Szukaj
Jazda na motocyklu to ogromna frajda, ale w razie wypadku wiąże się ona z ryzykiem poważnych obrażeń ciała. Dlatego niezbędnym elementem podnoszącym poziom ochrony motocyklisty jest odpowiedni strój, zwłaszcza kask. Ten ostatni musi spełniać liczne standardy bezpieczeństwa.
Kask zalicza się do elementów wyposażenia motocyklisty, obowiązek posiadania których wynika z przepisów prawa. Użytkować go warto jednak nie tylko ze względu na normy prawne czy ryzyko otrzymania mandatu w razie ich nieprzestrzegania, ale przede wszystkim z troski na własne bezpieczeństwo. Wyróżnić można kilka rodzajów kasków, spośród których bardzo popularne są kaski szczękowe oraz kaski integralne.
Co to jest kask szczękowy i czym się różni od integralnego?
Kaski szczękowe łączą w sobie zalety kasku otwartego i zamkniętego. Posiadają ruchome szczęki, można też podnieść wizjer, dzięki czemu z tego typu kasku da się korzystać jak z modelu otwartego i zamkniętego. Odznacza się zatem wszechstronnym zastosowaniem i uniwersalnością, a także aerodynamicznym kształtem. Oferuje przy tym wysoki poziom odporności i bezpieczeństwa.
Z kolei modele integralne to najbezpieczniejszy rodzaj kasków motocyklowych. Otaczają one wytrzymałą skorupą niemal całą głowę motocyklisty, a w razie uderzeń rozpraszają energię w najlepszy możliwy sposób.
Kaski integralne stanowią oczywisty wybór dla fanów ostrej jazdy na szybkich motocyklach - głównie dla nich zostały przeznaczone i zaprojektowane. Szczękowe za to są bardziej praktyczne i uniwersalne. Dzięki podnoszonej szczęce nie trzeba zdejmować kasku podczas postoju, aby się napić, czy zaczerpnąć świeżego powietrza. Kask tego typu znakomicie sprawdza się w trakcie dłuższych podróży. Cechy te sprawiają, że kaski szczękowe polecane są osobom do jazdy po mieście, które na co dzień korzystają z motocykla w celu przemieszczania się do pracy, szkoły czy w inne miejsce.
Liczne modele kasków szczękowych, integralnych i innych znajdziemy w ofercie sklepu Inter Motors. Wszystkie one spełniają wyśrubowane standardy bezpieczeństwa.
Jakie są standardy testowania kasków motocyklowych?
Głównym zadaniem kasków motocyklowych, bez względu na ich rodzaj, jest zapewnienie motocykliście jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa. Poszczególne modele muszą więc przejść bardzo restrykcyjne testy, potwierdzające ich wytrzymałość oraz inne cechy gwarantujące odpowiednią ochronę głowy. Potwierdzeniem tego są certyfikaty:
ECE R22.05 (Economic Commission of Europe Regulation 22.05) - norma stosowana niemal na całym świecie, obowiązująca w 47 krajach. Spełnianie jej wymagać potwierdzają liczne testy:
1) Wytrzymałość skorupy - kask uderzany jest w pięciu lub sześciu miejscach, które są następnie sprawdzane pod kątem powstałych odkształceń. Następnie zrzucany jest z wysokości 2,8 metra na płaską lub wypukłą powierzchnię z prędkością 7,5m/s.
2) Wytrzymałość zastosowanych materiałów na temperatury w zakresie od -20 do +50 stopni Celsjusza.
3) Sprawdzenie wytrzymałości zapięcia kasku oraz wizjera. Ten ostatni musi być odporny na zadrapania i pęknięcia, zapewniać użytkownikowi odpowiednią widoczność i nie ograniczać pola widzenia. Test odporności wizjera polega na upuszczeniu na niego 3-kilogramowego ciężarka z wysokości jednego metra. Jeśli nie dojdzie do przebicia, test jest zaliczony. Europejski program testów nie zawiera badania penetracji skorupy.
DOT - certyfikat nadawany w USA, lecz honorowany w wielu innych państwach. Podczas testu bada się uszkodzenia kasku po dwukrotnym upadku z wysokości, odporność na penetrację po uderzeniu w czterech punktach oraz trwałość zapięcia. W przeprowadzanych testach zastosowane są trzy modele kształtów głów (zamiast ośmiu, jak to ma miejsce w przypadku testów ECE).
SNELL - normy wdrożone przez prywatną fundację, założoną w USA w 1957 roku po śmierci Williama Snella, motocyklisty, który zmarł na skutek poważnych obrażeń głowy, odniesionych na torze wyścigowym. Są one znacznie bardziej restrykcyjne niż ECE i DOT; spełniają je tylko niektóre modele kasków nielicznych producentów. Testy obejmują upadek kasku z wysokości na kilka różnych typów nawierzchni: płaską, półokrągłą oraz na krawędzie. Podczas tego badania sprawdza się stabilność pozycji kasku – nie może on obrócić się na testowej „głowie”. Z kolei odporność na penetrację skorupy sprawdzana jest ostrym ciężarkiem spuszczanym z wysokości. Podobnie określa się wytrzymałość wizjera. Testowaniu podlega również odporność zapięcia.
Jakie kaski są najbardziej bezpieczne?
Na rynku dostępnych jest wiele modeli kasków motocyklowych, spełniających surowe standardy. Jeśli poszukujemy bezpiecznych, a zarazem wygodnych modeli, warto zainteresować się:
- Ispido Helmets Raven;
- SMK Twister;
- Nolan X-903 U.C.;
- Shoei XR-1100;
- Shark Race-R Pro Carbon.
Mam go od sierpnia zrobiłem w nim dużo i jestem z auta bardzo zadowolony.
Jeśli ktoś jest ciekawy całej historii mojego być może prawie youngtimer http://cento.p2a.pl/viewtopic.php?id=25858
____________________________
FIAT/SEAT 133 był kompilacją stylistyczną modeli 126, 127 i 128. Technologia wytłaczania blach (kształtki, wytłoczki, przetłoczenia itd) była wspólna z modelem 127. 133 powstał jako odpowiedź na model 126. Hiszpanie bowiem odrzucili propozycję licencyjnej produkcji tego modelu. 126 nie spełniało ówczesnych wymogów hiszpańskich kierowców. SEAT wciąż produkował model 600 oraz 850. W salonach można było kupić importowane Fiaty 500 jednak nie sprzedawały się tam dość dobrze. Decyzja ta wynikła również z tego, że SEAT nigdy nie produkował modelu 500. 126 jakkolwiek nieco większe w istocie było Fiatem 500 w nieco innej "skórce". Projekt modelu 126 jednak bardzo podobał się inżynierom SEAT-a. Podobał się również potencjalnym nabywcom. Zapadła zatem decyzja o stworzeniu własnego konceptu o stylistyce 126 jednak sporo większego (wymiary prawie jak 127). Gotowa była płyta podłogowa Fiat/SEAT 850. Sporo nowocześniejsza i lepsza od platformy 500/126 choć podobna konstrukcyjnie. Zaprojektowano zatem nowe nadwozie. Inżynierom Fiata tak się spodobał ten model, że sprzedawano to auto pod marką Fiat np. w Niemczech i Belgii. Jako Fiat 133 był też produkowany w Argentynie do 1985 roku. Tam też powstała usportowiona wersja IAVA. Miała silnik o pojemności 903 cm³ i mocy maksymalnej 50 KM, czterobiegową skrzynię biegów oraz obniżone zawieszenie i tarczowe hamulce przednie z modelu Fiat 850 Spider. Prędkość maksymalna wynosiła około 133 km/h. Fiat/SEAT 133 produkowany był również w egipskich zakładach El Nasr do 1994 roku.
Występował jako 2-drzwiowy fastback, 3-drzwiowy hatchback, 5-drzwiowy hatchback i 3-drzwiowe kombi. Napędzany był czterocylindrowymi silnikami benzynowymi o pojemności 903 cm³ (47, 45 KM), 1049 cm³ (50 - 70 KM), 1301 cm³ (75 KM) i dieslem o poj. 1301 cm³ (45 KM). Napęd przekazywany był na koła przednie. Fiat 127 zastąpił model 850. Pierwsza generacja produkowana była w latach 1971 - 1977.
W 1977 roku model przeszedł modyfikacje i zmienił nieznacznie wygląd. Zmieniono linię tylnego bocznego okna, zastosowano plastikowe zderzaki, zmieniono pas przedni, maskę silnika i tylne lampy. W 1981 roku model przeszedł kolejne zmiany (pas przedni i tylny) i w tej postaci dotrwał do końca produkcji. Oficjalnie został zastąpiony przez Fiata Uno w 1983 roku. Fiat 127 produkowany był też w Hiszpanii jako Seat 127/Seat Fura i w Brazylii jako Fiat 147 (1976-1986) oraz montowany w Polsce jako Polski Fiat 127p.
Licencja na model 127 (z nadwoziem Autobianchi) została kupiona przez jugosłowiańskie zakłady Zastava, produkujące go do 2008 roku jako Yugo Koral.
1
« poprzednia 1 następna »