Szukaj
Znalazłem 116 takich materiałów
długość całkowita - 2020 mm
wysokość - 980 mm
szerokość - 670 mm
prześwit - 160 mm
najmniejszy promień skrętu - 1800 mm
silnik
dwusuwowy jednocylindrowy z przepłukiwaniem zwrotnym
pojemność skokowa 123cm³ (średnica cylindra - 52 mm; skok tłoka 58 mm)
stopień sprężania - 6,6
moc maksymalna - 6,5 KM przy 5000 obr./min.
liczba biegów - 3
masa motocykla - 100 kg
prędkość maksymalna - 80 km/h
zużycie paliwa - 2,2 litra na 100 kilometrów przy prędkości 50km/h
Suzuki KingQuad 750 AXi
Pojemność: 722cm3
Moc: 50 KM przy 6000 obr/min
Moment obrotowy: 65Nm przy 5000 obr/min
Zaprezentowany w 1971 Countach LP5000 został wybrany na następcę Miury, jednak samochodu nie wprowadzono do sprzedaży ze względu na problemy techniczne. Najpoważniejszym z nich było przegrzewanie się silnika. Modyfikacja układu chłodzącego nic nie dała, dlatego też zrezygnowano 5-litrowego silnika na rzecz mniejszego o pojemności 3,9-litra z Miury. Lecz silnik dalej miał problemy z przegrzewaniem się, więc powiększono istniejące wloty powietrza i dodano nowe za drzwiami.
Powstały dwa prototypy. Pierwszy, czerwony trafił do kierowcy testowego Lamborghini. Natomiast drugi, zielony został zaprezentowany w 1973 w Genewie i jest uznawany za pierwszy produkcyjny egzemplarz tego modelu. Obecnie samochód znajduje się w Muzeum Lamborghini. Sprzedaż Countacha LP400 zaczęła się 11 kwietnia 1974.
W przeciwieństwie do LP5000, LP400 oparty jest na stalowej ramie przestrzennej, spawanej z rurek o średnicy 4 cm. Nadwozie jest o 13 cm dłuższe i wykonano je w całości z aluminium, dzięki czemu auto waży zaledwie 1065 kg. Countach wyposażony był w unoszone światła, zamontowane za kloszami kierunkowskazów i świateł pozycyjnych. Z tyłu za komorą silnika znalazł się bagażnik o pojemności 240 l. Wnętrze było niezwykle proste, ale oczywiście wykonane w skórze. Silnik LP400 to dobrze znana 3,9-litrowa, gaźnikowa jednostka napędzająca praktycznie wszystkie Lamborghini od 1966. Wprowadzono w niej sporo zmian, dzięki czemu moc wynosiła 276 kW (375 KM). Aby uzyskać odpowiednią trakcję zastosowano dyferencjał z ograniczonym poślizgiem. LP400 osiągał prędkość max. 316 km/h co czyni z niego najszybszego seryjnego Countacha. Jednak prowadzenie pozostawiało wiele do życzenia za sprawą wąskich i wysokich opon. Auto miało również inne wady: mało miejsca w kabinie, ciężko pracująca kierownica, skrzynia biegów, sprzęgło, hałas i nieprzyjemny zapach benzyny w kabinie, jednak takie mankamenty były czymś normalnym w superautach z tamtych czasów.
Countach LP400 jest uważany za najlepszy sportowy samochód tamtych czasów, jednak nie wpłynęło na zmianę sytuacji finansowej firmy. W roku wprowadzenia samochodu do sprzedaży, Ferruccio Lamborghini sprzedał swoją fabrykę, a w 1978 firma ogłosiła bankructwo. Powstało tylko 150 sztuk tego auta, dzisiaj jest rarytasem dla kolekcjonerów.
Godny szczególnej uwagi jest prawie w ogóle nieznany fakt wyprodukowania przez firmę na indywidualne zamówienie, jeszcze w 1999 roku limitowanej (dwie sztuki) wersji Countach Bart stworzonej specjalnie dla zamożnych fanów Lamborghini z Belgii oraz z Francji.
Nazwa Countach Bart pochodzi od imienia belgijskiego stylisty (z pochodzenia Polaka), który wynegocjował z Lamborghini warunki sprzedaży dwóch ostatnich w historii egzemplarzy auta. Obecnie widok Lamborghini Countach Bart cieszy oczy mieszkańców Brukseli oraz Cannes.
318′ V8, 230 KM
426′ HEMI, 425 KM przy 5000 rpm, 490 Nm przy 4000 rpm
440′ V8, 375 KM przy 4600 rpm, 480 Nm przy 3200 rpm
Syrena Sport – prototyp (dokładniej: przedprototyp, demonstrator technologii) polskiego samochodu sportowego, zbudowany w późnych latach 50. w Fabryce Samochodów Osobowych w Warszawie. Z powodów techniczno-produkcyjnych oraz ze względu na ogólną sytuację polityczno-gospodarczą samochód nie trafił do masowej produkcji.
Syrena Sport była dwudrzwiowym coupé o nadwoziu z tworzyw sztucznych, opartym na stalowej, samonośnej płycie podłogowej. Źródłem napędu był nowo skonstruowany, czterosuwowy, dwucylindrowy, chłodzony powietrzem silnik typu bokser z aluminiowym korpusem. Żeliwne cylindry, tłoki i zmodyfikowane[1] aluminiowe głowice były elementami z silnika S-03 motocykla SFM Junak. Prototypowy silnik otrzymał osprzęt (gaźniki, zapłon, pompa paliwa) z francuskiego samochodu Panhard Dyna Z i przy pojemności 698 cm² rozwijał ok. 35 KM przy 5000 obrotów. Jednostkę napędową umieszczono przed przednią osią, napędzała ona koła przednie przez czterostopniowa skrzynię biegów, identyczną z modelem z Syreny 100, z której przeniesiono także zawieszenie przednie (niezależne z pojedynczym, poprzecznym resorem piórowym, dolnymi wahaczami poprzecznymi oraz hydraulicznymi amortyzatorami obustronnego działania), które zmodyfikowano ze względu na wymiary Syreny Sport i nisko przebiegająca linię maski[2]. Specyficzne dla Syreny Sport było także niezależne zawieszenie tylnych kół, oparte na wahaczach wleczonych, drążkach skrętnych i niemal poziomo umieszczonych hydraulicznych amortyzatorach, oraz hydrauliczny napęd sprzęgła i mechanizm zmiany biegów w podłodze.
Dane techniczne samochodu Mazda RX-7 (trzecia generacja)[edytuj]
Nadwozie 2-drzwiowe, 2-miejscowe
2-wirnikowy silnik Wankla z dwiema turbosprężarkami
Pojemność skokowa - 2 x 654 cm³
Moc maksymalna - 176 kW(239 KM) przy 6500 obr/min
Maksymalny moment obrotowy - 294 Nm przy 5000 obr/min
Stopień sprężania - 9,0:1
Skrzynia przekładniowa 5-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna
Hamulce przednie tarczowe wentylowane i tylne tarczowe
Ogumienie o wymiarach 225/50 ZR16
Długość/szerokość/wysokość - 429,5/175/123 cm
Masa własna pojazdu - 1320 kg
Prędkość maksymalna - 250 km/h
Zużycie paliwa - 16 l/100 km (dane testowe)