Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 118 takich materiałów

    Takie tam z prac nad głowica h22a

    Takie tam z prac nad głowica h22a – Na zdjęciu wyczyszczona chemicznie i mechanicznie, zawory i sprężynki też już zdemontowane.
    Na zdjęciu wyczyszczona chemicznie i mechanicznie, zawory i sprężynki też już zdemontowane.
    19 sierpnia 2014, 14:39 przez JDM (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło: https://www.facebook.com/pages/Hond…
    Głosów
    9
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    9

    Przekroje samochodów "Fiat 126 (1973)"

    Przekroje samochodów "Fiat 126 (1973)" – SILNIK pojemność skokowa: 594 ccm moc: 23KM moment obr.: 39Nm układ silnika, liczba cylindrów: rzędowy, 2 położenie silnika: tył ustawienie silnika: podłużnie średnica x skok tłoka: 73.50mm x 70.00mm typ: OHV - zawory w głowicy, wałek rozrządu w bloku silnika stopień sprężania: 7.50:1 OSIĄGI przyspieszenie 0-100 km/h: 54s prędkość maksymalna: 105km/h stosunek mocy do masy: 0.04 KM/kg ZAWIESZENIE napęd: na koła tylne hamulce przód / tył: bębnowe / bębnowe skrzynia biegów: liczba biegów: 4, skrzynia biegów: manualna WYMIARY i WAGI długość: 3054mm szerokość: 1378mm wysokość: 1302mm rozstaw osi: 1840mm prześwit: 140mm masa: 580kg pojemność zbiornika paliwa: 21 litrów CIEKAWOSTKI -Łącznie wyprodukowano 4671586 sztuk Fiatów 126, z czego we Włoszech powstało 1352912 sztuk. W Polsce wyprodukowano łącznie 3318674 sztuk Fiatów 126, z czego w Bielsku-Białej – 1152325, a w Tychach – 2166349. -W latach 1974-75 austriacka firma Steyr-Daimler-Puch w miejscowości Graz produkowała własną wersję Fiata 126, zwaną Fiat-Steyr 126 lub Steyr-Puch 126, gdzie przychodziły samochody bez silnika i bez kół.Montowany był własny, dwucylindrowy silnik typu bokser,o parametrach i osiągach lepszych niż Fiat 126 600. Pojemność skokowa wynosiła 643 cm³, moc 25 KM, moment obrotowy 41Nm przy, stopień sprężania 7,8. Silnik ten zapewniał wyraźnie lepsze osiągi niż 126p 600, do 100 km/h w zaledwie 37s zamiast 54s. Prędkość maksymalna również wzrosła do ok. 115 km/h (126p - 105 km/h). Spalanie było wyższe o ok. pół litra na 100 km. Samochód seryjnie wyposażony był w niezależne ogrzewanie benzynowe co miało wpływ na wyższą cenę o ok. 23%
    SILNIK
    pojemność skokowa: 594 ccm
    moc: 23KM
    moment obr.: 39Nm
    układ silnika, liczba cylindrów: rzędowy, 2
    położenie silnika: tył
    ustawienie silnika: podłużnie
    średnica x skok tłoka: 73.50mm x 70.00mm
    typ: OHV - zawory w głowicy, wałek rozrządu w bloku silnika
    stopień sprężania: 7.50:1

    OSIĄGI
    przyspieszenie 0-100 km/h: 54s
    prędkość maksymalna: 105km/h
    stosunek mocy do masy: 0.04 KM/kg

    ZAWIESZENIE
    napęd: na koła tylne
    hamulce przód / tył: bębnowe / bębnowe
    skrzynia biegów: liczba biegów: 4, skrzynia biegów: manualna

    WYMIARY i WAGI
    długość: 3054mm
    szerokość: 1378mm
    wysokość: 1302mm
    rozstaw osi: 1840mm
    prześwit: 140mm
    masa: 580kg
    pojemność zbiornika paliwa: 21 litrów

    CIEKAWOSTKI
    -Łącznie wyprodukowano 4671586 sztuk Fiatów 126, z czego we Włoszech powstało 1352912 sztuk. W Polsce wyprodukowano łącznie 3318674 sztuk Fiatów 126, z czego w Bielsku-Białej – 1152325, a w Tychach – 2166349.
    -W latach 1974-75 austriacka firma Steyr-Daimler-Puch w miejscowości Graz produkowała własną wersję Fiata 126, zwaną Fiat-Steyr 126 lub Steyr-Puch 126, gdzie przychodziły samochody bez silnika i bez kół.Montowany był własny, dwucylindrowy silnik typu bokser,o parametrach i osiągach lepszych niż Fiat 126 600. Pojemność skokowa wynosiła 643 cm³, moc 25 KM, moment obrotowy 41Nm przy, stopień sprężania 7,8. Silnik ten zapewniał wyraźnie lepsze osiągi niż 126p 600, do 100 km/h w zaledwie 37s zamiast 54s. Prędkość maksymalna również wzrosła do ok. 115 km/h (126p - 105 km/h). Spalanie było wyższe o ok. pół litra na 100 km. Samochód seryjnie wyposażony był w niezależne ogrzewanie benzynowe co miało wpływ na wyższą cenę o ok. 23%
    1 sierpnia 2014, 16:05 przez kubiisz (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (3)
    Głosów
    85
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    85

    Przekroje samochodów "Ford GT40 (MkII) (1965)"

    Przekroje samochodów "Ford GT40 (MkII) (1965)" – SILNIK pojemność skokowa: 4195 ccm moc: 355KM moment obr.: brak danych układ silnika, liczba cylindrów: widlasty, 8 położenie silnika: centralnie ustawienie silnika: podłużnie średnica x skok tłoka: 95.50mm x 72.90mm typ: OHV - zawory w głowicy, wałek rozrządu w bloku silnika OSIĄGI przyspieszenie 0-100 km/h: 5.5s prędkość maksymalna: 225 km/h stosunek mocy do masy: 0.405 KM/kg WYMIARY i WAGI długość: 4026mm szerokość: 1778mm wysokość: 1029mm rozstaw osi: 2413mm masa: 864kg pojemność zbiornika paliwa: 125litrów
    SILNIK
    pojemność skokowa: 4195 ccm
    moc: 355KM
    moment obr.: brak danych
    układ silnika, liczba cylindrów: widlasty, 8
    położenie silnika: centralnie
    ustawienie silnika: podłużnie
    średnica x skok tłoka: 95.50mm x 72.90mm
    typ: OHV - zawory w głowicy, wałek rozrządu w bloku silnika

    OSIĄGI
    przyspieszenie 0-100 km/h: 5.5s
    prędkość maksymalna: 225 km/h
    stosunek mocy do masy: 0.405 KM/kg


    WYMIARY i WAGI
    długość: 4026mm
    szerokość: 1778mm
    wysokość: 1029mm
    rozstaw osi: 2413mm
    masa: 864kg
    pojemność zbiornika paliwa: 125litrów
    29 lipca 2014, 0:21 przez kubiisz (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    30
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    30

    Mercury Montclair

    Mercury Montclair – Czyli luksusowy samochód osobowy produkowany przez amerykańską firmę Mercury w latach 1955-1960 i 1964-1968(czyli w czasach gdzie linijka nie była jeszcze nadmiernie używana podczas projektowania samochodów). Jak każdy amerykański samochód z tamtych lat dostępny był jako: 2-drzwiowe coupé, 2-drzwiowy kabriolet i 4-drzwiowy sedan. Do napędu używano silników V8. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 3-biegową automatyczną skrzynię biegów. Silnik: -V8 6,3 l (6281 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV -Układ zasilania: gaźnik -Średnica cylindra × skok tłoka: 109,20 mm × 84,00 mm -Stopień sprężania: 10,5:1 -Moc maksymalna: 335 KM (246 kW) przy 4800 obr/min -Maksymalny moment obrotowy: 576 N•m przy 3000 obr/min.
    Czyli luksusowy samochód osobowy produkowany przez amerykańską firmę Mercury w latach 1955-1960 i 1964-1968(czyli w czasach gdzie linijka nie była jeszcze nadmiernie używana podczas projektowania samochodów). Jak każdy amerykański samochód z tamtych lat dostępny był jako: 2-drzwiowe coupé, 2-drzwiowy kabriolet i 4-drzwiowy sedan. Do napędu używano silników V8. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 3-biegową automatyczną skrzynię biegów.

    Silnik:

    -V8 6,3 l (6281 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV
    -Układ zasilania: gaźnik
    -Średnica cylindra × skok tłoka: 109,20 mm × 84,00 mm
    -Stopień sprężania: 10,5:1
    -Moc maksymalna: 335 KM (246 kW) przy 4800 obr/min
    -Maksymalny moment obrotowy: 576 N•m przy 3000 obr/min.
    1 lipca 2014, 14:19 przez skota741 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    20
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    20

    Lagonda Rapide

    Lagonda Rapide – Sportowy samochód osobowy produkowany przez brytyjską firmę Lagonda w latach 1961–1964. Dostępny był jako 4-drzwiowy sedan. Do napędu użyto silnika DOHC R6 o pojemności czterech litrów. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 4-biegową manualną bądź 3-biegową automatyczną skrzynię biegów. Samochód został zastąpiony przez Astona Martina Lagondę. Silnik: -R6 4,0 l (3996 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC -Układ zasilania: gaźnik -Średnica × skok tłoka: 96,00 mm × 92,00 mm -Stopień sprężania: 8,25:1 -Moc maksymalna: 239 KM (176 kW) przy 5000 obr/min -Maksymalny moment obrotowy: 359 N•m przy 4000 obr/min
    Sportowy samochód osobowy produkowany przez brytyjską firmę Lagonda w latach 1961–1964. Dostępny był jako 4-drzwiowy sedan. Do napędu użyto silnika DOHC R6 o pojemności czterech litrów. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 4-biegową manualną bądź 3-biegową automatyczną skrzynię biegów. Samochód został zastąpiony przez Astona Martina Lagondę.

    Silnik:

    -R6 4,0 l (3996 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC
    -Układ zasilania: gaźnik
    -Średnica × skok tłoka: 96,00 mm × 92,00 mm
    -Stopień sprężania: 8,25:1
    -Moc maksymalna: 239 KM (176 kW) przy 5000 obr/min
    -Maksymalny moment obrotowy: 359 N•m przy 4000 obr/min
    1 lipca 2014, 15:44 przez skota741 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    6
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    6

    AMC Pacer

    AMC Pacer – V8 4,2 l (4228 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV Układ zasilania: gaźnik Średnica cylindra × skok tłoka: 95,25 mm × 99,00 mm Stopień sprężania: 8,0:1 Moc maksymalna: 112 KM (82 kW) przy 3500 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 265 N•m przy 2000 obr/min.
    V8 4,2 l (4228 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV
    Układ zasilania: gaźnik
    Średnica cylindra × skok tłoka: 95,25 mm × 99,00 mm
    Stopień sprężania: 8,0:1
    Moc maksymalna: 112 KM (82 kW) przy 3500 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 265 N•m przy 2000 obr/min.
    24 czerwca 2014, 18:46 przez marian1 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Głosów
    22
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    22

    Toyota 2000GT

    Toyota 2000GT – Jeśli ktoś mówi: 'stary supersamochód' to większość ludzi ma przed oczami 250GTO, 911 czy Miure, ja natomiast widzę wtedy tego japońskiego ekscentryka, bardzo ciekawy, lecz prawie całkiem zapomniany model. Ostatnio w motoryzacyjnej części internetu, głośno było o rozbitym 300sl, 'chwilę' później to samo przytrafia się unikatowemu 2000GT. A że wielu dzięki temu smutnemu newsowi dopiero poznała ten samochód, to teraz czas na bardziej szczegółowe dane niż rok produkcji i zdjęcie zmasakrowanej przez drzewo Toyoty: Toyota 2000GT - dwumiejscowy sportowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Toyota w latach 1967–1970. Dostępny jako 2-drzwiowe coupé. Do napędu użyto benzynowego silnika R6 o pojemności dwóch litrów zasilanego przez trzy gaźniki. Generował on moc maksymalną 152 KM (112 kW) przy 6600 obr/min oraz moment obrotowy równy 175 Nm przy 5000 obr/min. Napęd przenoszony był na oś tylną za pośrednictwem 5-biegowej manualnej bądź 3-biegowej automatycznej skrzyni biegów. Prędkość maksymalna samochodu wynosiła 220 km/h, zaś przyspieszenie 0-100 km/h zajmowało 8,4 s. Powstało 337 egzemplarzy modelu Wymiary Długość 4176 mm Szerokość 1600 mm Wysokość 1161 mm Rozstaw osi 2329 mm Masa własna 1125 kg Silnik R6 2,0 l (1988 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC Układ zasilania: trzy gaźniki Średnica cylindra × skok tłoka: 75,00 mm × 75,00 mm Stopień sprężania: 8,4:1 Moc maksymalna: 152 KM (112 kW) przy 6600 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 175 N•m przy 5000 obr/min Osiągi[edytuj | edytuj kod] Przyspieszenie 0-100 km/h: 8,4 s Czas przejazdu pierwszych 400 m: 15,9 s Prędkość maksymalna: 220 km/h Jeden z 337 wyprodukowanych egzemplarzy znajduje się w japońskim muzeum motoryzacji, Toyota Automobile Museum Nagoya.
    Jeśli ktoś mówi: 'stary supersamochód' to większość ludzi ma przed oczami 250GTO, 911 czy Miure, ja natomiast widzę wtedy tego japońskiego ekscentryka, bardzo ciekawy, lecz prawie całkiem zapomniany model. Ostatnio w motoryzacyjnej części internetu, głośno było o rozbitym 300sl, 'chwilę' później to samo przytrafia się unikatowemu 2000GT. A że wielu dzięki temu smutnemu newsowi dopiero poznała ten samochód, to teraz czas na bardziej szczegółowe dane niż rok produkcji i zdjęcie zmasakrowanej przez drzewo Toyoty:

    Toyota 2000GT - dwumiejscowy sportowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Toyota w latach 1967–1970. Dostępny jako 2-drzwiowe coupé. Do napędu użyto benzynowego silnika R6 o pojemności dwóch litrów zasilanego przez trzy gaźniki. Generował on moc maksymalną 152 KM (112 kW) przy 6600 obr/min oraz moment obrotowy równy 175 Nm przy 5000 obr/min. Napęd przenoszony był na oś tylną za pośrednictwem 5-biegowej manualnej bądź 3-biegowej automatycznej skrzyni biegów. Prędkość maksymalna samochodu wynosiła 220 km/h, zaś przyspieszenie 0-100 km/h zajmowało 8,4 s. Powstało 337 egzemplarzy modelu


    Wymiary

    Długość 4176 mm
    Szerokość 1600 mm
    Wysokość 1161 mm
    Rozstaw osi 2329 mm
    Masa własna 1125 kg


    Silnik

    R6 2,0 l (1988 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC
    Układ zasilania: trzy gaźniki
    Średnica cylindra × skok tłoka: 75,00 mm × 75,00 mm
    Stopień sprężania: 8,4:1
    Moc maksymalna: 152 KM (112 kW) przy 6600 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 175 N•m przy 5000 obr/min
    Osiągi[edytuj | edytuj kod]
    Przyspieszenie 0-100 km/h: 8,4 s
    Czas przejazdu pierwszych 400 m: 15,9 s
    Prędkość maksymalna: 220 km/h

    Jeden z 337 wyprodukowanych egzemplarzy znajduje się w japońskim muzeum motoryzacji, Toyota Automobile Museum Nagoya.
    10 czerwca 2014, 14:43 przez Spoon8 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    28
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    28

    Kultowe samochody

    Kultowe samochody – De Lorean DMC-12 (czyt. dilorjan) – samochód sportowy produkowany seryjnie przez DeLorean Motor Company w latach 1981–1983[2]. Powszechnie znany jako DeLorean, jako że był to jedyny samochód produkowany przez firmę. Rozgłos z filmu „Powrót do przyszłości” jako wehikuł czasu był pośmiertnym sukcesem auta, produkowanego zaledwie przez dwa lata. Chętnie też był wykorzystywany w innych utworach jak np. w teledysku zespołu 2 Brothers on the 4th Floor Pierwszy prototyp ukończono w 1979 roku. Auto było spełnieniem marzeń Johna DeLoreana. W połowie lat 70. porzucił on posadę wiceprezesa General Motors, by stworzyć własne auto sportowe. DMC miał modernistyczny kształt klina, karoserię z nierdzewnej, nielakierowanej stali oraz podnoszone do góry drzwi jak w Mercedesie 300SL. Konstrukcją układu zawieszenia zajęli się ludzie odpowiedzialni za projekt Lotusa Esprita[4]. Produkcję oficjalnie rozpoczęto w 1981 roku w fabrykach DMC w Dunmurry w Irlandii Północnej. W trakcie produkcji zmieniano kilka szczegółów samochodu, takich jak maska, koła oraz kolor wnętrza. Do 1983 roku wyprodukowano około 8600 sztuk DMC-12. Do 2005 roku przetrwało około 6500. Obecnie w Polsce jest około 11 sztuk tego auta[potrzebne źródło]. Cena samochodu początkowo miała wynosić 12 tysięcy dolarów (stąd nazwa DMC-12), jednak wzrost wartości funta szterlinga w stosunku do dolara i nałożenie przez brytyjski rząd wysokiego cła na produkty firmy, sprawiły iż w efekcie cena wynosiła 28 tys. dolarów. W 2007 roku firma, która przyjęła nazwę DMC nie mając jednak żadnego związku z oryginalnym producentem potwierdziła informację o wznowieniu produkcji ograniczonej liczby modeli DMC-12 przeznaczonych do sprzedaży detalicznej. Nowy DMC-12 miał być produkowany z oryginalnym silnikiem w którym miano wprowadzić kilka ulepszeń zwiększających moc. Wszystkie auta miały być składane ręcznie w zakładzie w Teksasie. Informacje te okazały się wybiegiem marketingowym, a sama firma nie otrzymała prawa do nadawania nowych numerów VIN. Samochody reklamowane jako nowo wyprodukowane były w rzeczywistości odrestaurowanymi oryginalnymi samochodami z fabryki w Dunmurry. W roku 2012 wszelkie informacje na temat nowo produkowanych samochodów zostały usunięte z oficjalnej witryny firmy. Dane techniczne Silnik V6 2,8 l (2849 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC[5] Średnica × skok tłoka: 91,00 mm x 73,00 mm Stopień sprężania: 8,80:1 Moc maksymalna: 130 KM (96,9 kW) przy 5500 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 208 N•m przy 2750 obr/min Producent: PRV Osiągi Przyspieszenie 0-100 km/h: 8.00 s Prędkość maksymalna: 225 km/h
    De Lorean DMC-12 (czyt. dilorjan) – samochód sportowy produkowany seryjnie przez DeLorean Motor Company w latach 1981–1983[2]. Powszechnie znany jako DeLorean, jako że był to jedyny samochód produkowany przez firmę.

    Rozgłos z filmu „Powrót do przyszłości” jako wehikuł czasu był pośmiertnym sukcesem auta, produkowanego zaledwie przez dwa lata. Chętnie też był wykorzystywany w innych utworach jak np. w teledysku zespołu 2 Brothers on the 4th Floor

    Pierwszy prototyp ukończono w 1979 roku. Auto było spełnieniem marzeń Johna DeLoreana. W połowie lat 70. porzucił on posadę wiceprezesa General Motors, by stworzyć własne auto sportowe. DMC miał modernistyczny kształt klina, karoserię z nierdzewnej, nielakierowanej stali oraz podnoszone do góry drzwi jak w Mercedesie 300SL. Konstrukcją układu zawieszenia zajęli się ludzie odpowiedzialni za projekt Lotusa Esprita[4]. Produkcję oficjalnie rozpoczęto w 1981 roku w fabrykach DMC w Dunmurry w Irlandii Północnej. W trakcie produkcji zmieniano kilka szczegółów samochodu, takich jak maska, koła oraz kolor wnętrza. Do 1983 roku wyprodukowano około 8600 sztuk DMC-12. Do 2005 roku przetrwało około 6500. Obecnie w Polsce jest około 11 sztuk tego auta[potrzebne źródło].

    Cena samochodu początkowo miała wynosić 12 tysięcy dolarów (stąd nazwa DMC-12), jednak wzrost wartości funta szterlinga w stosunku do dolara i nałożenie przez brytyjski rząd wysokiego cła na produkty firmy, sprawiły iż w efekcie cena wynosiła 28 tys. dolarów.


    W 2007 roku firma, która przyjęła nazwę DMC nie mając jednak żadnego związku z oryginalnym producentem potwierdziła informację o wznowieniu produkcji ograniczonej liczby modeli DMC-12 przeznaczonych do sprzedaży detalicznej. Nowy DMC-12 miał być produkowany z oryginalnym silnikiem w którym miano wprowadzić kilka ulepszeń zwiększających moc. Wszystkie auta miały być składane ręcznie w zakładzie w Teksasie. Informacje te okazały się wybiegiem marketingowym, a sama firma nie otrzymała prawa do nadawania nowych numerów VIN. Samochody reklamowane jako nowo wyprodukowane były w rzeczywistości odrestaurowanymi oryginalnymi samochodami z fabryki w Dunmurry. W roku 2012 wszelkie informacje na temat nowo produkowanych samochodów zostały usunięte z oficjalnej witryny firmy.

    Dane techniczne
    Silnik
    V6 2,8 l (2849 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC[5]
    Średnica × skok tłoka: 91,00 mm x 73,00 mm
    Stopień sprężania: 8,80:1
    Moc maksymalna: 130 KM (96,9 kW) przy 5500 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 208 N•m przy 2750 obr/min
    Producent: PRV
    Osiągi
    Przyspieszenie 0-100 km/h: 8.00 s
    Prędkość maksymalna: 225 km/h
    4 czerwca 2014, 13:13 przez Walder (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    10
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    10

    Kultowe samochody

    Kultowe samochody – BMW 850 E31 Sportowa wersja modelu 850i była produkowana w latach 1992-1996. W tym czasie powstało 1510 egzemplarzy. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami (już wersja seryjna hamowała ze 100 km/h na odcinku 38,5 m). Różnice między BMW 850i a 850 CSi były znaczące. W obydwu autach co prawda montowano tę samą skrzynię biegów(6 biegową manualną) i to samo koło zamachowe, jednak dyferencjał stosowany w wersji 850i miał przełożenie 3,15, a w 850CSi miał przełożenie 2,93. Zawieszenie w stosunku do podstawowego modelu było sztywniejsze i obniżone o 15mm, a servotronic został na nowo opracowany przez specjalistów z Motorsport. W silniku zwiększono stopień sprężania z 8.8:1 na 9.8:1. Mimo niskich obrotów maksymalnych(jednostka osiąga 5300 obr./min) silnik bardzo dobrze wchodzi na obroty i kolejne zmiany biegów przychodzą z łatwością dzięki momentowi obrotowemu większemu o 100 Nm. Lata produkcji: Sierpień 1992 – Listopad 1996 Typ silnika: (BMW V12 – OHC 24-zaworowy) Silnik: (Widlasty 12-Cylindrowy Głowica: OHC, 2 zawory na cylinder. Komputer: Bosch Motronic M2.3.2 Pojemność skok cm³: 5576 cm ³ (5.6 litra) Średnica cylindra x skok tłoka (mm): 80 × 86,0 mm Moc kW (KM): '280 kW (380 KM) przy 5300 obr./min Max. moment obrotowy: '550 Nm przy 4000 obr./min Stopień sprężania: 9,80:1 Przełożenia / skrzynia biegów: 6-biegowa manualna Getrag typ S65 – model 560, napęd na koła tylne 1 – 4.25:1, 2 – 2.53:1, 3 – 1.68:1, 4 – 1,23:1, 5 – 1.00:1, 6 – 0.83:1, wsteczny – 3.89:1 Układ hamulcowy: Tarcze wentylowane z przodu czterotłoczkowe i z tyłu jednotłoczkowe, firmy Brembo Średnica tarcz – (Przód: Ø 345/32 mm / Tył: Ø 328/20 mm) Karoseria / Nadwozie: Stalowa-Karoseria Rozstaw osi: 2684mm Opony: Felgi 7 1/2" x 18" z aluminium firmy Speedline / lub felgi typu M Technic II – 5 szprychowe Opony – (Dunlop – przód: 235 × 45 ZR17 / tył: 265 × 40 ZR17) Miary D x S x W (mm): 4780 × 1855 × 1330 mm Zbiornik paliwa: 90 l Masa własna: 1865 kg Przyśpieszenie 0–100 km/h: 6,0 s Prędkość maksymalna (km/h): 250 / 298 km/h Droga hamowania [m] (100–0 km/h): (zimne) 36,5 m (rozgrzane) 36,5 m
    BMW 850 E31
    Sportowa wersja modelu 850i była produkowana w latach 1992-1996. W tym czasie powstało 1510 egzemplarzy. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami (już wersja seryjna hamowała ze 100 km/h na odcinku 38,5 m).

    Różnice między BMW 850i a 850 CSi były znaczące. W obydwu autach co prawda montowano tę samą skrzynię biegów(6 biegową manualną) i to samo koło zamachowe, jednak dyferencjał stosowany w wersji 850i miał przełożenie 3,15, a w 850CSi miał przełożenie 2,93. Zawieszenie w stosunku do podstawowego modelu było sztywniejsze i obniżone o 15mm, a servotronic został na nowo opracowany przez specjalistów z Motorsport. W silniku zwiększono stopień sprężania z 8.8:1 na 9.8:1. Mimo niskich obrotów maksymalnych(jednostka osiąga 5300 obr./min) silnik bardzo dobrze wchodzi na obroty i kolejne zmiany biegów przychodzą z łatwością dzięki momentowi obrotowemu większemu o 100 Nm.

    Lata produkcji: Sierpień 1992 – Listopad 1996
    Typ silnika: (BMW V12 – OHC 24-zaworowy)
    Silnik: (Widlasty 12-Cylindrowy
    Głowica: OHC, 2 zawory na cylinder.
    Komputer: Bosch Motronic M2.3.2
    Pojemność skok cm³: 5576 cm ³ (5.6 litra)
    Średnica cylindra x skok tłoka (mm): 80 × 86,0 mm
    Moc kW (KM): '280 kW (380 KM) przy 5300 obr./min
    Max. moment obrotowy: '550 Nm przy 4000 obr./min
    Stopień sprężania: 9,80:1
    Przełożenia / skrzynia biegów: 6-biegowa manualna Getrag typ S65 – model 560, napęd na koła tylne
    1 – 4.25:1, 2 – 2.53:1, 3 – 1.68:1, 4 – 1,23:1, 5 – 1.00:1, 6 – 0.83:1, wsteczny – 3.89:1
    Układ hamulcowy: Tarcze wentylowane z przodu czterotłoczkowe i z tyłu jednotłoczkowe, firmy Brembo
    Średnica tarcz – (Przód: Ø 345/32 mm / Tył: Ø 328/20 mm)
    Karoseria / Nadwozie: Stalowa-Karoseria
    Rozstaw osi: 2684mm
    Opony: Felgi 7 1/2" x 18" z aluminium firmy Speedline / lub felgi typu M Technic II – 5 szprychowe
    Opony – (Dunlop – przód: 235 × 45 ZR17 / tył: 265 × 40 ZR17)
    Miary D x S x W (mm): 4780 × 1855 × 1330 mm
    Zbiornik paliwa: 90 l
    Masa własna: 1865 kg
    Przyśpieszenie
    0–100 km/h: 6,0 s
    Prędkość maksymalna (km/h): 250 / 298 km/h
    Droga hamowania [m]
    (100–0 km/h): (zimne) 36,5 m
    (rozgrzane) 36,5 m
    3 czerwca 2014, 9:52 przez Walder (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Głosów
    23
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    23

    Kultowe samochody

    Kultowe samochody – Lamborghini Diablo – model sportowego samochodu produkowanego przez włoską firmę Automobili Lamborghini S.p.A. w latach 1990 - 2001. Przez cały okres produkcji sprzedano zaledwie 2903 egzemplarze. Diablo w 1990 roku był mianowany tytułem najszybszego samochodu świata, osiągnął on 325 km/h. Odebrał ten tytuł największemu rywalowi Lamborghini - Ferrari F40 i dzierżył ten tytuł od 1990-1991 roku, ciekawostką jest to, że zdołał poprawić rekord tylko o 1 km/h. W 1991 roku supersportowy Bugatti EB110 odebrał mu ten tytuł znacznie podnosząc poprzeczkę w kategorii prędkość maksymalna dla tego typu aut. Lamborghini Diablo (1990–1998) Diablo (1990-1998) Firma Lamborghini wprowadziła model Diablo w zastępstwie dla starzejącego się modelu Countach. Auto trafiło do sprzedaży 21 stycznia 1990 roku. Jego cena wynosiła wtedy 240 000 $. Czterdziestoośmiozaworowy silnik o pojemności 5,7 litra generował moc 492 koni mechanicznych (367 kW) oraz moment obrotowy wynoszący 580 Nm. Dzięki temu pojazd rozpędza się do 100 km/h w 4 sekundy, a jego prędkość maksymalna wynosi 325 km/h. Silnik V12 5,7 l (5707 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC Układ zasilania: wtrysk Średnica × skok tłoka: 87,00 mm × 80,00 mm Stopień sprężania: 10,0:1 Moc maksymalna: 499 KM (366,9 kW) przy 7000 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 580 N•m przy 5200 obr/min Osiągi[edytuj | edytuj kod] Przyspieszenie 0-100 km/h: 4,09 s Prędkość maksymalna: 326 km/h
    Lamborghini Diablo – model sportowego samochodu produkowanego przez włoską firmę Automobili Lamborghini S.p.A. w latach 1990 - 2001. Przez cały okres produkcji sprzedano zaledwie 2903 egzemplarze. Diablo w 1990 roku był mianowany tytułem najszybszego samochodu świata, osiągnął on 325 km/h. Odebrał ten tytuł największemu rywalowi Lamborghini - Ferrari F40 i dzierżył ten tytuł od 1990-1991 roku, ciekawostką jest to, że zdołał poprawić rekord tylko o 1 km/h. W 1991 roku supersportowy Bugatti EB110 odebrał mu ten tytuł znacznie podnosząc poprzeczkę w kategorii prędkość maksymalna dla tego typu aut.

    Lamborghini Diablo (1990–1998)


    Diablo (1990-1998)
    Firma Lamborghini wprowadziła model Diablo w zastępstwie dla starzejącego się modelu Countach. Auto trafiło do sprzedaży 21 stycznia 1990 roku. Jego cena wynosiła wtedy 240 000 $. Czterdziestoośmiozaworowy silnik o pojemności 5,7 litra generował moc 492 koni mechanicznych (367 kW) oraz moment obrotowy wynoszący 580 Nm. Dzięki temu pojazd rozpędza się do 100 km/h w 4 sekundy, a jego prędkość maksymalna wynosi 325 km/h.

    Silnik
    V12 5,7 l (5707 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC
    Układ zasilania: wtrysk
    Średnica × skok tłoka: 87,00 mm × 80,00 mm
    Stopień sprężania: 10,0:1
    Moc maksymalna: 499 KM (366,9 kW) przy 7000 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 580 N•m przy 5200 obr/min
    Osiągi[edytuj | edytuj kod]
    Przyspieszenie 0-100 km/h: 4,09 s
    Prędkość maksymalna: 326 km/h
    3 czerwca 2014, 10:01 przez Walder (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    9
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    9

    Zobacz następne