Szukaj
Znalazłem 120 takich materiałów
powstał w FSO w latach 70 XX wieku i miał być następcą ''kanta''. Co sądzicie o zmodernizowanej krzyżówce fiata 125 i polskich komponentów? Czy myślicie że odniósł by sukces gdyby wszeedł do produkcii?
Dla ciekawskich zapraszam na poniższą strone po więcej informacii na temat ogara.
pl.wikipedia.org/wiki/FSO_Ogar
24
4
173
Firma Dodge, należąca od 1928 roku do koncernu Chrysler, została założona pod koniec XIX w. przez dwójkę braci - Johna i Horace\'a Dodge. Początkowo firma zajmowała się produkcją części i silników dla innych producentów, m.in. dla Forda, a od 1914 Dodge rozpoczął produkcję również i własnych pojazdów. Same początki firmy Dodge związane były jeszcze z produkcją rowerów i części do maszyn (firma Dodge Brothers Bicycle & Machine Factory powstała w 1897 r.). Jednak już na przełomie XIX i XX wieku firma rozpoczęła produkcję wysokiej jakości łożysk (wynalazek Horacego Dodge\'a), której głównym odbiorcą była firma Oldsmobile. Ta współpraca nie trwała zbyt długo, gdyż już w 1902 r. bracia Dodge nawiązują współpracę z Henry Fordem (udzielają mu pożyczki i stają się nawet współwłaścicielami Ford Motor Comp.) i od tego zaczynają dostarczać większość części mechanicznych do modelu Ford T. W 1910 r. powstaje niedaleko Detroit fabryka Dodge\'e, w której na początku montowane są Fordy. Firma braci Dodge staje się największym na świecie producentem części do samochodów. Jednak relacje braci i Forda powoli się psują i w końcu Henry Ford odkupuje od nich udziały w swojej firmie.
W 1914 roku Dodge rozpoczyna produkcję własnego samochodu (już jako firma Dodge Brothers). Jest nim \"Old Betsy\". Już rok później roczna produkcja wynosi 45 tys. egzemplarzy. Powstaje też pierwszy lekki samochód ciężarowy. Bardzo dobrym krokiem dla rozwoju firmy staje się współpraca z armią amerykańską, zapoczątkowana w 1916 r. w wojnie w Meksyku. Od tego momentu Dodge dostarcza dla armii USA pojazdy ciężarowe. Po wojnie kontynuowana jest produkcja różnego rodzaju pojazdu użytkowych - ambulansów, dostawczych, pojazdów straży pożarnej, pickupów. W 1920 r. Dodge staje się drugim największym producentem samochodów w Stanach Zjednoczonych, a w 1925 roku przekracza liczbę miliona wyprodukowanych samochodów.
W 1920 roku umierają obaj bracia - w styczniu John, zaś w grudniu Horacy. Firmę przejęły po nich wdowy - Anna i Matylda - ale niezbyt dobrze szło im jej prowadzenie. Dlatego też w 1925 roku sprzedały ją nowojorskiemu konsorcjum bankowemu (Dillon, Read & Co.) za kwotę 146 mln dolarów. Jednak banki tylko przez trzy lata zarządzały firmą, by 31 lipca 1928 roku odsprzedać ją za 170 mln USD Chryslerowi. W ten sposób Chrysler dołączył do \"Wielkiej Trójki\" z Detroit.
W 1930 r. ponownie zmieniono nazwę. Tym razem z Dodge Brothers po prostu na Dodge. Towarzyszyło temu powstanie pierwszego, ośmiocylindrowego silnika firmy. Jeszcze w latach dwudziestych Dodge pojawia się w Europie, otwierając jako pierwszy amerykański producent samochodowy swoją fabrykę na Starym Kontynencie. W 1935 r. Dodge świętuje wyprodukowanie trzymilionowego auta, jednak już wówczas firma zyskuje uznanie jako producent różnego rodzaju pojazdów. Nabycie firmy Graham Brothers sprawia, że Dodge staje się jednym z liderów w produkcji lekkich i średnich pojazdów użytkowych.
Okres wojenny to oczywiście produkcja na potrzeby armii amerykańskiej. Wytwarzane są m.in. pojazdy ciężarowe, dostawcze, ale także elementy do różnego rodzaju sprzętu wojennego (czołgi, samoloty, statki), a nawet silniki do samolotów. W Chicago powstaje ogromna fabryka, w której powstają przede wszystkim silniki do samolotów bombowych. Bazując na pojazdach wojskowych, w 1946 r. powstaje Dodge Power Wagon, pickup z napędem na cztery koła, który wytwarzany był aż do 1969 r. i stał się prekursorem wielu bardziej współczesnych czteronapędowych pickupów (m.in. w 2005 r. pojawił się m.in. na rynku specjalny, uterenowiony Dodge Ram Power Wagon).
Ważnym wydarzeniem w historii Dodge\'a jest wprowadzenie silnika V8 Hemi. W 1953 r. można było zamawiać model Coronet w specjalnej wersji z tą jednostką. Dodge zaczyna zyskiwać miano najbardziej sportowej marki w koncernie Chrysler. Pojawiają się pierwsze sukcesy sportowe - w wyścigach NASCAR (11 zwycięstw w 1956 r.), Indianapolis, w sumie różne modele Dodge z silnikiem V8 ustanowiły 196 różnych rekordów prędkości na dnie jeziora Bonneville. Lata pięćdziesiąte to także zmiana image modeli Dodge\'a. Auta stają się dłuższe, szersze i niższe z dużymi panoramicznymi szybami z tyłu i przodu. Najlepszym przykładem takiego stylu jest Dodge Custom Royal. Ciekawym modelem jest również LaFemme, auto zaprojektowane specjalnie dla kobiet.
W 1961 r. pojawia się pierwszy w historii firmy kompaktowy model - Lancer. Jest on o ok. 300 kg lżejszy i o kilkanaście centymetrów krótszy od dotychczasowych modeli. Wkrótce na tej platformie powstają inne modele koncernu Chrysler, który opanowuje 40% tego segmentu w USA. W kolejnych latach pojawiają się takie kompaktowe Dodge jak Dart (1963-76), Swinger (70-76) oraz Demon (71-72).
W 1966 r. debiutuje jedna z ikon marki Dodge - model Charger, dając tym samym znak do rozpoczęcia ery tzw. \"muscle cars\". Poza Chargerem, w najmocniejszej wersji R/T, w sprzedaży pod koniec lat 60-tych i w pierwszych latach kolejnej dekady pojawiły się Coronet R/T, Super Bee oraz w 1970 r. Challenger. Czas \"muscle cars\" w pierwotnej formie skończył się wraz z kryzysem paliwowym w 1973 r. Wtedy też Dodge rozpoczyna sprzedaż małych samochodów - po nawiązaniu współpracy z Mitsubishi modelu Colt oraz własnego Omni, jednego z pierwszych amerykańskich modeli z napędem na przednią oś.
Niezwykle ważnymi modelami w ostatnich latach były Dodge Caravan, wyprodukowany w 1984 r., oraz Dodge Viper, którego premiera miała miejsce w 1989 r., sportowy model nawiązujący do czasów "muscle cars".
18
Historia Logo i nazwy firmy
Wiekszość miłosników motoryzacji zna logo Audi. Jednak niewiele osób wie, co oznaczają cztery nachodzące na siebie kółka. Otóż każde z kółek występujących w logo Audi jest symbolem jednego przedsiebiorstwa. Mówimy o czterech firmach, które już na poczatku XX w. należaly do najbardziej znanych w branży motoryzacyjnej - o firmie DKW, Audi, Horch i Wanderer. Przedsiebiorstwa te w obliczu światowego kryzysu gospodarczego połączyły sie i 29 czerwca 1932 roku utworzyły firme Auto Union z siedziba w Chemnitz. Auto Union była wówczas drugą co do wielkosci firmą produkujacą w Niemczech samochody. Po wojnie w roku 1945 administracja sowieckich sił okupacyjnych zadecydowała o likwidacji Auto Union. Jednak już w 1949 roku, dzieki staraniom zarządu i pracowników firmy, Auto Union odrodziła się na terenie Niemiec Zachodnich - w Ingolstadt. W roku 1965 wszystkie udziały w Auto Union przejęte zostały przez Volkswagena, a wszystkie samochody produkowane w Ingolstadt noszą odtąd nazwe Audi.
Skad wzieła sie nazwa marki? Osoba, która w historii marki Audi odegrała bardzo ważną rolę jest August Horch. Osiemnastoletni August Horch był świadkiem narodzin samochodu. Po ukończeniu studiów technicznych na uczelni w Mittweida pracował przez trzy lata na stanowisku asystenta kierownika w Zakładach Silników Karola Benza. W 1904 roku August Horch założył w Zwickau własną firme "Horch Werke". W zakładach tych produkowano luksusowe samochody wyposażone początkowo w silniki czterocylindrowe o mocy 22 i 40 KM oraz pojemnosci 2,6 i 5,8 litra. Wkrótce doszło do licznych nieporozumien między Augustem Horchem, który dążył do wprowadzania nowych rozwiązań technicznych wymagających często znacznych nakladów finansowych i jego sponsorami. W wyniku tych niesnasek August Horch opuscił założone przez siebie przedsiebiorstwo i utworzyl nową firme "Zaklady Samochodowe August Horch". W ten sposób w Zwickau istnialy dwa przedsiebiorstwa noszace nazwe Horch. Prowadziło to oczywiście do licznych pomyłek. O tym, która z firm zachowa nazwe Horch zadecydowal sąd. Niestety prawa tego nie przyznano Augustowi Horchowi. Wówczas wpadl on na pomysl, aby swoje nazwisko przetlumaczyc na lacine. Niemieckie Horch czyli słuchaj brzmi po lacinie Audi. I tak w 1910 roku powstała firma Audi Automobilwerke, która dała nazwe jednej z najbardziej znanych marek samochodowych na swiecie i która jest właścicielem jednego z kółek wystepujacych w logo Audi.
Podobało się ? głosuj komentuj, a na pewno dodam więcej :)
108
Po pewnym czasie, gdy samodzielne wydobywanie torfu na małą skalę przestało być opłacalne, Åke postanowił zająć się innym rodzajem działalności zarobkowej: zaczął skupywać zużyte samochody. W powojennej Szwecji samochód zaczął być dostępny dla szeregowego obywatela i liczba aut (a tym samym i pojazdów złomowanych) zaczęła rosnąć.
Gwoli kronikarskiej rzetelności nadmienić należy, że sprawca całego zamieszania dbał o wszelkie normy ekologiczne: paliwo i inne samochodowe ciecze były zbierane i wysyłane do profesjonalnej utylizacji, a wszystkie części, z których kierowcy mogli mieć pożytek, wystawiane były na sprzedaż w samodzielnie postawionym domku o powierzchni ok. 12 metrów kwadratowych. A to, czego nie dało się sprzedać, zostawało na działce.
I tak pewnie dożyłby Åke swych dni w spokoju, gdyby nie media, które w połowie lat 90-tych spopularyzowały złomowisko. Dotychczas znane tylko tubylcom miejsce stało się czymś w rodzaju atrakcji turystycznej okolicy. Wtedy to urzędnicy gminni, zapewne bojąc się oskarżeń, zdecydowali, że trzeba uprzątnąć teren. Kosztami akcji planowano obarczyć sędziwego już Åke. Nasz bohater nie dość, że nie posiadał wystarczających środków, to jeszcze mieszkał wtedy już w domu pogodnej starości.
Lecz od czego jest duch społecznictwa? Grupie zapaleńców udało się przekonać gminę oraz lokalne muzeum, że złomowisko jest miejscem cennym z kulturowego punktu widzenia. I trudno odmówić osobom zaangażowanym racji: na terenie byłej działki Åkego znajduje się ok. 150 wraków samochodów, z których większość pochodzi z lat 40-tych i 50-tych XX wieku. Codziennie miejsce odwiedzanie jest przez średnio 200 osób. Jak na złomowisko – wynik imponujący. Sam bohater zaś na jesieni 2000 roku opuścił ten padół łez.
42
![Prototyp FSM BESKID – FSM Beskid (FSM Beskid 106) - polski samochód koncepcyjny o jednobryłowym nadwoziu zaprojektowany na początku lat 80. XX wieku w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Samochodów Małolitrażowych BOSMAL w Bielsku-Białej. Łącznie powstało 7 egzemplarzy tego modelu w czterech wersjach.
Historia modelu
W 1981 roku zespół projektantów pod kierownictwem inż. Wiesława Wiatraka rozpoczął prace konstruktorskie nad Beskidem 106. Design opracował Krzysztof Maissner z ASP w Warszawie. W 1982 roku były gotowe plany konstrukcyjne auta oraz rozpoczęto budowę pierwszego prototypu, który został zaprezentowany w 1983 roku.
Karoseria odznaczała się bardzo niskim współczynnikiem oporu powietrza wynoszącym Cx=0,29, który powodował, że Beskid zużywał 3,9 l paliwa na 100 km przy prędkości 90 km/h.
Początkowo w aucie zamontowano chłodzony cieczą silnik o pojemności 594 cm³ i mocy maksymalnej 20,6 kW osiąganej przy 5500 obr./min.
W 1987 roku opracowano wersję modelu Beskid o długości 3,5 m z silnikiem z Fiata 126p BIS. W 1991 roku powstała makieta teoretycznej produkcyjnej wersji samochodu, częściowo zunifikowana pod względem wyglądu zewnętrznego z Cinquecento. Przy jej opracowaniu konstruktorzy z ośrodka BOSMAL i plastycy z krakowskiej ASP skupili się głownie dopracowaniu wnętrza pojazdu. W latach 80. nawiązano współpracę z FSO. Planowano wówczas wykorzystanie w Beskidzie elementów podwozia i silników modelu FSO Wars[1].
Z przyczyn ekonomiczno-politycznych nigdy nie rozpoczęto seryjnej produkcji. Powstało 7 prototypów tego samochodu, z czego 1 został rozbity w próbie zderzeniowej, a 6 przechodziło próby drogowe. Po 1989 roku władze nakazały zniszczenie prototypów, jednak inżynierowie nie wykonali polecenia. Beskida można dziś oglądać w Muzeum Motoryzacji w Warszawie, Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie (2 egzemplarze), na Politechnice Opolskiej, w Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie oraz w zakładowym muzeum ośrodka BOSMAL w Bielsku-Białej.
Jednobryłowe nadwozie pojazdu zostało opatentowane[potrzebne źródło], jednak brakowało funduszy na przedłużenie patentu. W 1993 roku, już po wygaśnięciu patentu nastąpiła premiera francuskiego Renault Twingo, którego bryła przypominała polską konstrukcję[2]. Twingo szybko stało się hitem w Europie i produkowane było w praktycznie nie zmienionej formie do 2007 roku, a w Kolumbii aż do 2012 roku.](/uimages/services/motokiller/i18n/pl_PL/201312/1386021602_by_Toma22sz.jpg?1386021603)
Historia modelu
W 1981 roku zespół projektantów pod kierownictwem inż. Wiesława Wiatraka rozpoczął prace konstruktorskie nad Beskidem 106. Design opracował Krzysztof Maissner z ASP w Warszawie. W 1982 roku były gotowe plany konstrukcyjne auta oraz rozpoczęto budowę pierwszego prototypu, który został zaprezentowany w 1983 roku.
Karoseria odznaczała się bardzo niskim współczynnikiem oporu powietrza wynoszącym Cx=0,29, który powodował, że Beskid zużywał 3,9 l paliwa na 100 km przy prędkości 90 km/h.
Początkowo w aucie zamontowano chłodzony cieczą silnik o pojemności 594 cm³ i mocy maksymalnej 20,6 kW osiąganej przy 5500 obr./min.
W 1987 roku opracowano wersję modelu Beskid o długości 3,5 m z silnikiem z Fiata 126p BIS. W 1991 roku powstała makieta teoretycznej produkcyjnej wersji samochodu, częściowo zunifikowana pod względem wyglądu zewnętrznego z Cinquecento. Przy jej opracowaniu konstruktorzy z ośrodka BOSMAL i plastycy z krakowskiej ASP skupili się głownie dopracowaniu wnętrza pojazdu. W latach 80. nawiązano współpracę z FSO. Planowano wówczas wykorzystanie w Beskidzie elementów podwozia i silników modelu FSO Wars[1].
Z przyczyn ekonomiczno-politycznych nigdy nie rozpoczęto seryjnej produkcji. Powstało 7 prototypów tego samochodu, z czego 1 został rozbity w próbie zderzeniowej, a 6 przechodziło próby drogowe. Po 1989 roku władze nakazały zniszczenie prototypów, jednak inżynierowie nie wykonali polecenia. Beskida można dziś oglądać w Muzeum Motoryzacji w Warszawie, Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie (2 egzemplarze), na Politechnice Opolskiej, w Muzeum Techniki i Komunikacji w Szczecinie oraz w zakładowym muzeum ośrodka BOSMAL w Bielsku-Białej.
Jednobryłowe nadwozie pojazdu zostało opatentowane[potrzebne źródło], jednak brakowało funduszy na przedłużenie patentu. W 1993 roku, już po wygaśnięciu patentu nastąpiła premiera francuskiego Renault Twingo, którego bryła przypominała polską konstrukcję[2]. Twingo szybko stało się hitem w Europie i produkowane było w praktycznie nie zmienionej formie do 2007 roku, a w Kolumbii aż do 2012 roku.
30
1
49
17