Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 118 takich materiałów
    Spiess TC522 – Ten supersamochód z 1992 roku miał karbonowe nadwozie, 500-konny silnik V8 o pojemności 5,7 litra i sześciobiegową przekładnię. Do "setki" przyspieszał w 4 sekundy, a jego prędkość maksymalna wynosiła 340 km/h. Samochód nieźle radził sobie na szosie, ale nie pokonał odwiecznego problemu konstruktorów takich aut, jakim jest namówienie ludzi, by chcieli go kupić. Z braku zamówień projekt upadł, zanim na dobre ruszył.
    Ten supersamochód z 1992 roku miał karbonowe nadwozie, 500-konny silnik V8 o pojemności 5,7 litra i sześciobiegową przekładnię. Do "setki" przyspieszał w 4 sekundy, a jego prędkość maksymalna wynosiła 340 km/h. Samochód nieźle radził sobie na szosie, ale nie pokonał odwiecznego problemu konstruktorów takich aut, jakim jest namówienie ludzi, by chcieli go kupić. Z braku zamówień projekt upadł, zanim na dobre ruszył.
    7 czerwca 2012, 13:57 przez hicube (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Następca Ferrari 599 – Oto Ferrari F12 Berlinetta, najszybsze i najmocniejszy samochód w historii marki z Maranello, który 
został dopuszczony do ruchu ulicznego.

Supersamochód został wyposażony w 6,3-litrowy motor V12, o mocy 740 KM oraz 690 Nm maksymalnego momentu obrotoweg.Sprint do setki 3,1 s.Maksymalna prędkość wynosi 340 km/h.
    Oto Ferrari F12 Berlinetta, najszybsze i najmocniejszy samochód w historii marki z Maranello, który
    został dopuszczony do ruchu ulicznego.

    Supersamochód został wyposażony w 6,3-litrowy motor V12, o mocy 740 KM oraz 690 Nm maksymalnego momentu obrotoweg.Sprint do setki 3,1 s.Maksymalna prędkość wynosi 340 km/h.
    12 kwietnia 2012, 20:00 przez ~maksm | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Jak wszyscy to i ja – Auto co prawda Brata, ale się nie obrazi że dodaję
Opis:
Niebieska Impreza 340 KM
W aucie zostało przerobione: Wydech 3calowy(ogień z rury idzie), zawór HKS (syczy przy zmianie biegów), kierownica Sparco Monza, Liczniki na 
słupku (temp. oleju, ładowanie turbo, ciśnienie oleju).
    Auto co prawda Brata, ale się nie obrazi że dodaję
    Opis:
    Niebieska Impreza 340 KM
    W aucie zostało przerobione: Wydech 3calowy(ogień z rury idzie), zawór HKS (syczy przy zmianie biegów), kierownica Sparco Monza, Liczniki na
    słupku (temp. oleju, ładowanie turbo, ciśnienie oleju).
    9 kwietnia 2012, 23:28 przez hicube (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (3)
    Alfa Romeo Giulietta – Alfa Romeo Giulietta łączy w sobie styl i sportowy charakter. Jej charakterystyczny wygląd jest połączeniem kompaktowych wymiarów (4,35 m długości, 1,46 m wysokości, 1,80 m szerokości z rozstawem osi równym 2,63 m) z ogromną wygodą prowadzenia i dużym bagażnikiem (350 litrów). 

Na zdjęciu wersja z silnikiem 1750ccm TBi 16v 235 KM.

Moc maksymalna (KM) 235
Moment obrotowy (Nm) 340
Przyspieszenie 0-100 km/h(sec) 6.8
Prędkość maksymalna (km/h) 242
    Alfa Romeo Giulietta łączy w sobie styl i sportowy charakter. Jej charakterystyczny wygląd jest połączeniem kompaktowych wymiarów (4,35 m długości, 1,46 m wysokości, 1,80 m szerokości z rozstawem osi równym 2,63 m) z ogromną wygodą prowadzenia i dużym bagażnikiem (350 litrów).

    Na zdjęciu wersja z silnikiem 1750ccm TBi 16v 235 KM.

    Moc maksymalna (KM) 235
    Moment obrotowy (Nm) 340
    Przyspieszenie 0-100 km/h(sec) 6.8
    Prędkość maksymalna (km/h) 242
    6 kwietnia 2012, 18:55 przez survey (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    „Projekt 822" KONKURS – Tajemniczo brzmiący skrót miał być próbą stworzenia mocarnego, szosowego, seryjnie produkowanego auta, które z powodzeniem mogłoby także rywalizować na trasach Rajdowych Mistrzostw Świata.
Projekt narodził się 7 maja 1976 roku, w głowie zastępcy dyrektora ds. rozwoju francuskiej marki Renault, Jeana Terramorsiego.
Bazą do opracowania sportowego autka stała się niezwykle popularna w latach 70-tych „piątka”, czyli kultowe dzisiaj Renault 5. 
Impulsem do tego stał się szkic autorstwa Marca Deschampsa. 
Między słowami, w gabinecie Terramorsiego, padło magiczne i ubóstwiane w latach 70-tych określenie „turbo”.
Niestety, w sierpniu 1976 roku zmarł Terramorsi. Projekt 822 kontynuowano pod kierownictwem inżynierów Michela Tetu oraz Bernarda Dudot.
Konstrukcję nadwozia seryjnej „Piątki” wzmocniono i usztywniono. 
Za słupkiem B wkomponowano potężne podwójne wloty powietrza chłodzącego silnik. 
Tylną część nadwozia zdecydowanie poszerzono – wzrosła ona do 1.75 m. 
Celem obniżenia masy własnej pojazdu elementy takie jak drzwi, pokrywy i dach wykonano z lekkiego aluminium, zaś błotniki z tworzywa sztucznego.
Po zaprojektowaniu nadwozia przyszedł czas na wybór jednostki napędowej. 
Spośród wielu rozważanych, między innymi silnika V6 Alpine, ostatecznie zdecydowano się na jednostkę z serii Cleon o pojemności 1397 cm3, znaną z seryjnego 5 Alpine. 
Szereg modyfikacji, w tym głowicy, zaworów, wału korbowego oraz układu smarowania, w połączeniu z implementacją turbosprężarki dostarczonej przez amerykańską firmę Garrett oraz układu wtryskowego K-Jetronic firmy Bosch, sprawiło, że moc jednostki wzrosła do zakładanych 160 KM.
Osiągnięcie pierwszych 100 km/h zajmowało niespełna 7 s, a prędkość maksymalna przekraczała 200 km/h. 
Maksymalny moment obrotowy o wartości 221 Nm dostępny już przy 3.2 tys. obr./min. sprawiał, że ważące niespełna 1000 kg auto reagowało na wciśnięcie pedału gazu równie spontanicznie, co ojciec Rydzyk na krytykę pod adresem Radia Maryja.
Z racji fenomenalnych osiągów zastosowano także specjalne ogumienie na osi przedniej opony Michelin TRX o rozmiarze 195/55 HR 340, na osi tylnej 220/55 VR 36.
Prototyp nr. jeden przetestowano w nocy z 9 na 10 marca 1978r.na torze Arques-la-Bataille.
4 października 1978 roku zaprezentowano drugi prototyp na salonie w Paryżu, a kilka miesięcy później pojazd oznaczony numerem 822/03 przeszedł chrzest bojowy na trasie Giro d’Italia, gdzie wystartował poza konkurencją w klasie prototypów.
Homologacja FIA wymagała wyprodukowania minimum 500 seryjnych egzemplaży auta.
Do końca 1980 wyprodukowano 804 egzemplaże, z których część trafiła do europejskiej sieci dealerskiej Renault, a pozostała część bezpośrednio do teamów rajdowych w Europie.
Tylnonapędowe, narowiste i mocarne Renault 5 Turbo wymagało nie lada umiejętności, by je poskromić. 
Mimo, że zapewniało niesamowite osiągi, to jednak niedoświadczonym kierowcom mogło sprawić ogromne trudności. 
Liczne sukcesy na trasach rajdowych świata, liczne tytuły mistrzowskie sprawiły, że Renault 5 Turbo przez wielu uznawane jest za jedno z najlepszych aut sportowych lat 80-tych. 
Z pewnością jedno z najbardziej oryginalnych.
    Tajemniczo brzmiący skrót miał być próbą stworzenia mocarnego, szosowego, seryjnie produkowanego auta, które z powodzeniem mogłoby także rywalizować na trasach Rajdowych Mistrzostw Świata.
    Projekt narodził się 7 maja 1976 roku, w głowie zastępcy dyrektora ds. rozwoju francuskiej marki Renault, Jeana Terramorsiego.
    Bazą do opracowania sportowego autka stała się niezwykle popularna w latach 70-tych „piątka”, czyli kultowe dzisiaj Renault 5.
    Impulsem do tego stał się szkic autorstwa Marca Deschampsa.
    Między słowami, w gabinecie Terramorsiego, padło magiczne i ubóstwiane w latach 70-tych określenie „turbo”.
    Niestety, w sierpniu 1976 roku zmarł Terramorsi. Projekt 822 kontynuowano pod kierownictwem inżynierów Michela Tetu oraz Bernarda Dudot.
    Konstrukcję nadwozia seryjnej „Piątki” wzmocniono i usztywniono.
    Za słupkiem B wkomponowano potężne podwójne wloty powietrza chłodzącego silnik.
    Tylną część nadwozia zdecydowanie poszerzono – wzrosła ona do 1.75 m.
    Celem obniżenia masy własnej pojazdu elementy takie jak drzwi, pokrywy i dach wykonano z lekkiego aluminium, zaś błotniki z tworzywa sztucznego.
    Po zaprojektowaniu nadwozia przyszedł czas na wybór jednostki napędowej.
    Spośród wielu rozważanych, między innymi silnika V6 Alpine, ostatecznie zdecydowano się na jednostkę z serii Cleon o pojemności 1397 cm3, znaną z seryjnego 5 Alpine.
    Szereg modyfikacji, w tym głowicy, zaworów, wału korbowego oraz układu smarowania, w połączeniu z implementacją turbosprężarki dostarczonej przez amerykańską firmę Garrett oraz układu wtryskowego K-Jetronic firmy Bosch, sprawiło, że moc jednostki wzrosła do zakładanych 160 KM.
    Osiągnięcie pierwszych 100 km/h zajmowało niespełna 7 s, a prędkość maksymalna przekraczała 200 km/h.
    Maksymalny moment obrotowy o wartości 221 Nm dostępny już przy 3.2 tys. obr./min. sprawiał, że ważące niespełna 1000 kg auto reagowało na wciśnięcie pedału gazu równie spontanicznie, co ojciec Rydzyk na krytykę pod adresem Radia Maryja.
    Z racji fenomenalnych osiągów zastosowano także specjalne ogumienie na osi przedniej opony Michelin TRX o rozmiarze 195/55 HR 340, na osi tylnej 220/55 VR 36.
    Prototyp nr. jeden przetestowano w nocy z 9 na 10 marca 1978r.na torze Arques-la-Bataille.
    4 października 1978 roku zaprezentowano drugi prototyp na salonie w Paryżu, a kilka miesięcy później pojazd oznaczony numerem 822/03 przeszedł chrzest bojowy na trasie Giro d’Italia, gdzie wystartował poza konkurencją w klasie prototypów.
    Homologacja FIA wymagała wyprodukowania minimum 500 seryjnych egzemplaży auta.
    Do końca 1980 wyprodukowano 804 egzemplaże, z których część trafiła do europejskiej sieci dealerskiej Renault, a pozostała część bezpośrednio do teamów rajdowych w Europie.
    Tylnonapędowe, narowiste i mocarne Renault 5 Turbo wymagało nie lada umiejętności, by je poskromić.
    Mimo, że zapewniało niesamowite osiągi, to jednak niedoświadczonym kierowcom mogło sprawić ogromne trudności.
    Liczne sukcesy na trasach rajdowych świata, liczne tytuły mistrzowskie sprawiły, że Renault 5 Turbo przez wielu uznawane jest za jedno z najlepszych aut sportowych lat 80-tych.
    Z pewnością jedno z najbardziej oryginalnych.
    2 kwietnia 2012, 9:51 przez matheo200 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Polak potrafi! – Długość (mm):	4450
Szerokość (mm):	2056
Wysokość (mm):	1190
Rozstaw kół przód/tył (mm):	1594/1744
Rozstaw osi (mm):	2695
Typ silnika to:	Model LS9 V8 z Chevroleta Corvette ZR1 o poj. 6,2 litra
Moc (KM):	650
Maks. moment obr. (Nm):	820
Skrzynia biegów:	Graziano
Masa (kg):	1300
0÷100 km/h:	3,2 s
0÷200 km/h:	8,9 s
0-200-0 km (s):	14,3
200÷0 km/h (m):	133
Czas na 1/4 mili :	11,0 s
Prędkość maks. km/h:	340
Opony przód	255/35 R19*
Opony tył	335/30 R19*
    Długość (mm): 4450
    Szerokość (mm): 2056
    Wysokość (mm): 1190
    Rozstaw kół przód/tył (mm): 1594/1744
    Rozstaw osi (mm): 2695
    Typ silnika to: Model LS9 V8 z Chevroleta Corvette ZR1 o poj. 6,2 litra
    Moc (KM): 650
    Maks. moment obr. (Nm): 820
    Skrzynia biegów: Graziano
    Masa (kg): 1300
    0÷100 km/h: 3,2 s
    0÷200 km/h: 8,9 s
    0-200-0 km (s): 14,3
    200÷0 km/h (m): 133
    Czas na 1/4 mili : 11,0 s
    Prędkość maks. km/h: 340
    Opony przód 255/35 R19*
    Opony tył 335/30 R19*
    1 kwietnia 2012, 1:28 przez ~piekielnylol | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    1 vs. 1 – BMW M5 Hurricane G-Power
moc 730 km
mom. obr. 700nm
0-100 4,2s
0-200 10s
0-300 29,5
max. 340 km/h

Mercedes CLS Brabus Rocket.
moc 730km
mom obr. 1100* (1320)
0-100 4s
0-200 10,5s
0-300 29,5s
max. 350 km/h* (365)
Jeśli wolisz BMW kliknij "lubie to"
a jesli merca to daj "jest moc"

Jak się spodoba to wrzuce jeszcze kilka takich. 

*parametry ograniczone elektronicznie (w nawiasach maksymalne wartosci)
    BMW M5 Hurricane G-Power
    moc 730 km
    mom. obr. 700nm
    0-100 4,2s
    0-200 10s
    0-300 29,5
    max. 340 km/h

    Mercedes CLS Brabus Rocket.
    moc 730km
    mom obr. 1100* (1320)
    0-100 4s
    0-200 10,5s
    0-300 29,5s
    max. 350 km/h* (365)
    Jeśli wolisz BMW kliknij "lubie to"
    a jesli merca to daj "jest moc"

    Jak się spodoba to wrzuce jeszcze kilka takich.

    *parametry ograniczone elektronicznie (w nawiasach maksymalne wartosci)
    28 marca 2012, 11:47 przez matheo200 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Audi Avus Quattro – Avus Quattro to gwiazda salonu samochodowego we Frankfurcie w 1991 roku. Nazwa Avus nawiązuje do berlińskiego toru wyścigowego, a aluminiowe nadwozie do sportowych przodków Audi z lat 30. - Auto Union. Ponad 500-konny silnik W12 o pojemności 6 litrów pozwalał na osiągnięcie 340 km/h i przyspieszenie do "setki" w niespełna 3 s. Bolid pozostał eksponatem w muzeum Audi w Ingolstadt. Dziś jego seryjnym odpowiednikiem jest R8. Avus jako pierwszy nie był malowany. Po prostu jego nadwozie zostało wypolerowane. Miało to na celu pokazanie wyjątkowości konstrukcji. Tam także po raz pierwszy zastosowano nowatorską konstrukcję określaną jako Audi Space Frame. Pozostaje tylko mieć ogromny żal, że auto nie weszło do produkcji seryjnej. Było by ono znakomitym konkurentem dla BMW E 31 (seria 8).
    Avus Quattro to gwiazda salonu samochodowego we Frankfurcie w 1991 roku. Nazwa Avus nawiązuje do berlińskiego toru wyścigowego, a aluminiowe nadwozie do sportowych przodków Audi z lat 30. - Auto Union. Ponad 500-konny silnik W12 o pojemności 6 litrów pozwalał na osiągnięcie 340 km/h i przyspieszenie do "setki" w niespełna 3 s. Bolid pozostał eksponatem w muzeum Audi w Ingolstadt. Dziś jego seryjnym odpowiednikiem jest R8. Avus jako pierwszy nie był malowany. Po prostu jego nadwozie zostało wypolerowane. Miało to na celu pokazanie wyjątkowości konstrukcji. Tam także po raz pierwszy zastosowano nowatorską konstrukcję określaną jako Audi Space Frame. Pozostaje tylko mieć ogromny żal, że auto nie weszło do produkcji seryjnej. Było by ono znakomitym konkurentem dla BMW E 31 (seria 8).
    29 sierpnia 2011, 0:57 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    Audi