Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 289 takich materiałów
    Jaguar F-Type SVR – Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez brytyjską markę Jaguar od 2013 roku. F-Type został zaprojektowany w ramach projektu "X152". Przed premierą F-Type został zaprezentowany model koncepcyjny o podobnych wymiarach i sylwetce o nazwie C-X16. Prezentacja odbyła się podczas Frankfurt Motor Show we wrześniu 2011. W marcu 2016 roku podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Genewie Jaguar zaprezentował wersję F-Type SVR. Wersja ta dostępna była jako coupe oraz kabriolet. Samochód wyposażono w to samo 5-litrowe V8 co wersje S oraz R, lecz moc maksymalną silnika podniesiono do 575 KM, a moment obrotowy do 700 Nm co pozwala na przyspieszenie 0-100 km/h w 3,5 sekundy i osiągnięcie prędkości maksymalnej 322 km/h, co czyni F-Type SVR pierwszym samochodem drogowym Jaguara od XJ220, który osiągnął prędkość 322 km/h. F-Type SVR w wersji kabriolet osiąga prędkość maksymalną 312 km/h. Produkcja wersji SVR zakończyła się w 2020 roku.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez brytyjską markę Jaguar od 2013 roku. F-Type został zaprojektowany w ramach projektu "X152". Przed premierą F-Type został zaprezentowany model koncepcyjny o podobnych wymiarach i sylwetce o nazwie C-X16. Prezentacja odbyła się podczas Frankfurt Motor Show we wrześniu 2011. W marcu 2016 roku podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Genewie Jaguar zaprezentował wersję F-Type SVR. Wersja ta dostępna była jako coupe oraz kabriolet. Samochód wyposażono w to samo 5-litrowe V8 co wersje S oraz R, lecz moc maksymalną silnika podniesiono do 575 KM, a moment obrotowy do 700 Nm co pozwala na przyspieszenie 0-100 km/h w 3,5 sekundy i osiągnięcie prędkości maksymalnej 322 km/h, co czyni F-Type SVR pierwszym samochodem drogowym Jaguara od XJ220, który osiągnął prędkość 322 km/h. F-Type SVR w wersji kabriolet osiąga prędkość maksymalną 312 km/h. Produkcja wersji SVR zakończyła się w 2020 roku.
    8 września 2022, 21:24 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    1969 Pontiac GTO Judge – GTO to muscle car klasy wyższej produkowany przez amerykańską markę Pontiac w latach 1964-1974. GTO powstał dzięki współpracy dwóch inżynierów Pontiaca: Russella Gee (specjalisty od silników) oraz szefa inżynierów Pontiaca, Johna DeLoreana. Pierwszym pomysłodawcą GTO był Shane Wiser. Pierwsza generacja GTO została zaprezentowana w styczniu 1964 roku, a jej produkcja trwała w latach 1964-1967. Drugą generację GTO zaprezentowano w listopadzie 1968 roku, a produkcja trwała do 1974 roku. GM przeprojektowało swoją platformę A w roku 1968 – nowa wersja była bardziej zaokrąglona, wpisująca się w typową dla fastbacków stylistykę. Klasyczne światła zostały zastąpione chowanymi lampami, umiejscowionymi za przedzieloną w połowie osłoną chłodnicy. Charakterystyczna maska z wlotem została zastąpiona nową, na której znalazły się dwa, rozszerzające się w kierunku szyby, po jednym z każdej strony masywnego przetłoczenia biegnącego przez środek maski. W 1969 Pontiac wprowadził do sprzedaży nowy wariant GTO nazwany "The Judge". Według początkowej koncepcji, Judge miał być tańszą alternatywą dla GTO, miał się również stać poważną konkurencją dla popularnego Plymoutha Road Runnera. Podczas rozwoju tego planu uznano jednak, że Judge będzie zbudowany z myślą o maksymalnych osiągach i sportowym wyglądzie. W tej wersji samochód był droższy o 337 dolarów od standardowej wersji GTO, za tę cenę nabywca otrzymywał szersze opony, przekładnię Hurst, różne wzory i naklejki na całym nadwoziu oraz spojler na klapie bagażnika. Pontiac GTO Judge napędzany jest przez silnik V8 o pojemności 6,6 l, który generuje moc 366 KM oraz moment obrotowy 603 Nm co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 247 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 5,4 sekundy. Początkowo Judge oferowany był tylko w jednym kolorze karoserii "Carousel Red," w późniejszych rocznikach dodano jednak możliwość pomalowania karoserii na dowolny kolor występujący w palecie dostępnych dla GTO barw.
    GTO to muscle car klasy wyższej produkowany przez amerykańską markę Pontiac w latach 1964-1974. GTO powstał dzięki współpracy dwóch inżynierów Pontiaca: Russella Gee (specjalisty od silników) oraz szefa inżynierów Pontiaca, Johna DeLoreana. Pierwszym pomysłodawcą GTO był Shane Wiser. Pierwsza generacja GTO została zaprezentowana w styczniu 1964 roku, a jej produkcja trwała w latach 1964-1967. Drugą generację GTO zaprezentowano w listopadzie 1968 roku, a produkcja trwała do 1974 roku. GM przeprojektowało swoją platformę A w roku 1968 – nowa wersja była bardziej zaokrąglona, wpisująca się w typową dla fastbacków stylistykę. Klasyczne światła zostały zastąpione chowanymi lampami, umiejscowionymi za przedzieloną w połowie osłoną chłodnicy. Charakterystyczna maska z wlotem została zastąpiona nową, na której znalazły się dwa, rozszerzające się w kierunku szyby, po jednym z każdej strony masywnego przetłoczenia biegnącego przez środek maski. W 1969 Pontiac wprowadził do sprzedaży nowy wariant GTO nazwany "The Judge". Według początkowej koncepcji, Judge miał być tańszą alternatywą dla GTO, miał się również stać poważną konkurencją dla popularnego Plymoutha Road Runnera. Podczas rozwoju tego planu uznano jednak, że Judge będzie zbudowany z myślą o maksymalnych osiągach i sportowym wyglądzie. W tej wersji samochód był droższy o 337 dolarów od standardowej wersji GTO, za tę cenę nabywca otrzymywał szersze opony, przekładnię Hurst, różne wzory i naklejki na całym nadwoziu oraz spojler na klapie bagażnika. Pontiac GTO Judge napędzany jest przez silnik V8 o pojemności 6,6 l, który generuje moc 366 KM oraz moment obrotowy 603 Nm co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 247 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 5,4 sekundy. Początkowo Judge oferowany był tylko w jednym kolorze karoserii "Carousel Red," w późniejszych rocznikach dodano jednak możliwość pomalowania karoserii na dowolny kolor występujący w palecie dostępnych dla GTO barw.
    3 września 2022, 21:59 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Rolls-Royce Phantom Drophead Coupe – Phantom to osobowy klasy dużych aut luksusowych produkowany przez brytyjską markę Rolls-Royce w latach 1925-1991 oraz ponownie od 2003 roku. Produkcja najnowszej ósmej generacji modelu rozpoczęła się w 2017 roku. Siódma generacja Phantoma została zaprezentowana w marcu 2003 roku po najdłuższej w historii modelu, 13-letniej przerwie w produkcji. Phantom siódmej generacji to pierwszy model wprowadzony na rynek po przejęciu firmy Rolls-Royce przez koncern BMW. W latach 2007-2017 produkowano wersję kabriolet siódmej generacji Phantoma. Samochód napędzany jest tym samym 6,75-litrowym V12 co coupe i sedan. Silnik ten generuje moc maksymalną 460 KM i moment obrotowy 720 Nm. Phantom Drophead Coupe osiąga prędkość maksymalną 240 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 5,9 sekund.
    Phantom to osobowy klasy dużych aut luksusowych produkowany przez brytyjską markę Rolls-Royce w latach 1925-1991 oraz ponownie od 2003 roku. Produkcja najnowszej ósmej generacji modelu rozpoczęła się w 2017 roku. Siódma generacja Phantoma została zaprezentowana w marcu 2003 roku po najdłuższej w historii modelu, 13-letniej przerwie w produkcji. Phantom siódmej generacji to pierwszy model wprowadzony na rynek po przejęciu firmy Rolls-Royce przez koncern BMW. W latach 2007-2017 produkowano wersję kabriolet siódmej generacji Phantoma. Samochód napędzany jest tym samym 6,75-litrowym V12 co coupe i sedan. Silnik ten generuje moc maksymalną 460 KM i moment obrotowy 720 Nm. Phantom Drophead Coupe osiąga prędkość maksymalną 240 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 5,9 sekund.
    Datsun 280ZX – Failrady Z to seria samochodów sportowych produkowanych przez japońskie przedsiębiorstwo Nissan w latach 1969-2020. Ostatnim modelem z pierwszej serii Z był 280Z, którego produkcja rozpoczęła się w 1975 roku. 280Z posiadał 2,8-litrowy silnik L28E, który generował moc 149 KM i moment obrotowy 221 Nm. 280ZX był pierwszym z dwóch modeli tej generacji. Samochód przeszedł całkowity facelifting, z 280Z został tylko silnik L28E. Samochód miał z przodu kolumny McPherson, a z tyłu wahacz wleczony. Główną konkurencją dla 280ZX było Porsche 924 z lepszym wyposażeniem, jednak w latach 70 w USA panował kryzys paliwowy, a 280ZX był oszczędniejszy, szybszy i tańszy niż konkurencja. Nadwozie było bardziej aerodynamiczne niż nadwozia poprzedników, miał też niżej umieszczony środek ciężkości. Dzięki niezawodności, dobrym osiągom, przyczepności i ekonomice, Datsun znajdywał coraz więcej nabywców. W 1981 roku została stworzona wersja 280ZX Turbo, która dostępna była tylko na rynku japońskim. Wersja to wyposażona była w dwulitrowy silnik turbo o mocy 145 KM i momencie obrotowym 210 Nm.
    Failrady Z to seria samochodów sportowych produkowanych przez japońskie przedsiębiorstwo Nissan w latach 1969-2020. Ostatnim modelem z pierwszej serii Z był 280Z, którego produkcja rozpoczęła się w 1975 roku. 280Z posiadał 2,8-litrowy silnik L28E, który generował moc 149 KM i moment obrotowy 221 Nm. 280ZX był pierwszym z dwóch modeli tej generacji. Samochód przeszedł całkowity facelifting, z 280Z został tylko silnik L28E. Samochód miał z przodu kolumny McPherson, a z tyłu wahacz wleczony. Główną konkurencją dla 280ZX było Porsche 924 z lepszym wyposażeniem, jednak w latach 70 w USA panował kryzys paliwowy, a 280ZX był oszczędniejszy, szybszy i tańszy niż konkurencja. Nadwozie było bardziej aerodynamiczne niż nadwozia poprzedników, miał też niżej umieszczony środek ciężkości. Dzięki niezawodności, dobrym osiągom, przyczepności i ekonomice, Datsun znajdywał coraz więcej nabywców. W 1981 roku została stworzona wersja 280ZX Turbo, która dostępna była tylko na rynku japońskim. Wersja to wyposażona była w dwulitrowy silnik turbo o mocy 145 KM i momencie obrotowym 210 Nm.
    30 sierpnia 2022, 20:42 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Alpine A110S – Dwumiejscowy samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod francuską marką Alpine od 2017 roku. A110 to pierwszy seryjnie produkowany samochód sportowy marki Alpine od czasu zawieszenia jej działalności w 1995 roku. Premierę A110 w marcu 2017 roku poprzedziła prezentacja studyjnego modelu Alpine Vision, który bezpośrednio oddawał kształty seryjnego modelu. Alpine A110 o bezpośredni hołd dla modelu o tej samej nazwie z 1963 roku, co obrazuje przede wszystkim stylistyką. W 2019 roku rozpoczęła się produkcja wersji A110S. Wersja ta jest najszybszą z trzech dostępnych w seryjnej produkcji. W porównaniu do poprzednich wersji A110S posiada mocniejszy turbodoładowany silnik 4-cylindrowy o pojemności 1,8 l, który generuje moc 292 KM. Samochód osiąga prędkość maksymalną 275 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,2 sekundy.
    Dwumiejscowy samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod francuską marką Alpine od 2017 roku. A110 to pierwszy seryjnie produkowany samochód sportowy marki Alpine od czasu zawieszenia jej działalności w 1995 roku. Premierę A110 w marcu 2017 roku poprzedziła prezentacja studyjnego modelu Alpine Vision, który bezpośrednio oddawał kształty seryjnego modelu. Alpine A110 o bezpośredni hołd dla modelu o tej samej nazwie z 1963 roku, co obrazuje przede wszystkim stylistyką. W 2019 roku rozpoczęła się produkcja wersji A110S. Wersja ta jest najszybszą z trzech dostępnych w seryjnej produkcji. W porównaniu do poprzednich wersji A110S posiada mocniejszy turbodoładowany silnik 4-cylindrowy o pojemności 1,8 l, który generuje moc 292 KM. Samochód osiąga prędkość maksymalną 275 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,2 sekundy.
    25 sierpnia 2022, 20:28 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Mercedes-Benz SLR McLaren 722 – Supersamochód klasy średniej produkowany we współpracy Mercedesa i McLarena w latach 2003-2009. Pierwszy prototyp samochodu zaprezentowano w Detroit w 1999 roku za to wersję produkcyjną zaprezentowano 17 listopada 2003 podczas salonu samochodowego we Frankfurcie. W 2007 roku rozpoczęto produkcję wersji roadster. Do współpracy między Mercedesem, a McLarenem doszło, ponieważ obie firmy ściśle współpracowały wówczas ze sobą w Formule 1, a McLaren był także w 40% własnością ówczesnej firmy Daimler AG. Produkcja SLR odbywała się ręcznie w centrum technologicznym McLarena w Woking w Anglii w wersji coupe oraz roadster. Inspiracją podczas projektowania samochodu był Mercedes 300 SLR. Nadwozie wykonano z włókna węglowego. Przy projektowaniu nadwozia korzystano z technologii jakie wykorzystuje się w F1. SLR wyposażono w ukryty spojler, który podnosi się przy prędkości 95 km/h zwiększając przyczepność i stabilność auta. Wersja 722 Edition wyposażona jest w 5,4-litrowy silnik V8, który wytwarza moc 650 KM i moment obrotowy 820 Nm. W tej wersji samochód osiąga prędkość maksymalną 337 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,6 sekund.
    Supersamochód klasy średniej produkowany we współpracy Mercedesa i McLarena w latach 2003-2009. Pierwszy prototyp samochodu zaprezentowano w Detroit w 1999 roku za to wersję produkcyjną zaprezentowano 17 listopada 2003 podczas salonu samochodowego we Frankfurcie. W 2007 roku rozpoczęto produkcję wersji roadster. Do współpracy między Mercedesem, a McLarenem doszło, ponieważ obie firmy ściśle współpracowały wówczas ze sobą w Formule 1, a McLaren był także w 40% własnością ówczesnej firmy Daimler AG. Produkcja SLR odbywała się ręcznie w centrum technologicznym McLarena w Woking w Anglii w wersji coupe oraz roadster. Inspiracją podczas projektowania samochodu był Mercedes 300 SLR. Nadwozie wykonano z włókna węglowego. Przy projektowaniu nadwozia korzystano z technologii jakie wykorzystuje się w F1. SLR wyposażono w ukryty spojler, który podnosi się przy prędkości 95 km/h zwiększając przyczepność i stabilność auta. Wersja 722 Edition wyposażona jest w 5,4-litrowy silnik V8, który wytwarza moc 650 KM i moment obrotowy 820 Nm. W tej wersji samochód osiąga prędkość maksymalną 337 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,6 sekund.
    Maserati – MC12 został zbudowany z myślą o udziale włoskiej marki w serii FIA GT. Produkcja została uruchomiona w 2004, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600 000 €
Maserati opracowało model MC12 na podwoziuFerrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik oraz skrzynię biegów (zblokowany ze skrzynią biegów silnik, jest elementem nośnym). Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. Prędkość maksymalna jaką jest w stanie osiągnąć MC12 to 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie pędzić o 25 km/h szybciej. 
Maserati stworzyło MC12 aby zasygnalizować, że po 37 latach przerwy ponownie zamierza wziąć udział w wyścigach samochodowych. Aby otrzymać homologację pozwalającą na udział w serii FIA GT, włoski producent musiał wyprodukować co najmniej 25 egzemplarzy w wersji drogowej. Nowy model zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem nań kar.

    MC12 został zbudowany z myślą o udziale włoskiej marki w serii FIA GT. Produkcja została uruchomiona w 2004, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600 000

    Maserati opracowało model MC12 na podwoziuFerrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik oraz skrzynię biegów (zblokowany ze skrzynią biegów silnik, jest elementem nośnym). Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. Prędkość maksymalna jaką jest w stanie osiągnąć MC12 to 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie pędzić o 25 km/h szybciej. 

    Maserati stworzyło MC12 aby zasygnalizować, że po 37 latach przerwy ponownie zamierza wziąć udział w wyścigach samochodowych. Aby otrzymać homologację pozwalającą na udział w serii FIA GT, włoski producent musiał wyprodukować co najmniej 25 egzemplarzy w wersji drogowej. Nowy model zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem nań kar.

    Dodge Ram SRT-10 – Samochód osobowy typu pickup klasy aut pełnowymiarowych produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1981-2010. Dodge Ram zadebiutował w marcu 1981 roku jako następca dla Dodge D-Series, będąc de facto głęboko zmodernizowanym modelem trzeciej generacji. Dodge Ram trzeciej generacji został zaprezentowany po raz pierwszy latem 2001 roku podczas wystawy samochodowej w Chicago. Trzecia generacja Rama, choć pod kątem stylistycznym w dużym stopniu odtworzyła koncepcje i proporcje nadwozia znane z poprzednika, była zbudowanym od podstaw zupełnie nowym samochodem. W 2004 roku przedstawiono sportową odmianę Dodge Ram SRT-10, której produkcja trwała do 2006 roku. Do napędu użyto pochodzącego z Dodgea Vipera silnika V10 o pojemności 8,3 l. Silnik ten wytwarza moc 517 KM i moment obrotowy 712 Nm. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną bądź 4-biegową automatyczną skrzynię biegów. Ram SRT-10 osiąga prędkość maksymalną 246 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,9 sekund.
    Samochód osobowy typu pickup klasy aut pełnowymiarowych produkowany pod amerykańską marką Dodge w latach 1981-2010. Dodge Ram zadebiutował w marcu 1981 roku jako następca dla Dodge D-Series, będąc de facto głęboko zmodernizowanym modelem trzeciej generacji. Dodge Ram trzeciej generacji został zaprezentowany po raz pierwszy latem 2001 roku podczas wystawy samochodowej w Chicago. Trzecia generacja Rama, choć pod kątem stylistycznym w dużym stopniu odtworzyła koncepcje i proporcje nadwozia znane z poprzednika, była zbudowanym od podstaw zupełnie nowym samochodem. W 2004 roku przedstawiono sportową odmianę Dodge Ram SRT-10, której produkcja trwała do 2006 roku. Do napędu użyto pochodzącego z Dodgea Vipera silnika V10 o pojemności 8,3 l. Silnik ten wytwarza moc 517 KM i moment obrotowy 712 Nm. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną bądź 4-biegową automatyczną skrzynię biegów. Ram SRT-10 osiąga prędkość maksymalną 246 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,9 sekund.
    Mazda 3 MPS – Mazda 3 to osobowy klasy kompaktowej produkowany od 2003 roku jako następca Mazdy 323. W 2007 roku Mazdaspeed wprowadził sportową wersję Mazdy 3. Mazda zaprezentowała Mazda3 MPS (Mazda Performance Series) podczas Salonu Samochodowego w Genewie w lutym 2006 roku. Mazda 3 MPS sprzedawana jest w Ameryce Północnej jako Mazdaspeed 3 oraz w Japonii jako Mazdaspeed Axela. Do napędu samochodu został wykorzystany silnik I4 turbo o pojemności 2,3 litra. Silnik ten generuje moc 263 KM oraz moment obrotowy 380 Nm. Produkcja Mazdy 3 MPS zakończyła się w 2013 roku.
    Mazda 3 to osobowy klasy kompaktowej produkowany od 2003 roku jako następca Mazdy 323. W 2007 roku Mazdaspeed wprowadził sportową wersję Mazdy 3. Mazda zaprezentowała Mazda3 MPS (Mazda Performance Series) podczas Salonu Samochodowego w Genewie w lutym 2006 roku. Mazda 3 MPS sprzedawana jest w Ameryce Północnej jako Mazdaspeed 3 oraz w Japonii jako Mazdaspeed Axela. Do napędu samochodu został wykorzystany silnik I4 turbo o pojemności 2,3 litra. Silnik ten generuje moc 263 KM oraz moment obrotowy 380 Nm. Produkcja Mazdy 3 MPS zakończyła się w 2013 roku.
    Porsche 918 Spyder – Hipersamochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 2013-2015,  zaprezentowany podczas 80. Międzynarodowej Wystawy Samochodowej w Genewie w 2010 roku jako następca Carrery GT. Auto zostało wyprodukowane jako seria limitowana w liczbie 918 sztuk. Pierwsze egzemplarze pojazdu pojawiły się w salonach w listopadzie 2013 roku. 918 finalnie wdrożono do produkcji we wrześniu 2013 roku. Prototyp został wyposażony w centralnie umieszczony 4,6-litrowy silnik V8 o mocy 540 KM oraz w dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 230 KM. Łączna moc prototypu w podanej konfiguracji to 770 KM. Silnik spalinowy napędzał tylną oś pojazdu natomiast silniki elektryczne przednią. Wersja produkcyjna wyposażona jest w ten sam silnik spalinowy, lecz jego moc zwiększono do 608 KM. Moc silników elektrycznych także uległa zwiększeniu. Przedni elektromotor generuje 127 KM, a tylny 154 KM. Łącznie wersja produkcyjna generuje moc aż 889 KM. 918 Spyder osiąga prędkość maksymalną 350 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 2,5 sekundy. We wrześniu 2012 roku podano do wiadomości, że auto pokonało Północną Pętlę toru Nurburgring w czasie 6 minut i 57 sekund. Wersja produkcyjna różniła się szczegółami od konceptu. Wydechy zostały umieszczone w miejscu wysuwanych wlotów powietrza, czyli tuż nad silnikiem. W czerwcu 2015 roku Porsche ogłosiło, że produkcja modelu dobiegła końca po dokładnie 21 miesiącach wytwarzania w zakładach marki w Zuffenhausen.
    Hipersamochód produkowany przez niemiecką markę Porsche w latach 2013-2015, zaprezentowany podczas 80. Międzynarodowej Wystawy Samochodowej w Genewie w 2010 roku jako następca Carrery GT. Auto zostało wyprodukowane jako seria limitowana w liczbie 918 sztuk. Pierwsze egzemplarze pojazdu pojawiły się w salonach w listopadzie 2013 roku. 918 finalnie wdrożono do produkcji we wrześniu 2013 roku. Prototyp został wyposażony w centralnie umieszczony 4,6-litrowy silnik V8 o mocy 540 KM oraz w dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 230 KM. Łączna moc prototypu w podanej konfiguracji to 770 KM. Silnik spalinowy napędzał tylną oś pojazdu natomiast silniki elektryczne przednią. Wersja produkcyjna wyposażona jest w ten sam silnik spalinowy, lecz jego moc zwiększono do 608 KM. Moc silników elektrycznych także uległa zwiększeniu. Przedni elektromotor generuje 127 KM, a tylny 154 KM. Łącznie wersja produkcyjna generuje moc aż 889 KM. 918 Spyder osiąga prędkość maksymalną 350 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 2,5 sekundy. We wrześniu 2012 roku podano do wiadomości, że auto pokonało Północną Pętlę toru Nurburgring w czasie 6 minut i 57 sekund. Wersja produkcyjna różniła się szczegółami od konceptu. Wydechy zostały umieszczone w miejscu wysuwanych wlotów powietrza, czyli tuż nad silnikiem. W czerwcu 2015 roku Porsche ogłosiło, że produkcja modelu dobiegła końca po dokładnie 21 miesiącach wytwarzania w zakładach marki w Zuffenhausen.