Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 265 takich materiałów

    1971 Plymouth Hemi Cuda

    1971 Plymouth Hemi Cuda –
    20 lipca 2022, 21:08 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    3
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    3

    Alfa Romeo Montreal

    Alfa Romeo Montreal – Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez włoską markę Alfa Romeo w latach 1971−1977. Projekt Montreal powstał z okazji targów Expo 1967. Został zbudowany wspólnie z firmą projektową Bertone. Na początku nie podejrzewano, że samochód trafi do produkcji seryjnej, jednak tak właśnie się stało. Wersję produkcyjną oficjalnie zaprezentowano na Salonie Samochodowym w Genewie w 1970 roku. W produkcję tego modelu były zaangażowane trzy zakłady. Fabryka Alfy Romeo w Arese wykonywała wytłoczki nadwozia. Spawano i zgrzewano z nich nadwozie w zakładach Bertone w Caselle, były one następnie lakierowane w Grugliasco koło Turynu. Po czym w wysuszonych nadwoziach montowano wyposażenie wnętrza i akcesoria zewnętrzne. Tak skompletowane nadwozie przewożono do Arese, gdzie odbywał się montaż zespołów mechanicznych. Do napędu samochodu został użyty silnik V8 o pojemności 2,6 l, który wytwarza moc maksymalną 200 KM i moment obrotowy 255 Nm. Prędkość maksymalna wynosi 220 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwa 7,6 sekund. Powstało 3925 egzemplarzy Alfy Romeo Montreal.
    Samochód sportowy klasy średniej produkowany przez włoską markę Alfa Romeo w latach 1971−1977. Projekt Montreal powstał z okazji targów Expo 1967. Został zbudowany wspólnie z firmą projektową Bertone. Na początku nie podejrzewano, że samochód trafi do produkcji seryjnej, jednak tak właśnie się stało. Wersję produkcyjną oficjalnie zaprezentowano na Salonie Samochodowym w Genewie w 1970 roku. W produkcję tego modelu były zaangażowane trzy zakłady. Fabryka Alfy Romeo w Arese wykonywała wytłoczki nadwozia. Spawano i zgrzewano z nich nadwozie w zakładach Bertone w Caselle, były one następnie lakierowane w Grugliasco koło Turynu. Po czym w wysuszonych nadwoziach montowano wyposażenie wnętrza i akcesoria zewnętrzne. Tak skompletowane nadwozie przewożono do Arese, gdzie odbywał się montaż zespołów mechanicznych. Do napędu samochodu został użyty silnik V8 o pojemności 2,6 l, który wytwarza moc maksymalną 200 KM i moment obrotowy 255 Nm. Prędkość maksymalna wynosi 220 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwa 7,6 sekund. Powstało 3925 egzemplarzy Alfy Romeo Montreal.
    15 lipca 2022, 20:27 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    0
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    0

    1969 Dodge Super Bee

    1969 Dodge Super Bee – Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968-1971. Pierwszą generację zaprezentowano po raz pierwszy w 1968 rokum, została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. W 1969 do oferty wprowadzono 7,2-litrowy silnik V8 Six-Pack. Silnik ten wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Kod tej opcji to A12, który zmienił 5 cyfrę VIN na M. Te specjalne Super Bee są znane jako samochody z kodem M A12. Pakiet A12 wyposażył również samochody w oś Dana 60, wytrzymałą automatyczną skrzynię biegów lub 4-biegową manualną skrzynię biegów oraz czarną maskę z wlotem powietrza. Inne elementy pakietu A12 obejmowały wytrzymałe wewnętrzne części silnika, czarne stalowe koła z oponami G70x15 oraz wytrzymałe 11-calowe hamulce bębnowe. W sumie wyprodukowano 1907 egzemplarzy z pakietem A12.
    Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968-1971. Pierwszą generację zaprezentowano po raz pierwszy w 1968 rokum, została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. W 1969 do oferty wprowadzono 7,2-litrowy silnik V8 Six-Pack. Silnik ten wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Kod tej opcji to A12, który zmienił 5 cyfrę VIN na M. Te specjalne Super Bee są znane jako samochody z kodem M A12. Pakiet A12 wyposażył również samochody w oś Dana 60, wytrzymałą automatyczną skrzynię biegów lub 4-biegową manualną skrzynię biegów oraz czarną maskę z wlotem powietrza. Inne elementy pakietu A12 obejmowały wytrzymałe wewnętrzne części silnika, czarne stalowe koła z oponami G70x15 oraz wytrzymałe 11-calowe hamulce bębnowe. W sumie wyprodukowano 1907 egzemplarzy z pakietem A12.
    14 lipca 2022, 20:51 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    9
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    9

    Alpine A310 V6

    Alpine A310 V6 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. A310 był następcą modelu A110, został zaprezentowany na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Klinowaty przód mieścił prostokątne reflektory osłonięte pochyłymi szybami. Początkowo samochód był napędzany stosowanym w A110 gaźnikowym, czterocylindrowym rzędowym silnikiem Gordini 1,6 l generującym moc 125 KM, umieszczonym z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmowało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l o mocy 150 KM. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z tym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Z przodu zwężono szyby osłaniające reflektory i zmniejszono ich liczbę do czterech. Zwiększono nieco pojemność zbiornika paliwa, z 58 do 62 l. Alpine A310 pozostawał w produkcji do 1984 roku. Łącznie powstało 11,616 egzemplarzy, z czego 9276 z nich było Alpine A310 V6.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. A310 był następcą modelu A110, został zaprezentowany na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Klinowaty przód mieścił prostokątne reflektory osłonięte pochyłymi szybami. Początkowo samochód był napędzany stosowanym w A110 gaźnikowym, czterocylindrowym rzędowym silnikiem Gordini 1,6 l generującym moc 125 KM, umieszczonym z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h zajmowało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l o mocy 150 KM. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z tym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Z przodu zwężono szyby osłaniające reflektory i zmniejszono ich liczbę do czterech. Zwiększono nieco pojemność zbiornika paliwa, z 58 do 62 l. Alpine A310 pozostawał w produkcji do 1984 roku. Łącznie powstało 11,616 egzemplarzy, z czego 9276 z nich było Alpine A310 V6.
    11 lipca 2022, 21:07 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    5
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    5

    1970 Chevrolet Chevelle SS LS6

    1970 Chevrolet Chevelle SS LS6 – Samochód osobowy klasy wyższej produkowany przez amerykańską markę Chevrolet w latach 1963-1977. Model Chevelle poszerzył ofertę Chevroleta jako większa, przestronniejsza i bardziej komfortowa alternatywa dla modelu Chevy II. Samochód miał za zadanie konkurować zarówno z konstrukcjami Forda i Dodge'a, jak i American Motors. Drugą generację Chevlle zaprezentowano po raz pierwszy w 1967 roku. Rozwinęła pod kątem stylistycznym projekt z poprzednika, zyskując charakterystyczne, ścięte pod kątem błotniki łączące się z położoną pod kątem atrapą chłodnicy i podwójnymi, okrągłymi reflektorami. Innym charakterystycznym akcentem stało się wyraźne wybrzuszenie na atrapie chłodnicy, także wyraźnie pozbawiona wyraźniejszych przetłoczeń karoseria. Druga generacja topowego Chevelle SS zyskała linię dachu nawiązującą do fastbacków. Wersja zamknięta występowała jako coupe lub hardtop coupe. Początkowo paleta jednostek napędowyc była taka sama jak w przypadku poprzednika. Z czasem dodano równieżsilnik COPO 427 V8 o mocy 425 KM. W 1971 roku ofertę poszerzyły z kolei silniki L34 402 V8 (350, 375 KM), LS5 454 V8 (360 KM) i LS6 454 V8 (450 KM). Ten ostatni był najmocniejszym seryjnie produkowanym Chevroletem Chevelle SS. Silnik LS6, który generuje moc 450 KM i moment obrotowy 678 Nm pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 5,4 sekundy i osiągnięcie prędkości maksymalnej 215 km/h. W 1972 roku zmianie ponownie uległa paleta oferowanych silników. Ze względu na kryzys paliwowy rozpoczęło się obniżanie ich mocy.
    Samochód osobowy klasy wyższej produkowany przez amerykańską markę Chevrolet w latach 1963-1977. Model Chevelle poszerzył ofertę Chevroleta jako większa, przestronniejsza i bardziej komfortowa alternatywa dla modelu Chevy II. Samochód miał za zadanie konkurować zarówno z konstrukcjami Forda i Dodge'a, jak i American Motors. Drugą generację Chevlle zaprezentowano po raz pierwszy w 1967 roku. Rozwinęła pod kątem stylistycznym projekt z poprzednika, zyskując charakterystyczne, ścięte pod kątem błotniki łączące się z położoną pod kątem atrapą chłodnicy i podwójnymi, okrągłymi reflektorami. Innym charakterystycznym akcentem stało się wyraźne wybrzuszenie na atrapie chłodnicy, także wyraźnie pozbawiona wyraźniejszych przetłoczeń karoseria. Druga generacja topowego Chevelle SS zyskała linię dachu nawiązującą do fastbacków. Wersja zamknięta występowała jako coupe lub hardtop coupe. Początkowo paleta jednostek napędowyc była taka sama jak w przypadku poprzednika. Z czasem dodano równieżsilnik COPO 427 V8 o mocy 425 KM. W 1971 roku ofertę poszerzyły z kolei silniki L34 402 V8 (350, 375 KM), LS5 454 V8 (360 KM) i LS6 454 V8 (450 KM). Ten ostatni był najmocniejszym seryjnie produkowanym Chevroletem Chevelle SS. Silnik LS6, który generuje moc 450 KM i moment obrotowy 678 Nm pozwala na przyspieszenie do 100 km/h w 5,4 sekundy i osiągnięcie prędkości maksymalnej 215 km/h. W 1972 roku zmianie ponownie uległa paleta oferowanych silników. Ze względu na kryzys paliwowy rozpoczęło się obniżanie ich mocy.
    2 lipca 2022, 21:09 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    1970 Dodge Challenger RT

    1970 Dodge Challenger RT – Samochód sportowy typu pony car klasy średniej produkowany przez amerykańską marką Dodge w latach 1969–1983 i ponownie od 2008 roku. Challenger został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku. Został zaprojektowany jako rywal dla Forda Mustanga i Chevroleta Camaro. Chrysler miał w swojej ofercie jeszcze jeden pojazd oparty na płycie podłogowej E-body, był to nieco mniejszy Plymouth Barracuda. Zarówno Challenger jak i Barracuda dostępne były w wielu opcjach wyposażenia, gama jednostek napędowych zawierała prawie wszystkie silniki Chryslera z tamtego okresu. Za stylistykę nadwozia odpowiadał Carl Cameron, zaprojektował on także wcześniej pierwszą generację Dodge Chargera. Przedni grill w Challengerze zaczerpnięty został właśnie z prototypu Chargera z 1966 roku. Wersją nastawioną na sportowe osiągi była R/T (Road/Track). Z podstawowym silnikiem V8 Magnum 383 osiągała ona moc maksymalną 340 KM oraz 304 KM dla egzemplarzy z 1971 roku. Opcjonalnie dostępne były większe jednostki: V8 Magnum 440 7,2 l o mocy 380 KM, V8 440 Six-Pack o mocy 395 KM oraz V8 426 Hemi 7 l o mocy 431 KM. Rocznik 1970 R/T mógł zostać zamówiony w jeszcze bardziej luksusowej odmianie SE - skórzane obicia foteli, winylowy dach, mniejsza tylna szyba oraz centralna konsola. Powstało około 30,000, w tym 4630 w wersji R/T.
    Samochód sportowy typu pony car klasy średniej produkowany przez amerykańską marką Dodge w latach 1969–1983 i ponownie od 2008 roku. Challenger został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku. Został zaprojektowany jako rywal dla Forda Mustanga i Chevroleta Camaro. Chrysler miał w swojej ofercie jeszcze jeden pojazd oparty na płycie podłogowej E-body, był to nieco mniejszy Plymouth Barracuda. Zarówno Challenger jak i Barracuda dostępne były w wielu opcjach wyposażenia, gama jednostek napędowych zawierała prawie wszystkie silniki Chryslera z tamtego okresu. Za stylistykę nadwozia odpowiadał Carl Cameron, zaprojektował on także wcześniej pierwszą generację Dodge Chargera. Przedni grill w Challengerze zaczerpnięty został właśnie z prototypu Chargera z 1966 roku. Wersją nastawioną na sportowe osiągi była R/T (Road/Track). Z podstawowym silnikiem V8 Magnum 383 osiągała ona moc maksymalną 340 KM oraz 304 KM dla egzemplarzy z 1971 roku. Opcjonalnie dostępne były większe jednostki: V8 Magnum 440 7,2 l o mocy 380 KM, V8 440 Six-Pack o mocy 395 KM oraz V8 426 Hemi 7 l o mocy 431 KM. Rocznik 1970 R/T mógł zostać zamówiony w jeszcze bardziej luksusowej odmianie SE - skórzane obicia foteli, winylowy dach, mniejsza tylna szyba oraz centralna konsola. Powstało około 30,000, w tym 4630 w wersji R/T.
    20 maja 2022, 22:09 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    5
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    5

    Buick GSX

    Buick GSX – Gran Sport to samochód sportowy typu muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Buick w latach 1965–1971. W 1965 roku Buick zaprezentował pierwszego w swojej historii sportowego muscle cara. Samochód powstał na bazie modelu Skylark, dzieląc z nim platformę, wybrane rozwiązania techniczne i elementy wystroju wnętrza. Karoseria zyskała głęboko zmodyfikowaną, sportową sylwetkę. Ofertę modelu Gran Sport, zwanego też pod skróconą nazwą GS tworzyło wiele wersji specjalnych, na czele z topową GSX. Produkcja modelu trwała do 1971 roku. W zawieszeniu zastosowano niezależne wahacze z przodu i sprężyny spiralne z tyłu. Drążki reakcyjne z przodu i z tyłu poprawiły jazdę po łuku, a 11-calowe tarcze hamulcowe z przodu i użebrowane bębny hamulcowe z tyłu poprawiły hamowanie. W modelu podstawowym GSX standardem był 7,5-litrowy silnik. Większość nabywców wybierała wersję Stage 1 z 4-przelotowym gaźnikiem Quadrajet i krzywkami o wysokim wzniosie, większymi zaworami i stopniem sprężania 10,5:1, osiągającą moc 399 KM.
    Gran Sport to samochód sportowy typu muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Buick w latach 1965–1971. W 1965 roku Buick zaprezentował pierwszego w swojej historii sportowego muscle cara. Samochód powstał na bazie modelu Skylark, dzieląc z nim platformę, wybrane rozwiązania techniczne i elementy wystroju wnętrza. Karoseria zyskała głęboko zmodyfikowaną, sportową sylwetkę. Ofertę modelu Gran Sport, zwanego też pod skróconą nazwą GS tworzyło wiele wersji specjalnych, na czele z topową GSX. Produkcja modelu trwała do 1971 roku. W zawieszeniu zastosowano niezależne wahacze z przodu i sprężyny spiralne z tyłu. Drążki reakcyjne z przodu i z tyłu poprawiły jazdę po łuku, a 11-calowe tarcze hamulcowe z przodu i użebrowane bębny hamulcowe z tyłu poprawiły hamowanie. W modelu podstawowym GSX standardem był 7,5-litrowy silnik. Większość nabywców wybierała wersję Stage 1 z 4-przelotowym gaźnikiem Quadrajet i krzywkami o wysokim wzniosie, większymi zaworami i stopniem sprężania 10,5:1, osiągającą moc 399 KM.
    14 maja 2022, 21:25 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    5
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    5

    Ferrari 365 GTB/4 Daytona

    Ferrari 365 GTB/4 Daytona – Ferrari Daytona, oficjalnie nazwany Ferrari 365 GTB/4 to dwumiejscowy grand tourer produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 1968-1973, oraz w latach 1971-1973 w wersji GTS/4. Samochód zaprezentowano po raz pierwszy na Paris Auto Salon w 1968 roku jako zastępcę modelu 275 GTB/4. Samochód zaprojektował projektant Pininfariny Leonardo Fioravanti, który wcześniej pracował nad stylizacją Ferrari Dino. Wczesne Daytony były wyposażone w stałe reflektory za osłoną ze szkła akrylowego. Nowe amerykańskie przepisy bezpieczeństwa zakazujące używania reflektorów za osłonami zaowocowały wysuwanymi podwójnymi reflektorami w 1971 roku. W przeciwieństwie do ówczesnego Lamborghini Miura z centralnie umieszczonym silnikiem silnik Daytony umieszczono z przodu, a samochód posiadał napęd na tył. Silnik Daytony to 4,4-litrowe V12 wytwarzające moc maksymalną 352 KM i moment obrotowy 431 Nm, co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 280 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 5,4 sekundy. Łącznie powstało 1284 egzemplarzy 365 GTB/4 oraz 122 egzemplarze 365 GTS/4.
    Ferrari Daytona, oficjalnie nazwany Ferrari 365 GTB/4 to dwumiejscowy grand tourer produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 1968-1973, oraz w latach 1971-1973 w wersji GTS/4. Samochód zaprezentowano po raz pierwszy na Paris Auto Salon w 1968 roku jako zastępcę modelu 275 GTB/4. Samochód zaprojektował projektant Pininfariny Leonardo Fioravanti, który wcześniej pracował nad stylizacją Ferrari Dino. Wczesne Daytony były wyposażone w stałe reflektory za osłoną ze szkła akrylowego. Nowe amerykańskie przepisy bezpieczeństwa zakazujące używania reflektorów za osłonami zaowocowały wysuwanymi podwójnymi reflektorami w 1971 roku. W przeciwieństwie do ówczesnego Lamborghini Miura z centralnie umieszczonym silnikiem silnik Daytony umieszczono z przodu, a samochód posiadał napęd na tył. Silnik Daytony to 4,4-litrowe V12 wytwarzające moc maksymalną 352 KM i moment obrotowy 431 Nm, co pozwalało na osiągnięcie prędkości maksymalnej 280 km/h i przyspieszenia do 100 km/h w 5,4 sekundy. Łącznie powstało 1284 egzemplarzy 365 GTB/4 oraz 122 egzemplarze 365 GTS/4.
    15 maja 2022, 18:44 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    Alpine A310 V6

    Alpine A310 V6 – Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. Alpine A310 był następcą modelu A110. Zaprezentowano go na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Na początku do napędu użyto gaźnikowego, czterocylindrowego rzędowego silnika Gordini o mocy 125 KM i pojemności 1,6 l, umieszczonego z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l, który generował moc 150 KM i moment obrotowy 203 Nm. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z nowym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 7,6 sekund. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Produkcję zakończono w 1984 roku, wyprodukowano 2340 egzemplarzy A310 oraz 9276 egzemplarzy A310 V6.
    Samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1971–1985. Alpine A310 był następcą modelu A110. Zaprezentowano go na salonie samochodowym w Genewie w 1971 roku. Konstrukcja auta była analogiczna do poprzednika – stalowa centralna rama rurowa i nadwozie wykonane z włókna szklanego. A310 wprowadził jednak zupełnie nowy, nowoczesny styl nadwozia z ostrymi krawędziami, który został zachowany w późniejszych modelach Alpine. Na początku do napędu użyto gaźnikowego, czterocylindrowego rzędowego silnika Gordini o mocy 125 KM i pojemności 1,6 l, umieszczonego z tyłu. Prędkość maksymalna wynosiła 215 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h trwało 8,7 sekund. Napęd ten okazał się jednak niewystarczający i w 1976 roku model produkcyjny zastąpił A310 V6, w którym zamontowano widlasty sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,7 l, który generował moc 150 KM i moment obrotowy 203 Nm. Był on, tradycyjnie dla marki, montowany z tyłu pojazdu i współpracował z manualną skrzynią biegów o pięciu przełożeniach. Z nowym silnikiem prędkość maksymalna wzrosła do 225 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 7,6 sekund. W 1977 roku zmodernizowano nadwozie w tylnej części - zamiast małej pionowej szyby osłoniętej ustawionymi schodkowo żaluzjami, zastosowano klapę z dużą pochyloną szybą, dodano też spojler na klapie. Produkcję zakończono w 1984 roku, wyprodukowano 2340 egzemplarzy A310 oraz 9276 egzemplarzy A310 V6.
    11 maja 2022, 22:10 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    4
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    4

    1969 Dodge Super Bee

    1969 Dodge Super Bee – Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968–1971. Pierwsza generacja Super Bee została zaprezentowana w 1968 roku. Została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. Samochód oferowano z różnymi jednostkami napędowymi uzależnionymi od roku produkcji. Najsilniejszą z nich było 7,2-litrowe V8 Six-Pack, które wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Produkcja pierwszej generacji Super Bee zakończyła się w 1971 roku. W tym samym roku rozpoczęła się produkcja drugiej generacji.
    Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968–1971. Pierwsza generacja Super Bee została zaprezentowana w 1968 roku. Została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. Samochód oferowano z różnymi jednostkami napędowymi uzależnionymi od roku produkcji. Najsilniejszą z nich było 7,2-litrowe V8 Six-Pack, które wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Produkcja pierwszej generacji Super Bee zakończyła się w 1971 roku. W tym samym roku rozpoczęła się produkcja drugiej generacji.
    2 maja 2022, 22:09 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    3
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    3

    Zobacz następne