Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 156 takich materiałów
    Lotus Esprit S1 – Sportowy samochód osobowy produkowany przez brytyjską markę Lotus w latach 1976-2004. Esprit został zaprezentowany w październiku 1975 roku podczas Salonu Samochodowego w Paryżu i wszedł do produkcji w czerwcu 1976 roku zastępując model Europa. Pierwsza generacja Esprit znana jest jako Series 1 lub S1. Samochód napędzany był przez dwulitrowy silnik R4 generujący moc 162 KM i 190 Nm momentu obrotowego, co według producenta pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 221 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 6,8 sekund. Moc przenoszona była na tylne koła poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów Citroen C35 stosowaną również w Citroenie SM oraz Maserati Merak.
    Sportowy samochód osobowy produkowany przez brytyjską markę Lotus w latach 1976-2004. Esprit został zaprezentowany w październiku 1975 roku podczas Salonu Samochodowego w Paryżu i wszedł do produkcji w czerwcu 1976 roku zastępując model Europa. Pierwsza generacja Esprit znana jest jako Series 1 lub S1. Samochód napędzany był przez dwulitrowy silnik R4 generujący moc 162 KM i 190 Nm momentu obrotowego, co według producenta pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 221 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 6,8 sekund. Moc przenoszona była na tylne koła poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów Citroen C35 stosowaną również w Citroenie SM oraz Maserati Merak.
    Alpine A310 V6 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. A310 był następcą modelu A110, został zaprezentowany na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Klinowaty przód mieścił prostokątne reflektory osłonięte pochyłymi szybami. Początkowo samochód był napędzany stosowanym w A110 gaźnikowym, czterocylindrowym rzędowym silnikiem Gordini 1,6 l generującym moc 125 KM, umieszczonym z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmowało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l o mocy 150 KM.  Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z tym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Z przodu zwężono szyby osłaniające reflektory i zmniejszono ich liczbę do czterech. Zwiększono nieco pojemność zbiornika paliwa, z 58 do 62 l. Alpine A310 pozostawał w produkcji do 1984 roku. Łącznie powstało 11,616 egzemplarzy, z czego 9276 z nich było Alpine A310 V6.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. A310 był następcą modelu A110, został zaprezentowany na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Klinowaty przód mieścił prostokątne reflektory osłonięte pochyłymi szybami. Początkowo samochód był napędzany stosowanym w A110 gaźnikowym, czterocylindrowym rzędowym silnikiem Gordini 1,6 l generującym moc 125 KM, umieszczonym z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmowało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l o mocy 150 KM. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z tym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Z przodu zwężono szyby osłaniające reflektory i zmniejszono ich liczbę do czterech. Zwiększono nieco pojemność zbiornika paliwa, z 58 do 62 l. Alpine A310 pozostawał w produkcji do 1984 roku. Łącznie powstało 11,616 egzemplarzy, z czego 9276 z nich było Alpine A310 V6.
    Alpine A310 V6 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. Alpine A310 był następcą modelu A110. Zaprezentowano go na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Na początku do napędu użyto gaźnikowego, czterocylindrowego rzędowego silnika Gordini o mocy 125 KM i pojemności 1,6 l, umieszczonego z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l, który generował moc 150 KM i moment obrotowy 203 Nm. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z nowym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 7,6 sekund. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Produkcję zakończono w 1984 roku, wyprodukowano 2340 egzemplarzy A310 oraz 9276 egzemplarzy A310 V6.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. Alpine A310 był następcą modelu A110. Zaprezentowano go na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Na początku do napędu użyto gaźnikowego, czterocylindrowego rzędowego silnika Gordini o mocy 125 KM i pojemności 1,6 l, umieszczonego z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l, który generował moc 150 KM i moment obrotowy 203 Nm. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z nowym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 7,6 sekund. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Produkcję zakończono w 1984 roku, wyprodukowano 2340 egzemplarzy A310 oraz 9276 egzemplarzy A310 V6.
    Aston Martin Lagonda Shooting Brake – Samochód osobowy klasy aut luksusowych produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 1976–1990. Auto powstało, by wyprowadzić z kryzysu finansowego w latach 70. firmę Aston Martin. Cena w momencie wypuszczenia go na rynek wynosiła 150,000 funtów, co czyniło ją najdroższą produkowaną limuzyną na świecie. Oprócz standardowo produkowanej wersji z nadwoziem limuzyny powstały także wersje przygotowane na specjalne zamówienie, m.in. specjalnie wydłużona limuzyna, dwudrzwiowe coupe oraz jeden egzemplarz o nadwoziu kombi - Shooting Brake. Silnik Lagondy został zaprojektowany przez polskiego konstruktora inżyniera Tadeusza Marka. Było to wolnossące V8 o pojemności 5,3 l, które wytwarzało moc maksymalną 313 KM i moment obrotowy 430 Nm. W samochodzie użyto produkowanej przez Chryslera trzybiegowej automatycznej skrzyni biegów. Prędkość maksymalna wynosiła 225 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,4 sekundy.
    Samochód osobowy klasy aut luksusowych produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 1976–1990. Auto powstało, by wyprowadzić z kryzysu finansowego w latach 70. firmę Aston Martin. Cena w momencie wypuszczenia go na rynek wynosiła 150,000 funtów, co czyniło ją najdroższą produkowaną limuzyną na świecie. Oprócz standardowo produkowanej wersji z nadwoziem limuzyny powstały także wersje przygotowane na specjalne zamówienie, m.in. specjalnie wydłużona limuzyna, dwudrzwiowe coupe oraz jeden egzemplarz o nadwoziu kombi - Shooting Brake. Silnik Lagondy został zaprojektowany przez polskiego konstruktora inżyniera Tadeusza Marka. Było to wolnossące V8 o pojemności 5,3 l, które wytwarzało moc maksymalną 313 KM i moment obrotowy 430 Nm. W samochodzie użyto produkowanej przez Chryslera trzybiegowej automatycznej skrzyni biegów. Prędkość maksymalna wynosiła 225 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,4 sekundy.
    Maserati Merak SS – Supersamochód klasy kompaktowej produkowany przez włoską markę Maserati w latach 1974-1982. Nazwa samochodu pochodzi od odległej od Ziemi o 79 lata świetlne gwiazdy - Merak leżącej w gwiazdozbiorze Wielka Niedźwiedzica. Zaprezentowany w 1974 pojazd zyskał określenie la Borina lub malej Bory, gdyż w zasadzie była to skromniejsza odmiana modelu Maserati Bora. Samochód posiada centralnie umieszczony silnik V6 o pojemności 3 l, który wytwarza moc 190 KM. Silnik ten jest rozwinięciem konstrukcji z Citroena SM. Bora z SM dzieli również deskę rozdzielczą oraz hydrauliczne hamulce. W 1976 zaprezentowano mocniejszą odmianę - SS o mocy 220 KM i mniejszej o 152 kg masie, osiągającą prędkość maksymalną 245 km/h.
    Supersamochód klasy kompaktowej produkowany przez włoską markę Maserati w latach 1974-1982. Nazwa samochodu pochodzi od odległej od Ziemi o 79 lata świetlne gwiazdy - Merak leżącej w gwiazdozbiorze Wielka Niedźwiedzica. Zaprezentowany w 1974 pojazd zyskał określenie la Borina lub malej Bory, gdyż w zasadzie była to skromniejsza odmiana modelu Maserati Bora. Samochód posiada centralnie umieszczony silnik V6 o pojemności 3 l, który wytwarza moc 190 KM. Silnik ten jest rozwinięciem konstrukcji z Citroena SM. Bora z SM dzieli również deskę rozdzielczą oraz hydrauliczne hamulce. W 1976 zaprezentowano mocniejszą odmianę - SS o mocy 220 KM i mniejszej o 152 kg masie, osiągającą prędkość maksymalną 245 km/h.
    Ford Fiesta XR2 – Samochód osobowy klasy miejskiej produkowany pod amerykańską marką Ford od 1976 roku. Od 2016 roku produkowana jest najnowsza - siódma generacja modelu. Pierwsza generacja Fiesty została po raz pierwszy zaprezentowana w 1976 roku. W połowie lat 70. europejski oddział Ford przedstawił nowy, miejski model Fiesta będący najmniejszym pojazdem w ofercie jako tańsza i bardziej ekonomiczna alternatywa dla Forda Escorta. Samochód będący odpowiedzią m.in. na Volkswagena Polo utrzymano w dwubryłowej formie, z kwadratowymi reflektorami i podłużną atrapą chłodnicy tworzoną przez wąski, czarny pas między oświetleniem. Ścięty tył zdobiły z kolei wąskie, pionowe lampy. Ofertę pierwszej generacji Forda Fiesty poszerzyła także sportowa odmiana Fiesta XR2, która wyróżniała się innym, dwukolorowym malowaniem nadwozia, innymi zderzakami i przestylizowanym spojlerem. Charakterystyczną cechą były też specjalne felgi z kwadratowymi wcięciami. Ponadto, pas przedni wyróżniały podwójne, okrągłe reflektory. Sportowa odmiana posiadała czterocylindrowy silnik o pojemności 1,6 l, który wytwarza moc 83 KM.
    Samochód osobowy klasy miejskiej produkowany pod amerykańską marką Ford od 1976 roku. Od 2016 roku produkowana jest najnowsza - siódma generacja modelu. Pierwsza generacja Fiesty została po raz pierwszy zaprezentowana w 1976 roku. W połowie lat 70. europejski oddział Ford przedstawił nowy, miejski model Fiesta będący najmniejszym pojazdem w ofercie jako tańsza i bardziej ekonomiczna alternatywa dla Forda Escorta. Samochód będący odpowiedzią m.in. na Volkswagena Polo utrzymano w dwubryłowej formie, z kwadratowymi reflektorami i podłużną atrapą chłodnicy tworzoną przez wąski, czarny pas między oświetleniem. Ścięty tył zdobiły z kolei wąskie, pionowe lampy. Ofertę pierwszej generacji Forda Fiesty poszerzyła także sportowa odmiana Fiesta XR2, która wyróżniała się innym, dwukolorowym malowaniem nadwozia, innymi zderzakami i przestylizowanym spojlerem. Charakterystyczną cechą były też specjalne felgi z kwadratowymi wcięciami. Ponadto, pas przedni wyróżniały podwójne, okrągłe reflektory. Sportowa odmiana posiadała czterocylindrowy silnik o pojemności 1,6 l, który wytwarza moc 83 KM.
    13 kwietnia 2022, 20:07 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Renault 8 Gordini – Produkowany przez francuską markę Renault w latach 1962-1976. Produkcja jak i sprzedaż została zakończona we Francji w roku 1971. Na terenie Bułgarii produkcję zakończono rok wcześniej, w Hiszpanii dopiero w roku 1976. R8 (model R1130) został wypuszczony w lipcu 1962 roku, opierał się na poprzedniku, Renault Dauphine. Samochód wyróżniał się wśród swoich konkurentów zastosowaniem hamulców tarczowych na obydwu osiach, był to pierwszy samochód klasy kompaktowej z takim rozwiązaniem. Model 8 napędzany był również przez całkiem nowy silnik o pojemności 0,9 l, który wytwarzał moc 43 KM. W roku 1964 wypuszczono na rynek mocniejszą wersję, 8 Major (model R1132), napędzana była silnikiem o pojemności 1,1 l generującym moc 50 KM. Również w tym roku zaprezentowano jeszcze mocniejszą wersję, 8 R1134 Gordini. Posiadała ona zmodyfikowany silnik o tej samej pojemności rozwijający moc 90 koni mechanicznych. Zastosowano w nim również pięciobiegową manualną skrzynię biegów o bliskich przełożeniach. Gordini dostępny był tylko w kolorze niebieskim, z dwoma naklejonymi białymi pasami. W roku 1967 8 Gordini (model R1135) został poddany lekkiej modernizacji, z przodu pojawiły się dodatkowe dwie lampy, zastosowano silnik o pojemności zwiększonej do 1,3 l co zwiększyło jego moc do 104 KM. Po tej modernizacji samochód osiągał prędkość maksymalną 174 km/h.
    Produkowany przez francuską markę Renault w latach 1962-1976. Produkcja jak i sprzedaż została zakończona we Francji w roku 1971. Na terenie Bułgarii produkcję zakończono rok wcześniej, w Hiszpanii dopiero w roku 1976. R8 (model R1130) został wypuszczony w lipcu 1962 roku, opierał się na poprzedniku, Renault Dauphine. Samochód wyróżniał się wśród swoich konkurentów zastosowaniem hamulców tarczowych na obydwu osiach, był to pierwszy samochód klasy kompaktowej z takim rozwiązaniem. Model 8 napędzany był również przez całkiem nowy silnik o pojemności 0,9 l, który wytwarzał moc 43 KM. W roku 1964 wypuszczono na rynek mocniejszą wersję, 8 Major (model R1132), napędzana była silnikiem o pojemności 1,1 l generującym moc 50 KM. Również w tym roku zaprezentowano jeszcze mocniejszą wersję, 8 R1134 Gordini. Posiadała ona zmodyfikowany silnik o tej samej pojemności rozwijający moc 90 koni mechanicznych. Zastosowano w nim również pięciobiegową manualną skrzynię biegów o bliskich przełożeniach. Gordini dostępny był tylko w kolorze niebieskim, z dwoma naklejonymi białymi pasami. W roku 1967 8 Gordini (model R1135) został poddany lekkiej modernizacji, z przodu pojawiły się dodatkowe dwie lampy, zastosowano silnik o pojemności zwiększonej do 1,3 l co zwiększyło jego moc do 104 KM. Po tej modernizacji samochód osiągał prędkość maksymalną 174 km/h.
    4 kwietnia 2022, 20:24 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Fiat 131 Abarth – Fiat 131 Abarth został zaprezentowany w 1976 roku, był produkowany w dwóch wersjach; wyczynowej i sportowej, do sprzedaży dla amatorów sportowej jazdy. Fiat zachęcając do kupna swoich potencjalnych klientów twierdził, że model 131 Abarth różnił się tylko w 30% od modelu seryjnego Fiata 131, a zwycięstwa które model 131 Abarth osiągał były dobrą reklamą dla seryjnego modelu 131. ajbardziej istotną zmianą w stosunku do seryjnego 131 jest silnik przygotowany przez firmę Abarth. Z seryjnego silnika został tylko blok. Głowica silnika wykonana była ze stopów lekkich, w której umieszczono dwa wałki rozrządu napędzane paskiem zębatym. Wałki rozrządu sterują 16 zaworami ustawionymi w układzie widlastym pod kątem 46 stopni. Różnice, jakie występowały między cywilnymi wersjami 131 a wersją Abarth, obejmowały też tylne zawieszenie i układ napędowy. Abarth otrzymał niezależne zawieszenie tylne na ukośnych wahaczach, kłową skrzynię biegów i mechanizm różnicowy o zwiększonym tarciu, o kilku różnych przełożeniach głównych. Samochód posiadał czterocylindrowy silnik o pojemności 2 l, który dawał moc maksymalną 140 KM. Pozwalało to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 190 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 8,2 sekundy.
    Fiat 131 Abarth został zaprezentowany w 1976 roku, był produkowany w dwóch wersjach; wyczynowej i sportowej, do sprzedaży dla amatorów sportowej jazdy. Fiat zachęcając do kupna swoich potencjalnych klientów twierdził, że model 131 Abarth różnił się tylko w 30% od modelu seryjnego Fiata 131, a zwycięstwa które model 131 Abarth osiągał były dobrą reklamą dla seryjnego modelu 131. ajbardziej istotną zmianą w stosunku do seryjnego 131 jest silnik przygotowany przez firmę Abarth. Z seryjnego silnika został tylko blok. Głowica silnika wykonana była ze stopów lekkich, w której umieszczono dwa wałki rozrządu napędzane paskiem zębatym. Wałki rozrządu sterują 16 zaworami ustawionymi w układzie widlastym pod kątem 46 stopni. Różnice, jakie występowały między cywilnymi wersjami 131 a wersją Abarth, obejmowały też tylne zawieszenie i układ napędowy. Abarth otrzymał niezależne zawieszenie tylne na ukośnych wahaczach, kłową skrzynię biegów i mechanizm różnicowy o zwiększonym tarciu, o kilku różnych przełożeniach głównych. Samochód posiadał czterocylindrowy silnik o pojemności 2 l, który dawał moc maksymalną 140 KM. Pozwalało to na osiągnięcie prędkości maksymalnej 190 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 8,2 sekundy.
    2 kwietnia 2022, 20:40 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    2 sierpnia 2021, 9:48 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj