Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 11 takich materiałów
    Volkswagen "garbus" produkowany był w Wolfsburgu od roku 1945 do 1977. Gdzie kontynuowano produkcję aż do roku 2003? – W Meksyku. Łącznie wyprodukowano aż 22 miliony sztuk tego auta, które nazywało się po prostu "Volkswagen" ("auto ludowe"), i aż do lat 60-tych był to jedyny model tego producenta.
    W Meksyku. Łącznie wyprodukowano aż 22 miliony sztuk tego auta, które nazywało się po prostu "Volkswagen" ("auto ludowe"), i aż do lat 60-tych był to jedyny model tego producenta.
    Rekonstrukcja miała miejsce 09.09.2017 na plaży we Władysławowie przy wejściu nr 1.
    9 września 2017, 20:42 przez ~kjkibi | Do ulubionych | Skomentuj
    Tak brzmi 23 litrowe, benzynowe V12 Maybacha generujące moc 700 KM.
    Pantera to czołg średni z okresu II wojny światowej, produkowany w latach 1942-1945.
    4 lutego 2017, 0:49 przez Derve (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Historia Audi – Ruszam z serią Historii log i nazw firm, a oto pierwsza z nich(miłego czytania):
Historia Logo i nazwy firmy
Wiekszość miłosników motoryzacji zna logo Audi. Jednak niewiele osób wie, co oznaczają cztery nachodzące na siebie kółka. Otóż każde z kółek występujących w logo Audi jest symbolem jednego przedsiebiorstwa. Mówimy o czterech firmach, które już na poczatku XX w. należaly do najbardziej znanych w branży motoryzacyjnej - o firmie DKW, Audi, Horch i Wanderer. Przedsiebiorstwa te w obliczu światowego kryzysu gospodarczego połączyły sie i 29 czerwca 1932 roku utworzyły firme Auto Union z siedziba w Chemnitz. Auto Union była wówczas drugą co do wielkosci firmą produkujacą w Niemczech samochody. Po wojnie w roku 1945 administracja sowieckich sił okupacyjnych zadecydowała o likwidacji Auto Union. Jednak już w 1949 roku, dzieki staraniom zarządu i pracowników firmy, Auto Union odrodziła się na terenie Niemiec Zachodnich - w Ingolstadt. W roku 1965 wszystkie udziały w Auto Union przejęte zostały przez Volkswagena, a wszystkie samochody produkowane w Ingolstadt noszą odtąd nazwe Audi.

Skad wzieła sie nazwa marki? Osoba, która w historii marki Audi odegrała bardzo ważną rolę jest August Horch. Osiemnastoletni August Horch był świadkiem narodzin samochodu. Po ukończeniu studiów technicznych na uczelni w Mittweida pracował przez trzy lata na stanowisku asystenta kierownika w Zakładach Silników Karola Benza. W 1904 roku August Horch założył w Zwickau własną firme "Horch Werke". W zakładach tych produkowano luksusowe samochody wyposażone początkowo w silniki czterocylindrowe o mocy 22 i 40 KM oraz pojemnosci 2,6 i 5,8 litra. Wkrótce doszło do licznych nieporozumien między Augustem Horchem, który dążył do wprowadzania nowych rozwiązań technicznych wymagających często znacznych nakladów finansowych i jego sponsorami. W wyniku tych niesnasek August Horch opuscił założone przez siebie przedsiebiorstwo i utworzyl nową firme "Zaklady Samochodowe August Horch". W ten sposób w Zwickau istnialy dwa przedsiebiorstwa noszace nazwe Horch. Prowadziło to oczywiście do licznych pomyłek. O tym, która z firm zachowa nazwe Horch zadecydowal sąd. Niestety prawa tego nie przyznano Augustowi Horchowi. Wówczas wpadl on na pomysl, aby swoje nazwisko przetlumaczyc na lacine. Niemieckie Horch czyli słuchaj brzmi po lacinie Audi. I tak w 1910 roku powstała firma Audi Automobilwerke, która dała nazwe jednej z najbardziej znanych marek samochodowych na swiecie i która jest właścicielem jednego z kółek wystepujacych w logo Audi.

Podobało się ? głosuj komentuj, a na pewno dodam więcej :)
    Ruszam z serią Historii log i nazw firm, a oto pierwsza z nich(miłego czytania):
    Historia Logo i nazwy firmy
    Wiekszość miłosników motoryzacji zna logo Audi. Jednak niewiele osób wie, co oznaczają cztery nachodzące na siebie kółka. Otóż każde z kółek występujących w logo Audi jest symbolem jednego przedsiebiorstwa. Mówimy o czterech firmach, które już na poczatku XX w. należaly do najbardziej znanych w branży motoryzacyjnej - o firmie DKW, Audi, Horch i Wanderer. Przedsiebiorstwa te w obliczu światowego kryzysu gospodarczego połączyły sie i 29 czerwca 1932 roku utworzyły firme Auto Union z siedziba w Chemnitz. Auto Union była wówczas drugą co do wielkosci firmą produkujacą w Niemczech samochody. Po wojnie w roku 1945 administracja sowieckich sił okupacyjnych zadecydowała o likwidacji Auto Union. Jednak już w 1949 roku, dzieki staraniom zarządu i pracowników firmy, Auto Union odrodziła się na terenie Niemiec Zachodnich - w Ingolstadt. W roku 1965 wszystkie udziały w Auto Union przejęte zostały przez Volkswagena, a wszystkie samochody produkowane w Ingolstadt noszą odtąd nazwe Audi.

    Skad wzieła sie nazwa marki? Osoba, która w historii marki Audi odegrała bardzo ważną rolę jest August Horch. Osiemnastoletni August Horch był świadkiem narodzin samochodu. Po ukończeniu studiów technicznych na uczelni w Mittweida pracował przez trzy lata na stanowisku asystenta kierownika w Zakładach Silników Karola Benza. W 1904 roku August Horch założył w Zwickau własną firme "Horch Werke". W zakładach tych produkowano luksusowe samochody wyposażone początkowo w silniki czterocylindrowe o mocy 22 i 40 KM oraz pojemnosci 2,6 i 5,8 litra. Wkrótce doszło do licznych nieporozumien między Augustem Horchem, który dążył do wprowadzania nowych rozwiązań technicznych wymagających często znacznych nakladów finansowych i jego sponsorami. W wyniku tych niesnasek August Horch opuscił założone przez siebie przedsiebiorstwo i utworzyl nową firme "Zaklady Samochodowe August Horch". W ten sposób w Zwickau istnialy dwa przedsiebiorstwa noszace nazwe Horch. Prowadziło to oczywiście do licznych pomyłek. O tym, która z firm zachowa nazwe Horch zadecydowal sąd. Niestety prawa tego nie przyznano Augustowi Horchowi. Wówczas wpadl on na pomysl, aby swoje nazwisko przetlumaczyc na lacine. Niemieckie Horch czyli słuchaj brzmi po lacinie Audi. I tak w 1910 roku powstała firma Audi Automobilwerke, która dała nazwe jednej z najbardziej znanych marek samochodowych na swiecie i która jest właścicielem jednego z kółek wystepujacych w logo Audi.

    Podobało się ? głosuj komentuj, a na pewno dodam więcej :)
    15 stycznia 2014, 20:02 przez AwesomeMuscule (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (7)
    PZL S-1 – Polski samolot szkolno-łącznikowy z okresu po 1945 roku produkowany w Mielcu.
    Polski samolot szkolno-łącznikowy z okresu po 1945 roku produkowany w Mielcu.
    29 września 2013, 21:15 przez Norbi97 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    IS-3 – Czołg ciężki IS-3 powstał częściowo w oparciu o konstrukcję czołgu IS-2, lecz wprowadzał całkowicie nowy kształt kadłuba i wieży. Czołg miał starannie zaprojektowany pancerz o znacznej odporności na ostrzał dział przeciwpancernych. Charakteryzował się dużym nachyleniem płyt pancernych, sprzyjającym rykoszetowaniu pocisków i zwiększającym efektywną grubość pancerza. Kształt płyt nosa kadłuba określano jako tzw. "nos szczupaka"; czołg ten był także nieoficjalnie nazywany szczuka (szczupak), a na Zachodzie: Stalin. Pierwsze seryjne wozy zjechały z linii montażowych w maju 1945 r. i nie zdążyły wziąć udziału w wojnie. Konstrukcja ta wzbudziła duże zainteresowanie wśród aliantów zachodnich, którzy uznali IS-3 za niezwykle groźną broń.
Czołg wyposażony był w armatę D-25T kalibru 122 mm, znaną z czołgu IS-2. Zastosowanie tej armaty było jednak pewnym mankamentem tego czołgu, gdyż charakteryzowała się ona niezbyt dużą prędkością początkową pocisku i w rezultacie jej możliwości przebicia pancerza, pomimo dużego kalibru, odpowiadały niemieckiej armacie 75 mm z długą lufą, zastosowanej m.in. w niemieckim czołgu Panther. Ponadto, z powodu dużych i ciężkich nabojów, szybkostrzelność armaty była niska, a zapas przewożonej amunicji mały.
W trakcie służby, czołgi IS-3 były modernizowane. Pierwsza modernizacja miała miejsce w latach 1952 – 1953. Obejmowała ona wzmocnienie mocowania silnika i skrzyni biegów. Wzmocniono pancerz pod wieżą. Wozy otrzymały nowe radiostacje. W wyniku modernizacji masa pojazdu wzrosła do 48 800 kg. Następna modernizacja miała miejsce w końcu lat 50. XX wieku. Zmodernizowane pojazdy od 1960 nazywano IS-3M lub IS-3M model 1960. Modernizacja obejmowała wzmocnienie kadłuba czołgu. Unowocześniono układ napędowy. Czołg otrzymał nowe przyrządy obserwacyjne, w tym noktowizory. Od 1960, zamiast silników W-11, montowano silniki W-54K-IS o mocy 530 KM. Były one odmianą silnika stosowanego w czołgach T-54.
    Czołg ciężki IS-3 powstał częściowo w oparciu o konstrukcję czołgu IS-2, lecz wprowadzał całkowicie nowy kształt kadłuba i wieży. Czołg miał starannie zaprojektowany pancerz o znacznej odporności na ostrzał dział przeciwpancernych. Charakteryzował się dużym nachyleniem płyt pancernych, sprzyjającym rykoszetowaniu pocisków i zwiększającym efektywną grubość pancerza. Kształt płyt nosa kadłuba określano jako tzw. "nos szczupaka"; czołg ten był także nieoficjalnie nazywany szczuka (szczupak), a na Zachodzie: Stalin. Pierwsze seryjne wozy zjechały z linii montażowych w maju 1945 r. i nie zdążyły wziąć udziału w wojnie. Konstrukcja ta wzbudziła duże zainteresowanie wśród aliantów zachodnich, którzy uznali IS-3 za niezwykle groźną broń.
    Czołg wyposażony był w armatę D-25T kalibru 122 mm, znaną z czołgu IS-2. Zastosowanie tej armaty było jednak pewnym mankamentem tego czołgu, gdyż charakteryzowała się ona niezbyt dużą prędkością początkową pocisku i w rezultacie jej możliwości przebicia pancerza, pomimo dużego kalibru, odpowiadały niemieckiej armacie 75 mm z długą lufą, zastosowanej m.in. w niemieckim czołgu Panther. Ponadto, z powodu dużych i ciężkich nabojów, szybkostrzelność armaty była niska, a zapas przewożonej amunicji mały.
    W trakcie służby, czołgi IS-3 były modernizowane. Pierwsza modernizacja miała miejsce w latach 1952 – 1953. Obejmowała ona wzmocnienie mocowania silnika i skrzyni biegów. Wzmocniono pancerz pod wieżą. Wozy otrzymały nowe radiostacje. W wyniku modernizacji masa pojazdu wzrosła do 48 800 kg. Następna modernizacja miała miejsce w końcu lat 50. XX wieku. Zmodernizowane pojazdy od 1960 nazywano IS-3M lub IS-3M model 1960. Modernizacja obejmowała wzmocnienie kadłuba czołgu. Unowocześniono układ napędowy. Czołg otrzymał nowe przyrządy obserwacyjne, w tym noktowizory. Od 1960, zamiast silników W-11, montowano silniki W-54K-IS o mocy 530 KM. Były one odmianą silnika stosowanego w czołgach T-54.
    25 marca 2013, 14:38 przez xDEMON93x (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    JagTiger – Jagdtiger (Sd. Kfz. 186 Panzerjäger Tiger Ausf. B) - niemieckie ciężkie działo pancerne zbudowane na podwoziu czołgu ciężkiego PzKpfw VI B Königstiger (Tiger II). Był to najcięższy pojazd pancerny użyty bojowo podczas II wojny światowej. Jagdtiger był nazywany czasem "samobieżnym bunkrem"


Państwo	 III Rzesza
Producent	Henschel
Porsche
Typ pojazdu	ciężki niszczyciel czołgów
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	6 (dowódca, celowniczy, dwóch ładowniczych, strzelec-radiotelegrafista, kierowca)


Prototypy	1943
Produkcja	lipiec 1944 – kwiecień 1945
Wycofanie	1945
Wyprodukowano	85


Silnik	1 silnik gaźnikowy, 12-cylindrowy Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM (515 kW)
Transmisja	mechaniczna
Poj. zb. paliwa	865 l
Pancerz	spawany z płyt stalowych, o grubości: 25 – 250 mm
Długość	7,527 m
Szerokość	3,625 m
Wysokość	2,945 m
Prześwit	0,49 m (na podwoziu typu Henschel)
0,48 m (na podwoziu typu Porsche)
Masa	75 000 kg (na podwoziu typu Henschel)
76 000 kg (na podwoziu typu Porsche)
Moc jedn.	9,3 KM/t


Prędkość	38 km/h (po drodze)
17 km/h (w terenie)
Zasięg	170 km (po drodze)
80 km (w terenie)


Uzbrojenie
1 armata PaK 44/2 L/55 kal. 128 mm
(zapas amunicji- 40szt.)
1 lub 2 karabiny maszynowe MG 34 kal. 7,92 mm
    Jagdtiger (Sd. Kfz. 186 Panzerjäger Tiger Ausf. B) - niemieckie ciężkie działo pancerne zbudowane na podwoziu czołgu ciężkiego PzKpfw VI B Königstiger (Tiger II). Był to najcięższy pojazd pancerny użyty bojowo podczas II wojny światowej. Jagdtiger był nazywany czasem "samobieżnym bunkrem"


    Państwo III Rzesza
    Producent Henschel
    Porsche
    Typ pojazdu ciężki niszczyciel czołgów
    Trakcja gąsienicowa
    Załoga 6 (dowódca, celowniczy, dwóch ładowniczych, strzelec-radiotelegrafista, kierowca)


    Prototypy 1943
    Produkcja lipiec 1944 – kwiecień 1945
    Wycofanie 1945
    Wyprodukowano 85


    Silnik 1 silnik gaźnikowy, 12-cylindrowy Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM (515 kW)
    Transmisja mechaniczna
    Poj. zb. paliwa 865 l
    Pancerz spawany z płyt stalowych, o grubości: 25 – 250 mm
    Długość 7,527 m
    Szerokość 3,625 m
    Wysokość 2,945 m
    Prześwit 0,49 m (na podwoziu typu Henschel)
    0,48 m (na podwoziu typu Porsche)
    Masa 75 000 kg (na podwoziu typu Henschel)
    76 000 kg (na podwoziu typu Porsche)
    Moc jedn. 9,3 KM/t


    Prędkość 38 km/h (po drodze)
    17 km/h (w terenie)
    Zasięg 170 km (po drodze)
    80 km (w terenie)


    Uzbrojenie
    1 armata PaK 44/2 L/55 kal. 128 mm
    (zapas amunicji- 40szt.)
    1 lub 2 karabiny maszynowe MG 34 kal. 7,92 mm
    23 maja 2012, 18:33 przez ~DooLaaR | Do ulubionych | Skomentuj (3)
    Panzerkampfwagen VIII Maus – Silnik	benzynowy Daimler-Benz MB509
o mocy 1200 KM (895 kW)
Pancerz	60-240 mm, płyta przednia 350mm
Długość	10,09 m
Szerokość	3,67 m
Wysokość	3,66 m
Masa	bojowa: 188 t
Moc jedn.	4,8 kW/t 
Produkowany w latach 1944 do 1945 
To jest prawdziwa moc :)
    Silnik benzynowy Daimler-Benz MB509
    o mocy 1200 KM (895 kW)
    Pancerz 60-240 mm, płyta przednia 350mm
    Długość 10,09 m
    Szerokość 3,67 m
    Wysokość 3,66 m
    Masa bojowa: 188 t
    Moc jedn. 4,8 kW/t
    Produkowany w latach 1944 do 1945
    To jest prawdziwa moc :)
    15 maja 2012, 21:12 przez sarenka879 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)