Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 29 takich materiałów
    Alpine A310 V6 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. A310 był następcą modelu A110, został zaprezentowany na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Klinowaty przód mieścił prostokątne reflektory osłonięte pochyłymi szybami. Początkowo samochód był napędzany stosowanym w A110 gaźnikowym, czterocylindrowym rzędowym silnikiem Gordini 1,6 l generującym moc 125 KM, umieszczonym z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmowało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l o mocy 150 KM.  Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z tym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Z przodu zwężono szyby osłaniające reflektory i zmniejszono ich liczbę do czterech. Zwiększono nieco pojemność zbiornika paliwa, z 58 do 62 l. Alpine A310 pozostawał w produkcji do 1984 roku. Łącznie powstało 11,616 egzemplarzy, z czego 9276 z nich było Alpine A310 V6.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. A310 był następcą modelu A110, został zaprezentowany na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Klinowaty przód mieścił prostokątne reflektory osłonięte pochyłymi szybami. Początkowo samochód był napędzany stosowanym w A110 gaźnikowym, czterocylindrowym rzędowym silnikiem Gordini 1,6 l generującym moc 125 KM, umieszczonym z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmowało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l o mocy 150 KM. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z tym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Z przodu zwężono szyby osłaniające reflektory i zmniejszono ich liczbę do czterech. Zwiększono nieco pojemność zbiornika paliwa, z 58 do 62 l. Alpine A310 pozostawał w produkcji do 1984 roku. Łącznie powstało 11,616 egzemplarzy, z czego 9276 z nich było Alpine A310 V6.
    Lancia Stratos HF – Samochód produkowany przez włoską firmę Lancia w latach 1972-1974. Włoski projektant nadwozi Bertone musiał wziąć kredyt, żeby zrealizować i pokazać w roku 1970 na salonie samochodowym w Turynie koncepcyjny model swojego Stratosa. Autorem prototypu był wówczas 32-letni Marcello Gandini, znany z późniejszych projektów dla BMW i Lamborghini. W następnym roku ukazał się model Stratos HF, w którym zastosowano 2,4-litrowy silnik Ferrari V6 o mocy 190 KM. Zauważyła ten samochód firma Lancia i gdy w roku 1973 zaistniała potrzeba zbudowania 500 jego egzemplarzy dla uzyskania homologacji rajdowej, wynajęto firmę Bertone do wykonania tego zadania. W tym samym roku samochód Stratos odniósł pierwsze zwycięstwo w Rajdzie Firestone w Hiszpanii, ale prawdziwe sukcesy przyszły w roku następnym, już po zakończeniu produkcji dla celów homologacji, gdy model Stratos odniósł trzy kolejne zwycięstwa w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Samochód zawdzięczał te sukcesy swojej budowie. Miał stalową centralną konstrukcję klatkową z tylną ramą, na której był osadzony silnik i zawieszenie na kolumnach. Z przodu zastosowano wahacze. Stratos osiąga prędkość maksymalną 232 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 6,8 sekund.
    Samochód produkowany przez włoską firmę Lancia w latach 1972-1974. Włoski projektant nadwozi Bertone musiał wziąć kredyt, żeby zrealizować i pokazać w roku 1970 na salonie samochodowym w Turynie koncepcyjny model swojego Stratosa. Autorem prototypu był wówczas 32-letni Marcello Gandini, znany z późniejszych projektów dla BMW i Lamborghini. W następnym roku ukazał się model Stratos HF, w którym zastosowano 2,4-litrowy silnik Ferrari V6 o mocy 190 KM. Zauważyła ten samochód firma Lancia i gdy w roku 1973 zaistniała potrzeba zbudowania 500 jego egzemplarzy dla uzyskania homologacji rajdowej, wynajęto firmę Bertone do wykonania tego zadania. W tym samym roku samochód Stratos odniósł pierwsze zwycięstwo w Rajdzie Firestone w Hiszpanii, ale prawdziwe sukcesy przyszły w roku następnym, już po zakończeniu produkcji dla celów homologacji, gdy model Stratos odniósł trzy kolejne zwycięstwa w Rajdowych Mistrzostwach Świata. Samochód zawdzięczał te sukcesy swojej budowie. Miał stalową centralną konstrukcję klatkową z tylną ramą, na której był osadzony silnik i zawieszenie na kolumnach. Z przodu zastosowano wahacze. Stratos osiąga prędkość maksymalną 232 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 6,8 sekund.
    Alpine A310 V6 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. Alpine A310 był następcą modelu A110. Zaprezentowano go na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Na początku do napędu użyto gaźnikowego, czterocylindrowego rzędowego silnika Gordini o mocy 125 KM i pojemności 1,6 l, umieszczonego z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l, który generował moc 150 KM i moment obrotowy 203 Nm. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z nowym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 7,6 sekund. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Produkcję zakończono w 1984 roku, wyprodukowano 2340 egzemplarzy A310 oraz 9276 egzemplarzy A310 V6.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. Alpine A310 był następcą modelu A110. Zaprezentowano go na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Na początku do napędu użyto gaźnikowego, czterocylindrowego rzędowego silnika Gordini o mocy 125 KM i pojemności 1,6 l, umieszczonego z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l, który generował moc 150 KM i moment obrotowy 203 Nm. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z nowym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 7,6 sekund. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Produkcję zakończono w 1984 roku, wyprodukowano 2340 egzemplarzy A310 oraz 9276 egzemplarzy A310 V6.
    "Panorama centrum Stalowej Woli. Skrzyżowanie Al. Jana Pawła II z ul. Komisji Edukacji Narodowej w Stalowej Woli"

    Stalowa Wola - Potrącenie rowerzysty 2021-05-07 - ~ stalowkaNET

    posiadasz film lub zdjęcie które chcesz udostępnić?
    Wyślij go do nas:
    19asz88@gmail.com
    lub przez konto na FB:
    www.facebook.com/AutemSzanujeZasady
    Również możesz wrzucić go na https://wetransfer.com
    (nie potrzeba tam zakładać konta) i podesłać do nas link.
    Dysk google też sobie poradzi z materiałem który chcecie wysłać.
    Za każde zaangażowanie bardzo mocno dziękujemy. ASz

    -Bardzo dziękuję za obejrzenie filmu i odwiedzenie mojego profilu. Nie zapomnij za subskrybować mojego kanału oraz koniecznie zostaw łapkę w górę i komentarz-

    #AutemSzanujeZasady
    #ASz
    www.youtube.com/AutemSzanujeZasady
    7 maja 2021, 17:09 przez AutemSzanujeZasady (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    AutemSzanujeZasady

    Wymiana oleju 2.0 tdi

    Będzie do tego potrzebny zestaw kluczy typu Torx, klucz 32mm do odkręcenia filtra oleju oraz 19-tka do odkręcenia korka spustowego oraz płaskie naczynie o pojemności min. 5 l.

    Przed wymianą oleju silnik powinien być delikatnie rozgrzany. Dzięki temu wraz ze starym olejem łatwiej spłyną z niego znajdujące się wewnątrz zanieczyszczenia.

    Co kilka zmian oleju należy wymienić korek w misie na nowy. Jest on w komplecie z miedzianą bądź stalową podkładką, która się zużywa. Korek kosztuje kilka złotych w ASO.

    Przed zakręceniem filtra należyj gwinty i uszczelki gumowe posmarować olejem.Wciskamy filtr aż wskoczy w zatrzask.
    2 stycznia 2021, 11:34 przez CheckEngine (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    30 kwietnia 2020, 17:13 przez Kasuki (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    www.fb.com/tokasquad

    9 kwietnia 2020, 23:36 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    AJP PR7 – AJP to mało znana na naszym rynku portugalska marka motocykli. Model PR7 jest na tyle ciekawym motocyklem, że warto o nim wspomnieć. Jest to motocykl o którym chyba wielu marzyło lecz którego nie było jeszcze na rynku. Każdy szukający taniego dobrego enduro musiał bowiem przebierać w starych poczciwych i niezawodnych Yamahah Tenere, Hondah Dominatorach i innych tego typu pojazdach z niestety słabymi zawieszeniami. Mogli też wybierać z nowszych tanich motocykli ale to wciąż nie było to czego oczekiwali. A to za ciężki, a to za słaby. AJP stworzyła natomiast maszynę chyba idealną do jazdy w cięższym terenie i dalekich podróży po wertepach. Wzięli niezawodny silnik od wspomnianej Tenere, dołożyli porządną zawieche w postaci widelca od Marzocchi i amortyzatora od Ohlinsa z tyłu, felgi Excel i odpowiedni układ hamulcowy. Do tego rama aluminiowo-stalowa. Producenci zarzekają się że motocykl nie  waży więcej niż 155kg co jest świetnym wynikiem. Ja osobiście jestem tym motocyklem zachwycony. Co o nim sądzicie?
    AJP to mało znana na naszym rynku portugalska marka motocykli. Model PR7 jest na tyle ciekawym motocyklem, że warto o nim wspomnieć. Jest to motocykl o którym chyba wielu marzyło lecz którego nie było jeszcze na rynku. Każdy szukający taniego dobrego enduro musiał bowiem przebierać w starych poczciwych i niezawodnych Yamahah Tenere, Hondah Dominatorach i innych tego typu pojazdach z niestety słabymi zawieszeniami. Mogli też wybierać z nowszych tanich motocykli ale to wciąż nie było to czego oczekiwali. A to za ciężki, a to za słaby. AJP stworzyła natomiast maszynę chyba idealną do jazdy w cięższym terenie i dalekich podróży po wertepach. Wzięli niezawodny silnik od wspomnianej Tenere, dołożyli porządną zawieche w postaci widelca od Marzocchi i amortyzatora od Ohlinsa z tyłu, felgi Excel i odpowiedni układ hamulcowy. Do tego rama aluminiowo-stalowa. Producenci zarzekają się że motocykl nie waży więcej niż 155kg co jest świetnym wynikiem. Ja osobiście jestem tym motocyklem zachwycony. Co o nim sądzicie?
    Czasem fajnie jest samemu coś zdzialać – Felga stalowa do Astra G
    Felga stalowa do Astra G
    14 lutego 2016, 23:38 przez dudzio96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Źródło:

    Własne

    Kawasaki H2R – Motocykl o nieziemskim wyglądzie,mocy i osiągach.Rzędowy, 4-suwowy, chłodzony cieczą silnik o pojemności 998 cm3 z doładowaniem dynamicznym - RAM Air daje moc maksymalną 240 kW {326 KM}przy 14,000 min. Moim zdaniem H2/H2R wygląda absolutnie wspaniale. Potężnie, wrednie, może nie zgrabnie, ale skoro masz mięśnie, to czemu się nimi nie chwalić? Do tego ta wspaniała, stalowa, kratownicowa rama, które prześwituje przez owiewki.Nie wiem jak Wy, ale ja bardzo chciałbym posiadać motocykl, który ma skrzydła.
    Motocykl o nieziemskim wyglądzie,mocy i osiągach.Rzędowy, 4-suwowy, chłodzony cieczą silnik o pojemności 998 cm3 z doładowaniem dynamicznym - RAM Air daje moc maksymalną 240 kW {326 KM}przy 14,000 min. Moim zdaniem H2/H2R wygląda absolutnie wspaniale. Potężnie, wrednie, może nie zgrabnie, ale skoro masz mięśnie, to czemu się nimi nie chwalić? Do tego ta wspaniała, stalowa, kratownicowa rama, które prześwituje przez owiewki.Nie wiem jak Wy, ale ja bardzo chciałbym posiadać motocykl, który ma skrzydła.
    6 września 2015, 20:02 przez Konto usunięte | Do ulubionych | Skomentuj