Szukaj
Znalazłem 91 takich materiałów
Długo przeglądałem MOTOKILLERA, teraz dołączyłem.
Projekt i przygotowania
Renault 19 był rezultatem programu rozwojowego nazwanego X53, którego zadaniem było stworzenie nowego samochodu skierowanego dla średniej klasy europejskiej "M1". Projekt rozpoczęto w październiku 1984 roku i już w lipcu 1985 zakończono projektowanie karoserii. Pięć miesięcy później zakończono projekt deski rozdzielczej. Do kwietnia 1986 pracowano nad projektem wnętrza i kiedy R-19 wszedł do produkcji w maju 1988 odbył więcej niż 7,5 milionów kilometrów testów sprawdzających technologię, wytrzymałość i niezawodność pojazdu. Projekt Renault 19 był dziełem ekipy Renault Design we współpracy z Giorgio Giugiaro, znanego włoskiego projektanta. Zamierzeniem było zaprojektowanie samochodu tak aerodynamicznego, jak to tylko możliwe w klasie samochodów kompaktowych. Rezultaty badań w tunelu aerodynamicznym udowodniły, że pojazd osiągnął opór aerodynamiczny 0,31 Cx. Aby dać przykład jak bardzo R-19 wyprzedził swoją epokę można powiedzieć, że BMW Seria 1 z roku 2004 posiada takie same parametry aerodynamiczne, pomimo że opracowano go dwadzieścia sześć lat później.
Produkcja
Renault 19 był produkowany w fabrykach Renault Douai i Maubeuge (Francja), Valladolid (Hiszpania) i Setubal (Portugalia). Produkowano go również w Ciudad de Cordoba (Argentyna).
Zmiana wersji
Już w 1992 roku wszedł na rynek Renault 19 Faza II. Zmiany dotyczyły dostosowania pojazdu do nowych wymagań, zmieniono odrobinę nadwozie. Różnice w nadwoziu dotyczyły bardziej zaokrąglonych błotników, maski, pasa przedniego, tylniego i poprawionej deski rozdzielczej. Niestety wersja 16V po tych zmianach straciła nieco wizualnej "agresywnosci".
Wielkie przeobrażenie
W roku 1995 zaprezentowano Renault Megane, jako następcę R-19, który do dzisiaj osiąga sukcesy sprzedaży jako samochód z nowymi pomysłami i nowoczesnymi rozwiązaniami.
Modele
Faza I
TR (1.2 cc, 55 KM)
TR (1.4 cc, 60 KM)
TS (1.4 cc, 80 KM)
TD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
GTR (1.4 cc, 60 KM)
GTS (1.4 cc, 80 KM)
GTX (1.7 cc, 93 KM)
GTD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
TSE (1.4 cc, 80 KM)
TXE (1.7 cc, 92 KM)
TXI (1.7 cc, 105 KM)
TDE (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
TDX (Diesel, 1.9, 93 KM)
16V (1.8 cc, 136 KM)
Faza II
RL 1.2 (1.2 cc, 60 KM)
RL 1.4 (1.4 cc, 60 KM)
RL 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
RL 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RN 1.4 (1.4 cc, 30 KM)
RN 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
RN 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
RN 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RN 1.7 (1.7 cc, 75KM)
RN 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
RT 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
RT 1.8s (1.8 cc, 95 KM)
RT 1.8i (1.8 cc, 107 KM)
RT 1.7 (1.7 cc, 92 KM)
RT 1.7 (1.7 cc, 75KM)
RT 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RT 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
16V (1.8 cc, 136 KM)
Auto z obrazka to Tatra T 603 przygotowana do wyścigów. Aż dziw bierze, że Czechom, będącym tak jak my, krajem komunistycznym, udało się produkować tak nietuzinkowe samochody, które dziś cieszą się sporym powodzeniem wśród kolekcjonerów aut (powstało niewiele ponad 20 tys. egzemplarzy T603).
Tatra T603 (1955-1975) posiadała niezwykle aerodynamiczną karoserię (Cx=0,35) mieszczącą 6 osób, chłodzony powietrzem silnik V8 o pojemności 2,4-2,5 l i mocy 95-105 KM umieszczony za tylną osią i napędzający koła tylne. Z uwagi na niedociążoną oś przednią, wóz uchodzi za trudny w prowadzeniu zimą.
Posłuchaj jak wspaniale brzmi czechosłowackie, chłodzone powietrzem V8 z drugiej połowy lat 50-tych!:
http://www.youtube.com/watch?v=UEglqDfGYM0
Historia modelu
W 1981 roku zespół projektantów pod kierownictwem inż. Wiesława Wiatraka rozpoczął prace konstruktorskie nad Beskidem 106. Design opracował Krzysztof Maissner z ASP w Warszawie. W 1982 roku były gotowe plany konstrukcyjne auta oraz rozpoczęto budowę pierwszego prototypu, który został zaprezentowany w 1983 roku.
Karoseria odznaczała się bardzo niskim współczynnikiem oporu powietrza wynoszącym Cx=0,29, który powodował, że Beskid zużywał 3,9 l paliwa na 100 km przy prędkości 90 km/h.
Początkowo w aucie zamontowano chłodzony cieczą silnik o pojemności 594 cm³ i mocy maksymalnej 20,6 kW osiąganej przy 5500 obr./min.
W 1987 roku opracowano wersję modelu Beskid o długości 3,5 m z silnikiem z Fiata 126p BIS. W 1991 roku powstała makieta teoretycznej produkcyjnej wersji samochodu, częściowo zunifikowana pod względem wyglądu zewnętrznego z Cinquecento. Przy jej opracowaniu konstruktorzy z ośrodka BOSMAL i plastycy z krakowskiej ASP skupili się głownie dopracowaniu wnętrza pojazdu. W latach 80. nawiązano współpracę z FSO. Planowano wówczas wykorzystanie w Beskidzie elementów podwozia i silników modelu FSO Wars[1].
Z przyczyn ekonomiczno-politycznych nigdy nie rozpoczęto seryjnej produkcji. Powstało 7 prototypów tego samochodu, z czego 1 został rozbity w próbie zderzeniowej, a 6 przechodziło próby drogowe. Po 1989 roku władze nakazały zniszczenie prototypów, jednak inżynierowie nie wykonali polecenia. Beskida można dziś oglądać w Muzeum Motoryzacji w Warszawie, Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie (2 egzemplarze), na Politechnice Opolskiej, w Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie oraz w zakładowym muzeum ośrodka BOSMAL w Bielsku-Białej.
Jednobryłowe nadwozie pojazdu zostało opatentowane[potrzebne źródło], jednak brakowało funduszy na przedłużenie patentu. W 1993 roku, już po wygaśnięciu patentu nastąpiła premiera francuskiego Renault Twingo, którego bryła przypominała polską konstrukcję[2]. Twingo szybko stało się hitem w Europie i produkowane było w praktycznie nie zmienionej formie do 2007 roku, a w Kolumbii aż do 2012 roku.