Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 246 takich materiałów
    Maserati MC12 – Hipersamochód produkowany przez włoską markę Maserati w latach 2004-2005. MC12 został zbudowany z myślą o udziale Maserati w serii FIA GT. Produkcję rozpoczęto w 2004 roku, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600,000 euro. Maserati opracowało model MC12 na podwoziu Ferrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik V12 o pojemności 6 l i mocy 632 KM oraz skrzynię biegów. Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. MC12 jest w stanie osiągnąć prędkość maksymalną 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie osiągnąć 25 km/h szybciej. W serii FIA GT samochód zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem kar.
    Hipersamochód produkowany przez włoską markę Maserati w latach 2004-2005. MC12 został zbudowany z myślą o udziale Maserati w serii FIA GT. Produkcję rozpoczęto w 2004 roku, powstało wówczas 30 egzemplarzy, z czego 25 zostało wystawionych na sprzedaż. Rok później zbudowano kolejne 25 sztuk. Cena jednego egzemplarza wynosiła 600,000 euro. Maserati opracowało model MC12 na podwoziu Ferrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik V12 o pojemności 6 l i mocy 632 KM oraz skrzynię biegów. Powstały samochód był jednak znacznie większy od prekursora. MC12 było dłuższe, szersze i wyższe od Ferrari, które odznaczało się jednak lepszymi osiągami. MC12 jest w stanie osiągnąć prędkość maksymalną 330 km/h, podczas gdy Ferrari jest w stanie osiągnąć 25 km/h szybciej. W serii FIA GT samochód zadebiutował pod koniec sezonu 2004, załoga nim kierująca zdobyła pierwsze miejsce podczas wyścigu na torze Zhuhai International Circuit. Wyścigowe wersje MC12 wzięły również udział w American Le Mans Series 2005, nie spełniały jednak wymagań dotyczących dopuszczalnych gabarytów, co poskutkowało nałożeniem kar.
    Ford GT40 – Supersamochód klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Forda Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT autorstwa Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Samochód ten startował w Le Mans w 1963 roku, ale nie ukończył zawodów z powodu awarii. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym samochodem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Po kilku miesiącach opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Nazwa GT40 pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Pierwsze prototypy samochodu wyposażono w 4,3-litrowe V8, jednak pojemność w modelach produkcyjnych zwiększono do 4,7 l. Silniki GT40 pochodziły z Forda Mustanga. Silniki te generują moc 310 KM i moment obrotowy 446 Nm co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 257 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    Supersamochód klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Forda Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT autorstwa Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Samochód ten startował w Le Mans w 1963 roku, ale nie ukończył zawodów z powodu awarii. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym samochodem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Po kilku miesiącach opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Nazwa GT40 pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Pierwsze prototypy samochodu wyposażono w 4,3-litrowe V8, jednak pojemność w modelach produkcyjnych zwiększono do 4,7 l. Silniki GT40 pochodziły z Forda Mustanga. Silniki te generują moc 310 KM i moment obrotowy 446 Nm co pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 257 km/h i przyspieszenie 0-100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    20 lipca 2022, 20:37 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ferrari Enzo – Hipersamochód produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2002–2004, zaprezentowany został po raz pierwszy podczas Międzynarodowych Targów Paryskich w 2003 roku. Został nazwany na cześć założyciela firmy - Enzo Ferrariego. Koncern Ferrari planował zaprezentować nowy model w 2007 roku, który tym razem miał zostać nazwany F60, jednak plany się nie spełniły. Do napędu Enzo użyto sześciolitrowego V12 o mocy 660 KM i momencie obrotowym 657 Nm. Podczas testów na włoskim owalnym torze w Nardo Enzo osiągnęło prędkość 355 km/h, czyli o 5 km/h większą od podawanej przez producenta. Przyspieszenie 0-100 km/h zajmowało 3,3 sekundy. Łącznie powstało 400 egzemplarzy Enzo.
    Hipersamochód produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2002–2004, zaprezentowany został po raz pierwszy podczas Międzynarodowych Targów Paryskich w 2003 roku. Został nazwany na cześć założyciela firmy - Enzo Ferrariego. Koncern Ferrari planował zaprezentować nowy model w 2007 roku, który tym razem miał zostać nazwany F60, jednak plany się nie spełniły. Do napędu Enzo użyto sześciolitrowego V12 o mocy 660 KM i momencie obrotowym 657 Nm. Podczas testów na włoskim owalnym torze w Nardo Enzo osiągnęło prędkość 355 km/h, czyli o 5 km/h większą od podawanej przez producenta. Przyspieszenie 0-100 km/h zajmowało 3,3 sekundy. Łącznie powstało 400 egzemplarzy Enzo.
    Ferrari Dino 246 GT – Dino był pierwszym drogowym samochodem włoskiej marki Ferrari z silnikiem umieszczonym centralnie. Swoją nazwę zawdzięcza zmarłemu synowi Enzo Ferrariego, Dino. Oficjalnie Dino nigdy nie było opatrzone logo marki Ferrari, w obawie Enzo Ferrariego o wizerunek firmy. Wersja 246 GT wyposażone jest w 2,4-litrowe V6 o mocy 195 KM i momencie obrotowym 225 Nm. 246 GT osiąga prędkość maksymalną 240 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 7,1 sekund. W oparciu na model Dino w latach 1973–1980 produkowane było sportowe Ferrari 308 GT4, które posiadało V8 o pojemności 2,9 l, mocy 256 KM i momencie obrotowym 283 Nm. 308 GT4 osiągał prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszał 0-100 km/h w 6,7 sekund.
    Dino był pierwszym drogowym samochodem włoskiej marki Ferrari z silnikiem umieszczonym centralnie. Swoją nazwę zawdzięcza zmarłemu synowi Enzo Ferrariego, Dino. Oficjalnie Dino nigdy nie było opatrzone logo marki Ferrari, w obawie Enzo Ferrariego o wizerunek firmy. Wersja 246 GT wyposażone jest w 2,4-litrowe V6 o mocy 195 KM i momencie obrotowym 225 Nm. 246 GT osiąga prędkość maksymalną 240 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 7,1 sekund. W oparciu na model Dino w latach 1973–1980 produkowane było sportowe Ferrari 308 GT4, które posiadało V8 o pojemności 2,9 l, mocy 256 KM i momencie obrotowym 283 Nm. 308 GT4 osiągał prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszał 0-100 km/h w 6,7 sekund.
    30 kwietnia 2022, 0:18 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ferrari F40 – Ferrari F40 - Samochód zadebiutował w 1987 roku, w którym firma Ferrari obchodziła swoje 40-lecie. Kompozytowe panele nadwozia wykonane zostały z wzajemnie ze sobą posklejanych włókien węglowych. Pod nadwoziem zamontowano rurową ramę przestrzenną, do której zamocowano silnik. Silnik to zmodyfikowana jednostka pochodząca od poprzednika, modelu 288 GTO. Ulokowana centralnie jednostka V8 była montowana ręcznie. Moc silnika zwiększały dwie turbosprężarki japońskiej firmy IHI. Napęd przekazywany był na oś tylną. W modelu F40 jedna z turbin pracowała w dolnym zakresie zaś druga włączała się na wyższych prędkościach obrotowych (od 5000 obr./min).

W zawieszeniu zastosowano podwójne wahacze oraz spiralne amortyzatory. Prędkość maksymalna wynosiła 320 km/h. Ferrari F40 jest ostatnim modelem wyprodukowanym za czasów właściciela firmy, Enzo Ferrari. F40 jest obok Porsche 959, Jaguara XJ220, Lamborghini Diablo, McLarena F1 i Bugatti EB 110 jednym z charakterystycznych supersamochodów przełomu lat 80. i 90.
    Ferrari F40 - Samochód zadebiutował w 1987 roku, w którym firma Ferrari obchodziła swoje 40-lecie. Kompozytowe panele nadwozia wykonane zostały z wzajemnie ze sobą posklejanych włókien węglowych. Pod nadwoziem zamontowano rurową ramę przestrzenną, do której zamocowano silnik. Silnik to zmodyfikowana jednostka pochodząca od poprzednika, modelu 288 GTO. Ulokowana centralnie jednostka V8 była montowana ręcznie. Moc silnika zwiększały dwie turbosprężarki japońskiej firmy IHI. Napęd przekazywany był na oś tylną. W modelu F40 jedna z turbin pracowała w dolnym zakresie zaś druga włączała się na wyższych prędkościach obrotowych (od 5000 obr./min).

    W zawieszeniu zastosowano podwójne wahacze oraz spiralne amortyzatory. Prędkość maksymalna wynosiła 320 km/h. Ferrari F40 jest ostatnim modelem wyprodukowanym za czasów właściciela firmy, Enzo Ferrari. F40 jest obok Porsche 959, Jaguara XJ220, Lamborghini Diablo, McLarena F1 i Bugatti EB 110 jednym z charakterystycznych supersamochodów przełomu lat 80. i 90.
    Ford GT40 – Supersamochód klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Ford Motor Company Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym wozem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Już kilka miesięcy później opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Jego nazwa pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Wybudowano go, żeby przełamać hegemonię Ferrari w wyścigach samochodowych. Pierwsze prototypy GT40 były napędzane silnikiem V8 o pojemności 4,3 l, jednak modele produkcyjne miały już pojemność 4,7 l silniki pochodziły z Forda Mustanga i generowały moc 310 KM. Osiągały one prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszały do 100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    Supersamochód klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Ford Motor Company Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym wozem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Już kilka miesięcy później opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Jego nazwa pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Wybudowano go, żeby przełamać hegemonię Ferrari w wyścigach samochodowych. Pierwsze prototypy GT40 były napędzane silnikiem V8 o pojemności 4,3 l, jednak modele produkcyjne miały już pojemność 4,7 l silniki pochodziły z Forda Mustanga i generowały moc 310 KM. Osiągały one prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszały do 100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    7 kwietnia 2022, 20:42 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ferrari LaFerrari – Hipersamochód produkowany przez Ferrari w latach 2013-2018. Samochód został zaprezentowany podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Genewie 8 marca 2013 roku. Przy jego projekcie aktywny udział brali Felipe Massa i Fernando Alonso. Za projekt nadwozia odpowiada Flavio Monzoni, który wcześniej zaprojektował m.in. Volkswagena Golfa szóstej generacji. Pojazd został zbudowany w oparciu o Ferrari FXX jako następca Ferrari Enzo. Jest to pierwszy samochód hybrydowy marki, drugi najszybszy, najmocniejszy i najbardziej zaawansowany pojazd w historii marki. Samochód wyposażono w znany z Ferrari FF wolnossący silnik benzynowy V12 o pojemności 6,3 litra i mocy 800 KM oraz w silnik elektryczny o mocy 163 KM wyposażony w system HY-KERS. Łączna moc pojazdu wynosi 963 KM, co pozwala osiągnąć prędkość maksymalną około 370 km/h i 100 km/h w 2,7 sekundy. Powstało 499 egzemplarzy LaFerrari.
    Hipersamochód produkowany przez Ferrari w latach 2013-2018. Samochód został zaprezentowany podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Genewie 8 marca 2013 roku. Przy jego projekcie aktywny udział brali Felipe Massa i Fernando Alonso. Za projekt nadwozia odpowiada Flavio Monzoni, który wcześniej zaprojektował m.in. Volkswagena Golfa szóstej generacji. Pojazd został zbudowany w oparciu o Ferrari FXX jako następca Ferrari Enzo. Jest to pierwszy samochód hybrydowy marki, drugi najszybszy, najmocniejszy i najbardziej zaawansowany pojazd w historii marki. Samochód wyposażono w znany z Ferrari FF wolnossący silnik benzynowy V12 o pojemności 6,3 litra i mocy 800 KM oraz w silnik elektryczny o mocy 163 KM wyposażony w system HY-KERS. Łączna moc pojazdu wynosi 963 KM, co pozwala osiągnąć prędkość maksymalną około 370 km/h i 100 km/h w 2,7 sekundy. Powstało 499 egzemplarzy LaFerrari.
    2 kwietnia 2022, 19:44 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Maserati MC12 – Hipersamochód produkowany przez Maserati w latach 2004-2005 z myślą o udziale włoskiej marki w serii FIA GT. Produkcję rozpoczęto w 2004, wówczas powstało 30 egzemplarzy, z czego 25 trafiło na sprzedaż. W 2005 powstało kolejne 25 egzemplarzy, cena jednego wynosiła 600,000 euro. Maserati opracowało MC12 na podwoziu Ferrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik oraz skrzynię biegów. Do napędu samochodu użyto sześciolitrowego V12 stosowanego w Ferrari Enzo, dającego moc maksymalną 632 KM. Według danych Maserati samochód jest w stanie osiągnąć 100 km/h w 3,8 sekundy oraz prędkość maksymalną 330 km/h. W 2005 roku dzięki MC12 Maserati wygrało puchar konstruktorów FIA GT zdobywając 239 punktów, wynik ten był prawie dwa razy większy od znajdującego się na drugim miejscu Ferrari z 125 punktami.
    Hipersamochód produkowany przez Maserati w latach 2004-2005 z myślą o udziale włoskiej marki w serii FIA GT. Produkcję rozpoczęto w 2004, wówczas powstało 30 egzemplarzy, z czego 25 trafiło na sprzedaż. W 2005 powstało kolejne 25 egzemplarzy, cena jednego wynosiła 600,000 euro. Maserati opracowało MC12 na podwoziu Ferrari Enzo, z pierwowzoru zapożyczono także silnik oraz skrzynię biegów. Do napędu samochodu użyto sześciolitrowego V12 stosowanego w Ferrari Enzo, dającego moc maksymalną 632 KM. Według danych Maserati samochód jest w stanie osiągnąć 100 km/h w 3,8 sekundy oraz prędkość maksymalną 330 km/h. W 2005 roku dzięki MC12 Maserati wygrało puchar konstruktorów FIA GT zdobywając 239 punktów, wynik ten był prawie dwa razy większy od znajdującego się na drugim miejscu Ferrari z 125 punktami.
    Ferrari Enzo –
    14 listopada 2021, 21:00 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj