Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 149 takich materiałów

    Encyklopedia:Mikrus MR-300

    Encyklopedia:Mikrus MR-300 – Mikrus MR-300 – polski samochód osobowy o bardzo uproszczonej budowie produkowany w latach 1957-1960 przez WSK Mielec (nadwozie) we współpracy z WSK Rzeszów (silnik). Wyprodukowano 1728 sztuk. Dane techniczne silnik umieszczony poprzecznie z tyłu napędza koła tylne: silnik benzynowy, dwusuwowy, dwucylindrowy, rzędowy, chłodzony powietrzem, umieszczony poprzecznie z tyłu pojemność skokowa: 296 cm³ stopień sprężania: 6 średnica cylindra x skok tłoka: 58 x 56 [mm] moc maks.: 14,5 KM (10,7 kW) przy 5100 obr./min maksymalny moment obrotowy 19,6 Nm przy 3500 obr./min gaźnik: Bing 1/26/54 lub Jikov 2926 lub Pegaz GM26 napęd: dwutarczowe sprzęgło mokre na czopie wału korbowego niesynchronizowana skrzynia biegów o przełożeniach I/II/III/IV/R: 3,96/2,21/1,32/0,93/3,34 przełożenie przekładni głównej: 2,26 instalacja elektryczna dynamostarter 12V, 130/300W; typ LA2/12/1302R Bosch lub PR-1a ZWE Świdnica akumulator 12V, 24Ah nadwozie:samonośne,dwudrzwiowe,czteroosobowe wymiary:długość: 3025 mm,szerokość: 1315 mm,wysokość: 1350 mm,rozstaw kół: 1025 mm,rozstaw osi: 1850 mm,pojemność bagażnika: 200 dm³,zbiornika paliwa: 27,5 dm³,rozmiar opon: 4,40 * 10,masa własna: 472 kg,ładowność: 228 kg osiągi: prędkość maksymalna: 90 km/h średnica zawracania: 8 m średnie zużycie paliwa: 5-5,8 (4-6) dm³/100 km
    Mikrus MR-300 – polski samochód osobowy o bardzo uproszczonej budowie produkowany w latach 1957-1960 przez WSK Mielec (nadwozie) we współpracy z WSK Rzeszów (silnik). Wyprodukowano 1728 sztuk.

    Dane techniczne

    silnik umieszczony poprzecznie z tyłu napędza koła tylne:
    silnik benzynowy, dwusuwowy, dwucylindrowy, rzędowy, chłodzony powietrzem, umieszczony poprzecznie z tyłu
    pojemność skokowa: 296 cm³
    stopień sprężania: 6
    średnica cylindra x skok tłoka: 58 x 56 [mm]
    moc maks.: 14,5 KM (10,7 kW) przy 5100 obr./min
    maksymalny moment obrotowy 19,6 Nm przy 3500 obr./min
    gaźnik: Bing 1/26/54 lub Jikov 2926 lub Pegaz GM26
    napęd:
    dwutarczowe sprzęgło mokre na czopie wału korbowego
    niesynchronizowana skrzynia biegów o przełożeniach I/II/III/IV/R: 3,96/2,21/1,32/0,93/3,34
    przełożenie przekładni głównej: 2,26
    instalacja elektryczna
    dynamostarter 12V, 130/300W; typ LA2/12/1302R Bosch lub PR-1a ZWE Świdnica
    akumulator 12V, 24Ah
    nadwozie:samonośne,dwudrzwiowe,czteroosobowe
    wymiary:długość: 3025 mm,szerokość: 1315 mm,wysokość: 1350 mm,rozstaw kół: 1025 mm,rozstaw osi: 1850 mm,pojemność bagażnika: 200 dm³,zbiornika paliwa: 27,5 dm³,rozmiar opon: 4,40 * 10,masa własna: 472 kg,ładowność: 228 kg
    osiągi:
    prędkość maksymalna: 90 km/h
    średnica zawracania: 8 m
    średnie zużycie paliwa: 5-5,8 (4-6) dm³/100 km
    17 maja 2012, 22:43 przez MatiG96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    19
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    19

    Opel Astra OPC numer 1 zjechał z taśmy produkcyjnej

    Opel Astra OPC numer 1 zjechał z taśmy produkcyjnej – W niemieckich salonach Opel Astra OPC kosztuje 34 250 euro (ok. 144 000 zł). Dzięki temu konkurencja z Volkswagenem Golfem R (270 KM za 135 000 zł) czy Mazdą 3 MPS (260 KM za 123 900 zł) będzie zacięta i wyrównana, a o wyborze zadecydują niuanse. W Polsce auto ma trafić do salonów w połowie czerwca, a na rok 2012 zaplanowano produkcję 2000 egzemplarzy.
    W niemieckich salonach Opel Astra OPC kosztuje 34 250 euro (ok. 144 000 zł). Dzięki temu konkurencja z Volkswagenem Golfem R (270 KM za 135 000 zł) czy Mazdą 3 MPS (260 KM za 123 900 zł) będzie zacięta i wyrównana, a o wyborze zadecydują niuanse. W Polsce auto ma trafić do salonów w połowie czerwca, a na rok 2012 zaplanowano produkcję 2000 egzemplarzy.
    15 maja 2012, 21:35 przez kacperz (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    17
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    17

    Nissan GTR 34

    Nissan GTR 34 –
    26 kwietnia 2012, 18:59 przez KonradW (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    29
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    29

    Ford Tourneo Custom coraz bliżej

    Ford Tourneo Custom coraz bliżej – Przed targami motoryzacyjnymi w Genewie Ford zaprezentował wersję koncepcyjną nowej odsłony osobowego Transita, czyli Tourneo. Model ten faktycznie trafi do salonów, i to szybciej, niż można by się spodziewać. Amerykański producent właśnie podzielił się nową porcją zdjęć. Wprawdzie model został zapowiedziany wersją koncepcyjną, jednak Ford nie planuje przeprowadzać w nim żadnych zmian. W odróżnieniu od większości vanów dostępnych na rynku, w tym od Transita, auto wygląda naprawdę atrakcyjnie. Utrzymane jest w nurcie stylistycznym kinetic design. Tourneo Custom będzie dostępny w wersjach 8- lub 9-osobowych w krótszej (4,97 m) lub dłuższej (5,34 m) odmianie nadwoziowej. Wcześniej Ford nie ujawniał zdjęć największej wersji tego modelu, teraz przedstawił je zarówno w wersji europejskiej, jak i tej przygotowanej na rynek brytyjski. Pod maską będzie pracowała jednostka wysokoprężna 2,2 Duratorq TDCi, dostępna w wariantach o mocy około 100 oraz 150 KM. Produkcja modelu Tourneo Custom rozpocznie się jeszcze w tym roku, a oficjalna wersja, która najprawdopodobniej nie będzie różniła się absolutnie niczym od tej zapowiadanej oraz zaprezentowanej na poniższych zdjęciach, pojawi się jeszcze na Birmingham Commercial Vehicle Show w kwietniu. Pamiętam że nie mogłem sie doczekać jak będzie wyglądać nowy Transit, teraz jak na niego patrze na myśl mi przychodzi jedno (Kto do cholery wpuścił do Forda Kinetic design?
    Przed targami motoryzacyjnymi w Genewie Ford zaprezentował wersję koncepcyjną nowej odsłony osobowego Transita, czyli Tourneo. Model ten faktycznie trafi do salonów, i to szybciej, niż można by się spodziewać. Amerykański producent właśnie podzielił się nową porcją zdjęć.
    Wprawdzie model został zapowiedziany wersją koncepcyjną, jednak Ford nie planuje przeprowadzać w nim żadnych zmian. W odróżnieniu od większości vanów dostępnych na rynku, w tym od Transita, auto wygląda naprawdę atrakcyjnie. Utrzymane jest w nurcie stylistycznym kinetic design.
    Tourneo Custom będzie dostępny w wersjach 8- lub 9-osobowych w krótszej (4,97 m) lub dłuższej (5,34 m) odmianie nadwoziowej. Wcześniej Ford nie ujawniał zdjęć największej wersji tego modelu, teraz przedstawił je zarówno w wersji europejskiej, jak i tej przygotowanej na rynek brytyjski.
    Pod maską będzie pracowała jednostka wysokoprężna 2,2 Duratorq TDCi, dostępna w wariantach o mocy około 100 oraz 150 KM. Produkcja modelu Tourneo Custom rozpocznie się jeszcze w tym roku, a oficjalna wersja, która najprawdopodobniej nie będzie różniła się absolutnie niczym od tej zapowiadanej oraz zaprezentowanej na poniższych zdjęciach, pojawi się jeszcze na Birmingham Commercial Vehicle Show w kwietniu.

    Pamiętam że nie mogłem sie doczekać jak będzie wyglądać nowy Transit, teraz jak na niego patrze na myśl mi przychodzi jedno (Kto do cholery wpuścił do Forda Kinetic design?
    7 kwietnia 2012, 10:46 przez hicube (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    5
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    5

    CBR 600 F4i/Sport ′01

    CBR 600 F4i/Sport ′01 – Silnik Typ: Chłodzony cieczą, 4-suwowy, 16-zaworowy, 4-cylindrowy, rzędowy DOHC, nachylony pod kątem 31° od pionu Pojemność: 599 cm3 Średnica × skok tłoka: 67 × 42,5 mm Stopień sprężania: 12,0 : 1 Max. moc: 109 KM (80 kW) przy 12 500 obr. / min. Max. moment obrotowy: 63 Nm przy 10 000 obr. / min. Układ smarowania Ilość oleju w silniku przy wymianie: 3,0 l Ilość oleju przy wymianie z filtrem: 3,3 l Olej: klasa lepkości SAE 10W40, klasa jakości API SF lub SG Układ chłodzenia Ilość płynu chłodzącego (chłodnica i silnik): 2,7 l Zbiornik rezerwowy: 0,31 l Układ paliwowy Układ zasilania: Elektroniczny wtrysk paliwa PGM-FI Średnica gardzieli przepustnicy: 38 mm Obroty na biegu jałowym: 1300 ± 100 obr. / min. Pojemność zbiornika paliwa: 18 litrów (w tym 3,5 litra rezerwy) Instalacja elektryczna Rozrusznik: Elektryczny Układ zapłonowy: Sterowany komputerowo cyfrowy tranzystorowy z elektronicznym wyprzedzeniem Świeca zapłonowa: NGK IMR9A-9H (nr silnika do 2242873), NGK IMR9C-9H (nr silnika od 2242874), DENSO IUH27D Pojemność akumulatora: 8,6 Ah - 12V Układ napędowy Skrzynia biegów: 6-biegowa Sprzęgło: mokre, wielotarczowe Przełożenie wstępne: 1,822 (82 / 45) Przełożenie końcowe: 2,875 (46 / 16) Przełożenie biegu 1: 2,833 (34 / 12) Przełożenie biegu 2: 2,062 (33 / 16) Przełożenie biegu 3: 1,647 (28 / 17) Przełożenie biegu 4: 1,421 (27 / 19) Przełożenie biegu 5: 1,272 (28 / 22) Przełożenie biegu 6: 1,173 (27 / 23) Przeniesienie napędu: Łańcuch O-Ring #525 Zębatka przednia: 16 zębów Zębatka tylna: 45 zębów / *46 zębów Długość łańcucha: 108 ogniw Luz łańcucha: 25 - 35 mm Rama Typ: Diamond - z dwiema zamkniętymi sekcjami, podwójna, aluminiowa Podwozie Wymiary (dł. × szer. × wys.): 2065 × 685 × 1135 mm Rozstaw osi: 1390 mm Wysokość siedzenia: 805 mm Prześwit: 135 mm Kąt wyprzedzenia: 24° Wyprzedzenie: 96 mm Masa pojazdu w stanie suchym: 171 kg / *170 kg Zawieszenie Przód: 43-milimetrowy widelec typu cartridge, skok 120mm Tył: Układ Pro-Link z amortyzatorem gazowym i zewnętrznym zbiornikiem wyrównawczym, z regulacją napięcia wstępnego sprężyny, siły dobicia i odbicia, skok: 120 mm Hamulce Przód: Hydrauliczne podwójne tarczowe 296 x 4,5 mm, przeciwległe zaciski 4-tłoczkowe, pływające tarcze, klocki ze spieków metalicznych Tył: Hydrauliczne tarczowe 220 x 5 mm, zacisk 1-tłoczkowy, klocki ze spieków metalicznych Opony Przód: 120/70 ZR17 M/C (58W) Tył: 180/55 ZR17 M/C (73W) Ciśnienie z przodu solo / z pasażerem: 2,5 / 2,5 bar Ciśnienie z tyłu solo / z pasażerem: 2,9 / 2,9 bar Koło przednie: 17M/C x MT3,50 3-szprychowy drążony odlew z aluminium Koło tylne: 17M/C x MT5,50 3-szprychowy drążony odlew z aluminium
    Silnik
    Typ: Chłodzony cieczą, 4-suwowy, 16-zaworowy, 4-cylindrowy, rzędowy DOHC, nachylony pod kątem 31° od pionu
    Pojemność: 599 cm3
    Średnica × skok tłoka: 67 × 42,5 mm
    Stopień sprężania: 12,0 : 1
    Max. moc: 109 KM (80 kW) przy 12 500 obr. / min.
    Max. moment obrotowy: 63 Nm przy 10 000 obr. / min.

    Układ smarowania
    Ilość oleju w silniku przy wymianie: 3,0 l
    Ilość oleju przy wymianie z filtrem: 3,3 l
    Olej: klasa lepkości SAE 10W40, klasa jakości API SF lub SG

    Układ chłodzenia
    Ilość płynu chłodzącego (chłodnica i silnik): 2,7 l
    Zbiornik rezerwowy: 0,31 l

    Układ paliwowy
    Układ zasilania: Elektroniczny wtrysk paliwa PGM-FI
    Średnica gardzieli przepustnicy: 38 mm
    Obroty na biegu jałowym: 1300 ± 100 obr. / min.
    Pojemność zbiornika paliwa: 18 litrów (w tym 3,5 litra rezerwy)

    Instalacja elektryczna
    Rozrusznik: Elektryczny
    Układ zapłonowy: Sterowany komputerowo cyfrowy tranzystorowy z elektronicznym wyprzedzeniem
    Świeca zapłonowa: NGK IMR9A-9H (nr silnika do 2242873), NGK IMR9C-9H (nr silnika od 2242874), DENSO IUH27D
    Pojemność akumulatora: 8,6 Ah - 12V

    Układ napędowy
    Skrzynia biegów: 6-biegowa
    Sprzęgło: mokre, wielotarczowe
    Przełożenie wstępne: 1,822 (82 / 45)
    Przełożenie końcowe: 2,875 (46 / 16)
    Przełożenie biegu 1: 2,833 (34 / 12)
    Przełożenie biegu 2: 2,062 (33 / 16)
    Przełożenie biegu 3: 1,647 (28 / 17)
    Przełożenie biegu 4: 1,421 (27 / 19)
    Przełożenie biegu 5: 1,272 (28 / 22)
    Przełożenie biegu 6: 1,173 (27 / 23)
    Przeniesienie napędu: Łańcuch O-Ring #525
    Zębatka przednia: 16 zębów
    Zębatka tylna: 45 zębów / *46 zębów
    Długość łańcucha: 108 ogniw
    Luz łańcucha: 25 - 35 mm

    Rama
    Typ: Diamond - z dwiema zamkniętymi sekcjami, podwójna, aluminiowa

    Podwozie
    Wymiary (dł. × szer. × wys.): 2065 × 685 × 1135 mm
    Rozstaw osi: 1390 mm
    Wysokość siedzenia: 805 mm
    Prześwit: 135 mm
    Kąt wyprzedzenia: 24°
    Wyprzedzenie: 96 mm
    Masa pojazdu w stanie suchym: 171 kg / *170 kg

    Zawieszenie
    Przód: 43-milimetrowy widelec typu cartridge, skok 120mm
    Tył: Układ Pro-Link z amortyzatorem gazowym i zewnętrznym zbiornikiem wyrównawczym, z regulacją napięcia wstępnego sprężyny, siły dobicia i odbicia, skok: 120 mm

    Hamulce
    Przód: Hydrauliczne podwójne tarczowe 296 x 4,5 mm, przeciwległe zaciski 4-tłoczkowe, pływające tarcze, klocki ze spieków metalicznych
    Tył: Hydrauliczne tarczowe 220 x 5 mm, zacisk 1-tłoczkowy, klocki ze spieków metalicznych

    Opony
    Przód: 120/70 ZR17 M/C (58W)
    Tył: 180/55 ZR17 M/C (73W)
    Ciśnienie z przodu solo / z pasażerem: 2,5 / 2,5 bar
    Ciśnienie z tyłu solo / z pasażerem: 2,9 / 2,9 bar
    Koło przednie: 17M/C x MT3,50 3-szprychowy drążony odlew z aluminium
    Koło tylne: 17M/C x MT5,50 3-szprychowy drążony odlew z aluminium
    11 kwietnia 2012, 18:26 przez ~LuTeK | Do ulubionych | Skomentuj (3)
    Głosów
    28
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    28

    Volkswagen Karmann Ghia (konkurs)

    Volkswagen Karmann Ghia (konkurs) – Volkswagen Karmann Ghia – niemiecki samochód sportowy produkowany w latach 1955-1974 przez firmę nadwoziową Karmann w oparciu o podzespoły Volkswagena. Typ 14 bazował na podwoziu Garbusa, a produkowany pomiędzy 1962, a 1969 większy typ 34 na podwoziu VW Type 3. Wyprodukowano około 360 000 modeli coupé oraz ponad 80 000 kabrioletów. Samochód ten, poprzez sieć sprzedaży VW trafiał do klientów z wszystkich kontynentów świata. Idea powstania tego sportowego samochodu na bazie popularnego "Garbusa" pochodziła od Wilhelma Karmanna, którego firma produkowała już dla firmy VW "Garbusa" w wersji kabriolet. Po uzyskaniu gotowego projektu nadwozia od włoskiej firmy projektowej Ghia z Turynu, został zaprezentowany firmie VW wstępny projekt samochodu pod marką Karmann Ghia. Założenia dla konstrukcji tego samochodu były proste i czytelne: zbudować dobrze wyglądający samochód sportowy z użyciem tak wielu elementów z Garbusa jak tylko możliwe. Prawda że piękny?
    Volkswagen Karmann Ghia – niemiecki samochód sportowy produkowany w latach 1955-1974 przez firmę nadwoziową Karmann w oparciu o podzespoły Volkswagena. Typ 14 bazował na podwoziu Garbusa, a produkowany pomiędzy 1962, a 1969 większy typ 34 na podwoziu VW Type 3.
    Wyprodukowano około 360 000 modeli coupé oraz ponad 80 000 kabrioletów. Samochód ten, poprzez sieć sprzedaży VW trafiał do klientów z wszystkich kontynentów świata. Idea powstania tego sportowego samochodu na bazie popularnego "Garbusa" pochodziła od Wilhelma Karmanna, którego firma produkowała już dla firmy VW "Garbusa" w wersji kabriolet. Po uzyskaniu gotowego projektu nadwozia od włoskiej firmy projektowej Ghia z Turynu, został zaprezentowany firmie VW wstępny projekt samochodu pod marką Karmann Ghia. Założenia dla konstrukcji tego samochodu były proste i czytelne: zbudować dobrze wyglądający samochód sportowy z użyciem tak wielu elementów z Garbusa jak tylko możliwe. Prawda że piękny?
    4 kwietnia 2012, 15:11 przez aleksinho11 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    16
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    16

    Mercedes-Benz W126 (konkurs)

    Mercedes-Benz W126 (konkurs) – We wrześniu 1979 roku zaprezentowano nową rodzinę samochodów klasy S, oznaczono ją symbolem W126. Model ten znacznie różnił się od swojego poprzednika W116. Miał linię boczną na wysokości górnej krawędzi błotnika, z boku nadwozia, przy progach, znajdowały się szerokie listwy z tworzywa sztucznego, górne krawędzie listew bocznych, wykonanych również z plastiku, były na tej samej wysokości co zderzak przedni i tylny, przednia ściana samochodu została nieznacznie pochylona do tyłu, nadając pojazdowi bardziej aerodynamiczna sylwetkę, wycieraczki przedniej szyby chowane były pod maską wozu, to m.in. przyczyniało się do korzystniejszego współczynnika oporu powietrza, wynoszącego w tym modelu Cx=0,37. Nadwozie to opracowywano aż 8 lat. Samochody klasy S miały bardzo skuteczne hamulce, przednie tarcze hamulcowe były wentylowane i we wszystkich modelach seryjnie stosowany był system antyblokujący ABS. Samochody o większych pojemnościach wyposażone były w zawieszenie hydropneumatyczne (Nivo). Budowane były także samochody o wydłużonym nadwoziu i wydłużonym o 14 cm rozstawie osi, pojazdy te oznaczano dodatkową literą L. Na eksport do Kanady i USA produkowano także auta z silnikami wysokoprężnymi. W 1981 roku rozpoczęto produkcję modelu coupé (oznaczenie modelu C126), wtedy na końcu dodawano literę C. Jego luksusowy charakter podkreślało wyposażenie nadwozia. Należały do nich m.in. deska rozdzielcza wyłożona wysokiej jakości materiałami, w tym również skórą, barwione szyby okien, zabezpieczające przed nadmiernym nagrzewaniem się wnętrza, elektrycznie opuszczane szyby, centralnie – z miejsca kierowcy – blokowane drzwi, pokrywa bagażnika, klapka wlewu paliwa, elektrycznie ogrzewana szyba tylna, elektryczne fotele przednie i tylne z pamięcią, elektryczne zagłówki, telefon, ASR i inne. Dodatkowym wyposażeniem mogły być reflektory zaopatrzone w wycieraczki ze spryskiwaczami i elektrycznie ogrzewane fotele. Za dopłatą można było otrzymać klimatyzację oraz poduszkę powietrzną montowaną w piaście kierownicy i poduszkę powietrzną dla pasażera z przodu. Nadwozie pojazdów SEC stawiało jeszcze mniejszy opór powietrza, jego współczynnik wynosił Cx=0,34.
    We wrześniu 1979 roku zaprezentowano nową rodzinę samochodów klasy S, oznaczono ją symbolem W126. Model ten znacznie różnił się od swojego poprzednika W116. Miał linię boczną na wysokości górnej krawędzi błotnika, z boku nadwozia, przy progach, znajdowały się szerokie listwy z tworzywa sztucznego, górne krawędzie listew bocznych, wykonanych również z plastiku, były na tej samej wysokości co zderzak przedni i tylny, przednia ściana samochodu została nieznacznie pochylona do tyłu, nadając pojazdowi bardziej aerodynamiczna sylwetkę, wycieraczki przedniej szyby chowane były pod maską wozu, to m.in. przyczyniało się do korzystniejszego współczynnika oporu powietrza, wynoszącego w tym modelu Cx=0,37. Nadwozie to opracowywano aż 8 lat.
    Samochody klasy S miały bardzo skuteczne hamulce, przednie tarcze hamulcowe były wentylowane i we wszystkich modelach seryjnie stosowany był system antyblokujący ABS. Samochody o większych pojemnościach wyposażone były w zawieszenie hydropneumatyczne (Nivo). Budowane były także samochody o wydłużonym nadwoziu i wydłużonym o 14 cm rozstawie osi, pojazdy te oznaczano dodatkową literą L. Na eksport do Kanady i USA produkowano także auta z silnikami wysokoprężnymi.
    W 1981 roku rozpoczęto produkcję modelu coupé (oznaczenie modelu C126), wtedy na końcu dodawano literę C. Jego luksusowy charakter podkreślało wyposażenie nadwozia. Należały do nich m.in. deska rozdzielcza wyłożona wysokiej jakości materiałami, w tym również skórą, barwione szyby okien, zabezpieczające przed nadmiernym nagrzewaniem się wnętrza, elektrycznie opuszczane szyby, centralnie – z miejsca kierowcy – blokowane drzwi, pokrywa bagażnika, klapka wlewu paliwa, elektrycznie ogrzewana szyba tylna, elektryczne fotele przednie i tylne z pamięcią, elektryczne zagłówki, telefon, ASR i inne. Dodatkowym wyposażeniem mogły być reflektory zaopatrzone w wycieraczki ze spryskiwaczami i elektrycznie ogrzewane fotele. Za dopłatą można było otrzymać klimatyzację oraz poduszkę powietrzną montowaną w piaście kierownicy i poduszkę powietrzną dla pasażera z przodu. Nadwozie pojazdów SEC stawiało jeszcze mniejszy opór powietrza, jego współczynnik wynosił Cx=0,34.
    1 kwietnia 2012, 23:34 przez Liextreme (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    27
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    27

    Mercedes w126 sec

    Mercedes w126 sec – Produkcję rozpoczęto w 1981 roku.Były to samochody należące do najwyższej światowej klasy. Jego luksusowy charakter podkreślało luksusowe wyposażenie. Należały do nich m.in. deska rozdzielcza wyłożona wysokiej jakości materiałami (w tym również skórą), barwione szyby okien, zabezpieczające przed nadmiernym nagrzewaniem się wnętrza, elektrycznie opuszczane szyby, centralnie z miejsca kierowcy blokowane drzwi, pokrywa bagażnika i klapka wlewu paliwa, elektrycznie ogrzewana szyba tylna, elektryczne fotele przednie i tylne z pamięcią, elektryczne zagłówki, telefon, ASR. Dodatkowym wyposażeniem mogły być reflektory zaopatrzone w wycieraczki ze spryskiwaczami i elektrycznie ogrzewane fotele a nawet lodówka. Za dopłatą można było otrzymać klimatyzację oraz poduszkę powietrzną, montowaną w piaście kierownicy oraz poduszkę powietrzną dla pasażera z przodu. Nadwozie pojazdów SEC stawiało jeszcze mniejszy opór powietrza, mianowicie jego współczynnik Cx=0,34. Ogółem wyprodukowano niespełna 70tys. sztuk modelu W126C. W latach 1980-1984 były dostępne tylko dwie wersje silnikowe. Obydwa silniki były ośmiocylindrowcami w układzie V. Mniejszy 3,8 litra o mocy 204 - 218 KM (silniki z katalizatorem osiągały nieco mniejszą moc) i większy 5,0 litra o mocy 231 - 240 KM. W roku 1985 wprowadzono dodatkowe wersje 4,2 litra o mocy 218 – 224 KM oraz najbardziej prestiżowy i najchętniej wybierany przez kupujących 5,6 litra. Jednostka ta generowała moc 300 KM a po zamontowaniu katalizatora 279 KM. Zaprzestano jednocześnie wyposażania SEC’a w najsłabszy silnik 3,8 litra, który był niezwykle rzadko kupowany. Przez cały okres produkcji jedynym rodzajem zasilana w paliwo był wtrysk BOSCH KE Jettronic.
    Produkcję rozpoczęto w 1981 roku.Były to samochody należące do najwyższej światowej klasy. Jego luksusowy charakter podkreślało luksusowe wyposażenie. Należały do nich m.in. deska rozdzielcza wyłożona wysokiej jakości materiałami (w tym również skórą), barwione szyby okien, zabezpieczające przed nadmiernym nagrzewaniem się wnętrza, elektrycznie opuszczane szyby, centralnie z miejsca kierowcy blokowane drzwi, pokrywa bagażnika i klapka wlewu paliwa, elektrycznie ogrzewana szyba tylna, elektryczne fotele przednie i tylne z pamięcią, elektryczne zagłówki, telefon, ASR. Dodatkowym wyposażeniem mogły być reflektory zaopatrzone w wycieraczki ze spryskiwaczami i elektrycznie ogrzewane fotele a nawet lodówka. Za dopłatą można było otrzymać klimatyzację oraz poduszkę powietrzną, montowaną w piaście kierownicy oraz poduszkę powietrzną dla pasażera z przodu. Nadwozie pojazdów SEC stawiało jeszcze mniejszy opór powietrza, mianowicie jego współczynnik Cx=0,34.

    Ogółem wyprodukowano niespełna 70tys. sztuk modelu W126C. W latach 1980-1984 były dostępne tylko dwie wersje silnikowe. Obydwa silniki były ośmiocylindrowcami w układzie V. Mniejszy 3,8 litra o mocy 204 - 218 KM (silniki z katalizatorem osiągały nieco mniejszą moc) i większy 5,0 litra o mocy 231 - 240 KM. W roku 1985 wprowadzono dodatkowe wersje 4,2 litra o mocy 218 – 224 KM oraz najbardziej prestiżowy i najchętniej wybierany przez kupujących 5,6 litra. Jednostka ta generowała moc 300 KM a po zamontowaniu katalizatora 279 KM. Zaprzestano jednocześnie wyposażania SEC’a w najsłabszy silnik 3,8 litra, który był niezwykle rzadko kupowany. Przez cały okres produkcji jedynym rodzajem zasilana w paliwo był wtrysk BOSCH KE Jettronic.
    15 marca 2012, 17:38 przez ~mercmaniac | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    30
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    30

    Ferrari 250 Testa Rossa

    Ferrari 250 Testa Rossa – Zwycięsca Le Mans i jeden z najpiękniejszych samochodów świata. Powstały 34 sztuki tego samochodu. Projekt karoseri wykonał Sergia Scaglietti. Będzie moc to będą następne. Prototyp tego auta (w pełni funkcjonalny) został ostatnio zlicytowany za ponad 16 000 000 $. Natomiast zwykłe sztuki, to mniejszy wydatek. To tylko skromne 9 000 000 $.
    Zwycięsca Le Mans i jeden z najpiękniejszych samochodów świata.
    Powstały 34 sztuki tego samochodu. Projekt karoseri wykonał Sergia Scaglietti. Będzie moc to będą następne.

    Prototyp tego auta (w pełni funkcjonalny) został ostatnio zlicytowany za ponad 16 000 000 $. Natomiast zwykłe sztuki, to mniejszy wydatek. To tylko skromne 9 000 000 $.
    9 marca 2012, 21:30 przez Stig100 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Głosów
    39
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    39