Szukaj
Znalazłem 183 takie materiały
The Dukes of Hazzard (Diukowie Hazzardu)
Pontiac Trans Am 1977 z Smokey (Mistrz kierownicy ucieka)
124
26
34
Oliver Hazard Perry – typ amerykańskich fregat rakietowych, które zaczęły wchodzić na uzbrojenie US Navy w 1977, nazwana na cześć komandora Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych Olivera Perry'ego.
13
Rozmiar i waga są porównywalne Hummera H1 (dł. 4,9m,wys. 1,85m, sz. 2m), ale wielka moc silnika pozwala mu przyspieszyć od 0-100 w "tylko" 7,8s, na pewno nie porównywalny do prawdziwych samochodów sportowych, ale godne uwagi jak na samochód tej wielkości. Ogromne jest tez zużycie paliwa, mniej niż trzy kilometry na litr, podane przez producenta. Aby mieć wystarczający zasięg LM002 ma ogromny 290 litrowy zbiornik paliwa.
Opony też są niesamowite. Zrobione na miarę Pirelli Scorpion 345/60 R17: w dzisiejszych czasach koszt czterech takich niezwykłych opon może wynosić 10000€. Są dostępne trochę "mniejsze" opony (325/65 R17), te dwie wersje są dostosowane na jazdę w terenie i na drodze. W latach 1986 i 1993 wyprodukowano około 300 egzemplarzy LM002.
Chciałbym jeszcze wyjaśnić nazwę tego modelu:
zaczęło się prototypu Cheetach, który miał być dla Amerykańskiego wojska, z silnikiem z tyłu (1977).
LM001: prototyp cywilnej wersji Cheetach-a (1981)
LMA002: LM 001 z śilnikiem z przodu
LM002: wszedł do produkcji
LM003: prototyp na bazie LM002 ale z śilnikem diesla 3,6l o mocy 150 KM
LM004: też na bazie LM002, tym razem z silnikem 7l V12 który Lamborghini używał w łodziach.
45
21
67
Andrzej Jaroszewicz to jeden z najbardziej utytułowanych Polskich kierowców rajdowych. W 1974 roku został szefem OBR FSO i jednocześnie pierwszym kierowcą zespołu fabrycznego FSO. Był w fabrycznej ekipie podczas bicia długodystansowego rekordu świata Polskim Fiatem 125p na pod wrocławskiej autostradzie. Osobiście przekroczył dystans 50 000 km. Jako kierowca rajdowy początkowo startował za kierownicą Fiata 125p i pierwsze sukcesy odnosił w imprezach krajowych. Wkrótce potem pierwsze starty za graniczą również zakończone sukcesem, Rajd Acropolis - wygrana klasa 1 i wysoka 12 pozycja w klasyfikacji generalnej. W 1975 roku mając do dyspozycji dwa Fiaty 124 Abarth CSA, zdobył drugie miejsce w rajdowych Mistrzostwach Europy. Wraz z rezygnacją Fiata ze startów modelem 124 Abarth, zapadła decyzja o startach najnowszą Lancią Stratos. W 1976 roku Andrzej Jaroszewicz za kierownicą Stratosa powtórzył sukces po raz drugi zdobywając Wicemistrzostwo Europy. W 1977 roku na podstawie uszkodzonej na Rajdzie Polskim Lancii Startos powstał nowatorski projekt Polonez 2500 Racing (tzw. Stratopolonez), według autorstwa i pod kierownictwem prac Andrzeja Jaroszewicza. W kolejnych latach Jaroszewicz okazjonalnie startował w wyścigach torowych oraz w rajdach, za kierownicą Fiata 125p oraz FSO Polonez 2000, w tym Grupy IV - Wolf Racing, najbardziej zaawansowanej technologicznie wersji projektu OBRSO.
Andrzej Jaroszewicz był niezwykle utalentowanym i szybkim kierowcą, osiągającym dobre wyniki. Startując za granicą nawiązywał międzynarodowe znajomości. Poznał Waltera Wolfa, Hermanna Tilkego oraz Berniego Ecclestone’a. Swoje działania podporządkował staraniom oto, aby w Polsce odbywały się wyścigi Formuły 1. Po uzyskaniu oficjalnie wydanej przez FISA super licencji F1, w czerwcu w 1979 roku, wykonał siedem testowych okrążeń na Torze Poznań, bolidem Wolf Racing WR1. Tym samym Andrzej Jaroszewicz był pierwszym polskim kierowcą, który jeździł samochodem Formuły 1.
50
Skrzynia biegów, mechanizm różnicowy i napęd osi umieszczone są w jednej wspólnej obudowie, stanowiąc jeden zespół mechaniczny, połączony z silnikiem jednym, stabilnym wałem napędowym. Połączenie obu układów mechanicznych w jeden zespół powoduje oszczędność przestrzeni oraz obniżenie masy pojazdu i kosztów produkcji, w samochodach sportowych pozwala także uzyskać - niezwykle ważny dla właściwości jezdnych - bardziej równomierny rozkład masy całego pojazdu na obie osie (sytuacja idealna, do której dążą konstruktorzy to: 50% masy samochodu na osi przedniej, 50% masy - na osi tylnej).
Zaletą, przyczyniającą się do uzyskania lepszego rozkładu mas pojazdu i obniżenia jego wagi, jest również możliwość zastosowania lżejszego wału napędowego, który nie musi przenosić momentu obrotowego powiększonego o redukujące przełożenie skrzyni biegów, zwłaszcza na pierwszym biegu.
Niektóre pojazdy z zastosowaniem układu Transaxle:
Starsze modele:
Alfa Romeo Alfetta, GTV (1 generacja, 1974–1986), Giulietta (Typ 116) (1977), 75, 90, SZ
DAF (wszystkie modele osobowe)
Ferrari 275
Ferrari 365 GTB/4 Daytona; 365 GTS/4 Daytona Spyder
Lancia Aurelia
Lancia Flaminia
Mercedes-Benz W196 (również otwarty 300 SLR i Uhlenhaut-Coupé)
Pontiac Tempest
Porsche 924, 944, 928, 968
Škoda Popular
Volvo 340/360
Pojazdy współczesne
Alfa Romeo 8C Competizione
Aston Martin V8 Vantage i DB 9
Cadillac XLR
Chevrolet Corvette (od C5)
Ferrari 456 GT, 550, 612 Scaglietti, 599 GTB Fiorano, California
Maserati Quattroporte, 3200 GT, Coupé GT i Spyder
Mercedes-Benz SLS AMG
Panoz Esperante GTR-1
Plymouth Prowler
Lexus LFA
Samochody w układzie Transaxle w nietypowych konfiguracjach:
Nissan GT-R, silnik z przodu, skrzynia biegów na tylnej osi, napęd 4x4
Bucher/Mowag Duro, silnik z przodu, skrzynia biegów na tylnej osi, napęd 4x4
Ford RS200, silnik centralny, odrębna skrzynia biegów na przedniej osi, napęd 4x4
32
Body
1977 Mexico, fully restored and resprayed Ford Olympic Blue, alloy Tarmac arches, allot front splitter, fibreglass boot, perspex windows, Hella spot lights, stainless steel nuts and bolts throughout.
Engine
2-litre 16-valve Vauxhall XE engine, fully rebuilt by Hellier Performance, forged Mahle pistons, dynamically balanced crankshaft and flywheel, balanced con rods, uprated big end bearings, ARP bolts throughout, gas flowed cylinder head, three-angle valve seats, high lift cams, vernier pulleys, twin 45 DCOE Weber carbs with 36 mm chokes, port matched manifold, blueprinted, MBE management, 11:1 compression ratio, remote oil filter, alloy Opel Manta sump, Facet red top fuel pump, adjustable regulator.
Transmission
Getrag five-speed gearbox, ratios changed, custom-made one-piece prop.
Suspension
Bilstein coil-overs, roller top mounts, adjustable TCAs, quick rack, anti-dive and double width kit, single leaf decambered rear springs, anti-tramp bars, Panhard rod, polybushed throughout.
Brakes
Front: Mondeo callipers with 280 mm vented Sierra Cosworth discs on modified hubs.
Rear: Sierra XR4x4 discs and callipers. AP Racing 551 brake fluid, bias pedal box. Braided lines throughout.
Wheels And Tyres
Compomotive FH split-rims with Toyo Proxes T1R tyres. Front: 8Jx15 inch with 205/50/15. Rear: 9Jx15 with 225/50/15
Interior
Safety Devices roll cage, Sparco sprint bucket seats with alloy side mounts, Luke four-point harnesses, OMP Corsica steering wheel, alloy centre console and firewall, brake and power lines run inside, carbon look door cards, centrally-mounted Capri tank with alloy filler, alloy battery tray.
23