Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 254 takie materiały
    Aston Martin DBS GT Zagato – Aston Martin DBS został zaprezentowany po raz pierwszy w 2007 roku. Producent  zdecydował się w 2007 roku przywrócić do użytku nazwę DBS, którą dotychczas stosował model z lat 1967-1972. Po raz pierwszy szerokiej widowni DBS został pokazany w 2006 roku w filmie Casino Royale, a także w 2008 roku w filmie Quantum of Solace. Jesienią 2019 roku Aston Martin przedstawił nowy specjalnie limitowany model DBS GT Zagato, zgodnie z nazwą zbudowany w ścisłej współpracy z włoskim studiem projektowym Zagato. Za bazę posłużył seryjnie produkowany model DBS Superleggera, w stosunku do którego limitowany model zyskał unikalny projekt nadwozia. Charakterystycznymi cechami wizualnymi stała się nisko opadająca linia dachu, więsze reflektory, a także znacznie większy, typowe dla modeli Aston Martina, trapezoidalny wlot powietrza dominujący pas przedni. Samochód powstał jako inspiracja i nowożytna interpretacja klasycznego modelu DB4 GT Zagato z lat 60, nawiązując do niego sylwetką i kształtami nadwozia. DBS GT Zagato napędzane jest przez 5,2-litrowe V12 Twin-turbo współdzielone z pokrewnym modelem DBS Superleggera, wyróżniając się jednak zwiększoną mocą 760 KM. Przenosząca moc na tylną oś jednostka współpracująca z 8-biegową automatyczną przekładnią rozpędza się maksymalnie do 340 km/h, osiągając 100 km/h w 3,4 sekundy.
    Aston Martin DBS został zaprezentowany po raz pierwszy w 2007 roku. Producent zdecydował się w 2007 roku przywrócić do użytku nazwę DBS, którą dotychczas stosował model z lat 1967-1972. Po raz pierwszy szerokiej widowni DBS został pokazany w 2006 roku w filmie Casino Royale, a także w 2008 roku w filmie Quantum of Solace. Jesienią 2019 roku Aston Martin przedstawił nowy specjalnie limitowany model DBS GT Zagato, zgodnie z nazwą zbudowany w ścisłej współpracy z włoskim studiem projektowym Zagato. Za bazę posłużył seryjnie produkowany model DBS Superleggera, w stosunku do którego limitowany model zyskał unikalny projekt nadwozia. Charakterystycznymi cechami wizualnymi stała się nisko opadająca linia dachu, więsze reflektory, a także znacznie większy, typowe dla modeli Aston Martina, trapezoidalny wlot powietrza dominujący pas przedni. Samochód powstał jako inspiracja i nowożytna interpretacja klasycznego modelu DB4 GT Zagato z lat 60, nawiązując do niego sylwetką i kształtami nadwozia. DBS GT Zagato napędzane jest przez 5,2-litrowe V12 Twin-turbo współdzielone z pokrewnym modelem DBS Superleggera, wyróżniając się jednak zwiększoną mocą 760 KM. Przenosząca moc na tylną oś jednostka współpracująca z 8-biegową automatyczną przekładnią rozpędza się maksymalnie do 340 km/h, osiągając 100 km/h w 3,4 sekundy.
    Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio – Samochód osobowy klasy średniej produkowany przez włoską markę Alfa Romeo od 2016 roku. Został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany w 105. rocznicę istnienia marki Alfa Romeo. Prezentacja pojazdu miała miejsce w odnowionym muzeum marki w Arese niedaleko Mediolanu 24 czerwca 2015 roku. Najmocniejsza seryjnie produkowana wersja pojazdu Quadrifoglio wyposażona została w podwójnie doładowany silnik V6 o pojemności 2,9 l, opracowany przez inżynierów Ferrari, który wytwarza moc 510 KM. Jest to zmodyfikowany silnik Ferrari F154 - V8 3,9 l z uciętymi dwoma cylindrami. Prędkość maksymalna wynosi 307 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwa 3,9 sekund. Wersja Quadrifoglio wyróżnia się m.in. otworami wentylacyjnymi na przednich zderzakach, wylotami powietrza w pokrywie silnika oraz większą atrapą chłodnicy. W tylnej części pojazdu umieszczono dyfuzor z czterema końcówkami układu wydechowego oraz spojler. W celu zmniejszenia masy pojazdu większość elementów wykonano z aluminium, włókna węglowego oraz kompozytów. Pojazd otrzymał także system Alfa DNA Pro, który od podstawowego systemu Alfa DNA wyróżnia się m.in. trybem Race, który włącza overboost oraz wzmacnia dźwięk układu wydechowego, a także system aktywnego zawieszenia. Nazwa Quadrifoglio pochodzi od włoskiego nazwa "czterolistna koniczyna". Po raz pierwszy znak czterolistnej koniczyny został użyty w bolidzie Alfy Romeo w 1923 roku.
    Samochód osobowy klasy średniej produkowany przez włoską markę Alfa Romeo od 2016 roku. Został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany w 105. rocznicę istnienia marki Alfa Romeo. Prezentacja pojazdu miała miejsce w odnowionym muzeum marki w Arese niedaleko Mediolanu 24 czerwca 2015 roku. Najmocniejsza seryjnie produkowana wersja pojazdu Quadrifoglio wyposażona została w podwójnie doładowany silnik V6 o pojemności 2,9 l, opracowany przez inżynierów Ferrari, który wytwarza moc 510 KM. Jest to zmodyfikowany silnik Ferrari F154 - V8 3,9 l z uciętymi dwoma cylindrami. Prędkość maksymalna wynosi 307 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwa 3,9 sekund. Wersja Quadrifoglio wyróżnia się m.in. otworami wentylacyjnymi na przednich zderzakach, wylotami powietrza w pokrywie silnika oraz większą atrapą chłodnicy. W tylnej części pojazdu umieszczono dyfuzor z czterema końcówkami układu wydechowego oraz spojler. W celu zmniejszenia masy pojazdu większość elementów wykonano z aluminium, włókna węglowego oraz kompozytów. Pojazd otrzymał także system Alfa DNA Pro, który od podstawowego systemu Alfa DNA wyróżnia się m.in. trybem Race, który włącza overboost oraz wzmacnia dźwięk układu wydechowego, a także system aktywnego zawieszenia. Nazwa Quadrifoglio pochodzi od włoskiego nazwa "czterolistna koniczyna". Po raz pierwszy znak czterolistnej koniczyny został użyty w bolidzie Alfy Romeo w 1923 roku.
    Bentley Mulsanne Speed – Samochód osobowy klasy dużych aut luksusowych produkowany przez brytyjską markę Bentley w latach 2009–2020. Po zakończeniu produkcji modelu Arnage, Bentley opracował od podstaw zupełnie nowego następcę, dla którego przywrócił nazwę Mulsanne stosowaną już wcześniej w latach 1980-1992. Premiera modelu miała miejsce w sierpniu 2009 roku, a sprzedaż ruszyła rok później, latem 2010 roku. We wrześniu 2014 roku Bentley zaprezentował usportowioną wersję o nazwie Mulsanne Speed. Samochód wyróżnia się m.in. specjalnymi, polerowanymi felgami ze stopów lekkich w rozmiarze 21 cali, ciemnymi kratownicami wlotów powietrza i innym wykończeniem wnętrza. Samochód napędzany jest przez silnik V8 o pojemności 6,75 l, który generuje moc 537 KM i moment obrotowy 1100 Nm, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 305 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 4,9 sekund. W połowie stycznia 2020 roku Bentley ogłosił zakończenie produkcji Mulsanne po niespełna 10 latach rynkowej obecności, prezentując z tej okazji specjalny pożegnalny model. Koniec produkcji Mulsanne oznacza również zniknięcie z rynku 6,75-litrowego silnika V8.
    Samochód osobowy klasy dużych aut luksusowych produkowany przez brytyjską markę Bentley w latach 2009–2020. Po zakończeniu produkcji modelu Arnage, Bentley opracował od podstaw zupełnie nowego następcę, dla którego przywrócił nazwę Mulsanne stosowaną już wcześniej w latach 1980-1992. Premiera modelu miała miejsce w sierpniu 2009 roku, a sprzedaż ruszyła rok później, latem 2010 roku. We wrześniu 2014 roku Bentley zaprezentował usportowioną wersję o nazwie Mulsanne Speed. Samochód wyróżnia się m.in. specjalnymi, polerowanymi felgami ze stopów lekkich w rozmiarze 21 cali, ciemnymi kratownicami wlotów powietrza i innym wykończeniem wnętrza. Samochód napędzany jest przez silnik V8 o pojemności 6,75 l, który generuje moc 537 KM i moment obrotowy 1100 Nm, co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 305 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 4,9 sekund. W połowie stycznia 2020 roku Bentley ogłosił zakończenie produkcji Mulsanne po niespełna 10 latach rynkowej obecności, prezentując z tej okazji specjalny pożegnalny model. Koniec produkcji Mulsanne oznacza również zniknięcie z rynku 6,75-litrowego silnika V8.
    Chevrolet Corvette C4 – Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet od 1953 roku. Czwarta generacja Corvette została zaprezentowana po raz pierwszy w 1984 roku. Po 14 latach produkcji poprzednika, prezentując Corvette czwartej generacji Chevrolet przedstawił zbudowaną od podstaw zupełnie nową konstrukcję opartą o platformę Y-body koncernu General Motors. Samochód zyskał znacznie nowocześniejsze, bardziej kanciaste nadwozie, które stało się przestronniejsze i masywniejsze. Samochód zachował kluczowe cechy wyglądu z poprzednika, takie jak chowane reflektory pod prostokątnymi kloszami, a także podwójne lampy tylne umieszczone w tubalnych, wsuniętych kloszach. Zastosowano także panoramiczną, zagiętą na kantach tylną szybę, która otwierała się razem z klapą bagażnika. Oprócz roadstera, Corvette C4 było dostępne tym razem także jako targa. Napęd stanowił silnik L83 o mocach 200–250 KM w pierwszym roku produkcji i L98 w latach 1985–1991. Napędzana silnikiem oznaczanym LT5 V8 o pojemności 5,4 l osiągała moce 367, 385 i 405 KM. W 1990 roku Chevrolet przeprowadził obszerną modernizację Corvette C4, która przyniosła zmiany w wyglądzie zarówno przedniej, jak i tylnej części nadwozia. Przedni zderzak zyskał umieszczone na narożnikach kierunkowskazy i inaczej ukształtowane wloty powietrza, z kolei tylna część nadwozia otrzymała wypuky, zamiast dotychczasowego wklęsłego, kształt, a także bardziej kanciaste klosze lamp. Przez 12 lat produkcji powstało 366,227 egzemplarzy.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet od 1953 roku. Czwarta generacja Corvette została zaprezentowana po raz pierwszy w 1984 roku. Po 14 latach produkcji poprzednika, prezentując Corvette czwartej generacji Chevrolet przedstawił zbudowaną od podstaw zupełnie nową konstrukcję opartą o platformę Y-body koncernu General Motors. Samochód zyskał znacznie nowocześniejsze, bardziej kanciaste nadwozie, które stało się przestronniejsze i masywniejsze. Samochód zachował kluczowe cechy wyglądu z poprzednika, takie jak chowane reflektory pod prostokątnymi kloszami, a także podwójne lampy tylne umieszczone w tubalnych, wsuniętych kloszach. Zastosowano także panoramiczną, zagiętą na kantach tylną szybę, która otwierała się razem z klapą bagażnika. Oprócz roadstera, Corvette C4 było dostępne tym razem także jako targa. Napęd stanowił silnik L83 o mocach 200–250 KM w pierwszym roku produkcji i L98 w latach 1985–1991. Napędzana silnikiem oznaczanym LT5 V8 o pojemności 5,4 l osiągała moce 367, 385 i 405 KM. W 1990 roku Chevrolet przeprowadził obszerną modernizację Corvette C4, która przyniosła zmiany w wyglądzie zarówno przedniej, jak i tylnej części nadwozia. Przedni zderzak zyskał umieszczone na narożnikach kierunkowskazy i inaczej ukształtowane wloty powietrza, z kolei tylna część nadwozia otrzymała wypuky, zamiast dotychczasowego wklęsłego, kształt, a także bardziej kanciaste klosze lamp. Przez 12 lat produkcji powstało 366,227 egzemplarzy.
    2009 Cadillac XLR-V – Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Cadillac w latach 2003–2009, zaprezentowany po raz pierwszy podczas targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2003 roku. Zbudowany został na płycie podłogowej modelu Chevrolet Corvette. Protoplastą pojazdu był koncept zaprezentowany w 1999 roku pod nazwą Evoq. W 2008 roku samochód przeszedł face lifting. Delikatnie przemodelowano przedni zderzak pojazdu, wygląd atrapy chłodnicy oraz lamp przeciwmgielnych, a także maskę z nowymi przetłoczeniami. Z boku pojazdu zastosowano nowe wloty powietrza oraz nowy kształt rur wydechowych z tyłu pojazdu. Przy okazji listę wyposażenia wzbogacono o system Bluetooth. XLR jest napędzany 4,6-litrowy V8 o mocy 324 KM i momencie obrotowym 420 Nm, przyspieszenie 0-100 km/h trwa 5,8 sekund. W usportowionej wersji XLR-V użyto V8 o pojemności 4,4 l, które generuje moc maksymalną 446 KM i moment obrotowy 576 Nm, przyspieszenie 0-100 km/h trwa 4,6 sekund.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Cadillac w latach 2003–2009, zaprezentowany po raz pierwszy podczas targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2003 roku. Zbudowany został na płycie podłogowej modelu Chevrolet Corvette. Protoplastą pojazdu był koncept zaprezentowany w 1999 roku pod nazwą Evoq. W 2008 roku samochód przeszedł face lifting. Delikatnie przemodelowano przedni zderzak pojazdu, wygląd atrapy chłodnicy oraz lamp przeciwmgielnych, a także maskę z nowymi przetłoczeniami. Z boku pojazdu zastosowano nowe wloty powietrza oraz nowy kształt rur wydechowych z tyłu pojazdu. Przy okazji listę wyposażenia wzbogacono o system Bluetooth. XLR jest napędzany 4,6-litrowy V8 o mocy 324 KM i momencie obrotowym 420 Nm, przyspieszenie 0-100 km/h trwa 5,8 sekund. W usportowionej wersji XLR-V użyto V8 o pojemności 4,4 l, które generuje moc maksymalną 446 KM i moment obrotowy 576 Nm, przyspieszenie 0-100 km/h trwa 4,6 sekund.
    McLaren P1 – Hybrydowy hipersamochód produkowany przez brytyjską firmę McLaren w latach 2013-2015. P1 został po raz pierwszy zaprezentowany w 2012 roku na Paris Motor Show, pod kątem stylistycznym jest zbliżony do McLarena MP4-12C. Samochód napędzany jest przez V8 generujące moc 727 KM i moment obrotowy 719 Nm oraz silnik elektryczny, który generuje 176 KM i 260 Nm momentu obrotowego. Łączna moc generowana przez obydwa silniki to 903 KM i 979 Nm momentu obrotowego. Wersja produkcyjna zaprezentowana w Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie 2013 miała zamontowany ogranicznik prędkości do 350 km/h. W wersji produkcyjnej zmieniono także wloty powietrza z przodu i z tyłu wozu. Aerodynamika nie została zmieniona. P1 przyspiesza od 0 do 100 km/h w 2,8 sekund, a prędkość maksymalna bez ograniczenia wynosi 384 km/h.
    Hybrydowy hipersamochód produkowany przez brytyjską firmę McLaren w latach 2013-2015. P1 został po raz pierwszy zaprezentowany w 2012 roku na Paris Motor Show, pod kątem stylistycznym jest zbliżony do McLarena MP4-12C. Samochód napędzany jest przez V8 generujące moc 727 KM i moment obrotowy 719 Nm oraz silnik elektryczny, który generuje 176 KM i 260 Nm momentu obrotowego. Łączna moc generowana przez obydwa silniki to 903 KM i 979 Nm momentu obrotowego. Wersja produkcyjna zaprezentowana w Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie 2013 miała zamontowany ogranicznik prędkości do 350 km/h. W wersji produkcyjnej zmieniono także wloty powietrza z przodu i z tyłu wozu. Aerodynamika nie została zmieniona. P1 przyspiesza od 0 do 100 km/h w 2,8 sekund, a prędkość maksymalna bez ograniczenia wynosi 384 km/h.
    Lamborghini Veneno – Hipersamochód produkowany przez włoskie Lamborghini w latach 2013–2014, został zaprezentowany po raz pierwszy podczas Międzynarodowej Wystawy Samochodowej w Genewie w marcu 2013 roku, celebrując podczas premiery 50-lecie istnienia marki. Veneno to pierwszy hipersamochód w historii firmy o tak wyczynowym charakterze, wyróżniając się także awangardową stylizacją z licznymi przetłoczeniami i wlotami powietrza, a także motywem litery Y w reflektorach, jak i lampach tylnych. Konstrukcyjnie jako techniczną bazę dla Veneno było Lamborghini Aventador, z kolei jego karoseria została wykonana została w całości z włókna węglowego dla uzyskania jak najniższej masy całkowitej. Samochód w momencie debiutu był najmocniejszym  historii Lamborghini, konkurując z debiutującymi wówczas podobnymi samochodami Ferrari czy McLarena. Do napędu użyto 6,5-litrowego V12 o mocy maksymalnej 750 KM, przez co samochód osiąga prędkość maksymalną 355 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 2,5 sekundy.
    Hipersamochód produkowany przez włoskie Lamborghini w latach 2013–2014, został zaprezentowany po raz pierwszy podczas Międzynarodowej Wystawy Samochodowej w Genewie w marcu 2013 roku, celebrując podczas premiery 50-lecie istnienia marki. Veneno to pierwszy hipersamochód w historii firmy o tak wyczynowym charakterze, wyróżniając się także awangardową stylizacją z licznymi przetłoczeniami i wlotami powietrza, a także motywem litery Y w reflektorach, jak i lampach tylnych. Konstrukcyjnie jako techniczną bazę dla Veneno było Lamborghini Aventador, z kolei jego karoseria została wykonana została w całości z włókna węglowego dla uzyskania jak najniższej masy całkowitej. Samochód w momencie debiutu był najmocniejszym historii Lamborghini, konkurując z debiutującymi wówczas podobnymi samochodami Ferrari czy McLarena. Do napędu użyto 6,5-litrowego V12 o mocy maksymalnej 750 KM, przez co samochód osiąga prędkość maksymalną 355 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 2,5 sekundy.
    Ford Capri RS2600 – samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1968–1986. Pierwsza generacja Ford Capri została zaprezentowana po raz pierwszy w 1968 roku. Po tym, jak na rynku Ameryki Północnej koncepcja przystępnego samochodu sportowego pod postacią Forda Mustanga odniosła rynkowy sukces, Ford postanowił wprowadzić do europejskiej oferty podobny model. Prace trwały od 1964 roku w Wielkiej Brytanii i w Niemczech, efektem ich było tylnonapędowe coupe - Capri. Pierwsza generacja samochodu wyróżniała się dynamicznie stylizowaną linią nadwozia, z podłużnym przodem, wyraźnie zaznaczonymi przetłoczeniami maski, a także listwą biegnącą przez panele boczne. Tył został łagodnie zakończony, a tylne błotniki zdobiła imitacja podwójnych wlotów powietrza. W 1970 roku rozpoczął się eksport nieznacznie wizualnie zmodyfikowanego Capri do Ameryki Północnej jako Mercury Capri. W tym samym roku do oferty trafił model Capri RS2600. Był to pierwszy samochód Forda z wtryskiem paliwa. RS2600 posiadał V6 o pojemności 2,6 l, które generuje moc maksymalną 150 KM, co pozwala na przyspieszenie 0-100 km/h w 7,7 sekund.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1968–1986. Pierwsza generacja Ford Capri została zaprezentowana po raz pierwszy w 1968 roku. Po tym, jak na rynku Ameryki Północnej koncepcja przystępnego samochodu sportowego pod postacią Forda Mustanga odniosła rynkowy sukces, Ford postanowił wprowadzić do europejskiej oferty podobny model. Prace trwały od 1964 roku w Wielkiej Brytanii i w Niemczech, efektem ich było tylnonapędowe coupe - Capri. Pierwsza generacja samochodu wyróżniała się dynamicznie stylizowaną linią nadwozia, z podłużnym przodem, wyraźnie zaznaczonymi przetłoczeniami maski, a także listwą biegnącą przez panele boczne. Tył został łagodnie zakończony, a tylne błotniki zdobiła imitacja podwójnych wlotów powietrza. W 1970 roku rozpoczął się eksport nieznacznie wizualnie zmodyfikowanego Capri do Ameryki Północnej jako Mercury Capri. W tym samym roku do oferty trafił model Capri RS2600. Był to pierwszy samochód Forda z wtryskiem paliwa. RS2600 posiadał V6 o pojemności 2,6 l, które generuje moc maksymalną 150 KM, co pozwala na przyspieszenie 0-100 km/h w 7,7 sekund.
    1967 Chevrolet Camaro SS – W kwietniu 1965 roku w prasie motoryzacyjnej ogłoszono, że Chevrolet przygotowuje konkurencję dla popularnego Forda Mustanga. Projekt General Motors otrzymał kod XP-836, a kilka pierwszych zdjęć nadwozia modelu opatrzonych było podpisem „Chaparral”. Ostatecznie samochód otrzymał nazwę Camaro i miał swoją premierę w 1966 roku. Produkcja rozpoczęła się szybko po premierze modelu, pod koniec września 1966 roku. Pierwsza generacja Camaro została zbudowana na płycie podłogowej koncernu General Motors o nazwie F-body z wykorzystaniem elementów mechanicznych osobowego Chevroleta Nova. Pod kątem stylistycznym Camaro wyróżniało się proporcjami nadwozia podobnymi do konkurencyjnego Dodge'a Challengera i Forda Mustanga w postaci podłużnej przedniej maski, krótkiego zwisu tylnego oraz muskularnych, wyraźnie zaznaczonych nadkoli. Wersja SS wyposażona była w zmodyfikowane V8 o pojemności 5,7 l o mocy 350 KM oraz silnik big-block V8 L35 o pojemności 6,5 l. SS cechowały dodatkowe wloty powietrza na masce, specjalne pasy malowane na karoserii i znaczki SS znajdujące się na przednim grillu, bagażniku, klaksonie oraz wlewie paliwa. Podczas trwającej 3 lata produkcji pierwszej generacji Chevroleta Camaro, samochód przeszedł dwie restylizacje, z czego największa przypadła na 1968 rok. W jej ramach zmienił się wygląd pasa przedniego na rzecz pojedynczych reflektorów. Zmieniono też wygląd tylnej części nadwozia, montując dłuższe lampy. Produkcję pierwszej generacji zakończono w 1969, a w lutym 1970 roku zaprezentowano drugą generację Camaro.
    W kwietniu 1965 roku w prasie motoryzacyjnej ogłoszono, że Chevrolet przygotowuje konkurencję dla popularnego Forda Mustanga. Projekt General Motors otrzymał kod XP-836, a kilka pierwszych zdjęć nadwozia modelu opatrzonych było podpisem „Chaparral”. Ostatecznie samochód otrzymał nazwę Camaro i miał swoją premierę w 1966 roku. Produkcja rozpoczęła się szybko po premierze modelu, pod koniec września 1966 roku. Pierwsza generacja Camaro została zbudowana na płycie podłogowej koncernu General Motors o nazwie F-body z wykorzystaniem elementów mechanicznych osobowego Chevroleta Nova. Pod kątem stylistycznym Camaro wyróżniało się proporcjami nadwozia podobnymi do konkurencyjnego Dodge'a Challengera i Forda Mustanga w postaci podłużnej przedniej maski, krótkiego zwisu tylnego oraz muskularnych, wyraźnie zaznaczonych nadkoli. Wersja SS wyposażona była w zmodyfikowane V8 o pojemności 5,7 l o mocy 350 KM oraz silnik big-block V8 L35 o pojemności 6,5 l. SS cechowały dodatkowe wloty powietrza na masce, specjalne pasy malowane na karoserii i znaczki SS znajdujące się na przednim grillu, bagażniku, klaksonie oraz wlewie paliwa. Podczas trwającej 3 lata produkcji pierwszej generacji Chevroleta Camaro, samochód przeszedł dwie restylizacje, z czego największa przypadła na 1968 rok. W jej ramach zmienił się wygląd pasa przedniego na rzecz pojedynczych reflektorów. Zmieniono też wygląd tylnej części nadwozia, montując dłuższe lampy. Produkcję pierwszej generacji zakończono w 1969, a w lutym 1970 roku zaprezentowano drugą generację Camaro.
    Saleen S1 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Saleen od 2017 roku. W listopadzie 2017 roku na Los Angeles Auto Show Saleen przedstawił pierwszą samodzielną konstrukcję nie będącą zmodyfikowanym modelem innego producenta od 2009 roku, kiedy to zakończona została produkcja ostatniego takiego modelu - S7. Saleen S1 powstał według nowej koncepcji, jako kompaktowych rozmiarów samochód sportowy z centralnie umieszczonym silnikiem, jako bliźniacza konstrukcja wobec niemieckiej Artegi GT. S1 dzielił z nią proporcje nadwozia, kształt dachu, drzwi i tylnych wlotów powietrza, a także płytę podłogową i podzespoły techniczne. Unikalny wygląd dla Saleena, autorstwa założyciela firmy Steve'a Saleena, uzyskała przednia oraz tylna część nadwozia. Samochód napędzany jest przez rzędowy, czterocylindrowy silnik o pojemności 2,5 l, który wytwarza moc maksymalną 450 KM. Za przenoszenie napędu na tylną oś odpowiada 6-biegowa manualna przekładnia.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Saleen od 2017 roku. W listopadzie 2017 roku na Los Angeles Auto Show Saleen przedstawił pierwszą samodzielną konstrukcję nie będącą zmodyfikowanym modelem innego producenta od 2009 roku, kiedy to zakończona została produkcja ostatniego takiego modelu - S7. Saleen S1 powstał według nowej koncepcji, jako kompaktowych rozmiarów samochód sportowy z centralnie umieszczonym silnikiem, jako bliźniacza konstrukcja wobec niemieckiej Artegi GT. S1 dzielił z nią proporcje nadwozia, kształt dachu, drzwi i tylnych wlotów powietrza, a także płytę podłogową i podzespoły techniczne. Unikalny wygląd dla Saleena, autorstwa założyciela firmy Steve'a Saleena, uzyskała przednia oraz tylna część nadwozia. Samochód napędzany jest przez rzędowy, czterocylindrowy silnik o pojemności 2,5 l, który wytwarza moc maksymalną 450 KM. Za przenoszenie napędu na tylną oś odpowiada 6-biegowa manualna przekładnia.