Szukaj
Znalazłem 22 takie materiały
fot. https://www.facebook.com/CarSpottingPolska
Bugatti Veyron zadebiutował na rynku ponad 13 lat temu. Pora myśleć o następcy.
Najmocniejszy seryjnie produkowany samochodów w 2001 roku wkrótce będzie obchodzić swoje 13-te urodziny. Pod maską francuskiego (właściwie niemieckiego – koncern VW) hipersamochodu znajduje się silnik W16 o łącznej pojemności 8 litrów i mocy 1001 KM z czterema turbosprężarkami. To pierwsze auto, które przekroczyło magiczną granicę 1000 KM.
W 2009 roku do gamy dołączył model Grand Sport, a rok później Super Sport, który jest z kolei najszybszym seryjnie produkowanym autem na świecie. Zmierzona maksymalna prędkość wyniosła 431,072 km/h. Dla wersji z otwartym dachem (Grand Sport) – 408,84 km/h.
Bugatti Veyron już za „życia” został okrzyknięty legendą. Po pierwsze za sprawą swoich osiągów, po drugie ze względu na wdrożone zaawansowane technologie i po trzecie za jakość wykonania i cenę końcową. Wersja standardowa była wyceniona na 1 milion euro, natomiast najmocniejsza wersja Super Sport Vitesse o mocy 1200 KM na blisko 1,8 miliona euro!
Łącznie sprzedano zaledwie 360 sztuk Bugatti Veyron, co czyni samochód niezwykłym okazem. Odważny i przełomowy projekt okazała się jednak niedochodowy. W kuluarach mówi się, że koszt produkcji jednego egzemplarza wynosił nawet 5 milionów euro. Dziś można już kupić tylko wersję z otwartym dachem, Volkswagen zaprzestał produkcji wersji coupe.
Po 13 latach od premierowego pokazu Veyrona nie mówi się o następcy, choć wszyscy chętnie byśmy go zobaczyli. Producent nasze zapytanie pozostawił bez odpowiedzi. W przeciwieństwie do młodych projektantów, którzy chętnie podejmują się tematu nowego Bugatti. Poznajcie koncepcyjny model Type 60 będący wizją designera Vaughan Ling. W naszym wyobrażeniu to model z napędem hybrydowym stanowiący bezpośredniego konkurenta LaFerrari, McLarena P1 i Porsche 918 Spyder.
Mercedes C111 (1968)
Mercedes C112 (1991)
Okazało się, że z czasem Mercedes stracił zainteresowanie pomysłami Schulza. Schulz pod nową marką Isdera kontynuował pracę nad rozwojem C111 a później nad następcą - modelem C112. Tak powstała Isdera Commendatore. 112i jest jednym z najniższych aut jakie kiedykolwiek produkowano. Przednie lampy nawiązują do Porsche 968 zaś tylne reflektory zapożyczono ze sławnego sportowego modelu Mercedesa C111. Pierwszy model dostępny był z identycznym silnikiem z modelu S a mianowicie V12 6.0l o mocy 408 KM. Napęd na tylne koła, 6-biegowa skrzynia wykonana specjalnie przez Mercedesa na życzenie firmy Isdera. Commendatore 112i jest niski, jego wygląd przypomina kształtem kulę. Zarówno drzwi jak i maska silnika otwiera się do góry co jest dosyć rzadkie nawet w sportowych samochodach. W wyposażeniu pojazdu znajdziemy lampy przednie z modelu Porsche 968, tylne pochodzą z Mercedesa, a także wycieraczkę stosowaną do pociągów niemieckich potrafiących mknąć 350km/h. Ciekawostką było również zastosowanie pojedynczego lusterka nad głową kierowcy (auto nie posiadało tradycyjnych zewnętrznych lusterek po obu stronach). Spowodowane było to aerodynamiką, gdyż auto budowano z myślą o dużych szybkościach, przy dużych prędkościach można było lusterko schować co bardzo poprawiało współczynnik oporu powietrza. W czasie bardzo szybkiej jazdy specjalne sensory obniżały auto o 76 mm w celu ułatwienia kontroli nad pojazdem. Specjalnym przyciskiem można również podnieść nadwozie w celu pokonania różnych drogowych przeszkód. Pierwszy taki model został sprzedany do USA za 466 000 USD w 1993 roku. Isdera Commendatore 112i został również zaprezentowany w grze wideo Need for Speed II.
W połowie lat 90 dołączyła wersja 6.9l najpierw w wersji 548 KM a pod koniec lat 90, w roku 2000 jednostka osiągała moc 620 KM zbliżając się do mocy McLarena F1 jednak osiągała większy moment obrotowy a także w porównaniu do poprzednich wersji odznaczała się niższą masą. Od roku 2000 dostępne wersje to 420 KM i 620KM. Ostatni potwierdzony pojazd, który został skonstruowany przez tą firmę, wyprodukowany został w 1999 roku. Zbudowane nadwozie oparte było na Isdera Commendatore 112i z 1993, jednak auto nie nazywało się Isdera tylko Mercedes Silver Arrow. Samochód był napędzany podstawowym silnikiem V12 o pojemności 6.0L lecz o mocy 420 KM. Prędkość maksymalna jaką zarejestrowano w tym pojeździe wynosiła 330 km/h (206 mph). Auto było wystawione na jednej ze szwajcarskich aukcji za sumę 3 mln dolarów. Isdera jako jedyny producent samochód tamtych lat mógł się porównywać z prędkością maksymalną do angielskiego McLarena F1.
a dokładnie w połowie 1987 w małym kręgu pracowników działu BMW zajmującego się konstrukcją silników. Dyskutowano wtedy nad możliwością stworzenia silnika większego niż 12-sto cylindrowy...
I tak... 8 lipca 1987 zaczęto konstruować ten "specjalny silnik" pod kryptonimem "GOLDFISCH"...
Decyzja padła na 16 cylindrowy silnik w układzie V, który powstał jako kontynuacja silnika 12 cylindrowego. Pod koniec 1987 pierwszy silnik został zmontowany, a w styczniu i lutym 1988 osiągnął swoją pełną sprawność techniczną.
Następnym krokiem było umieszczenie tego prototypu w BMW serii 7 E32, i już w maju 1988 mogły odbyć się pierwsze testy tego samochodu, a 7 lipca 1988 czyli rok po rozpoczęciu prac silnik został przedstawiony na forum ogólnym.
Użycie go w produkcji seryjnej nie było przewidziane, i to jest smutne.
V16 skończył jako silnik demonstracyjny, a jednocześnie ta 16-ka wyznacza górną granicę osiągnięć tak jak silnik 3 cylindrowy wyznaczył ich dolną granicę.
Dane techniczne GOLDFISCH V16:
- pojemność: 6651 cm3.
- moc: 408 KM przy 5200 obr/min.
- moment obrotowy: 637 Nm przy 3900 obr/min...
- stopień sprężani: 8,8:1...
- waga: 310 kg...
a dokładnie w połowie 1987 w małym kręgu pracowników działu BMW zajmującego się konstrukcją silników. Dyskutowano wtedy nad możliwością stworzenia silnika większego niż 12-sto cylindrowy...
I tak... 8 lipca 1987 zaczęto konstruować ten "specjalny silnik" pod kryptonimem "GOLDFISCH"...
Decyzja padła na 16 cylindrowy silnik w układzie V, który powstał jako kontynuacja silnika 12 cylindrowego. Pod koniec 1987 pierwszy silnik został zmontowany, a w styczniu i lutym 1988 osiągnął swoją pełną sprawność techniczną.
Następnym krokiem było umieszczenie tego prototypu w BMW serii 7 E32, i już w maju 1988 mogły odbyć się pierwsze testy tego samochodu, a 7 lipca 1988 czyli rok po rozpoczęciu prac silnik został przedstawiony na forum ogólnym.
Użycie go w produkcji seryjnej nie było przewidziane, i to jest smutne.
V16 skończył jako silnik demonstracyjny, a jednocześnie ta 16-ka wyznacza górną granicę osiągnięć tak jak silnik 3 cylindrowy wyznaczył ich dolną granicę.
A oto podstawowe dane techniczne GOLDFISCH V16:
- pojemność: 6651 cm3.
- moc: 408 KM przy 5200 obr/min.
- moment obrotowy: 637 Nm przy 3900 obr/min...
- stopień sprężani: 8,8:1...
- waga: 310 kg...
‹ pierwsza < 1 2 3 > ostatnia ›