 Nm przy 1600-1800 obr./min.
    średnica cylindra/skok tłoka: 102/120 mm,
    filtr powietrza: mokry z cyklonem,
    sprzęgło: cierne, tarczowe, suche, dwustopniowe,
    liczba biegów do jazdy w przód: 6,
    liczba biegów wstecznych: 2,
    skrzynia biegów: mechaniczna, z kołami zazębionymi na stałe oraz reduktorem, niesynchronizowana,
    Przełożenie na poszczególnych biegach:

    a) Skrzyni przekładniowej:
    biegu 3,096
    biegu 1,597
    biegu 1,000

    b) Reduktora:
    niskie (I) 4,050
    wysokie (II) 1,000
    mechanizm różnicowy blokowany mechanicznie,
    oś przednia nienapędzana sztywna,
    układ kierowniczy dwukrążkowy z przekładnią zębatą,
    hamulec mechaniczny, bębnowy, niezależny na oba koła tylne,
    prędkość jazdy: 23,44 km/h,
    średnie zużycie paliwa: 2.5 l/mth, przy czym 1 mth odpowiada 1 godzinie pracy ciągnika z 1865 obr./min.
    26 czerwca 2012, 18:41 przez oram_pole (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Jak wszyscy to i ja – Yamaha YZ 125 2t 2006 rok
Jest u mnie już 3 lata, miała zrobione 3 remonty dodam że kompletne, obecnie ma założony kuty tłok, wał, łożyska KOYO oraz sprzęgło EBC
    Yamaha YZ 125 2t 2006 rok
    Jest u mnie już 3 lata, miała zrobione 3 remonty dodam że kompletne, obecnie ma założony kuty tłok, wał, łożyska KOYO oraz sprzęgło EBC
    26 czerwca 2012, 21:04 przez ~Niko96 | Do ulubionych | Skomentuj
    URSUS C-385 – Pierwszy traktor z serii ciężkich ciągników Ursusa
Silnik:
typ Z-7501, wysokoprężny, chłodzony cieczą,
moc znamionowa 55,8 kW (76 KM),
max. moment obrotowy 260 Nm przy 1500 obr./min,
liczba cylindrów: 4,
pojemność: 4562 cm³.

Układ napędowy:
sprzęgło cierne suche, jednotarczowe,
skrzynia przekładniowa niesynchronizowana z reduktorem i dwustopniowym wzmacniaczem momentu,
całkowita liczba biegów przód/tył: 16/8,
mechanizm różnicowy blokowany mechanicznie.

Układy jezdne:
oś przednia nienapędzana sztywna lub resorowana,
mechanizm kierowniczy śrubowo-kulkowy wspomagany hydraulicznie,
hamulec zasadniczy tarczowy, hydrauliczny,
prędkość jazdy: 2,37 - 24,68 km/h, przy ogumieniu tylnym 16,9-34,
układ pneumatyczny hamowania przyczep.

Układy agregowania
pompa hydrauliczna o wydajności 31 l/min
regulacja podnośnika: siłowa, pozycyjna, mieszana, ciśnieniowa
TUZ kat. II wg ISO
udźwig na końcach ramion 1700 kg
WOM tylny zależny i niezależny 540 i 1000 obr/min
masa ciągnika suchego z kabiną, bez obciążników 3525 kg
klasa 1,4
    Pierwszy traktor z serii ciężkich ciągników Ursusa
    Silnik:
    typ Z-7501, wysokoprężny, chłodzony cieczą,
    moc znamionowa 55,8 kW (76 KM),
    max. moment obrotowy 260 Nm przy 1500 obr./min,
    liczba cylindrów: 4,
    pojemność: 4562 cm³.

    Układ napędowy:
    sprzęgło cierne suche, jednotarczowe,
    skrzynia przekładniowa niesynchronizowana z reduktorem i dwustopniowym wzmacniaczem momentu,
    całkowita liczba biegów przód/tył: 16/8,
    mechanizm różnicowy blokowany mechanicznie.

    Układy jezdne:
    oś przednia nienapędzana sztywna lub resorowana,
    mechanizm kierowniczy śrubowo-kulkowy wspomagany hydraulicznie,
    hamulec zasadniczy tarczowy, hydrauliczny,
    prędkość jazdy: 2,37 - 24,68 km/h, przy ogumieniu tylnym 16,9-34,
    układ pneumatyczny hamowania przyczep.

    Układy agregowania
    pompa hydrauliczna o wydajności 31 l/min
    regulacja podnośnika: siłowa, pozycyjna, mieszana, ciśnieniowa
    TUZ kat. II wg ISO
    udźwig na końcach ramion 1700 kg
    WOM tylny zależny i niezależny 540 i 1000 obr/min
    masa ciągnika suchego z kabiną, bez obciążników 3525 kg
    klasa 1,4
    26 czerwca 2012, 18:46 przez oram_pole (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    FSO WARSZAWA – FSO Warszawa (potocznie: warszawka,)  – samochód osobowy produkowany od 6 listopada 1951 do 30 marca 1973 w FSO (w warszawskiej fabryce na Żeraniu) na licencji ZSRR. Był to pierwszy w powojennej historii Polski samochód produkowany seryjnie. Gamę jednostek napędowych stanowiły dwa benzynowe silniki R4 o pojemności skokowej 2120 cm³, dolnozaworowy M-20 i górnozaworowy S-21. Moment obrotowy przekazywany był poprzez suche jednotarczowe sprzęgło, 3-biegową manualną skrzynię biegów (od 1971 w niewielkiej liczbie egzemplarzy skrzynia 4-biegowa) i wał napędowy na oś tylną. Pierwsze Warszawy (M20, 200, 201 i 202) charakteryzowały się 4-drzwiowym nadwoziem typu fastback. Od 1964 produkowana była wersja sedan, zaś od 1965 5-drzwiowe kombi. Przez cały okres produkcji Warszawa poddawana była licznym modernizacjom.
Od roku 1958 produkowana była wersja użytkowa modelu, pick-up. Powstały także odmiany specjalne Warszawy: radiowóz, ambulans/sanitarka, furgon, pocztylion oraz drezyna. W oparciu o podzespoły dedykowane dla Warszawy skonstruowano także samochody dostawcze: Żuka, Nysę oraz Tarpana. Ostatnia Warszawa zjechała z taśmy produkcyjnej 30 marca 1973 roku. Przyczyniło się do tego faktu wprowadzenie w 1967 następcy dla przestarzałego samochodu z FSO, Polskiego Fiata 125p. Przez cały okres produkcji powstało ogółem 254 471 egzemplarzy modelu, z czego 72 834 trafiło na eksport.
    FSO Warszawa (potocznie: warszawka,) – samochód osobowy produkowany od 6 listopada 1951 do 30 marca 1973 w FSO (w warszawskiej fabryce na Żeraniu) na licencji ZSRR. Był to pierwszy w powojennej historii Polski samochód produkowany seryjnie. Gamę jednostek napędowych stanowiły dwa benzynowe silniki R4 o pojemności skokowej 2120 cm³, dolnozaworowy M-20 i górnozaworowy S-21. Moment obrotowy przekazywany był poprzez suche jednotarczowe sprzęgło, 3-biegową manualną skrzynię biegów (od 1971 w niewielkiej liczbie egzemplarzy skrzynia 4-biegowa) i wał napędowy na oś tylną. Pierwsze Warszawy (M20, 200, 201 i 202) charakteryzowały się 4-drzwiowym nadwoziem typu fastback. Od 1964 produkowana była wersja sedan, zaś od 1965 5-drzwiowe kombi. Przez cały okres produkcji Warszawa poddawana była licznym modernizacjom.
    Od roku 1958 produkowana była wersja użytkowa modelu, pick-up. Powstały także odmiany specjalne Warszawy: radiowóz, ambulans/sanitarka, furgon, pocztylion oraz drezyna. W oparciu o podzespoły dedykowane dla Warszawy skonstruowano także samochody dostawcze: Żuka, Nysę oraz Tarpana. Ostatnia Warszawa zjechała z taśmy produkcyjnej 30 marca 1973 roku. Przyczyniło się do tego faktu wprowadzenie w 1967 następcy dla przestarzałego samochodu z FSO, Polskiego Fiata 125p. Przez cały okres produkcji powstało ogółem 254 471 egzemplarzy modelu, z czego 72 834 trafiło na eksport.
    12 czerwca 2012, 11:33 przez pakson12 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Mk2 cz.2 – Na prośbę wrzucam 
MODEL: MK2 Madison 1990r.
SILNIK:- 1.9 TDI AFN  przebieg ok 80tys km
MODY POD MASKA: turbo hybryda gt 18/20, wtryski 0.230, stożek simota, down pipe 2,3′ przelot 2,3′ EGR out, FMIC megane, jednomas, sprzegło g60, skrzynia CYP linki + wybierak z toledo, osłona miski olejowej
ZAWIESZENIE: Fk v2, weitec, rozpórka OMP
UKLAD HAMULCOWY:- obecnie 312mm pompa 22mm + tarcze rozstaw 5x100
KOLA:Remotec BBS 8 9x16 opony 195/40R16
WNETRZE:
- Ori madison niebieska wykładzina, stołki typu taboret lol 
- Kubełki ibiza 16V i kanapa z zagłówkami
- Recaro MK3 vr6 ori kanapa z zagłówkami.
+ Momo team 28cm, zegary ibiza evo 1 + MFA + Tempomat, wskaźnik boost Auto Gauge.
    Na prośbę wrzucam
    MODEL: MK2 Madison 1990r.
    SILNIK:- 1.9 TDI AFN przebieg ok 80tys km
    MODY POD MASKA: turbo hybryda gt 18/20, wtryski 0.230, stożek simota, down pipe 2,3′ przelot 2,3′ EGR out, FMIC megane, jednomas, sprzegło g60, skrzynia CYP linki + wybierak z toledo, osłona miski olejowej
    ZAWIESZENIE: Fk v2, weitec, rozpórka OMP
    UKLAD HAMULCOWY:- obecnie 312mm pompa 22mm + tarcze rozstaw 5x100
    KOLA:Remotec BBS 8 9x16 opony 195/40R16
    WNETRZE:
    - Ori madison niebieska wykładzina, stołki typu taboret lol
    - Kubełki ibiza 16V i kanapa z zagłówkami
    - Recaro MK3 vr6 ori kanapa z zagłówkami.
    + Momo team 28cm, zegary ibiza evo 1 + MFA + Tempomat, wskaźnik boost Auto Gauge.
    3 czerwca 2012, 13:43 przez vagpl (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Yamaha Aerox 2004r – - Cylinder 70 HEBO RR
- Gaźnik 21 mm dellorto
- Sprzegło Polini
- Wariator RMS
- Pasek RMS 
- Sportowy moduł
- Płytki karbon  :D 
- Wał TOP RAICING 
- Tłumik Laser x-pro
    - Cylinder 70 HEBO RR
    - Gaźnik 21 mm dellorto
    - Sprzegło Polini
    - Wariator RMS
    - Pasek RMS
    - Sportowy moduł
    - Płytki karbon :D
    - Wał TOP RAICING
    - Tłumik Laser x-pro
    1 czerwca 2012, 21:48 przez gilu58 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    Własne

    Bez sprzęgła też się da, OGIEŃ PANOWIE!
    29 maja 2012, 20:50 przez miazgula (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)