Szukaj
Znalazłem 152 takie materiały
8
E32
BMW E32 - W 1985 roku rozpoczęto produkcję BMW E32, drugiej generacji BMW serii 7, następcy BMW E23. Na rynek E32 weszło wyposażone w najnowocześniejsze technologie. Najlepiej wyposażone wersje posiadały telefon, fax, chłodziarkę do win, ogrzewane klamki, elektroniczny system kontroli trakcji i system wzmacniający docisk wycieraczek do szyby przedniej przy wyższych prędkościach, dwustrefową klimatyzację czy elektrycznie ogrzewane i sterowane fotele tylne.
W Europie można było zamówić wersje bez skóry czy wielu innych dodatków, które w wersji na rynek amerykański były standardem.
Samochód także oferowano w wersji z powiększonym rozstawem osi o 10 cm (iL).
Paletę silnikową E32 stanowiły same silniki benzynowe o pojemnościach: 3.0 L (730i), 3,5 L (735i), 4.0 L (740i) i 5.0L (750i).
Wersje silnikowe:
730i 2986 ccm 188 KM(138 kW) przy 5800 obr/min 260 Nm przy 4000 obr/min
735i 3430 ccm 211 KM(155 kW) przy 5700 obr/min 305 Nm przy 4000 obr/min
740i 3982 ccm 286 KM(210 KW) przy 5800 obr/min 400 Nm przy 4500 obr/min
750i 4988 ccm 300 KM(220 kW) przy 5200 obr/min 450 Nm przy 4100 obr/min
B11 3,5 3430 ccm 254 KM(157 KW) przy 6000 obr/min 325 Nm przy 4000 obr/min
B12 5.0 4988 ccm 350 KM(257 kW) przy 5300 obr/min 470 Nm przy 4000 obr/min
BMW E32 produkowano z przeznaczeniem na cztery rynki: europejski, japoński, amerykański i południowoafrykański.
Alpina B11
W 1992 roku tuner BMW - Alpina wprowadził na rynek model Alpina B11 będący odpowiednikiem BMW E32. Model ten otrzymał sportowo zestrojone zawieszenie, bodykit, aluminiowe felgi Alpina i sinik i pojemności 3,5 litra osiągający moc 254 KM. Alpina B11 rozpędza się do 245 km/h.
W 1993 roku na rynek wszedł BMW Alpina B11 4.0 z silnikiem o pojemności 3982 ccm i mocy 315 KM, który pozwalał B11 osiągać prędkość ponad 260 km/h, zaś pierwszą setkę osiągać w 7 sekund.
Alpina B11 posiadała m.in.:
ABS
bodykit Alpina
podgrzewane lusterka i klamki
elektryczne sterowanie szyb z przodu i z tyłu
poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera
nową, czteroramienną kierownicę
antenę wmocowaną w tylną szybę
srebrną tabliczkę producenta z indywidualnym numerem
Topowym modelem Alpiny był wprowadzony na rynek model Alpina B12 5.0, która posiadała pięciolitrowy, dwunastocylindrowy silnik o mocy 350 KM, dzięki któremu samochód osiągał około 275 km/h.
B12 posiadała m.in.:
kontrolę stabilizacji i trakcji ASC + T
ABS
EML
bodykit Alpina
nową, czteroramienną kierownicę Alpina
przyciemniane szyby
spryskiwacze przednich reflektorów
ogrzewane lusterka i klamki
system antywłamaniowy
poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera
sportowe, elektronicznie regulowane siedzenia z pamięcią trzech ustawień
wnętrze wyłożone skórą
ogrzewane przednie fotele
cyfrowe wskaźniki temperatury oleju
dwustrefową klimatyzację
radio BMW BAVARIA z systemem głośników
antenę wbudowaną w tylną szybę
srebrną tabliczkę producenta z indywidualnym numerem
33
2.0 TDI 170KM 2007r. Skrzynia automat DSG
Full wypas... klima, navi, telefon, bi-xenon itp...
Czyż nie jest piękny?
31
23
34
Samochody klasy S miały bardzo skuteczne hamulce, przednie tarcze hamulcowe były wentylowane i we wszystkich modelach seryjnie stosowany był system antyblokujący ABS. Samochody o większych pojemnościach wyposażone były w zawieszenie hydropneumatyczne (Nivo). Budowane były także samochody o wydłużonym nadwoziu i wydłużonym o 14 cm rozstawie osi, pojazdy te oznaczano dodatkową literą L. Na eksport do Kanady i USA produkowano także auta z silnikami wysokoprężnymi.
W 1981 roku rozpoczęto produkcję modelu coupé (oznaczenie modelu C126), wtedy na końcu dodawano literę C. Jego luksusowy charakter podkreślało wyposażenie nadwozia. Należały do nich m.in. deska rozdzielcza wyłożona wysokiej jakości materiałami, w tym również skórą, barwione szyby okien, zabezpieczające przed nadmiernym nagrzewaniem się wnętrza, elektrycznie opuszczane szyby, centralnie – z miejsca kierowcy – blokowane drzwi, pokrywa bagażnika, klapka wlewu paliwa, elektrycznie ogrzewana szyba tylna, elektryczne fotele przednie i tylne z pamięcią, elektryczne zagłówki, telefon, ASR i inne. Dodatkowym wyposażeniem mogły być reflektory zaopatrzone w wycieraczki ze spryskiwaczami i elektrycznie ogrzewane fotele. Za dopłatą można było otrzymać klimatyzację oraz poduszkę powietrzną montowaną w piaście kierownicy i poduszkę powietrzną dla pasażera z przodu. Nadwozie pojazdów SEC stawiało jeszcze mniejszy opór powietrza, jego współczynnik wynosił Cx=0,34.
27
37
Ogółem wyprodukowano niespełna 70tys. sztuk modelu W126C. W latach 1980-1984 były dostępne tylko dwie wersje silnikowe. Obydwa silniki były ośmiocylindrowcami w układzie V. Mniejszy 3,8 litra o mocy 204 - 218 KM (silniki z katalizatorem osiągały nieco mniejszą moc) i większy 5,0 litra o mocy 231 - 240 KM. W roku 1985 wprowadzono dodatkowe wersje 4,2 litra o mocy 218 – 224 KM oraz najbardziej prestiżowy i najchętniej wybierany przez kupujących 5,6 litra. Jednostka ta generowała moc 300 KM a po zamontowaniu katalizatora 279 KM. Zaprzestano jednocześnie wyposażania SEC’a w najsłabszy silnik 3,8 litra, który był niezwykle rzadko kupowany. Przez cały okres produkcji jedynym rodzajem zasilana w paliwo był wtrysk BOSCH KE Jettronic.
30
Samochód ten nie jest klasycznym przykładem auta supersportowego. Jest to kategoria GT, a nawet Super GT. Waży on 1,7 t, jest w pełni wyposażony (skóry, GPS, telefon w podłokietniku) lecz nawet z wszystkimi udogodnieniami ma on bardzo dobry stosunek masy do mocy, ponieważ wynosi on ponad 368 KM na tonę.
Silnik
Umieszczone wzdłużnie 5,4 l V8, dzięki umieszczonej centralnie śrubowej sprężarce Rootsa, poddany zabiegom oddziału sportowo-tuningowego Mercedesa - AMG - uzyskał 626 KM przy 6500 obr/min i moment obrotowy 780 Nm przy 3250 obr/min. Dzięki supersportowej pięciostopniowej automatycznej skrzyni biegów AMG, samochód (według oficjalnych danych) przyspiesza od 0 do 100 km/h w 3,8 s., do 200 km/h w 10,6 s., a do 300 km/h w 28,8 s. Prędkość maksymalna wynosi 336 km/h. Samochód ten w 100% spełnia normy czystości spalin Euro. Ma wyjątkowo krótkie rury wydechowe, co potęguje hałas, a ich ujście kończy się za przednimi kołami co nawiązuje stylistyką do protoplasty, Mercedesa 300 SL. Ma to jedną wadę - po uchyleniu okna czuć zapach niespalonego paliwa (tak twierdzą panowie z Top Gear). Wloty powietrza także nawiązują do Mercedesa 300 SL, ponieważ znajdują się z boku.
Zawieszenie i koła
Komfort jazdy zapewnia zawieszenie oparte na podwójnych poprzecznych wahaczach przy każdym kole zupełnie pozbawione elektroniki. W zamian wyposażone zostało w układ automatycznego resorowania i regulację poziomu tłumienia amortyzatorów. Dziewiętnastocalowe koła przenoszą moc na asfalt poprzez tylną oś. Hamulce kompozytowo-ceramiczne zapewniają ostre hamowanie. Samochód ze 100 km/h do 0 km/h hamuje na dystansie 33 metrów. Natomiast z 200 km/h do 0 km/h w dystansie mniejszym niż 70 m, przy czym tarcze hamulcowe bardzo silnie się grzeją, ponieważ działają na nie kolosalne siły, a takie osiągi zapewniają ośmiotłoczkowe zaciski szczęk z przodu i czterotłoczkowe z tyłu.
Elektronika
SLR ma elektronikę na bardzo wysokim poziomie. Mercedes zastosował w nim wszystkie swoje najnowsze zdobycze elektroniczne. Samochód jest wręcz naszpikowany elektroniką, znajdzie się ją nawet w hamulcach. Zastosowano tam znany z innych modeli Mercedesa elektroniczny układ SBC. Wspomaganie kierownicy charakteryzuje się trzema trybami pracy: przy awaryjnym hamowaniu, na mokrej nawierzchni i przy jeździe po łukach. Standardem było też zamontowanie takich układów jak ABS czy ESP, ale znajdziemy w nim też takie układy jak: SS (Soft Stop), dzięki któremu zawsze łagodnie się zatrzymujemy, SoA (Start off Assist) - ten system pomaga przy ruszaniu gdy auto stoi na wzniesieniu i TA (Tailback Assist) - dzięki temu systemowi auto ostrzega nas przed innymi autami stojącymi przed nami, na przykład w korkach. W światłach przednich zamontowano biksenony a z tyłu światła w technologii LED.
Nadwozie
Nadwozie wykonano z włókna węglowego - jest zarówno lekkie jak i wytrzymałe. Przy projektowaniu nadwozia korzystano z technologii jakie wykorzystuje się w F1. SLR wyposażono w ukryty spojler, który podnosi się przy prędkości 95 km/h zwiększając przyczepność i stabilność auta. Przy gwałtownym hamowaniu spojler przyjmuje funkcję hamulca aerodynamicznego, gdyż staje na sztorc pomagając w hamowaniu. Nadwozie cechuje się także charakterystycznym dla tego modelu "dziobem" ze znaczkiem Mercedesa. Na masce znajdują się wloty powietrza a tuż nad skrzelami znajduje się logo McLarena. Tył za to zdobi okazale prezentujący się napis SLR oraz wcześniej wspomniany dyskretny spojler. Drzwi także nawiązują do 300SLR, ponieważ otwierają się do góry i przy pełnym otwarciu ich kąt do podłoża wynosi 75 stopni.
Bezpieczeństwo
Kierowca Mercedesa może się czuć w pełni bezpiecznie nawet przy dużych prędkościach. Samochód zaprojektowano tak, aby w razie wypadku kierowca miał jak największe szanse na przeżycie. Samochód wyposażony jest w strefę kontrolowanego zgniotu, elektroniczne napinacze pasów, poduszki oraz kurtyny powietrzne. Aby nie wpaść w poślizg czuwa także ABS, a aby nie wypaść z drogi – ESP.
22
W Audi V8 zastosowano układ hamulcowy o egzotycznej konstrukcji z powodu zamontowania tarcz hamulcowych o nietypowej budowie w kształcie UFO. Podobne rozwiązania zagościły później również w innych samochodach tej marki, np. Audi S4.
Produkcję rozpoczęto w 1988, od roku 1992 produkowana była również wersja exclussive z silnikiem 4.2 o mocy 280 KM.
Audi wprowadziło na rynek wersję przedłużoną w latach 1990–1993 z silnikiem o pojemności 3,6 l oraz 4,2 l. Można ją było nabyć z sześciostopniową skrzynią biegów.
17