Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 116 takich materiałów
    Najszybsze auto świata! Pobiło Veyrona! – W połowie lutego, w Kennedy Space Center, na liczącym 3,2 mili pasie startowym wykorzystywanym jako lądowisko wahadłowców, będący owocem prac brytyjskich i amerykańskich inżynierów pojazd rozpędził się do rekordowej prędkości 435,31 km/h. Dla porównania, największa prędkość osiągnięta przez Bugatti Veyron Super Sport to 434,07 km/h.

Mimo lepszego rezultatu Hennessey Venom GT nie został oficjalnie uznany najszybszym seryjnie produkowanym autem na świecie. Samochód pokonał pas startowy tylko w jednym kierunku, by uznać rekord, auto musiałoby też pokonać go w drugą stronę.
Mimo tego, to właśnie Hennessey Venom GT może być uznawany za najszybsze "seryjnie" wytwarzane auto świata. W Bugatti fabrycznie montowany jest bowiem ogranicznik prędkości do 415 km/h, a firma Hennessey nie wyposażana swoich pojazdów w żadne elektroniczne "kagańce".

Hennessey Venom GT ma też na swoim koncie inny - tym razem jednak oficjalnie uznany przez Guinessa - rekord. W styczniu 2013 roku na lotnisku w Huodson auto osiągnęło prędkość 300 km/h w zaledwie 13,63 s od startu. Samochód oficjalnie uznano wówczas najszybciej przyspieszającym do 300 km/h autem na świecie.
    W połowie lutego, w Kennedy Space Center, na liczącym 3,2 mili pasie startowym wykorzystywanym jako lądowisko wahadłowców, będący owocem prac brytyjskich i amerykańskich inżynierów pojazd rozpędził się do rekordowej prędkości 435,31 km/h. Dla porównania, największa prędkość osiągnięta przez Bugatti Veyron Super Sport to 434,07 km/h.

    Mimo lepszego rezultatu Hennessey Venom GT nie został oficjalnie uznany najszybszym seryjnie produkowanym autem na świecie. Samochód pokonał pas startowy tylko w jednym kierunku, by uznać rekord, auto musiałoby też pokonać go w drugą stronę.
    Mimo tego, to właśnie Hennessey Venom GT może być uznawany za najszybsze "seryjnie" wytwarzane auto świata. W Bugatti fabrycznie montowany jest bowiem ogranicznik prędkości do 415 km/h, a firma Hennessey nie wyposażana swoich pojazdów w żadne elektroniczne "kagańce".

    Hennessey Venom GT ma też na swoim koncie inny - tym razem jednak oficjalnie uznany przez Guinessa - rekord. W styczniu 2013 roku na lotnisku w Huodson auto osiągnęło prędkość 300 km/h w zaledwie 13,63 s od startu. Samochód oficjalnie uznano wówczas najszybciej przyspieszającym do 300 km/h autem na świecie.
    Szybszy od Bugatti Veyron – Hennessey Venom GT dysponuje 1244-konnym silnikiem V8 o pojemności 7 litrów. Na pasie Centrum Kosmicznego im. Johna F. Kennedy’ego na Florydzie udało się rozpędzić ten supersamochód do 270,49 mil/h (435,31 km/h). Wynik został potwierdzony przez system telemetryczny Racelogic Vbox. Jest on niecałe 5 km/h lepszy od osiągnięcia Bugatti Veyrona Super Sport z 2010 roku.

Rekord Bugatti został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa, natomiast Hennessey nie spełnia warunków, by dokonać takiego wpisu. Podczas pomiarów prędkości maksymalnej Veyrona wykonano dwa przejazdy w przeciwnych kierunkach i wzięto średnią z dwóch uzyskanych prędkości. Niestety w przypadku Venoma GT, NASA zezwoliła tylko na jeden przejazd.

Na razie w Księdze Rekordów Guinnessa samochód Hennessey widnieje jako najszybciej przyspieszający od 0 do 300 km/h, czego dokonuje w czasie 13,86 sekundy.
    Hennessey Venom GT dysponuje 1244-konnym silnikiem V8 o pojemności 7 litrów. Na pasie Centrum Kosmicznego im. Johna F. Kennedy’ego na Florydzie udało się rozpędzić ten supersamochód do 270,49 mil/h (435,31 km/h). Wynik został potwierdzony przez system telemetryczny Racelogic Vbox. Jest on niecałe 5 km/h lepszy od osiągnięcia Bugatti Veyrona Super Sport z 2010 roku.

    Rekord Bugatti został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa, natomiast Hennessey nie spełnia warunków, by dokonać takiego wpisu. Podczas pomiarów prędkości maksymalnej Veyrona wykonano dwa przejazdy w przeciwnych kierunkach i wzięto średnią z dwóch uzyskanych prędkości. Niestety w przypadku Venoma GT, NASA zezwoliła tylko na jeden przejazd.

    Na razie w Księdze Rekordów Guinnessa samochód Hennessey widnieje jako najszybciej przyspieszający od 0 do 300 km/h, czego dokonuje w czasie 13,86 sekundy.
    26 lutego 2014, 13:32 przez lylek5 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (6)
    Renault 19 - Historia – Renault 19 (znany rónież jako R-19) jest samochodem produkowanym przez Renault w latach 1988 - 1995 dla rynków europejskiego i południowoamerykańskiego. R-19 był ostatnim modelem Renault, którego nazwa była numerem. Samochód ten jest bardzo wygodny, wyposażony w silniki benzynowe lub diesel o różnych pojemnościach skokowych. Produkowany był w wersjach trzy, cztero i pięciodrzwiowych. Był samochodem, który wyprzedzał swoją epokę, miał bardzo aerodynamiczną linię nadwozia, jak żaden inny pojazd w średniej klasie samochodów.

Projekt i przygotowania

Renault 19 był rezultatem programu rozwojowego nazwanego X53, którego zadaniem było stworzenie nowego samochodu skierowanego dla średniej klasy europejskiej "M1". Projekt rozpoczęto w październiku 1984 roku i już w lipcu 1985 zakończono projektowanie karoserii. Pięć miesięcy później zakończono projekt deski rozdzielczej. Do kwietnia 1986 pracowano nad projektem wnętrza i kiedy R-19 wszedł do produkcji w maju 1988 odbył więcej niż 7,5 milionów kilometrów testów sprawdzających technologię, wytrzymałość i niezawodność pojazdu. Projekt Renault 19 był dziełem ekipy Renault Design we współpracy z Giorgio Giugiaro, znanego włoskiego projektanta. Zamierzeniem było zaprojektowanie samochodu tak aerodynamicznego, jak to tylko możliwe w klasie samochodów kompaktowych. Rezultaty badań w tunelu aerodynamicznym udowodniły, że pojazd osiągnął opór aerodynamiczny 0,31 Cx. Aby dać przykład jak bardzo R-19 wyprzedził swoją epokę można powiedzieć, że BMW Seria 1 z roku 2004 posiada takie same parametry aerodynamiczne, pomimo że opracowano go dwadzieścia sześć lat później.

Produkcja

Renault 19 był produkowany w fabrykach Renault Douai i Maubeuge (Francja), Valladolid (Hiszpania) i Setubal (Portugalia). Produkowano go również w Ciudad de Cordoba (Argentyna).

Zmiana wersji

Już w 1992 roku wszedł na rynek Renault 19 Faza II. Zmiany dotyczyły dostosowania pojazdu do nowych wymagań, zmieniono odrobinę nadwozie. Różnice w nadwoziu dotyczyły bardziej zaokrąglonych błotników, maski, pasa przedniego, tylniego i poprawionej deski rozdzielczej. Niestety wersja 16V po tych zmianach straciła nieco wizualnej "agresywnosci".


Wielkie przeobrażenie

W roku 1995 zaprezentowano Renault Megane, jako następcę R-19, który do dzisiaj osiąga sukcesy sprzedaży jako samochód z nowymi pomysłami i nowoczesnymi rozwiązaniami.

Modele

Faza I
TR (1.2 cc, 55 KM)
TR (1.4 cc, 60 KM)
TS (1.4 cc, 80 KM)
TD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
GTR (1.4 cc, 60 KM)
GTS (1.4 cc, 80 KM)
GTX (1.7 cc, 93 KM)
GTD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
TSE (1.4 cc, 80 KM)
TXE (1.7 cc, 92 KM)
TXI (1.7 cc, 105 KM)
TDE (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
TDX (Diesel, 1.9, 93 KM)
16V (1.8 cc, 136 KM)

Faza II
RL 1.2 (1.2 cc, 60 KM)
RL 1.4 (1.4 cc, 60 KM)
RL 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
RL 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RN 1.4 (1.4 cc, 30 KM)
RN 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
RN 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
RN 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RN 1.7 (1.7 cc, 75KM)
RN 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
RT 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
RT 1.8s (1.8 cc, 95 KM)
RT 1.8i (1.8 cc, 107 KM)
RT 1.7 (1.7 cc, 92 KM)
RT 1.7 (1.7 cc, 75KM)
RT 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
RT 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
16V (1.8 cc, 136 KM)
    Renault 19 (znany rónież jako R-19) jest samochodem produkowanym przez Renault w latach 1988 - 1995 dla rynków europejskiego i południowoamerykańskiego. R-19 był ostatnim modelem Renault, którego nazwa była numerem. Samochód ten jest bardzo wygodny, wyposażony w silniki benzynowe lub diesel o różnych pojemnościach skokowych. Produkowany był w wersjach trzy, cztero i pięciodrzwiowych. Był samochodem, który wyprzedzał swoją epokę, miał bardzo aerodynamiczną linię nadwozia, jak żaden inny pojazd w średniej klasie samochodów.

    Projekt i przygotowania

    Renault 19 był rezultatem programu rozwojowego nazwanego X53, którego zadaniem było stworzenie nowego samochodu skierowanego dla średniej klasy europejskiej "M1". Projekt rozpoczęto w październiku 1984 roku i już w lipcu 1985 zakończono projektowanie karoserii. Pięć miesięcy później zakończono projekt deski rozdzielczej. Do kwietnia 1986 pracowano nad projektem wnętrza i kiedy R-19 wszedł do produkcji w maju 1988 odbył więcej niż 7,5 milionów kilometrów testów sprawdzających technologię, wytrzymałość i niezawodność pojazdu. Projekt Renault 19 był dziełem ekipy Renault Design we współpracy z Giorgio Giugiaro, znanego włoskiego projektanta. Zamierzeniem było zaprojektowanie samochodu tak aerodynamicznego, jak to tylko możliwe w klasie samochodów kompaktowych. Rezultaty badań w tunelu aerodynamicznym udowodniły, że pojazd osiągnął opór aerodynamiczny 0,31 Cx. Aby dać przykład jak bardzo R-19 wyprzedził swoją epokę można powiedzieć, że BMW Seria 1 z roku 2004 posiada takie same parametry aerodynamiczne, pomimo że opracowano go dwadzieścia sześć lat później.

    Produkcja

    Renault 19 był produkowany w fabrykach Renault Douai i Maubeuge (Francja), Valladolid (Hiszpania) i Setubal (Portugalia). Produkowano go również w Ciudad de Cordoba (Argentyna).

    Zmiana wersji

    Już w 1992 roku wszedł na rynek Renault 19 Faza II. Zmiany dotyczyły dostosowania pojazdu do nowych wymagań, zmieniono odrobinę nadwozie. Różnice w nadwoziu dotyczyły bardziej zaokrąglonych błotników, maski, pasa przedniego, tylniego i poprawionej deski rozdzielczej. Niestety wersja 16V po tych zmianach straciła nieco wizualnej "agresywnosci".


    Wielkie przeobrażenie

    W roku 1995 zaprezentowano Renault Megane, jako następcę R-19, który do dzisiaj osiąga sukcesy sprzedaży jako samochód z nowymi pomysłami i nowoczesnymi rozwiązaniami.

    Modele

    Faza I
    TR (1.2 cc, 55 KM)
    TR (1.4 cc, 60 KM)
    TS (1.4 cc, 80 KM)
    TD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    GTR (1.4 cc, 60 KM)
    GTS (1.4 cc, 80 KM)
    GTX (1.7 cc, 93 KM)
    GTD (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    TSE (1.4 cc, 80 KM)
    TXE (1.7 cc, 92 KM)
    TXI (1.7 cc, 105 KM)
    TDE (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    TDX (Diesel, 1.9, 93 KM)
    16V (1.8 cc, 136 KM)

    Faza II
    RL 1.2 (1.2 cc, 60 KM)
    RL 1.4 (1.4 cc, 60 KM)
    RL 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
    RL 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    RN 1.4 (1.4 cc, 30 KM)
    RN 1.4eco (1.4 cc, 75 KM)
    RN 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
    RN 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    RN 1.7 (1.7 cc, 75KM)
    RN 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
    RT 1.8 (1.8 cc, 95 KM)
    RT 1.8s (1.8 cc, 95 KM)
    RT 1.8i (1.8 cc, 107 KM)
    RT 1.7 (1.7 cc, 92 KM)
    RT 1.7 (1.7 cc, 75KM)
    RT 1.9D (Diesel, 1.9 cc, 65 KM)
    RT 1.9TD (Diesel, 1.9 cc, 93 KM)
    16V (1.8 cc, 136 KM)
    9 lutego 2014, 0:00 przez Brzeszczot (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Nasza rodzina perła lejemy i jezdzimy nawet poza horyzont – Nasza rodzinna limuzyna. Ojca oczko w głowie. Kupił ją od Niemca jak był na szparagach parę lat temu. 1.6 lpg pod maską nieokrzesane 75koni w gazie. Nic nie ubyło pomimo upływu lat. Szkoda, że Niemcy już nie produkują tak wspaniałych aut. Odpalam i jadę lać i jeździć. Nasze moto rodzinne potrafi przejechać 31 tys na oleju, a teraz które auto da radę tak cisnąć jak to?
    Nasza rodzinna limuzyna. Ojca oczko w głowie. Kupił ją od Niemca jak był na szparagach parę lat temu. 1.6 lpg pod maską nieokrzesane 75koni w gazie. Nic nie ubyło pomimo upływu lat. Szkoda, że Niemcy już nie produkują tak wspaniałych aut. Odpalam i jadę lać i jeździć. Nasze moto rodzinne potrafi przejechać 31 tys na oleju, a teraz które auto da radę tak cisnąć jak to?
    4 lutego 2014, 0:05 przez blabla (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Volkswagen LT 31 – Kolejny z pięknych zabytków napotkany w Krakowskiej Bonarce
    Kolejny z pięknych zabytków napotkany w Krakowskiej Bonarce
    25 stycznia 2014, 9:45 przez Bojar (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    własne

    Historia marki Dodge – Historia marki Dodge
Firma Dodge, należąca od 1928 roku do koncernu Chrysler, została założona pod koniec XIX w. przez dwójkę braci - Johna i Horace\'a Dodge. Początkowo firma zajmowała się produkcją części i silników dla innych producentów, m.in. dla Forda, a od 1914 Dodge rozpoczął produkcję również i własnych pojazdów. Same początki firmy Dodge związane były jeszcze z produkcją rowerów i części do maszyn (firma Dodge Brothers Bicycle & Machine Factory powstała w 1897 r.). Jednak już na przełomie XIX i XX wieku firma rozpoczęła produkcję wysokiej jakości łożysk (wynalazek Horacego Dodge\'a), której głównym odbiorcą była firma Oldsmobile. Ta współpraca nie trwała zbyt długo, gdyż już w 1902 r. bracia Dodge nawiązują współpracę z Henry Fordem (udzielają mu pożyczki i stają się nawet współwłaścicielami Ford Motor Comp.) i od tego zaczynają dostarczać większość części mechanicznych do modelu Ford T. W 1910 r. powstaje niedaleko Detroit fabryka Dodge\'e, w której na początku montowane są Fordy. Firma braci Dodge staje się największym na świecie producentem części do samochodów. Jednak relacje braci i Forda powoli się psują i w końcu Henry Ford odkupuje od nich udziały w swojej firmie.

W 1914 roku Dodge rozpoczyna produkcję własnego samochodu (już jako firma Dodge Brothers). Jest nim \"Old Betsy\". Już rok później roczna produkcja wynosi 45 tys. egzemplarzy. Powstaje też pierwszy lekki samochód ciężarowy. Bardzo dobrym krokiem dla rozwoju firmy staje się współpraca z armią amerykańską, zapoczątkowana w 1916 r. w wojnie w Meksyku. Od tego momentu Dodge dostarcza dla armii USA pojazdy ciężarowe. Po wojnie kontynuowana jest produkcja różnego rodzaju pojazdu użytkowych - ambulansów, dostawczych, pojazdów straży pożarnej, pickupów. W 1920 r. Dodge staje się drugim największym producentem samochodów w Stanach Zjednoczonych, a w 1925 roku przekracza liczbę miliona wyprodukowanych samochodów.

W 1920 roku umierają obaj bracia - w styczniu John, zaś w grudniu Horacy. Firmę przejęły po nich wdowy - Anna i Matylda - ale niezbyt dobrze szło im jej prowadzenie. Dlatego też w 1925 roku sprzedały ją nowojorskiemu konsorcjum bankowemu (Dillon, Read & Co.) za kwotę 146 mln dolarów. Jednak banki tylko przez trzy lata zarządzały firmą, by 31 lipca 1928 roku odsprzedać ją za 170 mln USD Chryslerowi. W ten sposób Chrysler dołączył do \"Wielkiej Trójki\" z Detroit.

W 1930 r. ponownie zmieniono nazwę. Tym razem z Dodge Brothers po prostu na Dodge. Towarzyszyło temu powstanie pierwszego, ośmiocylindrowego silnika firmy. Jeszcze w latach dwudziestych Dodge pojawia się w Europie, otwierając jako pierwszy amerykański producent samochodowy swoją fabrykę na Starym Kontynencie. W 1935 r. Dodge świętuje wyprodukowanie trzymilionowego auta, jednak już wówczas firma zyskuje uznanie jako producent różnego rodzaju pojazdów. Nabycie firmy Graham Brothers sprawia, że Dodge staje się jednym z liderów w produkcji lekkich i średnich pojazdów użytkowych.

Okres wojenny to oczywiście produkcja na potrzeby armii amerykańskiej. Wytwarzane są m.in. pojazdy ciężarowe, dostawcze, ale także elementy do różnego rodzaju sprzętu wojennego (czołgi, samoloty, statki), a nawet silniki do samolotów. W Chicago powstaje ogromna fabryka, w której powstają przede wszystkim silniki do samolotów bombowych. Bazując na pojazdach wojskowych, w 1946 r. powstaje Dodge Power Wagon, pickup z napędem na cztery koła, który wytwarzany był aż do 1969 r. i stał się prekursorem wielu bardziej współczesnych czteronapędowych pickupów (m.in. w 2005 r. pojawił się m.in. na rynku specjalny, uterenowiony Dodge Ram Power Wagon).

Ważnym wydarzeniem w historii Dodge\'a jest wprowadzenie silnika V8 Hemi. W 1953 r. można było zamawiać model Coronet w specjalnej wersji z tą jednostką. Dodge zaczyna zyskiwać miano najbardziej sportowej marki w koncernie Chrysler. Pojawiają się pierwsze sukcesy sportowe - w wyścigach NASCAR (11 zwycięstw w 1956 r.), Indianapolis, w sumie różne modele Dodge z silnikiem V8 ustanowiły 196 różnych rekordów prędkości na dnie jeziora Bonneville. Lata pięćdziesiąte to także zmiana image modeli Dodge\'a. Auta stają się dłuższe, szersze i niższe z dużymi panoramicznymi szybami z tyłu i przodu. Najlepszym przykładem takiego stylu jest Dodge Custom Royal. Ciekawym modelem jest również LaFemme, auto zaprojektowane specjalnie dla kobiet.

W 1961 r. pojawia się pierwszy w historii firmy kompaktowy model - Lancer. Jest on o ok. 300 kg lżejszy i o kilkanaście centymetrów krótszy od dotychczasowych modeli. Wkrótce na tej platformie powstają inne modele koncernu Chrysler, który opanowuje 40% tego segmentu w USA. W kolejnych latach pojawiają się takie kompaktowe Dodge jak Dart (1963-76), Swinger (70-76) oraz Demon (71-72).

W 1966 r. debiutuje jedna z ikon marki Dodge - model Charger, dając tym samym znak do rozpoczęcia ery tzw. \"muscle cars\". Poza Chargerem, w najmocniejszej wersji R/T, w sprzedaży pod koniec lat 60-tych i w pierwszych latach kolejnej dekady pojawiły się Coronet R/T, Super Bee oraz w 1970 r. Challenger. Czas \"muscle cars\" w pierwotnej formie skończył się wraz z kryzysem paliwowym w 1973 r. Wtedy też Dodge rozpoczyna sprzedaż małych samochodów - po nawiązaniu współpracy z Mitsubishi modelu Colt oraz własnego Omni, jednego z pierwszych amerykańskich modeli z napędem na przednią oś.

Niezwykle ważnymi modelami w ostatnich latach były Dodge Caravan, wyprodukowany w 1984 r., oraz Dodge Viper, którego premiera miała miejsce w 1989 r., sportowy model nawiązujący do czasów "muscle cars".
    Historia marki Dodge
    Firma Dodge, należąca od 1928 roku do koncernu Chrysler, została założona pod koniec XIX w. przez dwójkę braci - Johna i Horace\'a Dodge. Początkowo firma zajmowała się produkcją części i silników dla innych producentów, m.in. dla Forda, a od 1914 Dodge rozpoczął produkcję również i własnych pojazdów. Same początki firmy Dodge związane były jeszcze z produkcją rowerów i części do maszyn (firma Dodge Brothers Bicycle & Machine Factory powstała w 1897 r.). Jednak już na przełomie XIX i XX wieku firma rozpoczęła produkcję wysokiej jakości łożysk (wynalazek Horacego Dodge\'a), której głównym odbiorcą była firma Oldsmobile. Ta współpraca nie trwała zbyt długo, gdyż już w 1902 r. bracia Dodge nawiązują współpracę z Henry Fordem (udzielają mu pożyczki i stają się nawet współwłaścicielami Ford Motor Comp.) i od tego zaczynają dostarczać większość części mechanicznych do modelu Ford T. W 1910 r. powstaje niedaleko Detroit fabryka Dodge\'e, w której na początku montowane są Fordy. Firma braci Dodge staje się największym na świecie producentem części do samochodów. Jednak relacje braci i Forda powoli się psują i w końcu Henry Ford odkupuje od nich udziały w swojej firmie.

    W 1914 roku Dodge rozpoczyna produkcję własnego samochodu (już jako firma Dodge Brothers). Jest nim \"Old Betsy\". Już rok później roczna produkcja wynosi 45 tys. egzemplarzy. Powstaje też pierwszy lekki samochód ciężarowy. Bardzo dobrym krokiem dla rozwoju firmy staje się współpraca z armią amerykańską, zapoczątkowana w 1916 r. w wojnie w Meksyku. Od tego momentu Dodge dostarcza dla armii USA pojazdy ciężarowe. Po wojnie kontynuowana jest produkcja różnego rodzaju pojazdu użytkowych - ambulansów, dostawczych, pojazdów straży pożarnej, pickupów. W 1920 r. Dodge staje się drugim największym producentem samochodów w Stanach Zjednoczonych, a w 1925 roku przekracza liczbę miliona wyprodukowanych samochodów.

    W 1920 roku umierają obaj bracia - w styczniu John, zaś w grudniu Horacy. Firmę przejęły po nich wdowy - Anna i Matylda - ale niezbyt dobrze szło im jej prowadzenie. Dlatego też w 1925 roku sprzedały ją nowojorskiemu konsorcjum bankowemu (Dillon, Read & Co.) za kwotę 146 mln dolarów. Jednak banki tylko przez trzy lata zarządzały firmą, by 31 lipca 1928 roku odsprzedać ją za 170 mln USD Chryslerowi. W ten sposób Chrysler dołączył do \"Wielkiej Trójki\" z Detroit.

    W 1930 r. ponownie zmieniono nazwę. Tym razem z Dodge Brothers po prostu na Dodge. Towarzyszyło temu powstanie pierwszego, ośmiocylindrowego silnika firmy. Jeszcze w latach dwudziestych Dodge pojawia się w Europie, otwierając jako pierwszy amerykański producent samochodowy swoją fabrykę na Starym Kontynencie. W 1935 r. Dodge świętuje wyprodukowanie trzymilionowego auta, jednak już wówczas firma zyskuje uznanie jako producent różnego rodzaju pojazdów. Nabycie firmy Graham Brothers sprawia, że Dodge staje się jednym z liderów w produkcji lekkich i średnich pojazdów użytkowych.

    Okres wojenny to oczywiście produkcja na potrzeby armii amerykańskiej. Wytwarzane są m.in. pojazdy ciężarowe, dostawcze, ale także elementy do różnego rodzaju sprzętu wojennego (czołgi, samoloty, statki), a nawet silniki do samolotów. W Chicago powstaje ogromna fabryka, w której powstają przede wszystkim silniki do samolotów bombowych. Bazując na pojazdach wojskowych, w 1946 r. powstaje Dodge Power Wagon, pickup z napędem na cztery koła, który wytwarzany był aż do 1969 r. i stał się prekursorem wielu bardziej współczesnych czteronapędowych pickupów (m.in. w 2005 r. pojawił się m.in. na rynku specjalny, uterenowiony Dodge Ram Power Wagon).

    Ważnym wydarzeniem w historii Dodge\'a jest wprowadzenie silnika V8 Hemi. W 1953 r. można było zamawiać model Coronet w specjalnej wersji z tą jednostką. Dodge zaczyna zyskiwać miano najbardziej sportowej marki w koncernie Chrysler. Pojawiają się pierwsze sukcesy sportowe - w wyścigach NASCAR (11 zwycięstw w 1956 r.), Indianapolis, w sumie różne modele Dodge z silnikiem V8 ustanowiły 196 różnych rekordów prędkości na dnie jeziora Bonneville. Lata pięćdziesiąte to także zmiana image modeli Dodge\'a. Auta stają się dłuższe, szersze i niższe z dużymi panoramicznymi szybami z tyłu i przodu. Najlepszym przykładem takiego stylu jest Dodge Custom Royal. Ciekawym modelem jest również LaFemme, auto zaprojektowane specjalnie dla kobiet.

    W 1961 r. pojawia się pierwszy w historii firmy kompaktowy model - Lancer. Jest on o ok. 300 kg lżejszy i o kilkanaście centymetrów krótszy od dotychczasowych modeli. Wkrótce na tej platformie powstają inne modele koncernu Chrysler, który opanowuje 40% tego segmentu w USA. W kolejnych latach pojawiają się takie kompaktowe Dodge jak Dart (1963-76), Swinger (70-76) oraz Demon (71-72).

    W 1966 r. debiutuje jedna z ikon marki Dodge - model Charger, dając tym samym znak do rozpoczęcia ery tzw. \"muscle cars\". Poza Chargerem, w najmocniejszej wersji R/T, w sprzedaży pod koniec lat 60-tych i w pierwszych latach kolejnej dekady pojawiły się Coronet R/T, Super Bee oraz w 1970 r. Challenger. Czas \"muscle cars\" w pierwotnej formie skończył się wraz z kryzysem paliwowym w 1973 r. Wtedy też Dodge rozpoczyna sprzedaż małych samochodów - po nawiązaniu współpracy z Mitsubishi modelu Colt oraz własnego Omni, jednego z pierwszych amerykańskich modeli z napędem na przednią oś.

    Niezwykle ważnymi modelami w ostatnich latach były Dodge Caravan, wyprodukowany w 1984 r., oraz Dodge Viper, którego premiera miała miejsce w 1989 r., sportowy model nawiązujący do czasów "muscle cars".
    19 stycznia 2014, 9:50 przez AwesomeMuscule (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    GAZ 31 – Nie sprzęt a pasja się liczy
    Nie sprzęt a pasja się liczy
    19 stycznia 2014, 18:30 przez GT5oo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mercedes W123 280CE – Klasyczna beczka w nadwoziu coupe. Właśnie wróciła z trasy 1150km zrobionej na lewym pasie ekspresówek i autostrad
31 lat a zawstydza większość współczesnych samochodów.
Częściowy remont wykonany w Chrome N Paint Custom Shop
    Klasyczna beczka w nadwoziu coupe. Właśnie wróciła z trasy 1150km zrobionej na lewym pasie ekspresówek i autostrad
    31 lat a zawstydza większość współczesnych samochodów.
    Częściowy remont wykonany w Chrome N Paint Custom Shop
    9 stycznia 2014, 12:46 przez Chino (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (10)
    Tak zginęła legenda – Za trochę ponad miesiąc 21 rocznica śmierci Mariana Bublewicza, Wicemistrza Europy i wielokrotnego Mistrza Polski w rajdach samochodowych. W 1993 roku znalazł się na priorytetowej liście "A" − 31 najlepszych kierowców rajdowych świata – publikowanej przez FIA.
    Za trochę ponad miesiąc 21 rocznica śmierci Mariana Bublewicza, Wicemistrza Europy i wielokrotnego Mistrza Polski w rajdach samochodowych. W 1993 roku znalazł się na priorytetowej liście "A" − 31 najlepszych kierowców rajdowych świata – publikowanej przez FIA.
    8 stycznia 2014, 22:11 przez skota741 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Kalendarz można zakupić - ostateczny termin wpłat sobota 21 grudnia! – Z racji tego, że dziś piątek - możemy przedłużyć termin wpłat do soboty (21 grudnia do północy) - tak, by w poniedziałek koło godziny 14 wszystkie wpłaty były na koncie. 


Kalendarz 2014 - wpłaty

Całkowity koszt kalendarza to 33,50 zł (lub też 33 zł 50 groszy). Można zamówić dowolną ilość kalendarzy. 

Na koszt całkowity składa się:
Kalendarz - koszt 24 zł 25 groszy (Kalendarze są drukowane i pakowane po 10 szt, co kosztuje kosztuje 221,40 przesyłka 10 sztuk kosztuje 18,45 więc po rozdzieleniu kosztów wysyłki na sztukę wychodzi dokładnie tyle, ile podałem)
Koperta z wypełnieniem H/18 - 2 zł 20 gr
List polecony priorytetowy - 7 zł 30 gr.
Nie zarabiam na tym ani grosika - całość pieniędzy idzie na kalendarz.

Konto do wpłat - proszę o PW - odpiszę i podam numer konta oraz wytyczne co do wpłaty. Termin wpłat upływa 20 grudnia o godzinie 15. Po tej godzinie zbieram zamówienia i wysyłam je wraz z pieniędzmi do producenta kalendarza!

Czyli terminarz:

20 grudzień 2013 godzina 15 - koniec przyjmowania pieniędzy
21 grudzień godzina 22 - przekazanie zamówienia i pieniędzy na kalendarz (daję dobę, by pieniądze zostały zaksięgowane na konto - jeśli pieniądze wpłacasz na poczcie zważ, że potrafią one przeleżeć 3 - 4 dni zanim trafią na konto, dlatego wpłaty trzeba dokonać odpowiednio wcześniej)
Po 21 grudnia firma ma około 5 dni roboczych na druk kalendarza (projekt już jest)
30 - 31 grudzień zaczynamy rozsyłać kalendarze. Kontakt ze mną - proszę kliknąć PW albo przez formularz kontaktowy - odpowiem podając numer konta i wytyczne.
    Z racji tego, że dziś piątek - możemy przedłużyć termin wpłat do soboty (21 grudnia do północy) - tak, by w poniedziałek koło godziny 14 wszystkie wpłaty były na koncie.


    Kalendarz 2014 - wpłaty

    Całkowity koszt kalendarza to 33,50 zł (lub też 33 zł 50 groszy). Można zamówić dowolną ilość kalendarzy.

    Na koszt całkowity składa się:
    Kalendarz - koszt 24 zł 25 groszy (Kalendarze są drukowane i pakowane po 10 szt, co kosztuje kosztuje 221,40 przesyłka 10 sztuk kosztuje 18,45 więc po rozdzieleniu kosztów wysyłki na sztukę wychodzi dokładnie tyle, ile podałem)
    Koperta z wypełnieniem H/18 - 2 zł 20 gr
    List polecony priorytetowy - 7 zł 30 gr.
    Nie zarabiam na tym ani grosika - całość pieniędzy idzie na kalendarz.

    Konto do wpłat - proszę o PW - odpiszę i podam numer konta oraz wytyczne co do wpłaty. Termin wpłat upływa 20 grudnia o godzinie 15. Po tej godzinie zbieram zamówienia i wysyłam je wraz z pieniędzmi do producenta kalendarza!

    Czyli terminarz:

    20 grudzień 2013 godzina 15 - koniec przyjmowania pieniędzy
    21 grudzień godzina 22 - przekazanie zamówienia i pieniędzy na kalendarz (daję dobę, by pieniądze zostały zaksięgowane na konto - jeśli pieniądze wpłacasz na poczcie zważ, że potrafią one przeleżeć 3 - 4 dni zanim trafią na konto, dlatego wpłaty trzeba dokonać odpowiednio wcześniej)
    Po 21 grudnia firma ma około 5 dni roboczych na druk kalendarza (projekt już jest)
    30 - 31 grudzień zaczynamy rozsyłać kalendarze. Kontakt ze mną - proszę kliknąć PW albo przez formularz kontaktowy - odpowiem podając numer konta i wytyczne.
    18 grudnia 2013, 19:33 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (13)