Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 304 takich materiałów
    Toyota Supra Mk3 – Sportowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern Toyota w latach 1978-2002 oraz ponownie od 2019 roku. Trzecia generacja modelu trafiła do produkcji w lutym 1986 roku, na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX. Była to już zupełnie nowa konstrukcja niespokrewniona z Celicą. Oba modele stały się różnymi konstrukcjami, Celica otrzymała napęd przedni, w Suprze zaś pozostawiono napęd tylny. Nadwozie zachowało podobieństwo do drugiej generacji modelu. Pod względem konstrukcyjnym była to konstrukcja pokrewna z Toyotą Soarer. Samochód napędzany jest trzylitrowym silnikiem R6 z 4 zaworami na cylinder w wersji wolnossącej 7M-GE oraz od 1987 turbodoładowanej 7M-GTE. Moc pierwszego wynosiła 203 KM, zblokowany był on z 5-biegową skrzynią manualną o oznaczeniu W58. Jednostka turbodoładowana osiągała 233 KM i moment siły 334 Nm, połączono ją z 5-biegową ręczną skrzynią biegów o kodzie R154. W 1989 jej moc została podniesiona do 234 KM, moment obrotowy zaś do 344 Nm. W przypadku obu jednostek można było opcjonalnie zamówić 4-biegowy automat A340E.
    Sportowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern Toyota w latach 1978-2002 oraz ponownie od 2019 roku. Trzecia generacja modelu trafiła do produkcji w lutym 1986 roku, na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX. Była to już zupełnie nowa konstrukcja niespokrewniona z Celicą. Oba modele stały się różnymi konstrukcjami, Celica otrzymała napęd przedni, w Suprze zaś pozostawiono napęd tylny. Nadwozie zachowało podobieństwo do drugiej generacji modelu. Pod względem konstrukcyjnym była to konstrukcja pokrewna z Toyotą Soarer. Samochód napędzany jest trzylitrowym silnikiem R6 z 4 zaworami na cylinder w wersji wolnossącej 7M-GE oraz od 1987 turbodoładowanej 7M-GTE. Moc pierwszego wynosiła 203 KM, zblokowany był on z 5-biegową skrzynią manualną o oznaczeniu W58. Jednostka turbodoładowana osiągała 233 KM i moment siły 334 Nm, połączono ją z 5-biegową ręczną skrzynią biegów o kodzie R154. W 1989 jej moc została podniesiona do 234 KM, moment obrotowy zaś do 344 Nm. W przypadku obu jednostek można było opcjonalnie zamówić 4-biegowy automat A340E.
    13 czerwca 2022, 22:00 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Nissan 300ZX Z31 – Samochód sportowy, produkowany przez japoński koncern Nissan w latach 1989–2000. Pierwsza generacja 300ZX - Z31 produkowana była w latach 1983–1989. Samochód wszedł na rynek pod koniec 1983 roku i był nazwany Datsun 300ZX. Od końca 1985 roku, z fabryki Datsuna produkowane auta na cały świat wychodziły pod marką Nissan. Więcej usprawnień w obecne nadwozie Z31 zostało opracowane dzięki projektom Kazumasiego Takagi i jego zespołowi. Podwozie wykonane i skonstruowane było podobne do tego ze starszej generacji 280ZX i posiadał wahacze przy przedniej i tylnej kolumnie. Wszystkie modele turbo otrzymały trójdrożne, sterowane elektronicznie regulowane amortyzatory. Rzędowy silnik o sześciocylindrowej konfiguracji został wymieniony przy okazji zaprezentowania w pierwszych modelach 300ZX, obecnie silnik używany do napędzania sportowej rodziny miał układ V6. Nowy trzylitrowy wolnossący lub z turbo posiadał 161 KM i 203 KM. W 1987 roku, poprawione silniki miały moc 167 KM i 208 KM. Jesienią 1985 300ZX przeszedł facelifting. Spojler tylny gumowy został zastąpiony spoilerem z tworzywa sztucznego, wzmocnionego włóknem szklanym ze zintegrowanym trzecim światłem stop. W lecie 1987 roku model został ponownie poddany liftingowi, w którym zostały dodane spojlery progów bocznych. Zderzaki zostały zaprojektowane bardziej aerodynamiczne, lampy przeciwmgielne zintegrowane w przednim zderzaku a z tyłu reflektora została dodana taśmy z nadrukiem 300ZX. Trzecie światło stopu zostało przeniesione na górną krawędź tylnej klapy.
    Samochód sportowy, produkowany przez japoński koncern Nissan w latach 1989–2000. Pierwsza generacja 300ZX - Z31 produkowana była w latach 1983–1989. Samochód wszedł na rynek pod koniec 1983 roku i był nazwany Datsun 300ZX. Od końca 1985 roku, z fabryki Datsuna produkowane auta na cały świat wychodziły pod marką Nissan. Więcej usprawnień w obecne nadwozie Z31 zostało opracowane dzięki projektom Kazumasiego Takagi i jego zespołowi. Podwozie wykonane i skonstruowane było podobne do tego ze starszej generacji 280ZX i posiadał wahacze przy przedniej i tylnej kolumnie. Wszystkie modele turbo otrzymały trójdrożne, sterowane elektronicznie regulowane amortyzatory. Rzędowy silnik o sześciocylindrowej konfiguracji został wymieniony przy okazji zaprezentowania w pierwszych modelach 300ZX, obecnie silnik używany do napędzania sportowej rodziny miał układ V6. Nowy trzylitrowy wolnossący lub z turbo posiadał 161 KM i 203 KM. W 1987 roku, poprawione silniki miały moc 167 KM i 208 KM. Jesienią 1985 300ZX przeszedł facelifting. Spojler tylny gumowy został zastąpiony spoilerem z tworzywa sztucznego, wzmocnionego włóknem szklanym ze zintegrowanym trzecim światłem stop. W lecie 1987 roku model został ponownie poddany liftingowi, w którym zostały dodane spojlery progów bocznych. Zderzaki zostały zaprojektowane bardziej aerodynamiczne, lampy przeciwmgielne zintegrowane w przednim zderzaku a z tyłu reflektora została dodana taśmy z nadrukiem 300ZX. Trzecie światło stopu zostało przeniesione na górną krawędź tylnej klapy.
    Toyota 2000GT – Dwumiejscowy sportowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Toyota w latach 1967–1970, dostępny jako 2-drzwiowe coupe. Zaprezentowano go jesienią 1965 roku podczas salonu samochodowego w Tokio. 2000GT napędzane jest benzynowym R6 o pojemności 2 l zasilanego przez trzy gaźniki, silnik ten wytwarza moc 152 KM i moment obrotowy 175 Nm. Napęd przenoszony był na oś tylną za pośrednictwem 5-biegowej manualnej bądź 3-biegowej automatycznej skrzyni biegów. Samochód przyspiesza 0-100 km/h w 8,4 sekundy i osiąga prędkość maksymalną 220 km/h. 2000GT kosztował około 6800$,  znacznie więcej niż porównywane modele Jaguara czy Porsche. Samochód został wyprodukowany w ilości 351 egzemplarzy.
    Dwumiejscowy sportowy samochód osobowy produkowany przez japońską firmę Toyota w latach 1967–1970, dostępny jako 2-drzwiowe coupe. Zaprezentowano go jesienią 1965 roku podczas salonu samochodowego w Tokio. 2000GT napędzane jest benzynowym R6 o pojemności 2 l zasilanego przez trzy gaźniki, silnik ten wytwarza moc 152 KM i moment obrotowy 175 Nm. Napęd przenoszony był na oś tylną za pośrednictwem 5-biegowej manualnej bądź 3-biegowej automatycznej skrzyni biegów. Samochód przyspiesza 0-100 km/h w 8,4 sekundy i osiąga prędkość maksymalną 220 km/h. 2000GT kosztował około 6800$, znacznie więcej niż porównywane modele Jaguara czy Porsche. Samochód został wyprodukowany w ilości 351 egzemplarzy.
    Subaru BRAT – Wersja pick-up modelu Subaru Leone II generacji produkowana przez japońską firmę Subaru w latach 1978-1993. Nazwa BRAT to skrót od Bi-drive Recreational All-terrain Transporter. BRAT na rynku australijskim był dostępny pod nazwą Brunby, a w Wielkiej Brytanii jako Shifter. Samochód oparto  bezpośrednio na wersji kombi z napędem na 4 koła. Pierwsze egzemplarze trafiły do sprzedaży w 1978 roku. Nadwozie było oryginalnie dwumiejscowe, jednak na rynku amerykańskim, z uwagi na przepisy celne BRAT był dostępny z dodatkowymi dwoma miejscami w przestrzeni bagażowej. Wszystkie modele BRAT posiadały stały napęd na 4 koła i były wyposażone w czterocylindrowe silniki typu bokser z rodziny EA. Początkowo BRAT był wyposażony w silnik o pojemności 1,6 l i mocy 69 KM. W roku 1981 został on zastąpiony mocniejszym silnikiem o pojemności 1,8 l i mocy 74 KM. W 1983 do oferty włączono turbodoładowany silnik 1,8 l generujący moc 95 KM. Modele wolnossące posiadały 4-biegowe skrzynie manualne, zaś model turbodoładowany wyposażony był w 3-biegowy automat. Dodatkowo od 1981 roku wersje wyposażeniowe GL posiadały reduktor.
    Wersja pick-up modelu Subaru Leone II generacji produkowana przez japońską firmę Subaru w latach 1978-1993. Nazwa BRAT to skrót od Bi-drive Recreational All-terrain Transporter. BRAT na rynku australijskim był dostępny pod nazwą Brunby, a w Wielkiej Brytanii jako Shifter. Samochód oparto bezpośrednio na wersji kombi z napędem na 4 koła. Pierwsze egzemplarze trafiły do sprzedaży w 1978 roku. Nadwozie było oryginalnie dwumiejscowe, jednak na rynku amerykańskim, z uwagi na przepisy celne BRAT był dostępny z dodatkowymi dwoma miejscami w przestrzeni bagażowej. Wszystkie modele BRAT posiadały stały napęd na 4 koła i były wyposażone w czterocylindrowe silniki typu bokser z rodziny EA. Początkowo BRAT był wyposażony w silnik o pojemności 1,6 l i mocy 69 KM. W roku 1981 został on zastąpiony mocniejszym silnikiem o pojemności 1,8 l i mocy 74 KM. W 1983 do oferty włączono turbodoładowany silnik 1,8 l generujący moc 95 KM. Modele wolnossące posiadały 4-biegowe skrzynie manualne, zaś model turbodoładowany wyposażony był w 3-biegowy automat. Dodatkowo od 1981 roku wersje wyposażeniowe GL posiadały reduktor.
    Porsche 718 Cayman GT4 RS – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod niemiecką marką Porsche od 2006 roku. Od 2012 roku produkowana jest druga generacja modelu, która w 2016 roku zmieniła nazwę na 718 Cayman. Druga generacja Caymana otrzymała kod fabryczny 981c i zadebiutowała na marcowym Geneva Motor Show 2012 razem z odmianą roadster o nazwie Boxster. Oba modele posiadały to samo rozwiązanie dotyczące sposobu umiejscowienia silnika (centralnie) oraz wiele innych elementów, takich jak przednie zderzaki, pokrywa bagażnika, drzwi boczne, światła przednie oraz przednia część wnętrza. Stylistyka modelu Cayman pochodzi od dwóch klasycznych modeli Porsche: 550 Coupe oraz 904 Coupe. Konstrukcja zawieszenia jest oparta na tych samych rozwiązaniach co w modelu Boxster. W 2021 roku Porsche zaprezentowało 718 Cayman GT4 RS jest to pierwszy Cayman w wersji RS, która zwykle zarezerwowana jest dla Porsche 911. Samochód wyposażony w wolnossący sześciocylindrowy silnik o pojemności 4 l pochodzący z Porsche 911 GT3. Silnik ten generuje moc maksymalną 490 KM i moment obrotowy 450 NM, dzięki czemu Cayman przyspiesza 0-100 km/h w 3,4 sekundy oraz osiąga prędkość maksymalną 313 km/h. GT4 RS okrążył tor Nurburgring Nordschleife o 23 sekundy szybciej niż GT4.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany pod niemiecką marką Porsche od 2006 roku. Od 2012 roku produkowana jest druga generacja modelu, która w 2016 roku zmieniła nazwę na 718 Cayman. Druga generacja Caymana otrzymała kod fabryczny 981c i zadebiutowała na marcowym Geneva Motor Show 2012 razem z odmianą roadster o nazwie Boxster. Oba modele posiadały to samo rozwiązanie dotyczące sposobu umiejscowienia silnika (centralnie) oraz wiele innych elementów, takich jak przednie zderzaki, pokrywa bagażnika, drzwi boczne, światła przednie oraz przednia część wnętrza. Stylistyka modelu Cayman pochodzi od dwóch klasycznych modeli Porsche: 550 Coupe oraz 904 Coupe. Konstrukcja zawieszenia jest oparta na tych samych rozwiązaniach co w modelu Boxster. W 2021 roku Porsche zaprezentowało 718 Cayman GT4 RS jest to pierwszy Cayman w wersji RS, która zwykle zarezerwowana jest dla Porsche 911. Samochód wyposażony w wolnossący sześciocylindrowy silnik o pojemności 4 l pochodzący z Porsche 911 GT3. Silnik ten generuje moc maksymalną 490 KM i moment obrotowy 450 NM, dzięki czemu Cayman przyspiesza 0-100 km/h w 3,4 sekundy oraz osiąga prędkość maksymalną 313 km/h. GT4 RS okrążył tor Nurburgring Nordschleife o 23 sekundy szybciej niż GT4.
    Peugeot 405 Mi16 – samochód osobowy klasy średniej produkowany przez francuską markę Peugeot w latach 1987-1996 oraz od 1992 roku na licencji. Peugeot na przełomie lat 70. i 80. reprezentowany był w klasie średniej przez dwa modele samochodów. Mniejszym był Peugeot 305, a większym 505. Pierwszy był czymś pośrednim pomiędzy klasą kompaktową a średnią, a drugi plasował się pomiędzy klasą średnią a średnią-wyższą, reprezentowaną przez model 604. Oba te modele docelowo zastąpił zaprezentowany w 1987 roku Peugeot 405 w wersji sedan. W 1997 roku Peugeot 405 został zastąpiony przez nowego Peugeota 406. Peugeot 405 został zaprojektowany przez biuro projektowe Pininfarina. Dostępny był w wersji przystosowanej do ruchu prawostronnego jak i lewostronnego. Auto oferowane było jako sedan i kombi z napędem na przednie lub cztery koła. W wersji Mi16 dostępny były dwa silniki R4: 1,9 l oraz 2,0 l. Pierwszy z nich wytwarza moc 157 KM i moment obrotowy 177 Nm. Prędkość maksymalna wynosi 220 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmuje 8,6 sekund. Drugi - dwulitrowy generuje moc 154 KM i moment obrotowy 183 Nm. Z tym silnikiem 405 osiąga prędkość maksymalną 215 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 9,8 sekund.
    Samochód osobowy klasy średniej produkowany przez francuską markę Peugeot w latach 1987-1996 oraz od 1992 roku na licencji. Peugeot na przełomie lat 70. i 80. reprezentowany był w klasie średniej przez dwa modele samochodów. Mniejszym był Peugeot 305, a większym 505. Pierwszy był czymś pośrednim pomiędzy klasą kompaktową a średnią, a drugi plasował się pomiędzy klasą średnią a średnią-wyższą, reprezentowaną przez model 604. Oba te modele docelowo zastąpił zaprezentowany w 1987 roku Peugeot 405 w wersji sedan. W 1997 roku Peugeot 405 został zastąpiony przez nowego Peugeota 406. Peugeot 405 został zaprojektowany przez biuro projektowe Pininfarina. Dostępny był w wersji przystosowanej do ruchu prawostronnego jak i lewostronnego. Auto oferowane było jako sedan i kombi z napędem na przednie lub cztery koła. W wersji Mi16 dostępny były dwa silniki R4: 1,9 l oraz 2,0 l. Pierwszy z nich wytwarza moc 157 KM i moment obrotowy 177 Nm. Prędkość maksymalna wynosi 220 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmuje 8,6 sekund. Drugi - dwulitrowy generuje moc 154 KM i moment obrotowy 183 Nm. Z tym silnikiem 405 osiąga prędkość maksymalną 215 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 9,8 sekund.
    Bugatti EB110 SS – Hipersamochód produkowany przez włoskie przedsiębiorstwo Bugatti Automobili w latach 1992–1995. W 1987 roku włoski przedsiębiorca Romano Artioli, założył w Campogalliano przedsiębiorstwo Bugatti Automobili SpA, mające na celu przywrócenie do życia tej świetnej niegdyś marki. Efektem prac był zaprezentowany w stodziesiatą rocznicę urodzin założyciela przedsiębiorstwa, supersportowy model Bugatti EB110 w roku 1991. Bugatti, obchodzące 110-rocznicę urodzin swojego założyciela Ettore Bugatti, zaprezentowało EB110, napędzane 3,5-litrowym V12 z 4 turbosprężarkami japońskiego przedsiębiorstwa IHI o mocy 560 KM. Najmocniejszą wersją EB110 jest SS (Super Sport). Powstało zaledwie 31 egzemplarzy w tej wersji. Moc w tym modelu została zwiększona o 50 KM i wynosiła 611 KM. Wzmocniono zawieszenie i hamulce wraz ze wzrostem mocy polepszył się moment obrotowy i osiągi. We wnętrzu znajduje się więcej aluminium i prawdziwego wykończenia z kevlaru na tunelu środkowym i innych elementach obsługi wnętrza. Najbardziej widocznym elementem różniącym obydwa modele GT i SS jest widoczne na nadwoziu wyfrezowane 5 otworów na lepsze chłodzenie silnika. EB110 SS osiąga prędkość maksymalną 350 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,26 s.
    Hipersamochód produkowany przez włoskie przedsiębiorstwo Bugatti Automobili w latach 1992–1995. W 1987 roku włoski przedsiębiorca Romano Artioli, założył w Campogalliano przedsiębiorstwo Bugatti Automobili SpA, mające na celu przywrócenie do życia tej świetnej niegdyś marki. Efektem prac był zaprezentowany w stodziesiatą rocznicę urodzin założyciela przedsiębiorstwa, supersportowy model Bugatti EB110 w roku 1991. Bugatti, obchodzące 110-rocznicę urodzin swojego założyciela Ettore Bugatti, zaprezentowało EB110, napędzane 3,5-litrowym V12 z 4 turbosprężarkami japońskiego przedsiębiorstwa IHI o mocy 560 KM. Najmocniejszą wersją EB110 jest SS (Super Sport). Powstało zaledwie 31 egzemplarzy w tej wersji. Moc w tym modelu została zwiększona o 50 KM i wynosiła 611 KM. Wzmocniono zawieszenie i hamulce wraz ze wzrostem mocy polepszył się moment obrotowy i osiągi. We wnętrzu znajduje się więcej aluminium i prawdziwego wykończenia z kevlaru na tunelu środkowym i innych elementach obsługi wnętrza. Najbardziej widocznym elementem różniącym obydwa modele GT i SS jest widoczne na nadwoziu wyfrezowane 5 otworów na lepsze chłodzenie silnika. EB110 SS osiąga prędkość maksymalną 350 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,26 s.
    Koenigsegg CCX – Hipersamochód produkowany w latach 2006-2010 przez szwedzką firmę Koenigsegg. Powstał on na bazie modelu CCR z okazji dziesięciolecia powstania pierwszego modelu firmy Koenigsegg, stąd X w nazwie, które oznacza rzymskie 10. Jednak celów powstania CCX było więcej. M.in. szwedzka marka chciała wejść na rynek USA, poprzednie modele nie spełniały jednak norm bezpieczeństwa tam obowiązujących, w dodatku na bardzo chłonnym dla supersamochodów rynku Kalifornii CCR nie mógł się pojawić ze względu na niespełnianie norm emisji spalin. Z tego względu Koenigsegg poczynił znaczne zmiany w konstrukcji nadwozia, zarówno pod względem sztywności, jak i aerodynamiki. Zmianom uległy układy dolotowy i wydechowy powietrza, a także silnik, w którym Koenigsegg po raz pierwszy zastosował blok swojej konstrukcji, a nie sprowadzany z USA blok Forda. Mimo tego, że moc silnika nie uległa zmianie i pozostała na 806 KM, to zwiększyła się jego prędkość maksymalna z 387 km/h do 394 km/h, oraz zmniejszył się czas przyspieszenia 0-100 km/h z 3,8 s do 3,4 s.
    Hipersamochód produkowany w latach 2006-2010 przez szwedzką firmę Koenigsegg. Powstał on na bazie modelu CCR z okazji dziesięciolecia powstania pierwszego modelu firmy Koenigsegg, stąd X w nazwie, które oznacza rzymskie 10. Jednak celów powstania CCX było więcej. M.in. szwedzka marka chciała wejść na rynek USA, poprzednie modele nie spełniały jednak norm bezpieczeństwa tam obowiązujących, w dodatku na bardzo chłonnym dla supersamochodów rynku Kalifornii CCR nie mógł się pojawić ze względu na niespełnianie norm emisji spalin. Z tego względu Koenigsegg poczynił znaczne zmiany w konstrukcji nadwozia, zarówno pod względem sztywności, jak i aerodynamiki. Zmianom uległy układy dolotowy i wydechowy powietrza, a także silnik, w którym Koenigsegg po raz pierwszy zastosował blok swojej konstrukcji, a nie sprowadzany z USA blok Forda. Mimo tego, że moc silnika nie uległa zmianie i pozostała na 806 KM, to zwiększyła się jego prędkość maksymalna z 387 km/h do 394 km/h, oraz zmniejszył się czas przyspieszenia 0-100 km/h z 3,8 s do 3,4 s.
    Aston Martin DB7 Zagato – DB7 to samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 1994–2003. Zaprojektowany w celu zastąpienia Astona Martina V8. Samochód zbudowano na bazie Jaguara XJS, ale z wieloma zmianami. Pierwsze modele miały sześciocylindrowe silniki, ale w 1999 roku został wprowadzony model V12 Vantage, z potężniejszym sześciolitrowym silnikiem V12 w układzie V. DB7 Zagato to specjalna limitowana edycja modelu DB7, dostępny był jako 2-drzwiowe coupe lub 2-drzwiowy kabriolet. Napędzany jest 5,9-litrowym V12 o mocy 435 KM i momencie obrotowym 556 Nm. Moc przenoszona była na tylną oś poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. DB7 Zagato osiąga prędkość maksymalną 298 km/h i przyspiesza do 60 mil na godzinę w 4,9 s. Powstało 99 egzemplarzy DB7 Zagato, a samochód został zastąpiony przez DB AR1.
    DB7 to samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez brytyjską markę Aston Martin w latach 1994–2003. Zaprojektowany w celu zastąpienia Astona Martina V8. Samochód zbudowano na bazie Jaguara XJS, ale z wieloma zmianami. Pierwsze modele miały sześciocylindrowe silniki, ale w 1999 roku został wprowadzony model V12 Vantage, z potężniejszym sześciolitrowym silnikiem V12 w układzie V. DB7 Zagato to specjalna limitowana edycja modelu DB7, dostępny był jako 2-drzwiowe coupe lub 2-drzwiowy kabriolet. Napędzany jest 5,9-litrowym V12 o mocy 435 KM i momencie obrotowym 556 Nm. Moc przenoszona była na tylną oś poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. DB7 Zagato osiąga prędkość maksymalną 298 km/h i przyspiesza do 60 mil na godzinę w 4,9 s. Powstało 99 egzemplarzy DB7 Zagato, a samochód został zastąpiony przez DB AR1.
    Subaru SVX – SVX zaprezentowane zostało w czerwcu 1991 roku w USA oraz we wrześniu tego samego roku w Japonii pod nazwą Alcyone SVX. Samochód ten był następcą modelu XT z 1985 roku, a jest on 2-drzwiowym, 4-osobowym coupe wystylizowanym przez Giugiaro. SVX sprzedawany był głównie w Japonii i USA, lecz Subaru oferowało go także w Europie. Samochód wyposażony był w jednostkę napędową typu bokser o nazwie EG33, która była kontynuatorem modelu silnikowego o nazwie ER używanego w poprzednim modelu Subaru XT. Był to ówcześnie najmocniejszy silnik Subaru tamtych lat, także jeśli chodzi o wielkość - pojemność skokowa była największa. Z powodu osiągniętej mocy znacznie ponad 200 KM i sporemu momentowi ponad 300 Nm, nie zdecydowano się wprowadzać turbodoładowania, ani takiego wariantu jako opcji. Silnik 3,3 l EG33 był jedynym możliwym wyborem przy zakupie modelu SVX. W roku modelowym 1994 i aż do zakończenia produkcji w grudniu 1996 roku SVX był wyposażony w elektronicznie regulowaną prędkość maksymalną 230 km/h. Modele z pierwszych lat produkcji (91-93) pozwalały osiągnąć maksymalną prędkość 248 km/h, dzięki bardzo długiemu 4 biegowi. Łączna sprzedaż Subaru SVX wyniosła 25000 egzemplarzy, z czego najwięcej sprzedano na rynku USA - 14257 egzemplarzy, 8265 w Japonii, a w Europie 2478.
    SVX zaprezentowane zostało w czerwcu 1991 roku w USA oraz we wrześniu tego samego roku w Japonii pod nazwą Alcyone SVX. Samochód ten był następcą modelu XT z 1985 roku, a jest on 2-drzwiowym, 4-osobowym coupe wystylizowanym przez Giugiaro. SVX sprzedawany był głównie w Japonii i USA, lecz Subaru oferowało go także w Europie. Samochód wyposażony był w jednostkę napędową typu bokser o nazwie EG33, która była kontynuatorem modelu silnikowego o nazwie ER używanego w poprzednim modelu Subaru XT. Był to ówcześnie najmocniejszy silnik Subaru tamtych lat, także jeśli chodzi o wielkość - pojemność skokowa była największa. Z powodu osiągniętej mocy znacznie ponad 200 KM i sporemu momentowi ponad 300 Nm, nie zdecydowano się wprowadzać turbodoładowania, ani takiego wariantu jako opcji. Silnik 3,3 l EG33 był jedynym możliwym wyborem przy zakupie modelu SVX. W roku modelowym 1994 i aż do zakończenia produkcji w grudniu 1996 roku SVX był wyposażony w elektronicznie regulowaną prędkość maksymalną 230 km/h. Modele z pierwszych lat produkcji (91-93) pozwalały osiągnąć maksymalną prędkość 248 km/h, dzięki bardzo długiemu 4 biegowi. Łączna sprzedaż Subaru SVX wyniosła 25000 egzemplarzy, z czego najwięcej sprzedano na rynku USA - 14257 egzemplarzy, 8265 w Japonii, a w Europie 2478.
    21 kwietnia 2022, 21:58 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj