Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 274 takie materiały
    W dzisiejszym odcinku Yamaha Tenere XT 600 z rocznika 1989 należąca do Mikołaja.
    29 października 2022, 12:10 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Alfa Romeo SZ – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany w latach 1989−1993 przez włoską markę Alfa Romeo. SZ określany również jako ES-30 został zaprojektowany przez włoską firmę Zagato. Nazwa wersji coupe, SZ, pochodzi od Sprint Zagato, a roadstera - RZ, od Roadster Zagato. Do napędu SZ został użyty silnik V6 o pojemności 2,6 l, który generuje moc maksymalną 210 KM i moment obrotowy 245 Nm. Zamontowano w nim również poprzecznie ułożoną skrzynię biegów, w której z myślą o sportowej jeździe skrócono przełożenia. SZ osiąga prędkość maksymalną 245 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 7 sekund. Wyprodukowano jedynie 1036 egzemplarzy SZ oraz 278 egzemplarzy RZ. Model SZ dostępny był jedynie w kolorze czerwonym z szarym dachem oraz jasnobrązową skórzaną tapicerką, z wyjątkiem jednego egzemplarza z nadwoziem w kolorze czarnym dla Andrea Zagato. Z kolei model RZ dostępny był w trzech zestawach kolorystycznych: czerwony z czarną skórą w środku, żółty z czarną skórą oraz czarny z czerwoną skórą.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany w latach 1989−1993 przez włoską markę Alfa Romeo. SZ określany również jako ES-30 został zaprojektowany przez włoską firmę Zagato. Nazwa wersji coupe, SZ, pochodzi od Sprint Zagato, a roadstera - RZ, od Roadster Zagato. Do napędu SZ został użyty silnik V6 o pojemności 2,6 l, który generuje moc maksymalną 210 KM i moment obrotowy 245 Nm. Zamontowano w nim również poprzecznie ułożoną skrzynię biegów, w której z myślą o sportowej jeździe skrócono przełożenia. SZ osiąga prędkość maksymalną 245 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 7 sekund. Wyprodukowano jedynie 1036 egzemplarzy SZ oraz 278 egzemplarzy RZ. Model SZ dostępny był jedynie w kolorze czerwonym z szarym dachem oraz jasnobrązową skórzaną tapicerką, z wyjątkiem jednego egzemplarza z nadwoziem w kolorze czarnym dla Andrea Zagato. Z kolei model RZ dostępny był w trzech zestawach kolorystycznych: czerwony z czarną skórą w środku, żółty z czarną skórą oraz czarny z czerwoną skórą.
    BMW E31 850 CSi – Samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecką firmę BMW w latach 1989-1999. Prace nad E31 rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku i produkowano ją do listopada 1996 roku. Pracę nad samochodem prowadziła grupa specjalistów z dywizji M Motorsport. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami. Samochód napędzany jest przez 5,6-litrowy silnik V12 o mocy 380 KM oraz moment obrotowy 550 Nm co pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 6 sekund oraz osiągnięcie prędkości maksymalnej 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną. Powstało 1510 egzemplarzy BMW E31 850 CSi.
    Samochód osobowy typu sportowe coupe klasy wyższej produkowany przez niemiecką firmę BMW w latach 1989-1999. Prace nad E31 rozpoczęto w 1986 roku. Nadwozie zaprojektował Klaus Kapitz. Samochód w przeciwieństwie do swoich potencjalnych konkurentów postanowiono wyposażyć w silnik V8 lub V12 umieszczony z przodu pojazdu oraz napęd tylnych kół. Wersja 850 CSi pojawiła się w 1992 roku i produkowano ją do listopada 1996 roku. Pracę nad samochodem prowadziła grupa specjalistów z dywizji M Motorsport. Sportowa odmiana odznaczała się mocniejszym silnikiem i bardzo dobrymi hamulcami. Samochód napędzany jest przez 5,6-litrowy silnik V12 o mocy 380 KM oraz moment obrotowy 550 Nm co pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 6 sekund oraz osiągnięcie prędkości maksymalnej 298 km/h. Wersja 850 CSi różniła się kilkoma szczegółami wystroju zewnętrznego np. podwójne rury wydechowe, inne spojlery. Wersja ta była sprzedawana tylko z 6-biegową skrzynią manualną. Powstało 1510 egzemplarzy BMW E31 850 CSi.
    7 września 2022, 21:04 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Toyota Supra Mk3 – Supra to sportowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern Toyota w latach 1978-2002 oraz ponownie od 2019 roku. Pierwsza Supra została w dużej mierze na wersji liftback Toyoty Celici. Trzecią generację Supry wprowadzono do sprzedaży w lutym 1986 roku, na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX. Była to już zupełnie nowa konstrukcja niespokrewniona z Celicą. Oba modele stały się różnymi konstrukcjami, Celica otrzymała napęd przedni, w Suprze zaś pozostawiono napęd tylny. Do napędu został użyty 3-litrowy silnik R6 w wersji wolnossącej 7M-GE oraz od 1987 turbodoładowanej 7M-GTE. Moc pierwszego wynosi 203 KM, zblokowany był on z 5-biegową skrzynią manualną o oznaczeniu W58. Silnik turbo osiąga moc 233 KM i moment obrotowy 334 Nm, silnik połączono z 5-biegową ręczną skrzynią biegów o kodzie R154. W 1989 jej moc została podniesiona do 234 KM, moment obrotowy zaś do 344 Nm. W przypadku obu jednostek można było opcjonalnie zamówić 4-biegowy automat A340E.
    Supra to sportowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern Toyota w latach 1978-2002 oraz ponownie od 2019 roku. Pierwsza Supra została w dużej mierze na wersji liftback Toyoty Celici. Trzecią generację Supry wprowadzono do sprzedaży w lutym 1986 roku, na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX. Była to już zupełnie nowa konstrukcja niespokrewniona z Celicą. Oba modele stały się różnymi konstrukcjami, Celica otrzymała napęd przedni, w Suprze zaś pozostawiono napęd tylny. Do napędu został użyty 3-litrowy silnik R6 w wersji wolnossącej 7M-GE oraz od 1987 turbodoładowanej 7M-GTE. Moc pierwszego wynosi 203 KM, zblokowany był on z 5-biegową skrzynią manualną o oznaczeniu W58. Silnik turbo osiąga moc 233 KM i moment obrotowy 334 Nm, silnik połączono z 5-biegową ręczną skrzynią biegów o kodzie R154. W 1989 jej moc została podniesiona do 234 KM, moment obrotowy zaś do 344 Nm. W przypadku obu jednostek można było opcjonalnie zamówić 4-biegowy automat A340E.
    5 września 2022, 22:00 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ferrari – Ferrari 400/412 – rodzina sportowych samochodów produkowanych przez włoską firmę Ferrari w latach 1976–1989. Były to 2-drzwiowe coupé oraz kabriolety napędzane przez widlaste dwunastocylindrowe silniki. Moc przenoszona była na koła tylne poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów. Dostępna była również wersja wyposażona w automatyczną skrzynię. Produkcję zakończono w 1989, następcą został model 456.

    Ferrari 400/412 – rodzina sportowych samochodów produkowanych przez włoską firmę Ferrari w latach 1976–1989. Były to 2-drzwiowe coupé oraz kabriolety napędzane przez widlaste dwunastocylindrowe silniki. Moc przenoszona była na koła tylne poprzez 5-biegową manualną skrzynię biegów. Dostępna była również wersja wyposażona w automatyczną skrzynię. Produkcję zakończono w 1989, następcą został model 456.

    Honda NSX – Samochód sportowy produkowany przez japoński koncern Honda w latach 1990−2005 oraz ponownie od 2016 roku. Honda NSX została po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowana podczas targów motoryzacyjnych w Chicago w 1989 roku jako pierwsze sportowe auto marki z centralnie umieszczonym silnikiem. Prace nad NSX rozpoczęto w 1984 roku, kiedy to po wielu latach dostarczania silników do bolidów Formuły 1 McLaren'a Japończycy postanowili samodzielnie stworzyć sportowy pojazd z homologacją drogową. W samochodzie zastosowanych zostało wiele nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych, które do dziś wykorzystywane są przy produkcji drogich samochodów sportowych i limuzyn. Auto było pierwszym na Świecie seryjnie produkowanym pojazdem z nadwoziem w pełni wykonanym z aluminium. Z lekkich stopów wykonane zostało także podwozie pojazdu oraz elementy innowacyjnego niezależnego przedniego i tylnego zawieszenia. Po raz pierwszy zastosowano również opracowany przez Hondę silnik ze zmiennymi fazami rozrządu – VTEC, wykonany w układzie V6 o pojemności 3 l o mocy 275 KM i momencie obrotowym 285 Nm. Od 1997 roku oferowany był mocniejszy i większy, 280-konny silnik o pojemności 3,2 l, będący modyfikacją dotychczasowej jednostki. Z tym silnikiem NSX przyspiesza 0-100 km/h w 5,7 sekund i osiąga prędkość maksymalną 270 km/h. W 2005 roku zaprzestano produkcji samochodu z powodu restrykcyjnych norm emisji spalin i zmian w przepisach dotyczących wyposażenia.
    Samochód sportowy produkowany przez japoński koncern Honda w latach 1990−2005 oraz ponownie od 2016 roku. Honda NSX została po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowana podczas targów motoryzacyjnych w Chicago w 1989 roku jako pierwsze sportowe auto marki z centralnie umieszczonym silnikiem. Prace nad NSX rozpoczęto w 1984 roku, kiedy to po wielu latach dostarczania silników do bolidów Formuły 1 McLaren'a Japończycy postanowili samodzielnie stworzyć sportowy pojazd z homologacją drogową. W samochodzie zastosowanych zostało wiele nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych, które do dziś wykorzystywane są przy produkcji drogich samochodów sportowych i limuzyn. Auto było pierwszym na Świecie seryjnie produkowanym pojazdem z nadwoziem w pełni wykonanym z aluminium. Z lekkich stopów wykonane zostało także podwozie pojazdu oraz elementy innowacyjnego niezależnego przedniego i tylnego zawieszenia. Po raz pierwszy zastosowano również opracowany przez Hondę silnik ze zmiennymi fazami rozrządu – VTEC, wykonany w układzie V6 o pojemności 3 l o mocy 275 KM i momencie obrotowym 285 Nm. Od 1997 roku oferowany był mocniejszy i większy, 280-konny silnik o pojemności 3,2 l, będący modyfikacją dotychczasowej jednostki. Z tym silnikiem NSX przyspiesza 0-100 km/h w 5,7 sekund i osiąga prędkość maksymalną 270 km/h. W 2005 roku zaprzestano produkcji samochodu z powodu restrykcyjnych norm emisji spalin i zmian w przepisach dotyczących wyposażenia.
    Lexus LS400 – Luksusowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Toyota Motor Corporation pod marką Lexus od 1989 roku. Pierwszą generację LS produkowano w latach 1989-1994 jako pierwsza limuzyna klasy premium produkowana przez Toyotę pod specjalnie powstałą marką Lexus. W 1983 roku Eiji Toyoda zebrał sztab specjalistów o łącznej liczbie około 3900 osób, aby rozpocząć prace nad projektem o kryptonimie F1, z którego później wyłonił się Lexus LS 400. Zanim pierwsza generacja Lexusa LS trafiła do produkcji, Japończycy stworzyli około 400 aut koncepcyjnych i 900 prototypów jednostek napędowych. Projekt samochodu pochłonął ponad miliard dolarów. W 1992 roku auto przeszło modernizacje, a rok później z ponad 50 zmianami trafiło do dealerów na całym świecie. Zmieniono m.in. układ hamulcowy i atrapę chłodnicy, a do wyposażenia standardowego dodano m.in. poduszkę powietrzną pasażera, automatyczny włącznik świateł, cyfrowy licznik kilometrów, napinacze pasów bezpieczeństwa oraz listwy boczne nadwozia. Do napędu LS400 zastosowano 3,9-litrowe V8 generujące moc 250 KM i moment obrotowy 353 Nm, co według producenta pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 250 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 8,4 sekundy.
    Luksusowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern motoryzacyjny Toyota Motor Corporation pod marką Lexus od 1989 roku. Pierwszą generację LS produkowano w latach 1989-1994 jako pierwsza limuzyna klasy premium produkowana przez Toyotę pod specjalnie powstałą marką Lexus. W 1983 roku Eiji Toyoda zebrał sztab specjalistów o łącznej liczbie około 3900 osób, aby rozpocząć prace nad projektem o kryptonimie F1, z którego później wyłonił się Lexus LS 400. Zanim pierwsza generacja Lexusa LS trafiła do produkcji, Japończycy stworzyli około 400 aut koncepcyjnych i 900 prototypów jednostek napędowych. Projekt samochodu pochłonął ponad miliard dolarów. W 1992 roku auto przeszło modernizacje, a rok później z ponad 50 zmianami trafiło do dealerów na całym świecie. Zmieniono m.in. układ hamulcowy i atrapę chłodnicy, a do wyposażenia standardowego dodano m.in. poduszkę powietrzną pasażera, automatyczny włącznik świateł, cyfrowy licznik kilometrów, napinacze pasów bezpieczeństwa oraz listwy boczne nadwozia. Do napędu LS400 zastosowano 3,9-litrowe V8 generujące moc 250 KM i moment obrotowy 353 Nm, co według producenta pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 250 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 8,4 sekundy.
    Lotus Omega – Usportowiona wersja samochodu klasy średniej-wyższej produkowanego przez koncern General Motors jako Opel Omega pod marką Lotus w latach 1990-1992. Był on oficjalnie najszybszym sedanem na świecie w latach 1990–1996, kiedy tytuł ten przejął Brabus E V12 budowany na bazie modelu Mercedes-Benz W210. W 1986 roku amerykański koncern General Motors przejął brytyjską markę Lotus w celu podniesienia prestiżu niemieckiej marki Opel w sportach samochodowych oraz wyprodukowania godnego rywala BMW M5 E34. Lotus Omega jest to zmodyfikowany Opel Omega A. Lotus Omega oficjalną premierę miał podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 1989 roku. Produkcja pojazdu rozpoczęła się w 1990 roku. Początkowo zakładano powstanie 1100 sztuk pojazdu jednak z powodu recesji na początku lat 90 i wysokiej cenie - dwukrotnie droższa niż bazowa Omega, wyprodukowano zaledwie 950 egzemplarzy. Wyprodukowano 630 sztuk niemieckiej wersji Opel Lotus Omega oraz 320 sztuk angielskiego Vauxhall Lotus Carlton sprzedawanego z kierownicą po prawej stronie i wyskalowanym prędkościomierzu do 180 mil na godzinę. Do napędu został użyty silnik R6 twin-turbo o pojemności 3,6 l generujący moc 377 KM i 557 Nm momentu obrotowego. Przyspieszenie do 100 km/h trwa 5,3 sekundy, a prędkość maksymalna samochodu wynosi 283 km/h.
    Usportowiona wersja samochodu klasy średniej-wyższej produkowanego przez koncern General Motors jako Opel Omega pod marką Lotus w latach 1990-1992. Był on oficjalnie najszybszym sedanem na świecie w latach 1990–1996, kiedy tytuł ten przejął Brabus E V12 budowany na bazie modelu Mercedes-Benz W210. W 1986 roku amerykański koncern General Motors przejął brytyjską markę Lotus w celu podniesienia prestiżu niemieckiej marki Opel w sportach samochodowych oraz wyprodukowania godnego rywala BMW M5 E34. Lotus Omega jest to zmodyfikowany Opel Omega A. Lotus Omega oficjalną premierę miał podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 1989 roku. Produkcja pojazdu rozpoczęła się w 1990 roku. Początkowo zakładano powstanie 1100 sztuk pojazdu jednak z powodu recesji na początku lat 90 i wysokiej cenie - dwukrotnie droższa niż bazowa Omega, wyprodukowano zaledwie 950 egzemplarzy. Wyprodukowano 630 sztuk niemieckiej wersji Opel Lotus Omega oraz 320 sztuk angielskiego Vauxhall Lotus Carlton sprzedawanego z kierownicą po prawej stronie i wyskalowanym prędkościomierzu do 180 mil na godzinę. Do napędu został użyty silnik R6 twin-turbo o pojemności 3,6 l generujący moc 377 KM i 557 Nm momentu obrotowego. Przyspieszenie do 100 km/h trwa 5,3 sekundy, a prędkość maksymalna samochodu wynosi 283 km/h.
    Nissan Skyline R32 GT-R – Samochód sportowy klasy średniej bądź luksusowej produkowany przez japońską firmę Nissan od 1957 roku, dostępny jako coupe lub sedan. Pierwszy model Skyline został wyprodukowany w kwietniu 1957 roku przez firmę Prince. Nissan Skyline HR32 zadebiutował w maju 1989 roku. Dostępne były wersje: dwudrzwiowe coupe i czterodrzwiowy sedan. Było kilka wersji z sześciocylindrowym, rzędowym silnikiem z serii RB. Dostępne były także czterocylindrowe silniki o pojemności 1,8 l. Seria GT-R wyposażona była w dwie turbosprężarki z ceramicznymi wirnikami, system tylnej osi skrętnej. Silnik RB26DETT ze względu na japońskie przepisy oficjalnie miał 280KM, jednakże faktyczna moc silnika była wyższa (nawet do 320 KM). Silnik był przygotowywany do wyścigów, gdzie moce dochodziły nawet do 500 KM, przy zmienionym układzie wydechowym, podwyższonym ciśnieniu doładowana i przeprogramowanym ECU. Główny inżynier Naganori Itoh, zamierzał brać udział w wyścigach w Grupie A, więc specyfikacja była ustalana pod kątem regulaminu Grupy A. Celem GT-R’a było pobicie czasu okrążenia na północnej pętli toru Nurburgring, który wynosił wówczas 8min 45s i został ustanowiony przez Porsche 944. Kierowca testowy Nissana Hiroyoshi Katoh ustanowił nowy rekord 8 minut i 20 sekund.
    Samochód sportowy klasy średniej bądź luksusowej produkowany przez japońską firmę Nissan od 1957 roku, dostępny jako coupe lub sedan. Pierwszy model Skyline został wyprodukowany w kwietniu 1957 roku przez firmę Prince. Nissan Skyline HR32 zadebiutował w maju 1989 roku. Dostępne były wersje: dwudrzwiowe coupe i czterodrzwiowy sedan. Było kilka wersji z sześciocylindrowym, rzędowym silnikiem z serii RB. Dostępne były także czterocylindrowe silniki o pojemności 1,8 l. Seria GT-R wyposażona była w dwie turbosprężarki z ceramicznymi wirnikami, system tylnej osi skrętnej. Silnik RB26DETT ze względu na japońskie przepisy oficjalnie miał 280KM, jednakże faktyczna moc silnika była wyższa (nawet do 320 KM). Silnik był przygotowywany do wyścigów, gdzie moce dochodziły nawet do 500 KM, przy zmienionym układzie wydechowym, podwyższonym ciśnieniu doładowana i przeprogramowanym ECU. Główny inżynier Naganori Itoh, zamierzał brać udział w wyścigach w Grupie A, więc specyfikacja była ustalana pod kątem regulaminu Grupy A. Celem GT-R’a było pobicie czasu okrążenia na północnej pętli toru Nurburgring, który wynosił wówczas 8min 45s i został ustanowiony przez Porsche 944. Kierowca testowy Nissana Hiroyoshi Katoh ustanowił nowy rekord 8 minut i 20 sekund.
    24 czerwca 2022, 21:19 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj