Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 20 takich materiałów
    1 marca 2020, 12:37 przez ~radz | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    www.youtube.com/radzioflatout

    Dziś mamy dla was kolejny poradnik dotyczący turbosprężarek, tym razem omawiamy różnice pomiędzy stałą geometrią (wastegate) a zmienną geometrią (variable nozzle turbine - VNT)
    4 lutego 2017, 16:50 przez blessu (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Czy wiesz, że geometrię kół powinno wykonywać się minimum raz w roku?
    7 września 2016, 20:01 przez motodoradca (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    8 grudnia 2015, 20:00 przez nitro997 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    www.geometriakol.waw.pl

    Mustang Kena Blocka wersja Gymkhana – -SILNIK: Ford Roush Yates 6,7 l V8, 845 KM 
- NAPĘD: 6-biegowa skrzynia Sadev SC90-24, napęd na 4 koła, hydrauliczny system hamulca ręcznego 
- ZAWIESZENIE: komponenty i geometria specjalnie opracowane przez ASD Motorsports 
- BODY: nadwozie Forda Mustang 1965 zaprojektowane przez RTR, Kena Blocka oraz Hoonigan RD, w pełni rurowe zawieszenie ASD Motorsports, klatka bezpieczeństwa oraz słupki drzwi ASD Motorsports, panele obudowy z włókna węglowego RTR 
- FELGI: fifteen52 three-piece R40, 18” x 10.5” 
- OPONY: Pirelli Trofeo R, 295/30/18, mieszanka na zamówienie Kena Blocka
    -SILNIK: Ford Roush Yates 6,7 l V8, 845 KM
    - NAPĘD: 6-biegowa skrzynia Sadev SC90-24, napęd na 4 koła, hydrauliczny system hamulca ręcznego
    - ZAWIESZENIE: komponenty i geometria specjalnie opracowane przez ASD Motorsports
    - BODY: nadwozie Forda Mustang 1965 zaprojektowane przez RTR, Kena Blocka oraz Hoonigan RD, w pełni rurowe zawieszenie ASD Motorsports, klatka bezpieczeństwa oraz słupki drzwi ASD Motorsports, panele obudowy z włókna węglowego RTR
    - FELGI: fifteen52 three-piece R40, 18” x 10.5”
    - OPONY: Pirelli Trofeo R, 295/30/18, mieszanka na zamówienie Kena Blocka
    Fiat 126p FL 87-nowe życie – Coraz bliżej końca, dla bardziej wymagających i znających temat oczywiście znaczek w lewym dolnym rogu też się pojawi po końcowej polerce. Zostały hamulce przednie, malowanie felg i blach silnika, tapicerki wnętrza i motor, no i geometria kół czy zawieszenia jak kto woli.
    Coraz bliżej końca, dla bardziej wymagających i znających temat oczywiście znaczek w lewym dolnym rogu też się pojawi po końcowej polerce. Zostały hamulce przednie, malowanie felg i blach silnika, tapicerki wnętrza i motor, no i geometria kół czy zawieszenia jak kto woli.
    13 września 2014, 21:11 przez motokes (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Źródło:

    własne

    Rajdowe legendy : Fiat 125p GTJ - projekt OBRSO – Fiat 125p GTJ - projekt OBRSO
Andrzej Jaroszewicz
Wyścig w Toruniu

OBRSO przygotowało dwa różne projekty samochodu wyścigowego typu Fiat 125p GTJ.
Wariant I - z wykorzystaniem silnika 1840 cm3 16v
Wariant II - z wykorzystaniem silnika 3238 cm3

Na fotografii Andrzej Jaroszewicz nr. 194
Wariant I

Silnik:
4-cylindrowy, 16-zaworowy, pojemność 1840 cm3, moc 195 KM

Skrzynia biegów:
5-stopniowa, z bezpośrednim przełożeniem piątego biegu bez syngronizacji, o zębach prostych

Tylny most:
o przełożeniu 4,1 nowego typu z mechanizmem różnicowym o zwiększonym współczynniku tarcia

Zawieszenie:
połączenie sztywne typu „Uniball” w miejsce elementów gumowych, obniżony środek ciężkości samochodu, ze względu na poprawienie własności trakcyjnej: zmodyfikowana geometria przedniego zawieszenia, w zawieszeniu tylnym zastosowano drążek „Panharda”
    Fiat 125p GTJ - projekt OBRSO
    Andrzej Jaroszewicz
    Wyścig w Toruniu

    OBRSO przygotowało dwa różne projekty samochodu wyścigowego typu Fiat 125p GTJ.
    Wariant I - z wykorzystaniem silnika 1840 cm3 16v
    Wariant II - z wykorzystaniem silnika 3238 cm3

    Na fotografii Andrzej Jaroszewicz nr. 194
    Wariant I

    Silnik:
    4-cylindrowy, 16-zaworowy, pojemność 1840 cm3, moc 195 KM

    Skrzynia biegów:
    5-stopniowa, z bezpośrednim przełożeniem piątego biegu bez syngronizacji, o zębach prostych

    Tylny most:
    o przełożeniu 4,1 nowego typu z mechanizmem różnicowym o zwiększonym współczynniku tarcia

    Zawieszenie:
    połączenie sztywne typu „Uniball” w miejsce elementów gumowych, obniżony środek ciężkości samochodu, ze względu na poprawienie własności trakcyjnej: zmodyfikowana geometria przedniego zawieszenia, w zawieszeniu tylnym zastosowano drążek „Panharda”
    5 maja 2014, 7:08 przez pawel694 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Źródło:

    fot. Andrzej Jaroszewicz Motorsport "Kronika rajdów"

    Made in Poland 1972 – Marka: WSK

Model: MR16T

Producent: Wytwórnia sprzętu Komunikacyjnego

Lata produkcji: 1972-1977

Ilosc egzemplarzy: ~500

Historia powstania:

Dane wg prospektu fabtycznego:
Motocykl MR16T klasy 250ccm jest pojazdem sportowym, przystosowanym do startów w rajdach obserwowanych.
Posiada szereg oryginalnych rozwiązań technicznych oraz specjalny silnik o obniżonych obrotach i zwiększonym momencie obrotowym.
Sprawdzona w wielu rajdach geometria podwozia, czyni z tego motocykla pojazd, dla którego nie ma trudnych odcinków, czy złej drogi.
Mała masa pojazdu, przy elastycznym silniku, ułatwia posługiwanie się nim w najcięższych warunkach terenowych.

Dane techniczne:

Silnik:

Dwusuwowy o pojemności 250 ccm typu W3T - wersja silnika W2 o zwiększonym momencie obrotowym Masa silnika 28,5kg, moc 13,5 kM przy 4000 obr/min. Silnik opracowany na bazie silnika Wiatr 175ccm. Wzrost pojemności skokowej uzyskano przez wiekszenie skoku tłoka i jego średnicy (zastosowano tłok z węgierskiej Panonii). W późniejszych wersjach stosowano silniki 175 ccm typu W2BxS przystosowane do celów sportowych (zmiana osprzętu elektrycznego i przełożeń)

Gaznik:



Sprzeglo:

wielotarczowe mokre

Skrzynia biegów:

czterobiegowa ze zmienionymi przełożeniami w stosunku do silnika W2

Naped:

Nieosłoniętym łańcuchem

Podwozie:

rama rurowa zamknięta wykonanana z ulepszanych rur ze stali stopowej. Rurowy wahacz łożyskowany tocznie służący również jako zbiornik oleju do smarowania łańcucha. Zawieszenie przednie teleskopowe o skoku 165 mm (importowany widelec Ceriani), tylne o skoku 90 mm. W modelu późniejszym rama podwójna z rur stopowych, wahacz łożyskowany ślizgowo cienkościennych

Kola:

przednie 3,00-21' Trial, tylne 4,00-18' Trial

Hamulce:

Bebnowe sterowane mechanicznie. Bebny ze stopu lekkiego-elektronu, zebrowane, z wtopiona żeliwna wkladka. W późniejszych modelach seryjne bębny WSK

Instalacja elektryczna:

Zapłon iskrownikowy

Pojemnosci:

Zbiornik paliwa 7 l

Cieżar:

Cieżar własny 90 kg, ciężar max 210 kg

Zużycie paliwa:

5l/100 km w terenie

Szybkość maksymalna 90 km/h w terenie,
Stosowane barwy nadwozia: czerwono- czarna
    Marka: WSK

    Model: MR16T

    Producent: Wytwórnia sprzętu Komunikacyjnego

    Lata produkcji: 1972-1977

    Ilosc egzemplarzy: ~500

    Historia powstania:

    Dane wg prospektu fabtycznego:
    Motocykl MR16T klasy 250ccm jest pojazdem sportowym, przystosowanym do startów w rajdach obserwowanych.
    Posiada szereg oryginalnych rozwiązań technicznych oraz specjalny silnik o obniżonych obrotach i zwiększonym momencie obrotowym.
    Sprawdzona w wielu rajdach geometria podwozia, czyni z tego motocykla pojazd, dla którego nie ma trudnych odcinków, czy złej drogi.
    Mała masa pojazdu, przy elastycznym silniku, ułatwia posługiwanie się nim w najcięższych warunkach terenowych.

    Dane techniczne:

    Silnik:

    Dwusuwowy o pojemności 250 ccm typu W3T - wersja silnika W2 o zwiększonym momencie obrotowym Masa silnika 28,5kg, moc 13,5 kM przy 4000 obr/min. Silnik opracowany na bazie silnika Wiatr 175ccm. Wzrost pojemności skokowej uzyskano przez wiekszenie skoku tłoka i jego średnicy (zastosowano tłok z węgierskiej Panonii). W późniejszych wersjach stosowano silniki 175 ccm typu W2BxS przystosowane do celów sportowych (zmiana osprzętu elektrycznego i przełożeń)

    Gaznik:



    Sprzeglo:

    wielotarczowe mokre

    Skrzynia biegów:

    czterobiegowa ze zmienionymi przełożeniami w stosunku do silnika W2

    Naped:

    Nieosłoniętym łańcuchem

    Podwozie:

    rama rurowa zamknięta wykonanana z ulepszanych rur ze stali stopowej. Rurowy wahacz łożyskowany tocznie służący również jako zbiornik oleju do smarowania łańcucha. Zawieszenie przednie teleskopowe o skoku 165 mm (importowany widelec Ceriani), tylne o skoku 90 mm. W modelu późniejszym rama podwójna z rur stopowych, wahacz łożyskowany ślizgowo cienkościennych

    Kola:

    przednie 3,00-21' Trial, tylne 4,00-18' Trial

    Hamulce:

    Bebnowe sterowane mechanicznie. Bebny ze stopu lekkiego-elektronu, zebrowane, z wtopiona żeliwna wkladka. W późniejszych modelach seryjne bębny WSK

    Instalacja elektryczna:

    Zapłon iskrownikowy

    Pojemnosci:

    Zbiornik paliwa 7 l

    Cieżar:

    Cieżar własny 90 kg, ciężar max 210 kg

    Zużycie paliwa:

    5l/100 km w terenie

    Szybkość maksymalna 90 km/h w terenie,
    Stosowane barwy nadwozia: czerwono- czarna
    14 czerwca 2013, 1:09 przez ~MR16T | Do ulubionych | Skomentuj
    Jak działa turbosprężarka? – Obroty sprężarki, a tym samym i jej stopień sprężania zależą od ilości gazów napędzających turbinę, która przy małym zapotrzebowaniu na moc jest mała. Dlatego gdy gwałtownie wzrasta zapotrzebowanie na moc silnika (zmiana biegu, wciśnięcie gazu w celu przyspieszenia) pomimo dostarczenia dodatkowego paliwa, przez moment, aż sprężarka zostanie rozpędzona sprężanie sprężarki jest małe, przez co silnik przez moment ma małą moc. Dodatkowo w tym czasie z powodu mniejszej ilości dostarczonego powietrza do cylindrów, układ dostarczający paliwo nie może dostarczyć go tyle co przy statycznym obciążeniu silnika. Efekt mniejszej mocy silnika przy gwałtownym wzroście zapotrzebowania na moc nazywany jest turbodziurą. Usprawnienia konstrukcyjne sprawiają, że dzisiejsze turbosprężarki mają mniejszy moment bezwładności wirnika, a dawkowanie paliwa jest dokładniejsze, przez co efekt turbodziury jest mniejszy.

W celu ograniczenia tego zjawiska stosuje się też sterowanie wydajnością turbosprężarki. Możliwe są tu dwa sposoby - sterowanie ilością spalin przepływających poprzez turbinę lub sterowanie geometrią przepływu.

*W pierwszym rozwiązaniu stosuje się zawór obejściowy, który jest sterowany poprzez ciśnienie doładowywania - gdy ciśnienie wytwarzane przez sprężarkę przekracza ustaloną przez konstruktora silnika wartość, zawór otwiera się i przepuszcza część spalin poza wirnikiem turbiny. 
*Drugim rozwiązaniem jest umieszczenie łopatek sterujących kątem pod jakim spaliny trafiają na łopatki wirnika. Przy małych prędkościach obrotowych silnika, spaliny uderzają w wirnik pod kątem zbliżonym do prostego i jednocześnie łopatki sterujące wytwarzają rodzaj dyszy przyspieszających przepływ spalin. Ograniczenie ciśnienia doładowania polega na kierowaniu strumienia spalin pod coraz ostrzejszym kątem względem łopatek turbiny przy jednoczesnym poszerzeniu kanału przepływu co powoduje ograniczenie prędkości spalin.
 
Konstrukcyjnie rozwiązuje się to w ten sposób, że wirnik turbiny otacza rodzaj żaluzji kierujących przepływem spalin. Pierwotnie ciśnienie doładowywania było sterowane czysto mechanicznie, we współczesnych silnikach samochodowych ciśnieniem steruje sterownik silnika, wykorzystując sygnały z czujników ciśnienia i ilości zassanego powietrza. Elementami wykonawczymi sterującymi zaworami lub żaluzjami są siłowniki pneumatyczne (wykorzystujące podciśnienie) sterowane elektrozaworami lub silniki krokowe - tak jak w silniku 1,2 TSI grupy VW

W sprężarce rośnie temperatura powietrza w wyniku:
wzrostu ciśnienia (zgodnie z równaniem adiabaty), przepływu ciepła przez elementy konstrukcyjne od gorących spalin do chłodniejszego powietrza.
Jest to zjawisko niekorzystne, gdyż obniża efekt działania turbosprężarki, oraz zwiększa temperaturę w momencie spalania. Zwiększenie temperatury wpływa niekorzystnie na elementy silnika, obniża sprawność silnika jak i zwiększa wydzielanie tlenków azotu. Aby obniżyć temperaturę sprężonego powietrza stosowany jest wymiennik ciepła zwany intercoolerem lub chłodnicą międzystopniową powietrza. 

Pomogłem? Kto wiedział?
    Obroty sprężarki, a tym samym i jej stopień sprężania zależą od ilości gazów napędzających turbinę, która przy małym zapotrzebowaniu na moc jest mała. Dlatego gdy gwałtownie wzrasta zapotrzebowanie na moc silnika (zmiana biegu, wciśnięcie gazu w celu przyspieszenia) pomimo dostarczenia dodatkowego paliwa, przez moment, aż sprężarka zostanie rozpędzona sprężanie sprężarki jest małe, przez co silnik przez moment ma małą moc. Dodatkowo w tym czasie z powodu mniejszej ilości dostarczonego powietrza do cylindrów, układ dostarczający paliwo nie może dostarczyć go tyle co przy statycznym obciążeniu silnika. Efekt mniejszej mocy silnika przy gwałtownym wzroście zapotrzebowania na moc nazywany jest turbodziurą. Usprawnienia konstrukcyjne sprawiają, że dzisiejsze turbosprężarki mają mniejszy moment bezwładności wirnika, a dawkowanie paliwa jest dokładniejsze, przez co efekt turbodziury jest mniejszy.

    W celu ograniczenia tego zjawiska stosuje się też sterowanie wydajnością turbosprężarki. Możliwe są tu dwa sposoby - sterowanie ilością spalin przepływających poprzez turbinę lub sterowanie geometrią przepływu.

    *W pierwszym rozwiązaniu stosuje się zawór obejściowy, który jest sterowany poprzez ciśnienie doładowywania - gdy ciśnienie wytwarzane przez sprężarkę przekracza ustaloną przez konstruktora silnika wartość, zawór otwiera się i przepuszcza część spalin poza wirnikiem turbiny.
    *Drugim rozwiązaniem jest umieszczenie łopatek sterujących kątem pod jakim spaliny trafiają na łopatki wirnika. Przy małych prędkościach obrotowych silnika, spaliny uderzają w wirnik pod kątem zbliżonym do prostego i jednocześnie łopatki sterujące wytwarzają rodzaj dyszy przyspieszających przepływ spalin. Ograniczenie ciśnienia doładowania polega na kierowaniu strumienia spalin pod coraz ostrzejszym kątem względem łopatek turbiny przy jednoczesnym poszerzeniu kanału przepływu co powoduje ograniczenie prędkości spalin.

    Konstrukcyjnie rozwiązuje się to w ten sposób, że wirnik turbiny otacza rodzaj żaluzji kierujących przepływem spalin. Pierwotnie ciśnienie doładowywania było sterowane czysto mechanicznie, we współczesnych silnikach samochodowych ciśnieniem steruje sterownik silnika, wykorzystując sygnały z czujników ciśnienia i ilości zassanego powietrza. Elementami wykonawczymi sterującymi zaworami lub żaluzjami są siłowniki pneumatyczne (wykorzystujące podciśnienie) sterowane elektrozaworami lub silniki krokowe - tak jak w silniku 1,2 TSI grupy VW

    W sprężarce rośnie temperatura powietrza w wyniku:
    wzrostu ciśnienia (zgodnie z równaniem adiabaty), przepływu ciepła przez elementy konstrukcyjne od gorących spalin do chłodniejszego powietrza.
    Jest to zjawisko niekorzystne, gdyż obniża efekt działania turbosprężarki, oraz zwiększa temperaturę w momencie spalania. Zwiększenie temperatury wpływa niekorzystnie na elementy silnika, obniża sprawność silnika jak i zwiększa wydzielanie tlenków azotu. Aby obniżyć temperaturę sprężonego powietrza stosowany jest wymiennik ciepła zwany intercoolerem lub chłodnicą międzystopniową powietrza.

    Pomogłem? Kto wiedział?
    10 lutego 2013, 19:19 przez Konto usunięte | Do ulubionych | Skomentuj (8)