Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 102 takich materiałów
    Takie tam z prac nad głowica h22a – Na zdjęciu wyczyszczona chemicznie i mechanicznie, zawory i sprężynki też już zdemontowane.
    Na zdjęciu wyczyszczona chemicznie i mechanicznie, zawory i sprężynki też już zdemontowane.
    Silnik F1 Lamborghini – Sezon 1991
Silnik: V12 (80°) - 3,5 L
Moc: 710 KM przy 13.600 obr./min
Waga: 152Kg

Blok silnika z magnezu i głowica silnika z lekkiego stopu. 
Skrzynia manualna 6-cio biegowa.

Silnik opracowany i zbudowany przez Lamborghini Engineering, założona w 1987 z woli Lee Lacocca, dyrektora Chryslera i Lamborghini. Ostatni silnik F1, w związku z coraz bliższej współpracy z McLarenem, będzie testowany w sposób zadowalający przez Ayrtona Senna na Silverstone. Jednak brytyjski zespół wybierze silniki innej marki ponieważ były dostarczane za darmo. W wyniku tego Chrysler zdecydouje zamkinęcie działalności Lamborghini w F1 i pod koniec 1993 firma została  sprzedana indonezyjskiej Megatech. W sumie zostały rozegrane 80 GP z silnikami Lamborghini, używane w zespołach Larrousse, Lotus, Ligier i Minardi. 

Trzeba korzystać dopóki nie ma turbodziury!
    Sezon 1991
    Silnik: V12 (80°) - 3,5 L
    Moc: 710 KM przy 13.600 obr./min
    Waga: 152Kg

    Blok silnika z magnezu i głowica silnika z lekkiego stopu.
    Skrzynia manualna 6-cio biegowa.

    Silnik opracowany i zbudowany przez Lamborghini Engineering, założona w 1987 z woli Lee Lacocca, dyrektora Chryslera i Lamborghini. Ostatni silnik F1, w związku z coraz bliższej współpracy z McLarenem, będzie testowany w sposób zadowalający przez Ayrtona Senna na Silverstone. Jednak brytyjski zespół wybierze silniki innej marki ponieważ były dostarczane za darmo. W wyniku tego Chrysler zdecydouje zamkinęcie działalności Lamborghini w F1 i pod koniec 1993 firma została sprzedana indonezyjskiej Megatech. W sumie zostały rozegrane 80 GP z silnikami Lamborghini, używane w zespołach Larrousse, Lotus, Ligier i Minardi.

    Trzeba korzystać dopóki nie ma turbodziury!
    27 czerwca 2014, 17:12 przez Italianiec (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Źródło:

    zdjęcie i tekst własne

    Kultowe rajdówki – Nissan Sunny GTi-R

W Mistrzostwach Świata bez sukcesów ale za to bardzo ważny gracz w seriach krajowych oraz w grupie N.
Problemem był niedobór mocy na rozgrzanym silniku - intercooler znajduje sie nad głowicą i zupełnie nie spełniał swojej roli - spadek mocy mógł sięgać nawet 30-40KM co oznaczało że kierowcy w grupie A jechali tak jakby seryjnym samochodem.
    Nissan Sunny GTi-R

    W Mistrzostwach Świata bez sukcesów ale za to bardzo ważny gracz w seriach krajowych oraz w grupie N.
    Problemem był niedobór mocy na rozgrzanym silniku - intercooler znajduje sie nad głowicą i zupełnie nie spełniał swojej roli - spadek mocy mógł sięgać nawet 30-40KM co oznaczało że kierowcy w grupie A jechali tak jakby seryjnym samochodem.
    8 czerwca 2014, 14:25 przez slivex (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Kultowe samochody - Audi Quattro – Audi Quattro - model sportowego samochodu osobowego produkowanego przez firmę Audi AG w latach 1980-1991, który święcił wiele triumfów na trasach rajdowych. Auto, które odmieniło oblicze rajdów samochodowych i rozpoczęło erę popularyzacji napędu na 4 koła w samochodach osobowych.

Audi quattro zadebiutowało 3 marca w 1980 roku w Genewie. Nad autem pracowano od lutego 1977. Wtedy to Ferdynand Piech, Jorg Bensinger, Hans Nedvidek i kilku projektantów z Audi zaczęło pracować nad rewolucyjnym sportowym wozem. Idea napędu na 4 koła zrodziła się podczas zimowych testów Audi 200 oraz Volkswagena Iltisa. Okazało się wówczas, że powolna terenówka radzi sobie lepiej w zimowych warunkach niż sportowa limuzyna ze 170 konnym silnikiem. Grupa inżynierów postanowiła zaadaptować napęd na 4 koła do auta osobowego. Powstał wówczas pierwszy prototyp opierający się na Audi 80 B1, wyposażony w układ napędu na 4 koła z Volkswagena Iltisa i silnik z Audi 200. Kolejny prototyp opierał się już na przygotowywanym do produkcji Audi 80 Typ 81 (B2). Po przeprowadzeniu testów i przekonaniu zarządu projekt dostał zielone światło i zlecono opracowanie nadwozia opierającego się na Audi 80. Pierwszym kierowcą testowym był Hannu Mikkola. Po krótkim teście skomentował możliwości wozu: „Właśnie doświadczyłem powiewu przyszłości. Ten samochód zrewolucjonizuje rajdy na zawsze”. Pierwszy prototyp określany był skrótem „A1” to: „Allrad 1” (czyli po prostu: „z napędem na wszystkie koła”). To samo oznaczenie nosiła potem pierwsza ewolucja rajdowa tego auta.

Auto zaprezentowane w Genewie technicznie opierało się na wielu elementach Audi 80 Typ 81, na jego bazie powstało również Audi Coupé typ 85. Audi quattro nosiło wewnętrzne oznaczenie Typ 85, auto zewnętrznie wyróżniało się poszerzeniami nadkoli, szerokimi zderzakami, itp. Pod maską pracował silnik pięciocylindrowy z turbodoładowaniem, początkowo o pojemności 2.1l i mocy 200 KM. Był on rozwinięciem silnika znanego z Audi 200 5T Typ 43. Posiadał 10 zaworów i mechaniczny wtrysk paliwa. Audi quattro z tym silnikiem rozpędzało się do 100km/h w 7.1s i osiągało prędkość maksymalną 222km/h. Auto było wyposażone w stały napęd na 4 koła z blokowanym centralnym i tylnym mechanizmem różnicowym. Pierwsza poważna modernizacja auta miała miejsce wraz z odświeżeniem gamy Audi 80 Typ81 pod koniec 1982 roku. Wówczas podwójne kwadratowe reflektory zastąpiono reflektorami zespolonymi i wprowadzono elektroniczne wskaźniki. Wcześniej zmieniono również układ sterowania blokadami napędów. W roku 1984 auto przeszło poważniejszą modernizację. Ponownie zmieniono atrapę chłodnicy i przednie reflektory, z tyłu zastosowano czarne lampy firmy Frankani, wprowadzono całkowicie nowe wnętrze oraz elektroniczne wskaźniki z systemem AutoCheck z syntezą mowy. Pod maskę trafił nowy pięciocylindrowy, turbodoładowany silnik o pojemności 2.2 o tej samej mocy. Poprawiła się elastyczność auta, teraz przyspieszenie do 100km/h zajmowało 6.7s. W roku 1987 wraz z wprowadzeniem nowej generacji napędu quattro do wszystkich pozostały modeli Audi również Audi quattro wyposażono w układ napędowy z centralnym mechanizmem różnicowym typu Torsen i uruchamianą za pomocą przycisku blokadą tylnego mostu. Ostatnia poważna modernizacja auta miała miejsce w 1989, pod maskę trafił wówczas zmodyfikowany silnik 2.2 wyposażony w 20-zaworową głowicę, dysponujący mocą 220 KM. Audi quattro 20V rozpędzało się do 100km/h w 6.3s i osiągało prędkość maksymalną 230km/h. W tej formie auto było produkowane do 1991 roku, a jego oficjalnym następcą zostało Audi Coupé S2 Typ 8B.

W sumie wyprodukowano ponad 11 tys. sztuk Audi quattro, najrzadsze są modele z silnikiem 20V, których powstało poniżej 1000.

Audi Sport Quattro
Jest to skrócona wersja Audi quattro. Zbudowana na potrzeby homologacji rajdowej grupy B. Została zaprezentowana na targach motoryzacyjnych IAA we Frankfurcie w roku 1983. Dzięki krótszemu rozstawowi osi auto miało być bardziej zwrotne. Dla potrzeb homologacyjnych wyprodukowano 220 sztuk. Samochód był dostępny w sprzedaży od grudnia 1984 roku, za horrendalną wówczas cenę 195 000 DEM, którą podniesiono od 1 stycznia 1985 do 203.850 DEM (w tym samym czasie Porsche 911 turbo sprzedawano za ok. 100 000 DEM). W tamtym czasie był to najdroższy model seryjnie produkowanego niemieckiego auta. Mimo ceny, Sport Quattro znalazło 170 prywatnych nabywców. Poza krótszym rozstawem osi, auto wyróżniało się szerszymi nadkolami, zmodyfikowanym przodem i maską, przebudowaną tablicą rozdzielczą i znacznymi modyfikacjami technicznymi. Pomimo krótkiego rozstawu osi, auto było 4 osobowe. Pod maską pracował pięciocylindrowy silnik 2.1 z turbosprężarką i 20-zaworową głowicą osiągający moc 306 KM. Przyspieszenie od 0 do 100km/h zajmowało 4,9 s, a prędkość maksymalna tego auta wynosiła 250km/h. Kolejna wersja - rajdowa - posiadała moc 331 kW/450 KM; a przyspieszenie od 0 do 100km/h wynosiło 3,5 s. W ramach 220 wyprodukowanych egzemplarzy powstało również 20 sztuk Audi Sport quattro S1 o mocy 390 kW/530 KM i przyspieszeniu 2,6 s do 100 km/h. Do startu w znanym wyścigu górskim w USA - Pikes Peak International Hill Climb w 1987 roku - powstała wersja specjalna Audi Sport quattro S1 Pikes Peak z silnym ospojlerowaniem i skrzydłem dociskowym z tyłu, z silnikiem o mocy 440 kW/598 KM, której przyspieszenie wynosiło mniej niż 2,5 s do 100km/h.

Wersja seryjna samochodu dostępna była tylko w kilku kolorach nadwozia: białym, czerwonym, zielonym, niebieskim, czarnym. Obecnie ceny rynkowe tego auta wynoszą ponad 100 tys. euro.

Twórcom quattro od początku przyświecała myśl o rajdowym wykorzystaniu samochodu. Krótko po rozpoczęciu produkcji seryjnej odmiany, w styczniu 1981 pierwsza rajdowa wersja quattro wystartowała w austriackim Janner Rally od razu wygrywając w debiucie. W tym samym roku quattro zadebiutowało również w mistrzostwach świata, wygrywając z przewagą prawie sześciu minut pierwszy odcinek specjalny. Do takiej przewagi w większości przyczynił się napęd na cztery koła. Warto dodać, że to dzięki quattro w rajdach zaczęto stosować ów napęd. W 1984r. Hannu Mikkola wygrał rajd Portugalii za sterami quattro A2 sponsorowanego przez HB. Można powiedzieć, że te dwa modele były swego rodzaju wstępem do rajdowej Grupy B.
    Audi Quattro - model sportowego samochodu osobowego produkowanego przez firmę Audi AG w latach 1980-1991, który święcił wiele triumfów na trasach rajdowych. Auto, które odmieniło oblicze rajdów samochodowych i rozpoczęło erę popularyzacji napędu na 4 koła w samochodach osobowych.

    Audi quattro zadebiutowało 3 marca w 1980 roku w Genewie. Nad autem pracowano od lutego 1977. Wtedy to Ferdynand Piech, Jorg Bensinger, Hans Nedvidek i kilku projektantów z Audi zaczęło pracować nad rewolucyjnym sportowym wozem. Idea napędu na 4 koła zrodziła się podczas zimowych testów Audi 200 oraz Volkswagena Iltisa. Okazało się wówczas, że powolna terenówka radzi sobie lepiej w zimowych warunkach niż sportowa limuzyna ze 170 konnym silnikiem. Grupa inżynierów postanowiła zaadaptować napęd na 4 koła do auta osobowego. Powstał wówczas pierwszy prototyp opierający się na Audi 80 B1, wyposażony w układ napędu na 4 koła z Volkswagena Iltisa i silnik z Audi 200. Kolejny prototyp opierał się już na przygotowywanym do produkcji Audi 80 Typ 81 (B2). Po przeprowadzeniu testów i przekonaniu zarządu projekt dostał zielone światło i zlecono opracowanie nadwozia opierającego się na Audi 80. Pierwszym kierowcą testowym był Hannu Mikkola. Po krótkim teście skomentował możliwości wozu: „Właśnie doświadczyłem powiewu przyszłości. Ten samochód zrewolucjonizuje rajdy na zawsze”. Pierwszy prototyp określany był skrótem „A1” to: „Allrad 1” (czyli po prostu: „z napędem na wszystkie koła”). To samo oznaczenie nosiła potem pierwsza ewolucja rajdowa tego auta.

    Auto zaprezentowane w Genewie technicznie opierało się na wielu elementach Audi 80 Typ 81, na jego bazie powstało również Audi Coupé typ 85. Audi quattro nosiło wewnętrzne oznaczenie Typ 85, auto zewnętrznie wyróżniało się poszerzeniami nadkoli, szerokimi zderzakami, itp. Pod maską pracował silnik pięciocylindrowy z turbodoładowaniem, początkowo o pojemności 2.1l i mocy 200 KM. Był on rozwinięciem silnika znanego z Audi 200 5T Typ 43. Posiadał 10 zaworów i mechaniczny wtrysk paliwa. Audi quattro z tym silnikiem rozpędzało się do 100km/h w 7.1s i osiągało prędkość maksymalną 222km/h. Auto było wyposażone w stały napęd na 4 koła z blokowanym centralnym i tylnym mechanizmem różnicowym. Pierwsza poważna modernizacja auta miała miejsce wraz z odświeżeniem gamy Audi 80 Typ81 pod koniec 1982 roku. Wówczas podwójne kwadratowe reflektory zastąpiono reflektorami zespolonymi i wprowadzono elektroniczne wskaźniki. Wcześniej zmieniono również układ sterowania blokadami napędów. W roku 1984 auto przeszło poważniejszą modernizację. Ponownie zmieniono atrapę chłodnicy i przednie reflektory, z tyłu zastosowano czarne lampy firmy Frankani, wprowadzono całkowicie nowe wnętrze oraz elektroniczne wskaźniki z systemem AutoCheck z syntezą mowy. Pod maskę trafił nowy pięciocylindrowy, turbodoładowany silnik o pojemności 2.2 o tej samej mocy. Poprawiła się elastyczność auta, teraz przyspieszenie do 100km/h zajmowało 6.7s. W roku 1987 wraz z wprowadzeniem nowej generacji napędu quattro do wszystkich pozostały modeli Audi również Audi quattro wyposażono w układ napędowy z centralnym mechanizmem różnicowym typu Torsen i uruchamianą za pomocą przycisku blokadą tylnego mostu. Ostatnia poważna modernizacja auta miała miejsce w 1989, pod maskę trafił wówczas zmodyfikowany silnik 2.2 wyposażony w 20-zaworową głowicę, dysponujący mocą 220 KM. Audi quattro 20V rozpędzało się do 100km/h w 6.3s i osiągało prędkość maksymalną 230km/h. W tej formie auto było produkowane do 1991 roku, a jego oficjalnym następcą zostało Audi Coupé S2 Typ 8B.

    W sumie wyprodukowano ponad 11 tys. sztuk Audi quattro, najrzadsze są modele z silnikiem 20V, których powstało poniżej 1000.

    Audi Sport Quattro
    Jest to skrócona wersja Audi quattro. Zbudowana na potrzeby homologacji rajdowej grupy B. Została zaprezentowana na targach motoryzacyjnych IAA we Frankfurcie w roku 1983. Dzięki krótszemu rozstawowi osi auto miało być bardziej zwrotne. Dla potrzeb homologacyjnych wyprodukowano 220 sztuk. Samochód był dostępny w sprzedaży od grudnia 1984 roku, za horrendalną wówczas cenę 195 000 DEM, którą podniesiono od 1 stycznia 1985 do 203.850 DEM (w tym samym czasie Porsche 911 turbo sprzedawano za ok. 100 000 DEM). W tamtym czasie był to najdroższy model seryjnie produkowanego niemieckiego auta. Mimo ceny, Sport Quattro znalazło 170 prywatnych nabywców. Poza krótszym rozstawem osi, auto wyróżniało się szerszymi nadkolami, zmodyfikowanym przodem i maską, przebudowaną tablicą rozdzielczą i znacznymi modyfikacjami technicznymi. Pomimo krótkiego rozstawu osi, auto było 4 osobowe. Pod maską pracował pięciocylindrowy silnik 2.1 z turbosprężarką i 20-zaworową głowicą osiągający moc 306 KM. Przyspieszenie od 0 do 100km/h zajmowało 4,9 s, a prędkość maksymalna tego auta wynosiła 250km/h. Kolejna wersja - rajdowa - posiadała moc 331 kW/450 KM; a przyspieszenie od 0 do 100km/h wynosiło 3,5 s. W ramach 220 wyprodukowanych egzemplarzy powstało również 20 sztuk Audi Sport quattro S1 o mocy 390 kW/530 KM i przyspieszeniu 2,6 s do 100 km/h. Do startu w znanym wyścigu górskim w USA - Pikes Peak International Hill Climb w 1987 roku - powstała wersja specjalna Audi Sport quattro S1 Pikes Peak z silnym ospojlerowaniem i skrzydłem dociskowym z tyłu, z silnikiem o mocy 440 kW/598 KM, której przyspieszenie wynosiło mniej niż 2,5 s do 100km/h.

    Wersja seryjna samochodu dostępna była tylko w kilku kolorach nadwozia: białym, czerwonym, zielonym, niebieskim, czarnym. Obecnie ceny rynkowe tego auta wynoszą ponad 100 tys. euro.

    Twórcom quattro od początku przyświecała myśl o rajdowym wykorzystaniu samochodu. Krótko po rozpoczęciu produkcji seryjnej odmiany, w styczniu 1981 pierwsza rajdowa wersja quattro wystartowała w austriackim Janner Rally od razu wygrywając w debiucie. W tym samym roku quattro zadebiutowało również w mistrzostwach świata, wygrywając z przewagą prawie sześciu minut pierwszy odcinek specjalny. Do takiej przewagi w większości przyczynił się napęd na cztery koła. Warto dodać, że to dzięki quattro w rajdach zaczęto stosować ów napęd. W 1984r. Hannu Mikkola wygrał rajd Portugalii za sterami quattro A2 sponsorowanego przez HB. Można powiedzieć, że te dwa modele były swego rodzaju wstępem do rajdowej Grupy B.
    4 czerwca 2014, 13:18 przez Walder (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Kultowe samochody – BMW 850 E31
Sportowa wersja modelu 850i była produkowana w latach 1992-1996. W tym czasie powstało 1510 egzemplarzy. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami (już wersja seryjna hamowała ze 100 km/h na odcinku 38,5 m).

Różnice między BMW 850i a 850 CSi były znaczące. W obydwu autach co prawda montowano tę samą skrzynię biegów(6 biegową manualną) i to samo koło zamachowe, jednak dyferencjał stosowany w wersji 850i miał przełożenie 3,15, a w 850CSi miał przełożenie 2,93. Zawieszenie w stosunku do podstawowego modelu było sztywniejsze i obniżone o 15mm, a servotronic został na nowo opracowany przez specjalistów z Motorsport. W silniku zwiększono stopień sprężania z 8.8:1 na 9.8:1. Mimo niskich obrotów maksymalnych(jednostka osiąga 5300 obr./min) silnik bardzo dobrze wchodzi na obroty i kolejne zmiany biegów przychodzą z łatwością dzięki momentowi obrotowemu większemu o 100 Nm.

Lata produkcji:	Sierpień 1992 – Listopad 1996
Typ silnika:	(BMW V12 – OHC 24-zaworowy)
Silnik:	(Widlasty 12-Cylindrowy
Głowica:	OHC, 2 zawory na cylinder.
Komputer:	Bosch Motronic M2.3.2
Pojemność skok cm³:	5576 cm ³ (5.6 litra)
Średnica cylindra x skok tłoka (mm):	80 × 86,0 mm
Moc kW (KM):	'280 kW (380 KM) przy 5300 obr./min
Max. moment obrotowy:	'550 Nm przy 4000 obr./min
Stopień sprężania:	9,80:1
Przełożenia / skrzynia biegów:	6-biegowa manualna Getrag typ S65 – model 560, napęd na koła tylne
1 – 4.25:1, 2 – 2.53:1, 3 – 1.68:1, 4 – 1,23:1, 5 – 1.00:1, 6 – 0.83:1, wsteczny – 3.89:1
Układ hamulcowy:	Tarcze wentylowane z przodu czterotłoczkowe i z tyłu jednotłoczkowe, firmy Brembo
Średnica tarcz – (Przód: Ø 345/32 mm / Tył: Ø 328/20 mm)	
Karoseria / Nadwozie:	Stalowa-Karoseria
Rozstaw osi:	2684mm
Opony:	Felgi 7 1/2" x 18" z aluminium firmy Speedline / lub felgi typu M Technic II – 5 szprychowe
Opony – (Dunlop – przód: 235 × 45 ZR17 / tył: 265 × 40 ZR17)
Miary D x S x W (mm):	4780 × 1855 × 1330 mm
Zbiornik paliwa: 	90 l
Masa własna:	1865 kg
Przyśpieszenie
0–100 km/h:	6,0 s
Prędkość maksymalna (km/h):	250 / 298 km/h
Droga hamowania [m]
(100–0 km/h):	(zimne) 36,5 m
(rozgrzane) 36,5 m
    BMW 850 E31
    Sportowa wersja modelu 850i była produkowana w latach 1992-1996. W tym czasie powstało 1510 egzemplarzy. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami (już wersja seryjna hamowała ze 100 km/h na odcinku 38,5 m).

    Różnice między BMW 850i a 850 CSi były znaczące. W obydwu autach co prawda montowano tę samą skrzynię biegów(6 biegową manualną) i to samo koło zamachowe, jednak dyferencjał stosowany w wersji 850i miał przełożenie 3,15, a w 850CSi miał przełożenie 2,93. Zawieszenie w stosunku do podstawowego modelu było sztywniejsze i obniżone o 15mm, a servotronic został na nowo opracowany przez specjalistów z Motorsport. W silniku zwiększono stopień sprężania z 8.8:1 na 9.8:1. Mimo niskich obrotów maksymalnych(jednostka osiąga 5300 obr./min) silnik bardzo dobrze wchodzi na obroty i kolejne zmiany biegów przychodzą z łatwością dzięki momentowi obrotowemu większemu o 100 Nm.

    Lata produkcji: Sierpień 1992 – Listopad 1996
    Typ silnika: (BMW V12 – OHC 24-zaworowy)
    Silnik: (Widlasty 12-Cylindrowy
    Głowica: OHC, 2 zawory na cylinder.
    Komputer: Bosch Motronic M2.3.2
    Pojemność skok cm³: 5576 cm ³ (5.6 litra)
    Średnica cylindra x skok tłoka (mm): 80 × 86,0 mm
    Moc kW (KM): '280 kW (380 KM) przy 5300 obr./min
    Max. moment obrotowy: '550 Nm przy 4000 obr./min
    Stopień sprężania: 9,80:1
    Przełożenia / skrzynia biegów: 6-biegowa manualna Getrag typ S65 – model 560, napęd na koła tylne
    1 – 4.25:1, 2 – 2.53:1, 3 – 1.68:1, 4 – 1,23:1, 5 – 1.00:1, 6 – 0.83:1, wsteczny – 3.89:1
    Układ hamulcowy: Tarcze wentylowane z przodu czterotłoczkowe i z tyłu jednotłoczkowe, firmy Brembo
    Średnica tarcz – (Przód: Ø 345/32 mm / Tył: Ø 328/20 mm)
    Karoseria / Nadwozie: Stalowa-Karoseria
    Rozstaw osi: 2684mm
    Opony: Felgi 7 1/2" x 18" z aluminium firmy Speedline / lub felgi typu M Technic II – 5 szprychowe
    Opony – (Dunlop – przód: 235 × 45 ZR17 / tył: 265 × 40 ZR17)
    Miary D x S x W (mm): 4780 × 1855 × 1330 mm
    Zbiornik paliwa: 90 l
    Masa własna: 1865 kg
    Przyśpieszenie
    0–100 km/h: 6,0 s
    Prędkość maksymalna (km/h): 250 / 298 km/h
    Droga hamowania [m]
    (100–0 km/h): (zimne) 36,5 m
    (rozgrzane) 36,5 m
    3 czerwca 2014, 9:52 przez Walder (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Simson S-51 (60cm3)  efekt końcowy – Mój simek w końcu po malowaniu. Silnik ma praktycznie nowy oprócz karterów i skrzyni biegów na części wydane prawie 1000 zł nowy wał S70 cylek z głowica S60 łożyska SKF simeringi całe nowe sprzęgło nowy gaźnik BVF Germany zrobiona od podstaw nowa instalacja oraz tylna nowa opona kostka teraz można go spokojnie docierać 

Pozdrawiam wszystkich posiadaczy Simków
    Mój simek w końcu po malowaniu. Silnik ma praktycznie nowy oprócz karterów i skrzyni biegów na części wydane prawie 1000 zł nowy wał S70 cylek z głowica S60 łożyska SKF simeringi całe nowe sprzęgło nowy gaźnik BVF Germany zrobiona od podstaw nowa instalacja oraz tylna nowa opona kostka teraz można go spokojnie docierać

    Pozdrawiam wszystkich posiadaczy Simków
    24 maja 2014, 14:05 przez MarcinTDI (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Eclipse jest do zrobienia będzie ciekawy projekt ,zaopatrzyłem się już w mnóstwo części teraz tylko robota,jak na razie zmieniłem dolot hamulce z sigmy 2 tłoczkowe będzie skrzynia od 7 bolta a więc 1 i 2 będą krótsze,wnętrze będzie wymieniane ,koło zamachowe stoczone,głowica do regeneracji,wywalenie balansu ,delikatne obniżenie i blacharka .Wkrótce więcej filmików :P
    22 maja 2014, 14:14 przez mat250 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mój pierwszy samochód - Renault R19 TXE – oto moja Renia Silnik 1,7 66KW/90KM ładnie się zbiera jak na samochód dwudziesto paro letni.
Plany na ten miesiąc nowa uszczelka pod głowicą rozrząd wszystkie uszczelki olej valvoline 10w40
i parę innych drobnostek.
    Oto moja Renia Silnik 1,7 66KW/90KM ładnie się zbiera jak na samochód dwudziesto paro letni.
    Plany na ten miesiąc nowa uszczelka pod głowicą rozrząd wszystkie uszczelki olej valvoline 10w40
    i parę innych drobnostek.
    20 maja 2014, 14:21 przez SniFF602 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Źródło:

    Własne

    Reanimacja Komara z 1976 roku kupionego za grosze na złomowisku – Foty jak wyglądał w dniu zakupu, i obecnie. Kupiłem go w cenie złomu.  Gdy rozebrałem silnik, okazało się że jest założony nowy tłok, głowica i cylinder. Niestety wał był w rozsypce, i obecnie czeka na nowy. Generalnie Kopruch dostał drugie życie.
    Foty jak wyglądał w dniu zakupu, i obecnie. Kupiłem go w cenie złomu. Gdy rozebrałem silnik, okazało się że jest założony nowy tłok, głowica i cylinder. Niestety wał był w rozsypce, i obecnie czeka na nowy. Generalnie Kopruch dostał drugie życie.
    7 maja 2014, 11:11 przez TomaHawck (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Źródło:

    własne

    A ja tak spędzam wolny czas przed świętami – Wymiana uszczelki pod głowicą. Kto zgadnie co to za samochód?
    Wymiana uszczelki pod głowicą. Kto zgadnie co to za samochód?
    17 kwietnia 2014, 12:41 przez crs50sm (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (6)
    Źródło:

    własne