Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 96 takich materiałów
    Zvezda M503 – kilka cyferek opisujących ten silnik:

Liczba cylindrów - 42 (w układzie gwiazdowym, po 7 cylindrów w linii)
Pojemność skokowa - 143.6 litra
Masa (bez płynów) - Trochę ponad 5450 kilogramów
Moc (wyjściowa) - 3942 Koni Mechanicznych przy 2200 rpm.

Tyle o cyferkach...

Silnik wyprodukowano w 1970 roku. Jest to Diesel (W Dieslu siła!)*

*Taki żarcik ;)
    Kilka cyferek opisujących ten silnik:

    Liczba cylindrów - 42 (w układzie gwiazdowym, po 7 cylindrów w linii)
    Pojemność skokowa - 143.6 litra
    Masa (bez płynów) - Trochę ponad 5450 kilogramów
    Moc (wyjściowa) - 3942 Koni Mechanicznych przy 2200 rpm.

    Tyle o cyferkach...

    Silnik wyprodukowano w 1970 roku. Jest to Diesel (W Dieslu siła!)*

    *Taki żarcik ;)
    24 maja 2012, 14:52 przez DaN0 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (2)
    Taki mały, a z taką siłą –
    12 października 2011, 18:37 przez Doknic (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Michael "Beef" Park – Michael Park urodził się 22 czerwca 1966 roku, a zmarł 18 września 2005 roku. Był pilotem rajdowym, karierę rozpoczął w 1994 roku. Najbardziej zasłynął jako pilot estończyka Markko Martina: u jego boku pojawił się w 2000 roku i został nim aż do śmierci. Jeździł z nim w zespole Subaru, Forda, a w 2005 roku przesiadł się z nim do Peugeota 307 WRC. Odniósł z Markko 5 zwycięstw. Park zginął 18 września, podczas rajdu Wielkiej Brytanii na 15 odcinku specjalnym. Auto prowadzone przez Martina wypadło z drogi i z dużą siłą uderzyło w drzewo od strony pasażera. Kierowcy nic się nie stało, lecz uderzenie było tak mocne, że brytyjczyk poniósł śmierć na miejscu. Znany jako "Beef" Michael Park pozostawił żonę i dwoje dzieci. Zginął w wieku 39 lat.
W miejscu tragedii na feralnym drzewie znajduje się tabliczka z napisem "In loving memory of Michael "Beef" Park". W 2006 roku wzniesiono w Tallinnie pomnik upamiętniający Michaela Parka, zaprojektowany przez estońskiego rzeźbiarza Mati Karmina. Markko Martin bardzo się pogrążył w tragedii i tuż po rajdzie (odwołane 2 ostatnie odcinki) ogłosił, że kończy karierę sportową w WRC. Niedługo będzie 6 rocznica śmierci Parka- uczcijmy jego duszę minutą ciszy...

Zdjęcie z wypadku Markko i Michaela znajdziesz tutaj
    Michael Park urodził się 22 czerwca 1966 roku, a zmarł 18 września 2005 roku. Był pilotem rajdowym, karierę rozpoczął w 1994 roku. Najbardziej zasłynął jako pilot estończyka Markko Martina: u jego boku pojawił się w 2000 roku i został nim aż do śmierci. Jeździł z nim w zespole Subaru, Forda, a w 2005 roku przesiadł się z nim do Peugeota 307 WRC. Odniósł z Markko 5 zwycięstw. Park zginął 18 września, podczas rajdu Wielkiej Brytanii na 15 odcinku specjalnym. Auto prowadzone przez Martina wypadło z drogi i z dużą siłą uderzyło w drzewo od strony pasażera. Kierowcy nic się nie stało, lecz uderzenie było tak mocne, że brytyjczyk poniósł śmierć na miejscu. Znany jako "Beef" Michael Park pozostawił żonę i dwoje dzieci. Zginął w wieku 39 lat.
    W miejscu tragedii na feralnym drzewie znajduje się tabliczka z napisem "In loving memory of Michael "Beef" Park". W 2006 roku wzniesiono w Tallinnie pomnik upamiętniający Michaela Parka, zaprojektowany przez estońskiego rzeźbiarza Mati Karmina. Markko Martin bardzo się pogrążył w tragedii i tuż po rajdzie (odwołane 2 ostatnie odcinki) ogłosił, że kończy karierę sportową w WRC. Niedługo będzie 6 rocznica śmierci Parka- uczcijmy jego duszę minutą ciszy...

    Zdjęcie z wypadku Markko i Michaela znajdziesz tutaj
    10 września 2011, 17:33 przez Lamborghini (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    UWAGA! FILM ZAWIERA BARDZO DRASTYCZNE ZDJĘCIA!
    Na początku 1977 roku, 5 marca, Tom Pryce zginął w jednym z najbardziej drastycznych wypadków w historii F1. Na dwudziestym pierwszym okrążeniu wyścigu o Grand Prix RPA rozgrywanego na torze Kyalami, Renzo Zorzi zjechał na lewą stronę toru na głównej prostej. Włoch miał problemy z układem paliwowym. Paliwo było pompowane bezpośrednio na rozgrzany silnik co spowodowało niewielki pożar. Zorzi nie wysiadł od razu ze swojego bolidu, ponieważ miał problemy z odłączeniem rurki tlenowej doprowadzonej do jego kasku. Zaistniała sytuacja sprawiła, że do gaszenia pożaru pobiegło dwóch porządkowych znajdujących się po przeciwnej stronie toru. Pierwszym z nich był 25-letni blacharz o imieniu William (Bill). Drugi to 19-letni Frederik Jansen van Vuuren, który niósł ze sobą 18-kilogramową gaśnicę. George Witt, szef zespołu porządkowych wyjaśnił, że zasady ustalone podczas tego wyścigu były takie, że w przypadku pożaru dwóch porządkowych musi zająć się gaszeniem pożaru, a dwóch kolejnych zabezpieczeniem w przypadku, gdyby gaśnice dwóch pierwszych nie wystarczyły do ugaszenia pożaru. Witt ponadto podkreślił, że Bill i van Vuuren przebiegli przez tor bez wcześniejszego pozwolenia. Pierwszemu z nich udało się przebiec, drugiemu niestety nie. Kiedy dwaj mężczyźni wybiegli na tor, z zakrętu przed prostą startową wyłoniły się cztery pojazdy. Jechali nimi Hans-Joachim Stuck, Tom Pryce, Jacques Laffite i Gunnar Nilsson. Pryce jechał dokładnie za Stuckiem. Stuck zdołał ominąć van Vuurena i Billa o milimetry. Stuck mówił później: „Kiedy dojechaliśmy na szczyt, nagle zauważyłem tego porządkowego przebiegającego przez tor po mojej prawej stronie, niósł ze sobą gaśnicę. Wykorzystałem szansę i nie wiem, jak udało mi się tego uniknąć (zderzenia – przyp. autora). Nie było czasu do namysłu, zareagowałem czysto instynktownie”. Z pozycji za Stuckiem Pryce nie mógł dostrzec van Vuurena i nie był w stanie zareagować tak szybko, jak Stuck. Uderzył w nastoletniego porządkowego z prędkością około 270 km/h. van Vuuren został wyrzucony w powietrze i wylądował kilka metrów przed bolidem Zorziego. Jego ciało zostało całkowicie przecięte na pół przez bolid Pryce′a. Gaśnica, którą niósł van Vuuren uderzyła w kask Toma, a następnie we wlot powietrza nad głową kierowcy. Siła uderzenia była tak duża, że gaśnica przeleciała nad główną trybuną! Wylądowała na parkingu znajdującym się za nią, gdzie spadła na jeden z zaparkowanych samochodów. Gaśnica kompletnie zniszczyła kask Toma, a jego twarz była częściowo pocięta. Śmierć nastąpiła natychmiast. Bolid Toma kontynuował jednak swoją jazdę z martwym kierowcą wzdłuż prostej startowej. Na zakręcie Crowthorne zderzył się ze starającym go wyprzedzić bolidem Jacques′a Laffite. Oba auta zakończyły swoją jazdę na barierkach za wspomnianym zakrętem. Obrażenia van Vuurena były tak rozległe, że identyfikacja jego ciała była możliwa dopiero gdy George Witt zwołał wszystkich porządkowych i stwierdził, że brakuje van Vuurena. Śmierć Toma, a szczególnie jej dziwaczne oblicze, spotkała się z ogromnym żalem ze strony wszystkich, którzy znali go przez całą jego karierę. Jego ciało pochowano w kościele w Otford. Tym samym kościele, w którym brał ślub ze swoją żoną Fenellą.
    25 sierpnia 2011, 11:44 przez Lamborghini (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    www.f1wm.pl

    Za Wikipedią: Wypadek miał miejsce na 8. okrążeniu, kiedy nastąpiła usterka opony lub zawieszenia. Samochód uderzył w barierki ochronne, a następnie odbił się od nich, przekoziołkował i sunął około 200 m, po czym wylądował do góry kołami. Natychmiast stanął w płomieniach. Kierowca jadący za nim – David Purley – zatrzymał się, wysiadł i pobiegł z pomocą. Przez kilkadziesiąt sekund próbował przewrócić samochód, aby uwolnić przyjaciela, który wołał o pomoc ("For God′s sake, David, get me out of here"). Starał się przewrócić na koła bolid, który mógł eksplodować, gasił, przywoływał do pomocy stojących obok strażaków i osoby zabezpieczające trasę, które jednak biernie przyglądały się, jak bolid płonął. Sędziowie wyścigu popełnili ogromny błąd, który znacznie opóźnił przyjazd wozów strażackich, informując wszystkich, że kierowca wyszedł z wypadku cało i w popłochu uciekł z miejsca zdarzenia, w wyniku czego wyścigu nie przerwano. Sędziowie nie wiedzieli, że Williamson nadal jest w samochodzie. Po około minucie od wypadku ogień zajął cały pojazd. Od szczątków pojazdu odciągnął Purleya człowiek z obsługi, który musiał zrobić to siłą. Purley w furii uderzył go i podniósł w górę ręce w akcie rozpaczy. Całą scenę w niedzielne popołudnie oglądały przed telewizorami miliony ludzi.
    Purley odznaczony został 11 medalami za heroizm i odwagę, w tym najwyższym cywilnym odznaczeniem. Na filmie znajdziemy kilka zdjęć pokazujących przebieg wypadku.
    24 sierpnia 2011, 23:43 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (5)
    Dale Earnhardt urodził się w 1951 roku. Zdobył 7 tytułów mistrza świata w serii NASCAR. Wygrał także kilka razy ekskluzywny za oceanem wyścig Daytona 500. W 2001 roku zmarł, ze względu na rozległe obrażenia ciała. Na ostatnim okrążeniu trącony przez inne auto uderzył z dużą siłą w betonową barierę, po chwili dostał uderzenie w bok od innego pojazdu na torze. Auto weszło w drzwi jak w masło, a Dale nieprzytomny został przewieziony do szpitala. Niestety, legenda wyścigów NASCAR już nie odzyskała przytomności...
    23 sierpnia 2011, 22:23 przez Lamborghini (PW) | Do ulubionych | Skomentuj