Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 107 takich materiałów
    Lexus LFA – Supersamochód marki Lexus produkowany przez koncern Toyota od grudnia 2010 do 18 grudnia 2012 roku zaprezentowany w wersji produkcyjnej podczas salonu motoryzacyjnego w Tokio w 2009 roku wyprodukowany w liczbie 500 egzemplarzy. Prace nad modelem rozpoczęły się w 2000 roku projektem pod nazwą P280. Celem projektu było pokazanie przez Toyotę poprzez swoją luksusową markę Lexus możliwości konstrukcyjnych. Pierwszy prototyp pokazano w czerwcu 2003 roku. Od października 2004 roku regularnie testowano prototypy na niemieckim torze wyścigowym Nurburgring. W styczniu 2005 roku podczas targów motoryzacyjnych w Detroit zaprezentowano pierwszą koncepcyjną wersję auta. Koncept miał długość 4400 mm, co oznaczało, że był 50 mm krótszy od Porsche 911 Turbo. Rozstaw osi konceptu mierzył 2580 mm, 1200 mm wysokości oraz 1859 mm szerokości. W koncepcie zamontowano szklany dach, kamery boczne zamontowane w lusterkach zewnętrznych. Tył pojazdu wyróżniał potrójnych wydech umieszczony w formie trójkąta. W styczniu 2008 roku w Detroit pokazano wersję roadster o tej samej nazwie. Następnie premierę swoją Lexus LFA Roadster miał podczas targów w Genewie. Auto mierzyło 4460 mm długości, 1890 mm szerokości oraz 2600 mm rozstawu osi. 5 sierpnia 2009 roku Prezes Toyoty Akido Toyoda potwierdził plany produkcyjne Lexusa LFA. 21 października 2009 roku podczas salonu prasowego targów motoryzacyjnych w Tokio po raz pierwszy odbyła się premiera produkcyjnej odmiany LFA. Tego samego dnia ujawniono także, że auto będzie serią limitowaną dostępną jedynie w liczbie 500 egzemplarzy. Produkcja ruszyła w grudniu 2010 roku w specjalnie przygotowanej fabryce w Motomachi, która wyróżniła 170 pracowników do starannej, powolnej produkcji LFA. Ostatni egzemplarz zjechał z taśm montażowych 18 grudnia 2012 roku. LFA napędzany jest 4,8-litrowym V10, które wytwarza moc 560 KM i moment obrotowy 480 Nm. Samochód osiąga prędkość maksymalną 325 km/h, a przyspieszenie do prędkości 100 km/h trwa 3,7 s.
    Supersamochód marki Lexus produkowany przez koncern Toyota od grudnia 2010 do 18 grudnia 2012 roku zaprezentowany w wersji produkcyjnej podczas salonu motoryzacyjnego w Tokio w 2009 roku wyprodukowany w liczbie 500 egzemplarzy. Prace nad modelem rozpoczęły się w 2000 roku projektem pod nazwą P280. Celem projektu było pokazanie przez Toyotę poprzez swoją luksusową markę Lexus możliwości konstrukcyjnych. Pierwszy prototyp pokazano w czerwcu 2003 roku. Od października 2004 roku regularnie testowano prototypy na niemieckim torze wyścigowym Nurburgring. W styczniu 2005 roku podczas targów motoryzacyjnych w Detroit zaprezentowano pierwszą koncepcyjną wersję auta. Koncept miał długość 4400 mm, co oznaczało, że był 50 mm krótszy od Porsche 911 Turbo. Rozstaw osi konceptu mierzył 2580 mm, 1200 mm wysokości oraz 1859 mm szerokości. W koncepcie zamontowano szklany dach, kamery boczne zamontowane w lusterkach zewnętrznych. Tył pojazdu wyróżniał potrójnych wydech umieszczony w formie trójkąta. W styczniu 2008 roku w Detroit pokazano wersję roadster o tej samej nazwie. Następnie premierę swoją Lexus LFA Roadster miał podczas targów w Genewie. Auto mierzyło 4460 mm długości, 1890 mm szerokości oraz 2600 mm rozstawu osi. 5 sierpnia 2009 roku Prezes Toyoty Akido Toyoda potwierdził plany produkcyjne Lexusa LFA. 21 października 2009 roku podczas salonu prasowego targów motoryzacyjnych w Tokio po raz pierwszy odbyła się premiera produkcyjnej odmiany LFA. Tego samego dnia ujawniono także, że auto będzie serią limitowaną dostępną jedynie w liczbie 500 egzemplarzy. Produkcja ruszyła w grudniu 2010 roku w specjalnie przygotowanej fabryce w Motomachi, która wyróżniła 170 pracowników do starannej, powolnej produkcji LFA. Ostatni egzemplarz zjechał z taśm montażowych 18 grudnia 2012 roku. LFA napędzany jest 4,8-litrowym V10, które wytwarza moc 560 KM i moment obrotowy 480 Nm. Samochód osiąga prędkość maksymalną 325 km/h, a przyspieszenie do prędkości 100 km/h trwa 3,7 s.
    21 kwietnia 2022, 22:06 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Nissan Skyline R33 GT-R Nismo 400R – Samochód sportowy klasy średniej bądź luksusowej produkowany w Japonii przez firmę Nissan od 1957 roku. Dostępne są wersje coupe lub sedan. Skyline R33 został wyprodukowany w sierpniu 1993 roku. Nieco cięższy od R32, dostępny był w wersji dwu i czterodrzwiowej; wszystkie modele miały silniki sześciocylindrowe. Limitowaną serie stworzono w 1996 roku, która otrzymała nazwę NISMO 400R, co oznaczało 400 KM. Kierowca testowy Nissana Dirk Schoysman okrążył północną pętlę toru Nurburgring w mniej niż 8 minut. Był to praktycznie pierwszy samochód, który pokonał barierę 8 minut, poza Jaguarem XJ220, który uzyskał czas 7 minut i 46 sekund. Do napędu wersji 400R użyto sześciocylindrowego silnika RBX-GT2 Twin-turbo o pojemności 2,8 l.
    Samochód sportowy klasy średniej bądź luksusowej produkowany w Japonii przez firmę Nissan od 1957 roku. Dostępne są wersje coupe lub sedan. Skyline R33 został wyprodukowany w sierpniu 1993 roku. Nieco cięższy od R32, dostępny był w wersji dwu i czterodrzwiowej; wszystkie modele miały silniki sześciocylindrowe. Limitowaną serie stworzono w 1996 roku, która otrzymała nazwę NISMO 400R, co oznaczało 400 KM. Kierowca testowy Nissana Dirk Schoysman okrążył północną pętlę toru Nurburgring w mniej niż 8 minut. Był to praktycznie pierwszy samochód, który pokonał barierę 8 minut, poza Jaguarem XJ220, który uzyskał czas 7 minut i 46 sekund. Do napędu wersji 400R użyto sześciocylindrowego silnika RBX-GT2 Twin-turbo o pojemności 2,8 l.
    15 kwietnia 2022, 18:50 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mercedes-AMG GT Black Series – Supersamochód klasy średniej produkowany przez oddział Mercedes-AMG niemieckiej marki Mercedes-Benz od 2014 roku. W 2020 roku zaprezentowany został najmocniejszy wariant Mercedesa-AMG GT pod nazwą Black Series. Samochód napędza 730-konnysilnik V8 Twin-turbo, który został wyposażony m.in. we wzmocniony wał korbowy. GT Black Series osiąga 100 km/h w 3,2 sekundy oraz prędkość maksymalną 325 km/h. Pod kątem wizualnym, Mercedes-AMG GT Black Series charakteryzuje się rozbudowanym pakietem aerodynamicznym m.in. z regulowanym tylnym skrzydłem z włókna węglowego i duktami powietrza w podwoziu, co zapewnia docisk sięgający 400 kg. Pojazd wyposażono też w ceramiczne tarcze hamulcowe oraz adaptacyjne zawieszenie z możliwością ręcznej zmiany ustawień stabilizatora i kąta pochylenia kół. W 2020 samochód pokonał pętlę toru Nurburgring w najkrótszym czasie wśród modeli seryjnych, osiągając czas 6:43,615 minut pobijając dotychczasowy rekord, jaki należał do Lamborghini Aventador SVJ o mocy 770 KM.
    Supersamochód klasy średniej produkowany przez oddział Mercedes-AMG niemieckiej marki Mercedes-Benz od 2014 roku. W 2020 roku zaprezentowany został najmocniejszy wariant Mercedesa-AMG GT pod nazwą Black Series. Samochód napędza 730-konnysilnik V8 Twin-turbo, który został wyposażony m.in. we wzmocniony wał korbowy. GT Black Series osiąga 100 km/h w 3,2 sekundy oraz prędkość maksymalną 325 km/h. Pod kątem wizualnym, Mercedes-AMG GT Black Series charakteryzuje się rozbudowanym pakietem aerodynamicznym m.in. z regulowanym tylnym skrzydłem z włókna węglowego i duktami powietrza w podwoziu, co zapewnia docisk sięgający 400 kg. Pojazd wyposażono też w ceramiczne tarcze hamulcowe oraz adaptacyjne zawieszenie z możliwością ręcznej zmiany ustawień stabilizatora i kąta pochylenia kół. W 2020 samochód pokonał pętlę toru Nurburgring w najkrótszym czasie wśród modeli seryjnych, osiągając czas 6:43,615 minut pobijając dotychczasowy rekord, jaki należał do Lamborghini Aventador SVJ o mocy 770 KM.
    Renault Megane RS Trophy R – Wersja RS Trophy R została wprowadzona na rynek w lipcu 2019 roku. Samochód posiada 1,8-litrowy silnik turbo o mocy 300 KM. Wyprodukowanych zostanie 500 egzemplarzy. Trophy R zdobył rekord najszybszego okrążenia samochodem z napędem na przednie koła na torze Nurburgring, które wykonał w czasie 7 minut i 40,1 sekund.
    Wersja RS Trophy R została wprowadzona na rynek w lipcu 2019 roku. Samochód posiada 1,8-litrowy silnik turbo o mocy 300 KM. Wyprodukowanych zostanie 500 egzemplarzy. Trophy R zdobył rekord najszybszego okrążenia samochodem z napędem na przednie koła na torze Nurburgring, które wykonał w czasie 7 minut i 40,1 sekund.
    BMW M1 ProCar on Nurburgring
    15 maja 2020, 22:09 przez kamiliszaq (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mam zaszczyt przedstawić Porsche 996 ale o oznaczeniach na tylnej klapie GT3 Club Sport. Model który był pierwszą GT3 która rozpętała prawdziwą wojnę na torach na całym świecie. To właśnie od tego modelu rozpoczęła się wielka gonitwa za cennymi sekundami na tak sławnym i niebezpiecznym torze jakim jest Nurburgring .Zapraszam do odcinka.
    12 listopada 2019, 21:19 przez Felixiada (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    felixiada

    Złoty Rolex Laudy – Salzburgring; 1976. Niki Lauda wręcza Arturo Merzario swojego złotego Rolexa Oyster Perpetual Datejust.

Zegarek był podarunkiem dla Merzario w geście podziękowaniu za uratowanie życia podczas tragicznego wypadku Laudy na torze Nurburgring. Merzario był jedną z trzech osób, która zatrzymała się podczas wyścigu i wyciągała Austriaka z płonącego bolidu. W swoich wspomnieniach Włoch opowiadał, że nie ma pojęcia jak udało mu się wyszarpnąć płonącego Laude z kokpitu, bo ważył wtedy zaledwie 60 kilogramów. Jak sam mówił "robiłem to, co trzeba było zrobić! " Zaraz po tym jak Lauda znalazł się na asfalcie Merzario rozpoczął masaż serca.

Początkowo Merzario nie chciał przyjąć Rolexa i poczuł się bardzo urażony tym gestem. Duży wpływ na to miało pierwsze spotkanie Laudy i Merzario podczas GP Włoch na torze Monza, wtedy Austriak przeszedł obok Włocha zupełnie bez słowa. Ostatecznie Arturo, za namową szefa swojego zespołu - Carlo Chiti, przyjął zegarek, ale nigdy go nie założył na rękę.

Rolex przeleżał ponad 40 lat w szuflacie, aż do momentu, gdy w maju 2019 Merzario udzielił wywiadu dla magazynu QP i został poproszony o jego założenie. Mimo podeszłego wieku (76 lat), Włoch na wywiad przyszedł w białym kowboskijm kapeluszu, czyli dokładnie tak jak zwykł się nosić na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Merzario wciąż uważa, że ten gest godził w jego włoską dumę i nie przywiązuje do niego żadnej wagi... ale na koniec wywiadu, gdy zegarek zniknął mu z oczu, miał nerwowo zapytać "gdzie jest mój Rolex?!" PO WIĘCEJ ODWIEDŹ https://tejsted.pl/utopia/
    Salzburgring; 1976. Niki Lauda wręcza Arturo Merzario swojego złotego Rolexa Oyster Perpetual Datejust.

    Zegarek był podarunkiem dla Merzario w geście podziękowaniu za uratowanie życia podczas tragicznego wypadku Laudy na torze Nurburgring. Merzario był jedną z trzech osób, która zatrzymała się podczas wyścigu i wyciągała Austriaka z płonącego bolidu. W swoich wspomnieniach Włoch opowiadał, że nie ma pojęcia jak udało mu się wyszarpnąć płonącego Laude z kokpitu, bo ważył wtedy zaledwie 60 kilogramów. Jak sam mówił "robiłem to, co trzeba było zrobić! " Zaraz po tym jak Lauda znalazł się na asfalcie Merzario rozpoczął masaż serca.

    Początkowo Merzario nie chciał przyjąć Rolexa i poczuł się bardzo urażony tym gestem. Duży wpływ na to miało pierwsze spotkanie Laudy i Merzario podczas GP Włoch na torze Monza, wtedy Austriak przeszedł obok Włocha zupełnie bez słowa. Ostatecznie Arturo, za namową szefa swojego zespołu - Carlo Chiti, przyjął zegarek, ale nigdy go nie założył na rękę.

    Rolex przeleżał ponad 40 lat w szuflacie, aż do momentu, gdy w maju 2019 Merzario udzielił wywiadu dla magazynu QP i został poproszony o jego założenie. Mimo podeszłego wieku (76 lat), Włoch na wywiad przyszedł w białym kowboskijm kapeluszu, czyli dokładnie tak jak zwykł się nosić na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Merzario wciąż uważa, że ten gest godził w jego włoską dumę i nie przywiązuje do niego żadnej wagi... ale na koniec wywiadu, gdy zegarek zniknął mu z oczu, miał nerwowo zapytać "gdzie jest mój Rolex?!" PO WIĘCEJ ODWIEDŹ https://tejsted.pl/utopia/