Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 156 takich materiałów
    Corvette 1976 –
    3 października 2013, 15:23 przez PiereLuigi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Bisimoto 1976 Porsche 911 –
    1 października 2013, 21:11 przez PiereLuigi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Nie było ABS, ESP i innych ale był napęd na tył i pełno mocy – W 1971 na Salonie Samochodowym W Turynie Lancia zaprezentowała następcę modelu Fulvia. 
Był to zaprojektowany rok wcześniej przez Bertone futurystyczny concept car nazwany pierwotnie Lancia Stratos Zero.
W latach 72-73 w grupie piątej trwały testy trzech prototypów Stratosa Wyposażonych w silniki pochodzące z Fulvi, 
Bety i najmocniejszy od Ferrari Dino który został wykorzystany do produkcji seryjnej, w rajdowej grupie czwartej 
(montaż Stratosa rozpoczęto w 1973r. i trafiły do niego ostatnie sztuki tego silnika ponieważ Ferrari kończyło produkcję Dino.)
Wstawienie mocnego silnika do małej i lekkiej karoserii dało efekt w postaci narowistego samochodu,
stworzonego według nowatorskiej zwartej konstrukcji stworzonej z myślą tylko i wyłącznie o rajdach samochodowych,
masą wynoszącą mniej niż tonę i posiadającego bardzo bobry stosunek mocy do masy (w turbo około 2,76kg/1km).
Produkcją 500 drogowych egzemplarzy z silnikiem o mocy 190km, na potrzeby homologacji zajęła się firma Bertone (ostatecznie wyprodukowano 492 egz. 
ponieważ w międzyczasie zmieniły się przepisy).
W wersjach rajdowych moc dochodziła do 355km w wersji turbo. 
Pierwsze zwycięstwo Stratos odniósł na torze "firestone" w Hiszpanii jeszcze w tym samym roku w którym rozpoczął starty.
Od tego czasu auto regularnie święciło triumfy na na trasach rajdowych nie dając szans konkurencji.
Po roku od rozpoczęcia produkcji "zwykłego" Stratosa, Lancia zaprezentowała mocno zmodyfikowaną wersję, przystosowaną do wyścigów asfaltowych.
Zmodyfikowano między innymi zawieszenie, układ kierowniczy, hamulcowy,
zadbano także o dobry docisk i aerodynamikę montując specjalny bodykit.
Największe zmiany dokonano jednak pod maską, montując potężną turbosprężarkę "KKK turbocharger"
która z silnika byłą w stanie wycisnąć 570km. Przyśpieszenie 0-100/kmh zajmowało mniej niż pięć sekund.
Taka modyfikacja wymusiła zakwalifikowanie tej wersji do grupy piątej.
Pomimo zakończenia produkcji stratosa w 1976r, to ostatnie jego zwycięstwo odnotowano w 1981r. podczas "Corse Automobile".
W 1976 roku Ośrodek Sportu OBRSO FSO zamówił trzy Lancie Stratos jedną seryjną, i dwie z rajdowej grupy 4.
Niestety pierwsza z grupy 4 została rozbita podczas rajdu Hiszpanii jeszcze tego samego roku,
druga rok później podczas rajdu Polski (chociaż silnik się przydał), ostatnia również została rozbita.
    W 1971 na Salonie Samochodowym W Turynie Lancia zaprezentowała następcę modelu Fulvia.
    Był to zaprojektowany rok wcześniej przez Bertone futurystyczny concept car nazwany pierwotnie Lancia Stratos Zero.
    W latach 72-73 w grupie piątej trwały testy trzech prototypów Stratosa Wyposażonych w silniki pochodzące z Fulvi,
    Bety i najmocniejszy od Ferrari Dino który został wykorzystany do produkcji seryjnej, w rajdowej grupie czwartej
    (montaż Stratosa rozpoczęto w 1973r. i trafiły do niego ostatnie sztuki tego silnika ponieważ Ferrari kończyło produkcję Dino.)
    Wstawienie mocnego silnika do małej i lekkiej karoserii dało efekt w postaci narowistego samochodu,
    stworzonego według nowatorskiej zwartej konstrukcji stworzonej z myślą tylko i wyłącznie o rajdach samochodowych,
    masą wynoszącą mniej niż tonę i posiadającego bardzo bobry stosunek mocy do masy (w turbo około 2,76kg/1km).
    Produkcją 500 drogowych egzemplarzy z silnikiem o mocy 190km, na potrzeby homologacji zajęła się firma Bertone (ostatecznie wyprodukowano 492 egz.
    ponieważ w międzyczasie zmieniły się przepisy).
    W wersjach rajdowych moc dochodziła do 355km w wersji turbo.
    Pierwsze zwycięstwo Stratos odniósł na torze "firestone" w Hiszpanii jeszcze w tym samym roku w którym rozpoczął starty.
    Od tego czasu auto regularnie święciło triumfy na na trasach rajdowych nie dając szans konkurencji.
    Po roku od rozpoczęcia produkcji "zwykłego" Stratosa, Lancia zaprezentowała mocno zmodyfikowaną wersję, przystosowaną do wyścigów asfaltowych.
    Zmodyfikowano między innymi zawieszenie, układ kierowniczy, hamulcowy,
    zadbano także o dobry docisk i aerodynamikę montując specjalny bodykit.
    Największe zmiany dokonano jednak pod maską, montując potężną turbosprężarkę "KKK turbocharger"
    która z silnika byłą w stanie wycisnąć 570km. Przyśpieszenie 0-100/kmh zajmowało mniej niż pięć sekund.
    Taka modyfikacja wymusiła zakwalifikowanie tej wersji do grupy piątej.
    Pomimo zakończenia produkcji stratosa w 1976r, to ostatnie jego zwycięstwo odnotowano w 1981r. podczas "Corse Automobile".
    W 1976 roku Ośrodek Sportu OBRSO FSO zamówił trzy Lancie Stratos jedną seryjną, i dwie z rajdowej grupy 4.
    Niestety pierwsza z grupy 4 została rozbita podczas rajdu Hiszpanii jeszcze tego samego roku,
    druga rok później podczas rajdu Polski (chociaż silnik się przydał), ostatnia również została rozbita.
    17 września 2013, 10:31 przez matheo200 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (7)
    Toyota Corona Mark II 2000 GSS – Samochód produkowany w latach 1972–1976 i sprzedawany na całym świecie. Ma napęd na tył, silniki 4 lub 6 cylindrowe i dostępny jest w nadwoziach coupe, sedan oraz kombi.
    Samochód produkowany w latach 1972–1976 i sprzedawany na całym świecie. Ma napęd na tył, silniki 4 lub 6 cylindrowe i dostępny jest w nadwoziach coupe, sedan oraz kombi.
    Toyota Cressida drift – Pierwsza generacja Cressidy, sprzedawana była w Europie i Ameryce w latach 1976-1980, dostępna również w nadwoziach coupe oraz kombi. Był to odpowiednik japońskich modeli Mark II i Chaser. W źródle rozmiar zdjęcia 5184 x 2912 px.
    Pierwsza generacja Cressidy, sprzedawana była w Europie i Ameryce w latach 1976-1980, dostępna również w nadwoziach coupe oraz kombi. Był to odpowiednik japońskich modeli Mark II i Chaser. W źródle rozmiar zdjęcia 5184 x 2912 px.
    Chevy Laguna S3 1976 –
    12 sierpnia 2013, 14:47 przez PiereLuigi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Porsche 912 – Po zakończeniu produkcji modelu 356 w roku 1965, jedynym samochodem oferowanym przez Porsche pozostał 911. W efekcie tego, że 911 kosztował znacznie więcej niż 356, firma chciała ustrzec się spadku sprzedaży i upadku wizerunku marki na rynku. By zapobiec tym problemom, postanowiono wprowadzić nowy model w przystępniejszej cenie. Wizualnie następca, czyli 912, był identyczny w porównaniu z 911, ale miał inny silnik. Niższą cenę samochodu osiągnięto dzięki zastosowaniu w nim czterocylindrowej jednostki pochodzącej ze starszego modelu 356, zamiast sześciocylindrowej znanej z 911. Koszty obniżono też poprzez zmniejszenie elementów wyposażenia dostępnych w standardzie. Dzięki niskiej cenie ten model Porsche sprzedawał się przez pierwszych kilka lat lepiej od 911 – Porsche wyprodukowało trochę ponad 30.000 sztuk 912 przez pięć lat produkcji. Porsche 912 znalazło również zastosowanie jako radiowóz w europejskiej policji, wliczając w to wariant Targa. W kwietniu 1967 fabryczny magazyn Porsche, Christophorus, ogłosił: "On 21 December, 1966, Porsche celebrated a particularly proud anniversary. The 100,000th Porsche, a 912 Targa outfitted for the police, was delivered." ("21 grudnia 1966 Porsche obchodziło bardzo ważny jubileusz. Stutysięczne Porsche, model 912 Targa, został oddany w ręce policji.")

Po uzupełnieniu rodziny modeli 911 o mocniejszą wersję 911S oraz tańszy wariant 911T, kierownictwo Porsche doszło do wniosku, że model 912 stał się już zbyteczny. Produkcji 912 zaprzestano w 1970 roku; został on zastąpiony przez model 914, pojazd, który w założeniu miał być dla firmy tańszy w produkcji od 912.

Po sześciu latach nieobecności, model został ponownie wprowadzony na rynek północnoamerykański w roku 1976 jako Porsche 912E, w celu wypełnienia luki w segmencie tańszych samochodów powstałej po zakończeniu produkcji 914, podczas gdy model 924 – oficjalny następca 914. – był wykańczany i planowane było wprowadzenie go do produkcji seryjnej. Nowe 912 posiadało nadwozie "G-Series" od modelu 911, było napędzane 2.0 litrową wersją chłodzonego powietrzem silnika Volkswagena, używanego w ostatnich rocznikach 914/4. Powstało łącznie 2.099 sztuk tej wersji, oficjalnie wszystkie sprzedano na terenie Stanów Zjednoczonych.

Jego silniki 1,6 oraz 2,0 oba 90 koni
    Po zakończeniu produkcji modelu 356 w roku 1965, jedynym samochodem oferowanym przez Porsche pozostał 911. W efekcie tego, że 911 kosztował znacznie więcej niż 356, firma chciała ustrzec się spadku sprzedaży i upadku wizerunku marki na rynku. By zapobiec tym problemom, postanowiono wprowadzić nowy model w przystępniejszej cenie. Wizualnie następca, czyli 912, był identyczny w porównaniu z 911, ale miał inny silnik. Niższą cenę samochodu osiągnięto dzięki zastosowaniu w nim czterocylindrowej jednostki pochodzącej ze starszego modelu 356, zamiast sześciocylindrowej znanej z 911. Koszty obniżono też poprzez zmniejszenie elementów wyposażenia dostępnych w standardzie. Dzięki niskiej cenie ten model Porsche sprzedawał się przez pierwszych kilka lat lepiej od 911 – Porsche wyprodukowało trochę ponad 30.000 sztuk 912 przez pięć lat produkcji. Porsche 912 znalazło również zastosowanie jako radiowóz w europejskiej policji, wliczając w to wariant Targa. W kwietniu 1967 fabryczny magazyn Porsche, Christophorus, ogłosił: "On 21 December, 1966, Porsche celebrated a particularly proud anniversary. The 100,000th Porsche, a 912 Targa outfitted for the police, was delivered." ("21 grudnia 1966 Porsche obchodziło bardzo ważny jubileusz. Stutysięczne Porsche, model 912 Targa, został oddany w ręce policji.")

    Po uzupełnieniu rodziny modeli 911 o mocniejszą wersję 911S oraz tańszy wariant 911T, kierownictwo Porsche doszło do wniosku, że model 912 stał się już zbyteczny. Produkcji 912 zaprzestano w 1970 roku; został on zastąpiony przez model 914, pojazd, który w założeniu miał być dla firmy tańszy w produkcji od 912.

    Po sześciu latach nieobecności, model został ponownie wprowadzony na rynek północnoamerykański w roku 1976 jako Porsche 912E, w celu wypełnienia luki w segmencie tańszych samochodów powstałej po zakończeniu produkcji 914, podczas gdy model 924 – oficjalny następca 914. – był wykańczany i planowane było wprowadzenie go do produkcji seryjnej. Nowe 912 posiadało nadwozie "G-Series" od modelu 911, było napędzane 2.0 litrową wersją chłodzonego powietrzem silnika Volkswagena, używanego w ostatnich rocznikach 914/4. Powstało łącznie 2.099 sztuk tej wersji, oficjalnie wszystkie sprzedano na terenie Stanów Zjednoczonych.

    Jego silniki 1,6 oraz 2,0 oba 90 koni
    10 sierpnia 2013, 23:58 przez MrFlames (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Z serii jak wszyscy to i ja... – rok 1976 KLASYK
    Rok 1976 KLASYK
    3 sierpnia 2013, 11:18 przez ~KOCIBUREK | Do ulubionych | Skomentuj (6)
    Jawa i Romet Komar – Widzieliście już moją Jawę ale pokażę wam też motorower mojego brata,który kupił nie dawno za 150 zł z papierami oczywiście. Jest to Romet Komar 2351 z 1976 roku. Pierwszy właściciel jeszcze więc mój brat jest drugim już. Motorek kupił od starszego pana który przerobił go pod siebie więc jest kilka nieoryginalnych rzeczy ale i tak wygląda kozacko
    Widzieliście już moją Jawę ale pokażę wam też motorower mojego brata,który kupił nie dawno za 150 zł z papierami oczywiście. Jest to Romet Komar 2351 z 1976 roku. Pierwszy właściciel jeszcze więc mój brat jest drugim już. Motorek kupił od starszego pana który przerobił go pod siebie więc jest kilka nieoryginalnych rzeczy ale i tak wygląda kozacko
    30 lipca 2013, 10:37 przez Arczi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Vector W2 Twin Turbo – Vector W2 - supersamochód z 1978 roku. Samochód firmy Vector Aeromotive Corporation to drugie auto tego producenta. Prototyp miał swoją premierę w 1973 roku. Model prototypowy przejechał 100 000 mil (160 000 km) to rekord wśród prototypów. Właściciel Wiegert ocenił cenę sprzedaży auta na 150.000 dolarów amerykańskich, ale samochód nie został sprzedany. Auto charakteryzowało się bardzo agresywnym kształtem, w postaci klina, wnętrze posiadało klimatyzację, zestaw komputerów pokładowych sprawdzających stan silnika, ciśnienia, temperatur cieczy i wysokiej klasy radio odbiornik firmy Blaupunkt. Fotele pochodziły z firmy Recaro z bardzo dobrym podparciem lędźwiowym. W aucie zastosowano wyrafinowaną budowę klatkową i w produkcji użyto wysokiej klasy materiałów aluminiowych w tym pierwsze części z karbonu. Mimo znacznej szerokości (auto było jednym z najszerszych aut) na rynku i kolosalnych rozmiarów opon szczególnie na tylnej osi, masa własna nie przekraczała 1300 kg. Prędkość maksymalna nie została nigdy określona w sposób niezależny, ale poproszono Geralda Wiegerta ten, jednak odmówił, kilka razy, nowych (niezależnych) pomiarów prędkości. W czasopismo motoryzacyjne Auto Becker z Dusseldorfu zorganizowało test porównawczy na lotnisku w Kolonii z innymi autami Ferrari 512 BB, De Tomaso Pantera i Lamborghini Countachem, w którym auto osiągnęło prędkość maksymalną 322 km/h, a nie jak zapewniał producent 389 km/h.

Dane Techniczne:

Marka i model:	Vector W2
Premiera: 	1973
Lata produkcji: 	1976-1989
Silnik: 	Chevrolet Small-Block V8, dostrojony przez firmę Donovan 70° (8-cylindrowy w układzie widlastym)
Turbodoładowanie: 	TAK - Podwójne doładowanie firmy AiResearch
Liczba zaworów.: 	16v (2 zawory na cylinder)
Pojemność skok.: 	5730 cm³
Układ zasilania: 	wtrysk bezpośredni
Moc kW (KM): 	441 kW (600 KM) przy 5700 1/min
Max. moment obrotowy: 	800 Nm przy 4800 1/min
Stopień sprężania: 	8,1:1
Przełożenia / skrzynia biegów: 	3-biegowa automatyczna, napęd na tylną oś
Układ hamulcowy: 	Stalowe, wentylowane z przodu i z tyłu, zaciski 4-tłoczkowe, z tyłu 2-tłoczkowe
Średnica tarcz – (Przód: Ø 309 mm / Tył: Ø 309 mm)
Karoseria / Nadwozie: 	Konstrukcja stalowa, aluminium, kompozyty.
Rozstaw osi: 	2616 mm
Opony: 	Felgi - aluminiowe (przód: Goodyear GS-E - 225 x 55 / VR15 / tył: Goodyear GS-E - 345 x 35 / VR15)
Miary D x S x W (mm): 	4368 x 1930 x 1080 mm
Zbiornik paliwa: 	113 l
Masa własna: 	1262 kg
Prędkość maksymalna (km/h): 	322 km/h
Przyśpieszenie
0 – 100 km/h: 	4,5 s
Droga hamowania
   ze 100km 	b/d
Zużycie paliwa
   na 100km 	b/d

Ciekawostki:

Vector W2 uznawany był jako najszybsze auto świata, chociaż jego prędkości nigdy nie zmierzyły niezależne źródła.
Auto wystepowało również w kilku filmach i reklamach.
W Polsce auto znane przede wszystkim dzięki produkcji tureckich gum Turbo, w których zawsze z gumą do żucia dołączana była jedna naklejka. Obecnie naklejki mają status kolekcjonerski. W Polsce obrazki z gumami produkowane były w seriach, które wychodziły od 1989 do roku 1991 jako I seria, i jako II seria od 2003 do 2007.
W Stanach Zjednoczonych auto było przedmiotem wielu spraw sądowych o przywłaszczenie marki Vector, które wykorzystała w swoich reklamach firma "Vantage" (producent ekskluzywnych wyrobów nikotynowych) i firma "Goodyear" (światowy producent opon)
Producent twierdził, że auto może być wyposażone w silnik o mocach 450-600 a nawet istnieje zmodyfikowanie jednostki do 1500 KM kosztem większej zawodności. Jednak żaden model nie przekroczył nigdy 600 KM.
    Vector W2 - supersamochód z 1978 roku. Samochód firmy Vector Aeromotive Corporation to drugie auto tego producenta. Prototyp miał swoją premierę w 1973 roku. Model prototypowy przejechał 100 000 mil (160 000 km) to rekord wśród prototypów. Właściciel Wiegert ocenił cenę sprzedaży auta na 150.000 dolarów amerykańskich, ale samochód nie został sprzedany. Auto charakteryzowało się bardzo agresywnym kształtem, w postaci klina, wnętrze posiadało klimatyzację, zestaw komputerów pokładowych sprawdzających stan silnika, ciśnienia, temperatur cieczy i wysokiej klasy radio odbiornik firmy Blaupunkt. Fotele pochodziły z firmy Recaro z bardzo dobrym podparciem lędźwiowym. W aucie zastosowano wyrafinowaną budowę klatkową i w produkcji użyto wysokiej klasy materiałów aluminiowych w tym pierwsze części z karbonu. Mimo znacznej szerokości (auto było jednym z najszerszych aut) na rynku i kolosalnych rozmiarów opon szczególnie na tylnej osi, masa własna nie przekraczała 1300 kg. Prędkość maksymalna nie została nigdy określona w sposób niezależny, ale poproszono Geralda Wiegerta ten, jednak odmówił, kilka razy, nowych (niezależnych) pomiarów prędkości. W czasopismo motoryzacyjne Auto Becker z Dusseldorfu zorganizowało test porównawczy na lotnisku w Kolonii z innymi autami Ferrari 512 BB, De Tomaso Pantera i Lamborghini Countachem, w którym auto osiągnęło prędkość maksymalną 322 km/h, a nie jak zapewniał producent 389 km/h.

    Dane Techniczne:

    Marka i model: Vector W2
    Premiera: 1973
    Lata produkcji: 1976-1989
    Silnik: Chevrolet Small-Block V8, dostrojony przez firmę Donovan 70° (8-cylindrowy w układzie widlastym)
    Turbodoładowanie: TAK - Podwójne doładowanie firmy AiResearch
    Liczba zaworów.: 16v (2 zawory na cylinder)
    Pojemność skok.: 5730 cm³
    Układ zasilania: wtrysk bezpośredni
    Moc kW (KM): 441 kW (600 KM) przy 5700 1/min
    Max. moment obrotowy: 800 Nm przy 4800 1/min
    Stopień sprężania: 8,1:1
    Przełożenia / skrzynia biegów: 3-biegowa automatyczna, napęd na tylną oś
    Układ hamulcowy: Stalowe, wentylowane z przodu i z tyłu, zaciski 4-tłoczkowe, z tyłu 2-tłoczkowe
    Średnica tarcz – (Przód: Ø 309 mm / Tył: Ø 309 mm)
    Karoseria / Nadwozie: Konstrukcja stalowa, aluminium, kompozyty.
    Rozstaw osi: 2616 mm
    Opony: Felgi - aluminiowe (przód: Goodyear GS-E - 225 x 55 / VR15 / tył: Goodyear GS-E - 345 x 35 / VR15)
    Miary D x S x W (mm): 4368 x 1930 x 1080 mm
    Zbiornik paliwa: 113 l
    Masa własna: 1262 kg
    Prędkość maksymalna (km/h): 322 km/h
    Przyśpieszenie
    0 – 100 km/h: 4,5 s
    Droga hamowania
    ze 100km b/d
    Zużycie paliwa
    na 100km b/d

    Ciekawostki:

    Vector W2 uznawany był jako najszybsze auto świata, chociaż jego prędkości nigdy nie zmierzyły niezależne źródła.
    Auto wystepowało również w kilku filmach i reklamach.
    W Polsce auto znane przede wszystkim dzięki produkcji tureckich gum Turbo, w których zawsze z gumą do żucia dołączana była jedna naklejka. Obecnie naklejki mają status kolekcjonerski. W Polsce obrazki z gumami produkowane były w seriach, które wychodziły od 1989 do roku 1991 jako I seria, i jako II seria od 2003 do 2007.
    W Stanach Zjednoczonych auto było przedmiotem wielu spraw sądowych o przywłaszczenie marki Vector, które wykorzystała w swoich reklamach firma "Vantage" (producent ekskluzywnych wyrobów nikotynowych) i firma "Goodyear" (światowy producent opon)
    Producent twierdził, że auto może być wyposażone w silnik o mocach 450-600 a nawet istnieje zmodyfikowanie jednostki do 1500 KM kosztem większej zawodności. Jednak żaden model nie przekroczył nigdy 600 KM.