Szukaj
Znalazłem 100 takich materiałów
Skrzynia biegów, mechanizm różnicowy i napęd osi umieszczone są w jednej wspólnej obudowie, stanowiąc jeden zespół mechaniczny, połączony z silnikiem jednym, stabilnym wałem napędowym. Połączenie obu układów mechanicznych w jeden zespół powoduje oszczędność przestrzeni oraz obniżenie masy pojazdu i kosztów produkcji, w samochodach sportowych pozwala także uzyskać - niezwykle ważny dla właściwości jezdnych - bardziej równomierny rozkład masy całego pojazdu na obie osie (sytuacja idealna, do której dążą konstruktorzy to: 50% masy samochodu na osi przedniej, 50% masy - na osi tylnej).
Zaletą, przyczyniającą się do uzyskania lepszego rozkładu mas pojazdu i obniżenia jego wagi, jest również możliwość zastosowania lżejszego wału napędowego, który nie musi przenosić momentu obrotowego powiększonego o redukujące przełożenie skrzyni biegów, zwłaszcza na pierwszym biegu.
Niektóre pojazdy z zastosowaniem układu Transaxle:
Starsze modele:
Alfa Romeo Alfetta, GTV (1 generacja, 1974–1986), Giulietta (Typ 116) (1977), 75, 90, SZ
DAF (wszystkie modele osobowe)
Ferrari 275
Ferrari 365 GTB/4 Daytona; 365 GTS/4 Daytona Spyder
Lancia Aurelia
Lancia Flaminia
Mercedes-Benz W196 (również otwarty 300 SLR i Uhlenhaut-Coupé)
Pontiac Tempest
Porsche 924, 944, 928, 968
Škoda Popular
Volvo 340/360
Pojazdy współczesne
Alfa Romeo 8C Competizione
Aston Martin V8 Vantage i DB 9
Cadillac XLR
Chevrolet Corvette (od C5)
Ferrari 456 GT, 550, 612 Scaglietti, 599 GTB Fiorano, California
Maserati Quattroporte, 3200 GT, Coupé GT i Spyder
Mercedes-Benz SLS AMG
Panoz Esperante GTR-1
Plymouth Prowler
Lexus LFA
Samochody w układzie Transaxle w nietypowych konfiguracjach:
Nissan GT-R, silnik z przodu, skrzynia biegów na tylnej osi, napęd 4x4
Bucher/Mowag Duro, silnik z przodu, skrzynia biegów na tylnej osi, napęd 4x4
Ford RS200, silnik centralny, odrębna skrzynia biegów na przedniej osi, napęd 4x4
Pakiet składa się z nowego przedniego zderzaka z włóknem węglowym, reflektorów LED, tylnego dyfuzora, nowych progów oraz 20- i 21-calowych kół, na które nałożono opony o rozmiarze 275/30 z przodu i 295/25 z tyłu. Wnętrze otrzymało skórzaną sportową kierownicę i wiele elementów wykonanych z alkantary i włókna węglowego.
Jeśli chodzi o mechanikę, MEC Design pokusił się jedynie o montaż sportowego układu wydechowego ze stali nierdzewnej i sportowych sprężyn.
Ferrari 250 P5 Berlinetta Speciale charakteryzowało się niskim nadwoziem oraz obłą i przeszkloną kopułą pełniącą rolę kabiny pasażerskiej. Przez tylną szybę można było zobaczyć pokaźny silnik konceptu, który umieszczono centralnie. Tuż za nim znalazło się koło zapasowe. Pod względem stylistycznym warto także zwrócić uwagę na aerodynamiczną sylwetkę oraz masywne błotniki przednie. Z przodu na darmo możemy szukać konwencjonalnych reflektorów, gdyż projektanci Pininfariny zdecydowali się na centralnie zamontowany rząd reflektorów. Koncept wyróżniał się z jeszcze jednego powodu – samochód wyposażono w efektowne, otwierane do góry drzwi typu “Gullwing”.
Koncept Ferrari 250 P5 Berlinetta Speciale powstał na bazie Ferrari 330 P4, jednak został wyposażony w 3,0-litrową jednostkę benzynową w układzie V12. Generowała ona około 300 KM, co przy aerodynamicznej sylwetce i niskiej masie samochodu (około 800 kg) pozwalało osiągnąć prędkość maksymalną na poziomie 275 km/h.
Śilnik to jednostka V12 o pojemności 3.9 litra i o mocy 350 KM (wyprodukowano 275 egzemplarze), potem przyszła wersja S z silnikiem o mocy 370 KM (338 egzemplarzy) a na koniec zaprezentowano wersję SV (na zdjęciach) z śilnikiem o mocy 385 KM (150 egzemplarzy).
produkcja zakończyła się w 1973r.
Miura miała też pare wad: zbiornik paliwa, był zamontowany z przodu, co znaczy że jak był pusty to traciło się kontrolę nad samochodem; drugą wadą jest śilnik, miał skłonnosći do....autodestrukcji
Większość z wyprodukowanych 18 sztuk została rozbita, jednak kilka prototypów z dopuszczeniem do ruchu ulicznego istnieje do dzisiaj. Natomiast większość z wyprodukowanych silników w celu homologacji posłużyła w późniejszym okresie przy budowie RS 200.
Nadwozie: Coupe
Motor
Liczba i rodzaj cylindrów: R4
Ładowanie Turbo
Pojemność skokowa (cm ³): 1700
Moc (w KM): 160(wersja drogowa) – ~300(wersja rajdowa)
Felgi i opony
Przód: 230/45 VR16
Tył: 275/40 VR16
Masa własna (ISO, w kg): 900
Produkcja: 1981