Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 117 takich materiałów
    Piękna linia – Buick LeSabre 1968
    Buick LeSabre 1968
    17 czerwca 2012, 14:34 przez donArkadio (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Audi 100 C3 Cygaro... – Na targach IAA w 1979 roku zaprezentowano prototypowy model car 2000 posiadający sześciocylindrowy silnik o mocy 180 KM. Planowano nazwać go Audi 300, jednak mając na uwadze Mercedesa pozostano przy dotychczasowej nazwie. Nowe Audi 100 pojawiło się w 1983 i było większe oraz bardziej aerodynamiczne od swojego poprzednika. Samochód urósł do wymiarów 4,80 × 1,81 x 1,42m, jednak rozstaw osi pozostał ten sam. Model C3 cechował się dużym bagażnikiem (570 l) i płaską szybą przednią (kąt nachylenia wynosił 54 stopnie). Ze względu na charakterystyczną sylwetkę (zwężająca się linia nadwozia od środkowego słupka zarówno w kierunku przodu pojazdu jak również ku jego tyłowi) model ten został "ochrzczony" mianem "cygara". Dzięki odpowiednio zaprojektowanemu przodowi auta, uzyskano niespotykany w tamtych latach w samochodach seryjnych współczynnik oporu powietrza Cx=0,3. Do "cygara" oferowano czterocylindowe silniki o pojemności 1,8 litra i mocy 75 lub 90 KM oraz pięciocylindrowe: o pojemności: 1,9L (100 KM Gażnikowy), 2.0L (113 KM/115 KM), 2,14 (136 KM/141 KM/182 KM), 2,23L (115 KM/138KM/165 KM/190 KM/200 KM/220 KM), 2,3L (136 KM). Doładowane jednostki to silniki o pojemnościach 2,14L oraz 2,23L. Z jednostek Diesla dostępne były 2,0L (69 KM) 2,4L (82 KM) oraz Turbo doładowane 2,0L (87 KM/100 KM), 2,5L TDI o mocy 120 KM. Samochód występował w wersji z napędem przednim oraz z napędem na cztery koła. Trzecia generacja Audi 100 była sprzedawana na rynek amerykański jako Audi 5000.
    Na targach IAA w 1979 roku zaprezentowano prototypowy model car 2000 posiadający sześciocylindrowy silnik o mocy 180 KM. Planowano nazwać go Audi 300, jednak mając na uwadze Mercedesa pozostano przy dotychczasowej nazwie. Nowe Audi 100 pojawiło się w 1983 i było większe oraz bardziej aerodynamiczne od swojego poprzednika. Samochód urósł do wymiarów 4,80 × 1,81 x 1,42m, jednak rozstaw osi pozostał ten sam. Model C3 cechował się dużym bagażnikiem (570 l) i płaską szybą przednią (kąt nachylenia wynosił 54 stopnie). Ze względu na charakterystyczną sylwetkę (zwężająca się linia nadwozia od środkowego słupka zarówno w kierunku przodu pojazdu jak również ku jego tyłowi) model ten został "ochrzczony" mianem "cygara". Dzięki odpowiednio zaprojektowanemu przodowi auta, uzyskano niespotykany w tamtych latach w samochodach seryjnych współczynnik oporu powietrza Cx=0,3. Do "cygara" oferowano czterocylindowe silniki o pojemności 1,8 litra i mocy 75 lub 90 KM oraz pięciocylindrowe: o pojemności: 1,9L (100 KM Gażnikowy), 2.0L (113 KM/115 KM), 2,14 (136 KM/141 KM/182 KM), 2,23L (115 KM/138KM/165 KM/190 KM/200 KM/220 KM), 2,3L (136 KM). Doładowane jednostki to silniki o pojemnościach 2,14L oraz 2,23L. Z jednostek Diesla dostępne były 2,0L (69 KM) 2,4L (82 KM) oraz Turbo doładowane 2,0L (87 KM/100 KM), 2,5L TDI o mocy 120 KM. Samochód występował w wersji z napędem przednim oraz z napędem na cztery koła. Trzecia generacja Audi 100 była sprzedawana na rynek amerykański jako Audi 5000.
    15 maja 2012, 16:14 przez MatiG96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    E34 – klasyczna linia, szybkie i piękne...
    Klasyczna linia, szybkie i piękne...
    13 maja 2012, 23:53 przez pablo92 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Bmw Concept – Podoba wam sie linia takiego BMW? Dla mnie mogli by to wprowadzić.
    Podoba wam sie linia takiego BMW? Dla mnie mogli by to wprowadzić.
    9 maja 2012, 22:28 przez kulfon202 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (8)
    Dodge Challenger – Dodge Challenger wraz z siostrzanym modelem Plymouth Barracuda stanowiły schyłkowy produkt epoki, w której panowała moda na tzw. Pony-cars, czyli samochody mocne, szybkie i jednocześnie tanie. Klasę Pony – cars cechowały także mniejsze rozmiary niż większość amerykańskich krążowników szos, zaś ich nabywcami byli z reguły młodzi ludzie.

Challenger miał pozwolić koncernowi Chryslera uzyskać wpływy w segmencie rynku opanowanym przez Forda Mustanga oraz modele GM: Chevroleta Camaro i Pontiaca Firebird.

Atutami samochodu miała być opływowa linia nadwozia w odmianie coupe tradycyjnie nazywanej hardtop, oraz elegancja w odmianie z otwartym dachem zwanej convertible. Ponadto Challengera wyposażono w całą gamę silników sześcio- i ośmiocylindrowych o mocach od skromnych 145 KM, aż po siedmiolitrowe „Hemi” - prawdziwe potwory  przekraczające 400 KM.

Dodatkowo klientów miało przyciągnąć bogactwo i różnorodność wyposażenia. Samochód sprzedawano w trzech zasadniczych wersjach: podstawowej Basic, szybszej T/A ( nazwę zapożyczono od słynnych amerykańskich wyścigów Trans America ), oraz stojącej na szczycie hierarchii wersji Track and Road ( droga i teren ), czyli T/R.

Te wszystkie wyżej wymienione cechy zaowocowały błyskotliwym startem Challengera na rynku – w roku premiery sprzedano 76 935 egzemplarzy. Od początku wzięciem nie cieszyła się odmiana z otwieranym dachem, której przez dwa lata sprzedano tylko 5741 sztuk i dlatego z końcem 1971 roku została wykreślona z programu produkcyjnego.

Niestety Dodge padł ofiarą przemijającej mody na samochody typu Pony i jego sprzedaż zmniejszała się z roku na rok, osiągając 16 437 sztuk w 1974 roku. Stało się to przyczyną rezygnacji z dalszej produkcji Challengera.

Łącznie w ciągu pięciu lat powstało 179 264 egzemplarzy modelu Challenger.

Zaprojektowany przez Carla Camerona produkowana w Hamtramck w Michigan i Los Angeles w Californii z 4 biegowa manualną skrzynią biegów lub 3 biegowym automatem i silnikami:

    3.7 i (145KM)
    5.2 i V8 (230KM)
    5.6 i V8 (275KM)
    5.9 i V8 (245KM)
    6.3 i V8 (290KM)
    7.2 i V8 (375KM)
    7.0 V8 HEMI (425KM)
    Dodge Challenger wraz z siostrzanym modelem Plymouth Barracuda stanowiły schyłkowy produkt epoki, w której panowała moda na tzw. Pony-cars, czyli samochody mocne, szybkie i jednocześnie tanie. Klasę Pony – cars cechowały także mniejsze rozmiary niż większość amerykańskich krążowników szos, zaś ich nabywcami byli z reguły młodzi ludzie.

    Challenger miał pozwolić koncernowi Chryslera uzyskać wpływy w segmencie rynku opanowanym przez Forda Mustanga oraz modele GM: Chevroleta Camaro i Pontiaca Firebird.

    Atutami samochodu miała być opływowa linia nadwozia w odmianie coupe tradycyjnie nazywanej hardtop, oraz elegancja w odmianie z otwartym dachem zwanej convertible. Ponadto Challengera wyposażono w całą gamę silników sześcio- i ośmiocylindrowych o mocach od skromnych 145 KM, aż po siedmiolitrowe „Hemi” - prawdziwe potwory przekraczające 400 KM.

    Dodatkowo klientów miało przyciągnąć bogactwo i różnorodność wyposażenia. Samochód sprzedawano w trzech zasadniczych wersjach: podstawowej Basic, szybszej T/A ( nazwę zapożyczono od słynnych amerykańskich wyścigów Trans America ), oraz stojącej na szczycie hierarchii wersji Track and Road ( droga i teren ), czyli T/R.

    Te wszystkie wyżej wymienione cechy zaowocowały błyskotliwym startem Challengera na rynku – w roku premiery sprzedano 76 935 egzemplarzy. Od początku wzięciem nie cieszyła się odmiana z otwieranym dachem, której przez dwa lata sprzedano tylko 5741 sztuk i dlatego z końcem 1971 roku została wykreślona z programu produkcyjnego.

    Niestety Dodge padł ofiarą przemijającej mody na samochody typu Pony i jego sprzedaż zmniejszała się z roku na rok, osiągając 16 437 sztuk w 1974 roku. Stało się to przyczyną rezygnacji z dalszej produkcji Challengera.

    Łącznie w ciągu pięciu lat powstało 179 264 egzemplarzy modelu Challenger.

    Zaprojektowany przez Carla Camerona produkowana w Hamtramck w Michigan i Los Angeles w Californii z 4 biegowa manualną skrzynią biegów lub 3 biegowym automatem i silnikami:

    3.7 i (145KM)
    5.2 i V8 (230KM)
    5.6 i V8 (275KM)
    5.9 i V8 (245KM)
    6.3 i V8 (290KM)
    7.2 i V8 (375KM)
    7.0 V8 HEMI (425KM)
    12 kwietnia 2012, 15:15 przez juras737 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ford Gran Torino KONKURS – Jeden z najbardziej charakterystycznych samochodów filmowych posiada wielu miłośników na całym świecie urzeka swoją linią nadwozia. Największą ciekawostką jest sam wlew paliwa a gdzie on się znajduje domyślajcie się sami.
    Jeden z najbardziej charakterystycznych samochodów filmowych posiada wielu miłośników na całym świecie urzeka swoją linią nadwozia. Największą ciekawostką jest sam wlew paliwa a gdzie on się znajduje domyślajcie się sami.
    10 kwietnia 2012, 15:13 przez Lanser1996 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Włoskie samochody-Lamborghini Countach – Pierwsza generacja z czystą linią była prawdopodobnie najpiękniejszym Countachem. Niestety jest to widok dla nielicznych gdyż powstało 150 egzemplarzy egzotycznego Lambo. Na szczęscie jeden egzemplarz stoi w muzeum VW w Wolgsburgu. Przy projekcie pomagał między innymi Horacio Pagani. Samochód jest wart około 100.000 Funtów (nie znam ceny w $) czyli około pół miliona PLN.
    Pierwsza generacja z czystą linią była prawdopodobnie najpiękniejszym Countachem. Niestety jest to widok dla nielicznych gdyż powstało 150 egzemplarzy egzotycznego Lambo. Na szczęscie jeden egzemplarz stoi w muzeum VW w Wolgsburgu. Przy projekcie pomagał między innymi Horacio Pagani. Samochód jest wart około 100.000 Funtów (nie znam ceny w $) czyli około pół miliona PLN.
    12 marca 2012, 18:28 przez Stig100 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj