Szukaj
Znalazłem 181 takich materiałów
W 1979 roku w koncernie Fiat podstawowa wersja zastąpiona została modelem Ritmo.
Licencja na model 128 została kupiona przez Jugosłowiańską firmę Zastava, która produkowała go od 1971 roku jako Zastavę 1100. Samochód ten posiadał zmienione w tylnej części nadwozie, co czyniło z niego pięciodrzwiowego hatchbacka.
W Polsce pod nazwą Polski Fiat 128p montowano w Warszawie (FSO) odmianę 3P i Sport Coupe
Od góry:
1935 Hoffman X-8 Prototype,
Delahaye Type 135,
1927 Ford,
Chyba Corvette C4,
1934 Ford,
1959 Edsel Corsair,
1968 Oldsmobile 442,
1927 Ford Model T Roadster,
1978 Dodge Aspen R/T coupe,
1971 Buick Gran Sport,
1932 Chrysler CL Custom Imperial,
1930 Dodge DC-8 Roadster,
Alfa Romeo 6C 1929/33,
1956 Chrysler Diablo Roadster,
1960 Alfa Romeo GT 1300 Junior,
1963 Alfa Romeo 2600 six-doors.
Polonez 2000Rally Grupy B - podobnie jak w przypadku Fiata to zaledwie jedna z wielu rajdowych wersji
Fiat 131 Abarth - 4 MŚ konstruktorów(1977-1980), 2 MŚ kierowców (1978,1980)
Reanault Alpine a110 - MŚ w sezonie 1973
Fiat Abarth 850 następca rajdowych 500, 595, 600 i bliźniak Steyr-Puch 850, którym jeździł min. Sobiesław Zasada
To już koniec tej serii, wydaje mi sie, że wyczerpałem temat samochodów rajdowych. W tym materiale zamieściłem te, które nie dostały sie na główną a są jednak bardzo istotne (131, A110) oraz te, które ciągle odkładałem na później. Bardzo prosze o dzielenie sie opiniami na temat tej serii, może uważacie, że coś ominąłem.
Samochód odziedziczył po poprzedniku większość rozwiązań technicznych, w tym: układ przeniesienia napędu, zmodyfikowane silniki, układ hamulcowy oraz zawieszenie. Nowością było 5-drzwiowe nadwozie typu liftback. W 1988 roku wprowadzono wersję użytkową Poloneza nazwaną Truck. W 1991 roku przeprowadzono gruntowną modernizację, wprowadzając wersję Caro z nowym nadwoziem. Od 1996 roku dostępna była wersja sedan - Atu, rok później przeprowadzono ostatnią poważniejsza modyfikację Poloneza wprowadzając modele Caro i Atu Plus. Od 1999 roku dostępna była także wersja Kombi. Produkcję zawieszono 22 kwietnia 2002 roku, łącznie z zestawami montażowymi wyprodukowano 1 061 807 egzemplarzy modelu w różnych wersjach (bez dostawczych Trucków i vanów Cargo).
Dla rocznika 1969 przygotowano zestaw niewielkich zmian, główną z nich było przestylizowanie przedniego grilla. Moc jednostek napędowych pozostała niezmieniona. Bazowy źródłem napędu był silnik R6 3.7 (225). W 1969 Dodge rozpoczął testy wersji Charger Daytona - cechowała się ona nadwoziem z przedłużoną o 18 cali (460 mm) przednią częścią, charakterystycznym noskiem. Jako podstawowe źródło napędu służył silnik V8 440, opcjonalnie dostępny był 426 HEMI.
Sercem najnowszej, jubileuszowej wersji M5 jest zmodyfikowany, podwójnie doładowany silnik V8 o pojemności 4.4 litra. Dzięki podniesieniu ciśnienia w podwójnej turbosprężarce oraz innemu ustawieniu komputera udało się uzyskać 40 KM więcej niż w wersji standardowej. Auto od 0 do 100 km/h rozpędza się w zaledwie 3.9 sekundy – aż o pół sekundy szybciej niż standardowa odmiana auta. Prędkość maksymalna przy zamówieniu wersji z M Driver’s Package wynosi aż 305 km/h.