Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 54 takie materiały

    Moja Honda Civic EG8

    Moja Honda Civic EG8 – wersja amerykańska, silnik 1.5 16V d15b7 SOHC
    Wersja amerykańska,
    silnik 1.5 16V d15b7 SOHC
    24 stycznia 2013, 23:43 przez Zelo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    Własne

    Głosów
    40
    (w tym negatywnych:
    11
    )
    jest moc
    29

    Moja CIVIC EJ2

    Moja CIVIC EJ2 – Silnik - 1.5 16V D15B7 SOHC Zawieszenie - gwintowane -100 mm (sporo) Koła - felgi: 15 cali KESKIN KT8 7,5'' ET 35 - opony: 195x45xR15 V MAX - 190 km/h (dane producenta - sam jechałem ok 220 km/h)
    Silnik - 1.5 16V D15B7 SOHC
    Zawieszenie - gwintowane -100 mm (sporo)
    Koła - felgi: 15 cali KESKIN KT8 7,5'' ET 35
    - opony: 195x45xR15
    V MAX - 190 km/h (dane producenta - sam jechałem ok 220 km/h)
    11 stycznia 2013, 20:41 przez wojtekjd (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (11)
    Źródło:

    Własne

    Głosów
    80
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    80

    Honda Prelude 3gen

    Honda Prelude 3gen – Samochodów sportowych nie kupuje się ze względów praktycznych. One nie muszą być przestronne, pojemne, nie muszą mieć przepastnych bagażników i nie muszą szokować luksusowym wnętrzem. Wystarczy, że mają dopasowane do sylwetki fotele (im ciaśniejsze, tym lepsze) i kilka gadżetów z palety wyposażenia komfortowego (elektryka, klimatyzacja). Nawet nie muszą być specjalnie tanie, bo zwykle samochód sportowy to jeden z kilku samochodów w garażu jego właściciela. Jednak z pewnością muszą być bardzo szybkie, wściekle zadziorne, prowadzić się niczym gokart i dziko stymulować wydzielanie adrenaliny przez nadnercza. I to na tyle. Reszta się nie liczy. Honda od wielu już lat buduje samochody, które umiejętnie podnoszą ciśnienie krwi. Jednak bez wątpienia jednym z najbardziej spektakularnych modeli w dorobku marki jest model Prelude. Powstał on na bazie modelu Civic drugiej generacji i po raz pierwszy ujrzał światło dzienne pod koniec listopada 1978 roku. Druga generacja auta, debiutująca w 1982 roku, najbardziej popularna pod względem liczby sprzedanych egzemplarzy, była preludium do tego, co miało nastąpić 5 lat później. W 1987 roku na rynku pojawiła się trzecia, najbardziej nowatorska i spektakularna generacja modelu. Honda Prelude trzeciej generacji była kwintesencją auta sportowego. Sportowe, przesycone dynamizmem dwudrzwiowe nadwozie tego stylowego coupe prezentowało się nadspodziewanie atrakcyjnie i agresywnie zarazem. Absurdalnie nisko poprowadzona linia maski, niemal nachodząca na krawędź subtelnie wyeksponowanych nadkoli, charakterem nawiązywała do najbardziej sportowych włoskich aut. Kanciaste reflektory przednie na wzór aut Ferrari chowały się w czeluściach płaskiej maski, gdy zachodziła takowa potrzeba. Potężna powierzchnia przeszklona, atrakcyjne wzory aluminiowych felg oraz drapieżnie wykończony „zadek” auta umiejętnie dopełniały całości – auto mogło się podobać i się podobało (w latach 1988 – 1991 sprzedano łącznie niemal 161 tys. egzemplarzy modelu). Jednak to czym samochód sportowy urzeka najbardziej zwykle schowane jest pod maską (albo pod karoserią). W przypadku Prelude trzeciej generacji niektóre nowinki techniczne przeszły do historii motoryzacji. Do najbardziej spektakularnych z nich należał sterowany mechanicznie system 4WS, czyli Układ Czterech Kół Skrętnych (4WS - 4 Wheel Steering). Dzięki niemu auto niewiarygodnie precyzyjnie prowadziło się w łuku i błyskawicznie reagowało na polecenia wydawane za pośrednictwem koła kierownicy. Skręcając koła kierownicy w prawo koła osi tylnej nieznacznie odchylały się w lewo – tym samym auto zachowywało się bardziej neutralnie w łuku i pozwalało na bardziej sportową jazdę. Pod maską pracować mogły jednostki benzynowe o zróżnicowanej mocy. Każdy z oferowanych w modelu silników miał 2 l pojemności skokowej, jednak odmiennie rozwiązane systemy zasilania. Najstarsze jednostki napędowe, legitymujące się mocą 109 i 114 KM, wykorzystywały podwójny gaźnik (tzw. dual carb) i jeden wałek rozrządu (SOHC). Nowsze jednostki napędowe, wykorzystujące technologię pełnego wtrysku elektronicznego, to nowoczesne silniki z dwoma wałkami rozrządu (DOHC), osiągające moce rzędu 140 – 150 KM. Prelude trzeciej generacji to także krok milowy w dziedzinie wyposażenia aut. Znaczna część egzemplarzy opuszczających mury fabryki została bardzo bogato wyposażona: elektryczne szyby i lusterka, szyberdach (często elektryczny), centralny zamek, wspomaganie kierownicy, klimatyzacja i welurowa (bądź skórzana) tapicerka siedzeń to tylko niektóre z wielu opcji wyposażenia. Montowane standardowo półkubełkowe siedzenia doskonałe podtrzymywały ciało w zakrętach zachęcając do dynamicznej jazdy. Zresztą sztywno zestrojone zawieszenie doskonałe pasowało do dynamicznego charakteru auta. W połączeniu z niewielką masą własną (1060 – 1340 kg) i wysoką mocą jednostek napędowych Prelude trzeciej generacji idealnie nadawała się na pierwszy samochód dla spragnionych sportowych emocji młodych kierowców. W najmocniejszej, 150-konnej wersji, Prelude przyspieszało do 100 km/h w czasie 8 s i bez problemu osiągała 200 km/h! Honda Prelude trzeciej generacji to niestety auto, które już dość rzadko gości na ulicach polskich i europejskich miast. Po pierwsze, wynika to z faktu zaawansowanego wieku konstrukcji, po drugie z charakteru auta. Doskonałe osiągi w połączeniu z przystępną ceną auta używanego sprawiły, że zainteresowanie Hondą wśród młodych kierowców było ogromne. A niestety, młodość rządzi się swoimi prawami, i bardzo często, niestety, trzyma się z dala od prawa. Także prawa drogowego. Stąd znaczny procent samochodów swój żywot zakończył… na przydrożnych drzewach i w przydrożnych rowach. Niestety, wraz z nimi także wielu młodych kierowców.
    Samochodów sportowych nie kupuje się ze względów praktycznych. One nie muszą być przestronne, pojemne, nie muszą mieć przepastnych bagażników i nie muszą szokować luksusowym wnętrzem. Wystarczy, że mają dopasowane do sylwetki fotele (im ciaśniejsze, tym lepsze) i kilka gadżetów z palety wyposażenia komfortowego (elektryka, klimatyzacja). Nawet nie muszą być specjalnie tanie, bo zwykle samochód sportowy to jeden z kilku samochodów w garażu jego właściciela.

    Jednak z pewnością muszą być bardzo szybkie, wściekle zadziorne, prowadzić się niczym gokart i dziko stymulować wydzielanie adrenaliny przez nadnercza. I to na tyle. Reszta się nie liczy.

    Honda od wielu już lat buduje samochody, które umiejętnie podnoszą ciśnienie krwi. Jednak bez wątpienia jednym z najbardziej spektakularnych modeli w dorobku marki jest model Prelude.

    Powstał on na bazie modelu Civic drugiej generacji i po raz pierwszy ujrzał światło dzienne pod koniec listopada 1978 roku. Druga generacja auta, debiutująca w 1982 roku, najbardziej popularna pod względem liczby sprzedanych egzemplarzy, była preludium do tego, co miało nastąpić 5 lat później. W 1987 roku na rynku pojawiła się trzecia, najbardziej nowatorska i spektakularna generacja modelu.

    Honda Prelude trzeciej generacji była kwintesencją auta sportowego. Sportowe, przesycone dynamizmem dwudrzwiowe nadwozie tego stylowego coupe prezentowało się nadspodziewanie atrakcyjnie i agresywnie zarazem. Absurdalnie nisko poprowadzona linia maski, niemal nachodząca na krawędź subtelnie wyeksponowanych nadkoli, charakterem nawiązywała do najbardziej sportowych włoskich aut. Kanciaste reflektory przednie na wzór aut Ferrari chowały się w czeluściach płaskiej maski, gdy zachodziła takowa potrzeba. Potężna powierzchnia przeszklona, atrakcyjne wzory aluminiowych felg oraz drapieżnie wykończony „zadek” auta umiejętnie dopełniały całości – auto mogło się podobać i się podobało (w latach 1988 – 1991 sprzedano łącznie niemal 161 tys. egzemplarzy modelu).

    Jednak to czym samochód sportowy urzeka najbardziej zwykle schowane jest pod maską (albo pod karoserią). W przypadku Prelude trzeciej generacji niektóre nowinki techniczne przeszły do historii motoryzacji. Do najbardziej spektakularnych z nich należał sterowany mechanicznie system 4WS, czyli Układ Czterech Kół Skrętnych (4WS - 4 Wheel Steering). Dzięki niemu auto niewiarygodnie precyzyjnie prowadziło się w łuku i błyskawicznie reagowało na polecenia wydawane za pośrednictwem koła kierownicy. Skręcając koła kierownicy w prawo koła osi tylnej nieznacznie odchylały się w lewo – tym samym auto zachowywało się bardziej neutralnie w łuku i pozwalało na bardziej sportową jazdę.

    Pod maską pracować mogły jednostki benzynowe o zróżnicowanej mocy. Każdy z oferowanych w modelu silników miał 2 l pojemności skokowej, jednak odmiennie rozwiązane systemy zasilania. Najstarsze jednostki napędowe, legitymujące się mocą 109 i 114 KM, wykorzystywały podwójny gaźnik (tzw. dual carb) i jeden wałek rozrządu (SOHC). Nowsze jednostki napędowe, wykorzystujące technologię pełnego wtrysku elektronicznego, to nowoczesne silniki z dwoma wałkami rozrządu (DOHC), osiągające moce rzędu 140 – 150 KM.

    Prelude trzeciej generacji to także krok milowy w dziedzinie wyposażenia aut. Znaczna część egzemplarzy opuszczających mury fabryki została bardzo bogato wyposażona: elektryczne szyby i lusterka, szyberdach (często elektryczny), centralny zamek, wspomaganie kierownicy, klimatyzacja i welurowa (bądź skórzana) tapicerka siedzeń to tylko niektóre z wielu opcji wyposażenia. Montowane standardowo półkubełkowe siedzenia doskonałe podtrzymywały ciało w zakrętach zachęcając do dynamicznej jazdy.

    Zresztą sztywno zestrojone zawieszenie doskonałe pasowało do dynamicznego charakteru auta. W połączeniu z niewielką masą własną (1060 – 1340 kg) i wysoką mocą jednostek napędowych Prelude trzeciej generacji idealnie nadawała się na pierwszy samochód dla spragnionych sportowych emocji młodych kierowców. W najmocniejszej, 150-konnej wersji, Prelude przyspieszało do 100 km/h w czasie 8 s i bez problemu osiągała 200 km/h!

    Honda Prelude trzeciej generacji to niestety auto, które już dość rzadko gości na ulicach polskich i europejskich miast. Po pierwsze, wynika to z faktu zaawansowanego wieku konstrukcji, po drugie z charakteru auta. Doskonałe osiągi w połączeniu z przystępną ceną auta używanego sprawiły, że zainteresowanie Hondą wśród młodych kierowców było ogromne. A niestety, młodość rządzi się swoimi prawami, i bardzo często, niestety, trzyma się z dala od prawa. Także prawa drogowego. Stąd znaczny procent samochodów swój żywot zakończył… na przydrożnych drzewach i w przydrożnych rowach. Niestety, wraz z nimi także wielu młodych kierowców.
    26 grudnia 2012, 14:00 przez GuMeK (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (9)
    Głosów
    77
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    77

    Bo amerykańska motoryzacja to nie tylko Dodge...

    Bo amerykańska motoryzacja to nie tylko Dodge... – Byłe autko mojego taty. Obecnie jedno z moich marzeń. Ford Explorer 4.0 SOHC v6
    Byłe autko mojego taty.
    Obecnie jedno z moich marzeń.
    Ford Explorer 4.0 SOHC v6
    1 listopada 2012, 13:40 przez Kaspero (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (3)
    Źródło:

    Własne

    Głosów
    29
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    29

    Honda Civic

    Honda Civic – Honda Civic 5th Gen 1.6 SOHC
    Honda Civic 5th Gen 1.6 SOHC
    20 października 2012, 21:27 przez 88bartez (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    30
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    30

    Honda Civic

    Honda Civic – 1.6 SOHC
    1.6 SOHC
    20 października 2012, 21:29 przez 88bartez (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Głosów
    36
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    36

    Honda Civic

    Honda Civic – Honda Civic 5th Gen 1.6 SOHC
    Honda Civic 5th Gen
    1.6 SOHC
    14 października 2012, 10:51 przez 88bartez (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    60
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    60

    Nissan Terrano

    Nissan Terrano – Nissan Terrano – terenowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Nissan.Dostępny jako 2- i 4-drzwiowy SUV. Do napędu używano silników R4 i V6. Moc przenoszona była na oś tylną lub na cztery koła poprzez 4-biegową automatyczną bądź 5-biegową manualną skrzynię biegów. Dane techniczne (′92 R4 2.7 TD) Silnik R4 2,7 l (2664 cm³), turbo Układ zasilania: wtrysk Średnica cylindra × skok tłoka: 96,00 mm × 92,00 mm Stopień sprężania: 21,9:1 Moc maksymalna: 100 KM (74 kW) przy 4000 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 220 N•m przy 2200 obr/min Osiągi Przyspieszenie 0-100 km/h: 18,0 s Prędkość maksymalna: 150 km/h Dane techniczne (′92 V6 3.0i) Silnik V6 3,0 l (2960 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC Układ zasilania: wtrysk Średnica cylindra × skok tłoka: 87,00 mm × 83,00 mm Stopień sprężania: 9,0:1 Moc maksymalna: 150 KM (110 kW) przy 4600 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 239 N•m przy 4000 obr/min Osiągi Przyspieszenie 0-100 km/h: 12,6 s Prędkość maksymalna: 166 km/h Uwazam ze jest to samochod nie do zajezdzenia ;)
    Nissan Terrano – terenowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Nissan.Dostępny jako 2- i 4-drzwiowy SUV. Do napędu używano silników R4 i V6. Moc przenoszona była na oś tylną lub na cztery koła poprzez 4-biegową automatyczną bądź 5-biegową manualną skrzynię biegów.

    Dane techniczne (′92 R4 2.7 TD)

    Silnik
    R4 2,7 l (2664 cm³), turbo
    Układ zasilania: wtrysk
    Średnica cylindra × skok tłoka: 96,00 mm × 92,00 mm
    Stopień sprężania: 21,9:1
    Moc maksymalna: 100 KM (74 kW) przy 4000 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 220 N•m przy 2200 obr/min
    Osiągi
    Przyspieszenie 0-100 km/h: 18,0 s
    Prędkość maksymalna: 150 km/h
    Dane techniczne (′92 V6 3.0i)

    Silnik
    V6 3,0 l (2960 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC
    Układ zasilania: wtrysk
    Średnica cylindra × skok tłoka: 87,00 mm × 83,00 mm
    Stopień sprężania: 9,0:1
    Moc maksymalna: 150 KM (110 kW) przy 4600 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 239 N•m przy 4000 obr/min
    Osiągi
    Przyspieszenie 0-100 km/h: 12,6 s
    Prędkość maksymalna: 166 km/h

    Uwazam ze jest to samochod nie do zajezdzenia ;)
    14 maja 2012, 23:22 przez MatiG96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    17
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    17

    Honda CBR 125R

    Honda CBR 125R – Charakterek wrzucił swojego Passata, to ja wrzucę swoją CBRkę :] Honda sprowadzona z Francji gdzie wymienione były kierunki i klamki sprzęgła oraz hamulca na czarne. Poza tym wszystko oryginalne, CBRka ma małe ryski oraz lekko pęknięty dolny, lewy plastik [posiadacze CBR zauważą na pewno]. Przejdźmy do informacji [według producenta]: Informacje ogólne: Model: CBR 125R Rok: 2007 Kategoria: Sport Silnik i przeniesienie napędu: Pojemność skokowa: 124,7 ccm Typ silnika: Singel [Jednocylindrowy] Ilość suwów: 4 Moc maksymalna: 13.41 KM [9.8 kW] przy 10000 RPM Maksymalny moment obrotowy: 10.60 Nm przy 8250 RPM Stopień sprężania: 11,0:1 Średnica cylindra x skok tłoka: 58.0 x 47.2 mm Zasilanie: Wtrysk paliwa Układ rozrządu: SOHC Zapłon: Elektroniczny Rozruch: Elektryczny System chłodzenia: Ciecz Skrzynia biegów: 6 biegowa Wtórne przełożenie napędu: Łańcuch Wymiary i wagi: Waga na sucho: 127,3 kg Wysokość siodła: 776 mm Długość całkowita: 1,920 mm Prześwit: 172 mm Rozstaw osi: 1,294 mm Podwozie: Zawieszenie przód: Widelec teleskopowy Zawieszenie tył: Wahacz wleczony z centralnym elementem resorująco tłumią…cym Hamulec przedni: Jednotarczowy z dwutłoczkowym zaciskiem Średnica przedniej tarczy: 276 mm Hamulec tylni: Jednotarczowy z jednotłoczkowym zaciskiem Średnica tylnej tarczy: 220 mm Prędkości i przyspieszenie: [Moje] 0-100: ok. 13 sek [Moje] Prędkość maksymalna: 135 km/h Stosunek mocy do masy: 0.1053 km/kg Inne dane: Zbiornik paliwa: 10 litrów Zachęcam do wrzucania swoich aut i motocykli na MotoKiller.pl Moim zdaniem o wiele przyjemniej ogląda się pojazdy innych użytkowników, niż tylko zdjęcia naszych marzeń. Pozdrawiam, milek0695
    Charakterek wrzucił swojego Passata, to ja wrzucę swoją CBRkę :]
    Honda sprowadzona z Francji gdzie wymienione były kierunki i klamki sprzęgła oraz hamulca na czarne. Poza tym wszystko oryginalne, CBRka ma małe ryski oraz lekko pęknięty dolny, lewy plastik [posiadacze CBR zauważą na pewno]. Przejdźmy do informacji [według producenta]:

    Informacje ogólne:
    Model: CBR 125R
    Rok: 2007
    Kategoria: Sport

    Silnik i przeniesienie napędu:
    Pojemność skokowa: 124,7 ccm
    Typ silnika: Singel [Jednocylindrowy]
    Ilość suwów: 4
    Moc maksymalna: 13.41 KM [9.8 kW] przy 10000 RPM
    Maksymalny moment obrotowy: 10.60 Nm przy 8250 RPM
    Stopień sprężania: 11,0:1
    Średnica cylindra x skok tłoka: 58.0 x 47.2 mm
    Zasilanie: Wtrysk paliwa
    Układ rozrządu: SOHC
    Zapłon: Elektroniczny
    Rozruch: Elektryczny
    System chłodzenia: Ciecz
    Skrzynia biegów: 6 biegowa
    Wtórne przełożenie napędu: Łańcuch

    Wymiary i wagi:
    Waga na sucho: 127,3 kg
    Wysokość siodła: 776 mm
    Długość całkowita: 1,920 mm
    Prześwit: 172 mm
    Rozstaw osi: 1,294 mm

    Podwozie:
    Zawieszenie przód: Widelec teleskopowy
    Zawieszenie tył: Wahacz wleczony z centralnym elementem resorująco tłumią…cym
    Hamulec przedni: Jednotarczowy z dwutłoczkowym zaciskiem
    Średnica przedniej tarczy: 276 mm
    Hamulec tylni: Jednotarczowy z jednotłoczkowym zaciskiem
    Średnica tylnej tarczy: 220 mm

    Prędkości i przyspieszenie:
    [Moje] 0-100: ok. 13 sek
    [Moje] Prędkość maksymalna: 135 km/h
    Stosunek mocy do masy: 0.1053 km/kg

    Inne dane:
    Zbiornik paliwa: 10 litrów

    Zachęcam do wrzucania swoich aut i motocykli na MotoKiller.pl
    Moim zdaniem o wiele przyjemniej ogląda się pojazdy innych użytkowników, niż tylko zdjęcia naszych marzeń.
    Pozdrawiam,
    milek0695
    7 kwietnia 2012, 12:07 przez milek06 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    17
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    17

    Dodge NEON konkurs

    Dodge NEON konkurs – Neon należał do klasy samochodów kompaktowych, był następcą modelu Shadow (Plymouth Sundance), a sam w 2006 został zastąpiony przez model Caliber. Neony produkowano w zakładach w Toluca (Meksyk) i w Belvidere (USA). Powstały dwie generacje tego samochodu - pierwsza produkowana w latach 1995-1999 i druga z lat 2000-2005. Neon pierwszej generacji był produkowany w dwóch wersjach nadwozia (czterodrzwiowy sedan i dwudrzwiowe coupé), trzech wersjach wyposażenia (Base, Highline i Sport; w 1998 zrezygnowano z wersji Base) i dwóch wersjach silnika (SOHC - 132 KM i DOHC - 150 KM; w Europie sprzedawano także model z silnikiem 1,8 l), z manualną (pięcioprzełożeniową) i automatyczną (trójprzełożeniową) skrzynią biegów. W 1998 wprowadzono usportowioną wersję Neon RT. Neon drugiej generacji był produkowany tylko jako czterodrzwiowy sedan z silnikiem SOHC i pięcioprzełożeniową manualna skrzynią biegów (od 2002 także z czterobiegową skrzynią automatyczną). W drugiej generacji podniesiono komfort jazdy kosztem osiągów. Od 2003 był dostępny sportowy model Neon SRT-4 z silnikiem 2,4 l. Neona sprzedawano także pod markami Chrysler (w Europie i Australii) i Plymouth (w USA). W 2003 w Kanadzie sprzedawano go pod nazwą SX 2.0. Neon zdobył sobie dobrą opinię wśród użytkowników jako samochód solidny, mało awaryjny, wygodny i względnie oszczędny. Wśród konkurentów w tej samej klasie samochodów (m.in. Honda Civic) wyróżniał się silnikiem o największej mocy, klimatyzacją w standardzie i niską ceną. Do minusów zaliczano głośną pracę silnika (i ogólnie hałas przy szybkiej jeździe, powodowany przez odchylające się szyby w drzwiach, pozbawione ramek), słabe przednie światła i utrudnioną widoczność do tyłu. W warunkach europejskich Neon jest bezkonkurencyjny cenowo wśród aut wyposażonych w duży (jak na europejskie standardy) silnik, klimatyzację (standard) i automatyczną skrzynię biegów. MOC - 132 KM (98 kW) w wersji SOHC, 150 KM (112 kW) w wersji DOHC
    Neon należał do klasy samochodów kompaktowych, był następcą modelu Shadow (Plymouth Sundance), a sam w 2006 został zastąpiony przez model Caliber. Neony produkowano w zakładach w Toluca (Meksyk) i w Belvidere (USA). Powstały dwie generacje tego samochodu - pierwsza produkowana w latach 1995-1999 i druga z lat 2000-2005.
    Neon pierwszej generacji był produkowany w dwóch wersjach nadwozia (czterodrzwiowy sedan i dwudrzwiowe coupé), trzech wersjach wyposażenia (Base, Highline i Sport; w 1998 zrezygnowano z wersji Base) i dwóch wersjach silnika (SOHC - 132 KM i DOHC - 150 KM; w Europie sprzedawano także model z silnikiem 1,8 l), z manualną (pięcioprzełożeniową) i automatyczną (trójprzełożeniową) skrzynią biegów. W 1998 wprowadzono usportowioną wersję Neon RT.
    Neon drugiej generacji był produkowany tylko jako czterodrzwiowy sedan z silnikiem SOHC i pięcioprzełożeniową manualna skrzynią biegów (od 2002 także z czterobiegową skrzynią automatyczną). W drugiej generacji podniesiono komfort jazdy kosztem osiągów. Od 2003 był dostępny sportowy model Neon SRT-4 z silnikiem 2,4 l.
    Neona sprzedawano także pod markami Chrysler (w Europie i Australii) i Plymouth (w USA). W 2003 w Kanadzie sprzedawano go pod nazwą SX 2.0.
    Neon zdobył sobie dobrą opinię wśród użytkowników jako samochód solidny, mało awaryjny, wygodny i względnie oszczędny. Wśród konkurentów w tej samej klasie samochodów (m.in. Honda Civic) wyróżniał się silnikiem o największej mocy, klimatyzacją w standardzie i niską ceną. Do minusów zaliczano głośną pracę silnika (i ogólnie hałas przy szybkiej jeździe, powodowany przez odchylające się szyby w drzwiach, pozbawione ramek), słabe przednie światła i utrudnioną widoczność do tyłu. W warunkach europejskich Neon jest bezkonkurencyjny cenowo wśród aut wyposażonych w duży (jak na europejskie standardy) silnik, klimatyzację (standard) i automatyczną skrzynię biegów.
    MOC - 132 KM (98 kW) w wersji SOHC, 150 KM (112 kW) w wersji DOHC
    8 kwietnia 2012, 19:55 przez Raytron (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    3
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    3

    Zobacz następne