Szukaj
Znalazłem 29 takich materiałów
34
305
ołówki HB-6B
127
na formacie A3.
83
Cieżko znalezc zadbaną Vgen bez modyfikacji, tak wygląda w serii.
68
![Zouza – Wcześniej był R200 [serdecznie pozdrawiam klub ROVERki.pl]. Nadszedł czas na zmianę, miało być mocniejsze niż 1.4i 75KM i większe niż mały, 5cio drzwiowy hb.
Trafiła się ta ślicznotka, Alfa Romeo 156 Sportwagon 2.4 JTD
Nie zamieniłbym jej na nic innego, chyba, że nowszą Alfę.](/uimages/services/motokiller/i18n/pl_PL/201407/1405926793_by_Toksyn.jpg?1405984365)
Trafiła się ta ślicznotka, Alfa Romeo 156 Sportwagon 2.4 JTD
Nie zamieniłbym jej na nic innego, chyba, że nowszą Alfę.
27
63
Audi quattro zadebiutowało 3 marca w 1980 roku w Genewie. Nad autem pracowano od lutego 1977. Wtedy to Ferdynand Piech, Jorg Bensinger, Hans Nedvidek i kilku projektantów z Audi zaczęło pracować nad rewolucyjnym sportowym wozem. Idea napędu na 4 koła zrodziła się podczas zimowych testów Audi 200 oraz Volkswagena Iltisa. Okazało się wówczas, że powolna terenówka radzi sobie lepiej w zimowych warunkach niż sportowa limuzyna ze 170 konnym silnikiem. Grupa inżynierów postanowiła zaadaptować napęd na 4 koła do auta osobowego. Powstał wówczas pierwszy prototyp opierający się na Audi 80 B1, wyposażony w układ napędu na 4 koła z Volkswagena Iltisa i silnik z Audi 200. Kolejny prototyp opierał się już na przygotowywanym do produkcji Audi 80 Typ 81 (B2). Po przeprowadzeniu testów i przekonaniu zarządu projekt dostał zielone światło i zlecono opracowanie nadwozia opierającego się na Audi 80. Pierwszym kierowcą testowym był Hannu Mikkola. Po krótkim teście skomentował możliwości wozu: „Właśnie doświadczyłem powiewu przyszłości. Ten samochód zrewolucjonizuje rajdy na zawsze”. Pierwszy prototyp określany był skrótem „A1” to: „Allrad 1” (czyli po prostu: „z napędem na wszystkie koła”). To samo oznaczenie nosiła potem pierwsza ewolucja rajdowa tego auta.
Auto zaprezentowane w Genewie technicznie opierało się na wielu elementach Audi 80 Typ 81, na jego bazie powstało również Audi Coupé typ 85. Audi quattro nosiło wewnętrzne oznaczenie Typ 85, auto zewnętrznie wyróżniało się poszerzeniami nadkoli, szerokimi zderzakami, itp. Pod maską pracował silnik pięciocylindrowy z turbodoładowaniem, początkowo o pojemności 2.1l i mocy 200 KM. Był on rozwinięciem silnika znanego z Audi 200 5T Typ 43. Posiadał 10 zaworów i mechaniczny wtrysk paliwa. Audi quattro z tym silnikiem rozpędzało się do 100km/h w 7.1s i osiągało prędkość maksymalną 222km/h. Auto było wyposażone w stały napęd na 4 koła z blokowanym centralnym i tylnym mechanizmem różnicowym. Pierwsza poważna modernizacja auta miała miejsce wraz z odświeżeniem gamy Audi 80 Typ81 pod koniec 1982 roku. Wówczas podwójne kwadratowe reflektory zastąpiono reflektorami zespolonymi i wprowadzono elektroniczne wskaźniki. Wcześniej zmieniono również układ sterowania blokadami napędów. W roku 1984 auto przeszło poważniejszą modernizację. Ponownie zmieniono atrapę chłodnicy i przednie reflektory, z tyłu zastosowano czarne lampy firmy Frankani, wprowadzono całkowicie nowe wnętrze oraz elektroniczne wskaźniki z systemem AutoCheck z syntezą mowy. Pod maskę trafił nowy pięciocylindrowy, turbodoładowany silnik o pojemności 2.2 o tej samej mocy. Poprawiła się elastyczność auta, teraz przyspieszenie do 100km/h zajmowało 6.7s. W roku 1987 wraz z wprowadzeniem nowej generacji napędu quattro do wszystkich pozostały modeli Audi również Audi quattro wyposażono w układ napędowy z centralnym mechanizmem różnicowym typu Torsen i uruchamianą za pomocą przycisku blokadą tylnego mostu. Ostatnia poważna modernizacja auta miała miejsce w 1989, pod maskę trafił wówczas zmodyfikowany silnik 2.2 wyposażony w 20-zaworową głowicę, dysponujący mocą 220 KM. Audi quattro 20V rozpędzało się do 100km/h w 6.3s i osiągało prędkość maksymalną 230km/h. W tej formie auto było produkowane do 1991 roku, a jego oficjalnym następcą zostało Audi Coupé S2 Typ 8B.
W sumie wyprodukowano ponad 11 tys. sztuk Audi quattro, najrzadsze są modele z silnikiem 20V, których powstało poniżej 1000.
Audi Sport Quattro
Jest to skrócona wersja Audi quattro. Zbudowana na potrzeby homologacji rajdowej grupy B. Została zaprezentowana na targach motoryzacyjnych IAA we Frankfurcie w roku 1983. Dzięki krótszemu rozstawowi osi auto miało być bardziej zwrotne. Dla potrzeb homologacyjnych wyprodukowano 220 sztuk. Samochód był dostępny w sprzedaży od grudnia 1984 roku, za horrendalną wówczas cenę 195 000 DEM, którą podniesiono od 1 stycznia 1985 do 203.850 DEM (w tym samym czasie Porsche 911 turbo sprzedawano za ok. 100 000 DEM). W tamtym czasie był to najdroższy model seryjnie produkowanego niemieckiego auta. Mimo ceny, Sport Quattro znalazło 170 prywatnych nabywców. Poza krótszym rozstawem osi, auto wyróżniało się szerszymi nadkolami, zmodyfikowanym przodem i maską, przebudowaną tablicą rozdzielczą i znacznymi modyfikacjami technicznymi. Pomimo krótkiego rozstawu osi, auto było 4 osobowe. Pod maską pracował pięciocylindrowy silnik 2.1 z turbosprężarką i 20-zaworową głowicą osiągający moc 306 KM. Przyspieszenie od 0 do 100km/h zajmowało 4,9 s, a prędkość maksymalna tego auta wynosiła 250km/h. Kolejna wersja - rajdowa - posiadała moc 331 kW/450 KM; a przyspieszenie od 0 do 100km/h wynosiło 3,5 s. W ramach 220 wyprodukowanych egzemplarzy powstało również 20 sztuk Audi Sport quattro S1 o mocy 390 kW/530 KM i przyspieszeniu 2,6 s do 100 km/h. Do startu w znanym wyścigu górskim w USA - Pikes Peak International Hill Climb w 1987 roku - powstała wersja specjalna Audi Sport quattro S1 Pikes Peak z silnym ospojlerowaniem i skrzydłem dociskowym z tyłu, z silnikiem o mocy 440 kW/598 KM, której przyspieszenie wynosiło mniej niż 2,5 s do 100km/h.
Wersja seryjna samochodu dostępna była tylko w kilku kolorach nadwozia: białym, czerwonym, zielonym, niebieskim, czarnym. Obecnie ceny rynkowe tego auta wynoszą ponad 100 tys. euro.
Twórcom quattro od początku przyświecała myśl o rajdowym wykorzystaniu samochodu. Krótko po rozpoczęciu produkcji seryjnej odmiany, w styczniu 1981 pierwsza rajdowa wersja quattro wystartowała w austriackim Janner Rally od razu wygrywając w debiucie. W tym samym roku quattro zadebiutowało również w mistrzostwach świata, wygrywając z przewagą prawie sześciu minut pierwszy odcinek specjalny. Do takiej przewagi w większości przyczynił się napęd na cztery koła. Warto dodać, że to dzięki quattro w rajdach zaczęto stosować ów napęd. W 1984r. Hannu Mikkola wygrał rajd Portugalii za sterami quattro A2 sponsorowanego przez HB. Można powiedzieć, że te dwa modele były swego rodzaju wstępem do rajdowej Grupy B.
119
Ale motoryzacja to nie tylko duży Fiat, mały Fiat, Polonez, BMW, Honda, Impreza, Audi, czy Golf. To także setki innych firm i samochodów. Niektóre nawet nie były na MK, a są ciekawe. Marki, czy modele wymienione powyżej wrzucane są ciągle, wskutek czego MK robi się bardzo monotematyczny. Gdy zbieram materiały na główną dochodzi do tego, ze całą podstronę ciągną się tylko BMW i Hondy. Żeby tylko jedną. Przez kilka stron tak mam. By troszkę rozruszać stronkę poniżej przedstawię listę firm samochodowych, firm tuningowych i bardziej znanych warsztatów) (nie wszystkich, chociaż niektóre już nie istnieją) i źródełko do pięknej strony o samochodach. Możecie się podpierać tymi dwoma wytycznymi i wrzucać naprawdę piękne i wyjątkowe samochody, pokazując całe piękno motoryzacji.
Lista:
Argentyna:
Anasagasti
Crespi
Hispano-Argentina
IAME
IKA
Australia:
Elfin
FPV
Holden
Austria:
Austro-Daimler
Austro-Fiat
Austro-Tatra
Denzel
Felber
KTM
Libelle
Lohner-Porsche
Magna Steyr
Möve
Puch
Steyr-Daimler-Puch
Belgia:
Auto-Mixte
Gillet
Nagant
Pieper
Brazylia:
Agrale
Lobini
TAC
Troller
Defunct
Gurgel
Puma
Kambodża:
Angkor
Kanada:
Bricklin
Derby
Studebaker
China
Chorwacja:
Crobus
DOK-ING
Rimac
Czechy:
Aero
Avia
Kaipan
Praga
Skoda
Tatra
Dania:
Zenvo
Francja:
Aérocarène
Aixam
Alpine
Bollore
Bugatti
Citroen
Exagon
Hommell
Ligier
Matra
Microcar
MDI
Peugeot
PGO
Renault
Venturi
Niemcy:
AC Schnitzer
Adler
AGA
Audi
AWZ
Barkas
Bitter
BMW
Borgward
Büssing
DKW
Glas
Goliath
Gumpert
Hansa
Heinkel
Horch
Lloyd
Maybach
MAN
Mansory
Mercedes-Benz
Multicar
NAG
Neoplan
NSU
Opel
Porsche
Robur
RUF
Simson
Trabant
Volkswagen
Wanderer
Wartburg
Wiesmann
Grecja:
Attica
Indie:
Ashok Leyland
Bajaj
Bharat
Chinkara
DC
Eicher
Escorts
Force
Hero
Hindustan
ICML
Mahindra
Maruti Suzuki
Premier
San
Swaraj
TAFE
Tata
TVS
GM
Honda
Nissan
Royal Enfield
Yamaha
Iran:
Bahman
Iran Khodro
Kish Khodro
MVM
Pars Khodro
SAIPA
Izrael:
AIL
Autocars
Plasan
Włochy:
Abarth
Alfa Romeo
Autobianchi
Cizeta
De Tomaso
DR Motor
Ferrari
Fiat
Intermeccanica
Lamborghini
Lancia
Maserati
Pagani
Siata
Vignale
Japonia:
Acura
Daihatsu
Datsun
Dome
Hino
Honda
Infiniti
Isuzu
Lexus
Mazda
Mitsubishi
Mitsuoka
Nissan
Scion
Subaru
Suzuki
Toyota
Yamaha
Malezja:
Bufori
Inokom
Naza
Perodua
Proton
Meksyk:
DINA
Italika
Mastretta
Tranvias-Cimex
Vuhl
Defunct
Ramirez
VAM
Monako:
Venturi
Holandia:
DAF
Donkervoort
HB
Spyker
Polska:
Arrinera
FSO
FSM
ZSD Nysa
FSC Star
Jelczańskie Zakłady Samochodowe
Solaris
Neoplan Polska
Rumunia:
Dacia
ROMAN
Defunct
ARO
Oltcit
Rocar
UTB
Rosja:
Avtoframos
GAZ
IZh
Lada
Marussia
Moskwicz
Russo-Balt
UAZ
Yo-Mobile
Zil
ZAZ
Serbia:
FAP
Ikarbus
IMT
Neobus
Zastava
Zoragy
Sri Lanka:
Micro:
Korea Południowa:
Daewoo
Hyundai
Kia
Proto
Samsung
SsangYong
Hiszpania:
Abadal
GTA
Irizar
SEAT
Tauro
Tramontana
Szwecja:
Esther
Koenigsegg
Jösse Car
Saab
Scania
Volvo
Szwajcaria:
Enzmann
Stealth
Sbarro
Tajlandia:
C-FEE
Cherdchai
Devs
Siam V.M.C.
Thai Rung
Turcja:
Anadol
BMC
Guleryuz Karoseri
Hattat
Karsan
Otokar
Otosan
Oyak-Renault
Temsa
Tofaş-Fiat
Turk Traktor
Wielka Brytania:
ABA
AC
Allard
Alvis
Armstrong Siddeley
Ascari
Aston Martin
Austin
Austin-Healey
Briggs automotive company
Bentley
Bristol
British Leyland
Caterham
Daimler
Elva
Ginetta
GKD
Gordon Keeble
Grinnall
Hillman
Humber
Jaguar
Jensen
Jowett
Lanchester
Land Rover
Lister
Lotus
Marcos
McLaren
MG
Mini
Morgan
Morris
Noble
Riley
Rolls Royce
Rover
Singer
Standard
Sunbeam
Triumph
Trojan
TVR
Vauxhall
Wolseley
USA:
Buick
Cadillac
Callaway
Chevrolet
Coda
Chrysler
DeLorean
Detroit Electric
Dodge
E-Z-GO
Falcon
Fisker
Ford
GEM
GMC
Hennessey
Iconic
International Harvester
Lucra
Jeep
Lincoln
Mosler
Navistar
Panoz
Ram
Rossion
Saleen
Tesla
Defunct
Manufaktury w USA:
Adams-Farwell
AMC
Apollo
Arrow
Auburn
Bates
Cord
Crosley
Davis
Duesenberg
Eagle
Edsel
Essex
Frazer
Geo
Graham-Paige
Hummer
Hupmobile
Jeffery
Kaiser
Kissel
Laforza
LaSalle
Locomobile
Marmon
Mercury
Nash
Oldsmobile
Overland
Packard
Pierce-Arrow
Plymouth
Pontiac
Rambler
Regal
REO
Saturn
Stanley
Sterling
Studebaker
Tucker
TH!NK
Willys
Uzbekistan:
GM Uzbekistan
JV MAN Auto – Uzbekistan
SamAvto
Ukraina:
WAZ
219
Format A3, ołówki HB, B2, B4, kredka czerwona, brązowa, niebieska, zielona. Wiem oprócz czerwonej i zielonej reszty nie widać, ale są przy tarczach hamulcowych. Proszę, oceniajcie
100
‹ pierwsza < 1 2 3 > ostatnia ›