Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 455 takich materiałów

    1970 Dodge Challenger RT

    1970 Dodge Challenger RT – Samochód sportowy typu pony car klasy średniej produkowany przez amerykańską marką Dodge w latach 1969–1983 i ponownie od 2008 roku. Challenger został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku. Został zaprojektowany jako rywal dla Forda Mustanga i Chevroleta Camaro. Chrysler miał w swojej ofercie jeszcze jeden pojazd oparty na płycie podłogowej E-body, był to nieco mniejszy Plymouth Barracuda. Zarówno Challenger jak i Barracuda dostępne były w wielu opcjach wyposażenia, gama jednostek napędowych zawierała prawie wszystkie silniki Chryslera z tamtego okresu. Za stylistykę nadwozia odpowiadał Carl Cameron, zaprojektował on także wcześniej pierwszą generację Dodge Chargera. Przedni grill w Challengerze zaczerpnięty został właśnie z prototypu Chargera z 1966 roku. Wersją nastawioną na sportowe osiągi była R/T (Road/Track). Z podstawowym silnikiem V8 Magnum 383 osiągała ona moc maksymalną 340 KM oraz 304 KM dla egzemplarzy z 1971 roku. Opcjonalnie dostępne były większe jednostki: V8 Magnum 440 7,2 l o mocy 380 KM, V8 440 Six-Pack o mocy 395 KM oraz V8 426 Hemi 7 l o mocy 431 KM. Rocznik 1970 R/T mógł zostać zamówiony w jeszcze bardziej luksusowej odmianie SE - skórzane obicia foteli, winylowy dach, mniejsza tylna szyba oraz centralna konsola. Powstało około 30,000, w tym 4630 w wersji R/T.
    Samochód sportowy typu pony car klasy średniej produkowany przez amerykańską marką Dodge w latach 1969–1983 i ponownie od 2008 roku. Challenger został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku. Został zaprojektowany jako rywal dla Forda Mustanga i Chevroleta Camaro. Chrysler miał w swojej ofercie jeszcze jeden pojazd oparty na płycie podłogowej E-body, był to nieco mniejszy Plymouth Barracuda. Zarówno Challenger jak i Barracuda dostępne były w wielu opcjach wyposażenia, gama jednostek napędowych zawierała prawie wszystkie silniki Chryslera z tamtego okresu. Za stylistykę nadwozia odpowiadał Carl Cameron, zaprojektował on także wcześniej pierwszą generację Dodge Chargera. Przedni grill w Challengerze zaczerpnięty został właśnie z prototypu Chargera z 1966 roku. Wersją nastawioną na sportowe osiągi była R/T (Road/Track). Z podstawowym silnikiem V8 Magnum 383 osiągała ona moc maksymalną 340 KM oraz 304 KM dla egzemplarzy z 1971 roku. Opcjonalnie dostępne były większe jednostki: V8 Magnum 440 7,2 l o mocy 380 KM, V8 440 Six-Pack o mocy 395 KM oraz V8 426 Hemi 7 l o mocy 431 KM. Rocznik 1970 R/T mógł zostać zamówiony w jeszcze bardziej luksusowej odmianie SE - skórzane obicia foteli, winylowy dach, mniejsza tylna szyba oraz centralna konsola. Powstało około 30,000, w tym 4630 w wersji R/T.
    20 maja 2022, 22:09 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    5
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    5

    1969 Mercury Cougar Eliminator

    1969 Mercury Cougar Eliminator – Samochód sportowy i samochód osobowy klasy wyższej i klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Mercury w latach 1966 – 2002. Samochód zaprezentowano po raz pierwszy w 1966 roku. W drugiej połowie lat 60. Mercury przedstawiło wynik prac konstruktorów nad pierwszym dużym muscle carem. Pierwsza generacja modelu Cougar powstała na bazie Forda Mustanga w ramach koncernu Ford, zyskując od tego modelu platformę oraz rozwiązania techniczne. Wygląd nadwozia zostało z kolei opracowane przez Mercury jako samodzielny projekt. Samochód wyróżniał się dużą, dwuczęściową atrapą chłodnicy, którą optycznie znacznie poszerzały howane pod obrotowymi kloszami prostokątne reflektory. Podobny zabieg stylistyczny zastosowano z tyłu, gdzie układ lamp upodobniono do wzoru w atrapie chłodnicy. Cougar pierwszej generacji oferowany był zarówno jako coupe, jak i roadster. Wersja Eliminator produkowana była w latach 1969-1970, Eliminator został wprowadzony wraz z Mustangiem Boss 302 jako zaprezentowanie silnika Boss 302 w samochodzie marki Mercury. W dużej mierze był odpowiednikem Forda Mustanga Mach 1 i Forda Mustanga Boss 302, Cougar Eliminator zastąpił model Cougar GT jako wyczynowy Cougar w dniu 1 kwietnia 1969 roku. Oferowany wyłącznie jako standardowy hardtop, Eliminator był oferowany ze wszystkimi dostępnymi silnikami Cougar, z 351-4V jako standardowy silnik oraz silnikiem Boss 302, który w modelu Cougar dostępny był tylko w wersji Eliminator.
    Samochód sportowy i samochód osobowy klasy wyższej i klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Mercury w latach 1966 – 2002. Samochód zaprezentowano po raz pierwszy w 1966 roku. W drugiej połowie lat 60. Mercury przedstawiło wynik prac konstruktorów nad pierwszym dużym muscle carem. Pierwsza generacja modelu Cougar powstała na bazie Forda Mustanga w ramach koncernu Ford, zyskując od tego modelu platformę oraz rozwiązania techniczne. Wygląd nadwozia zostało z kolei opracowane przez Mercury jako samodzielny projekt. Samochód wyróżniał się dużą, dwuczęściową atrapą chłodnicy, którą optycznie znacznie poszerzały howane pod obrotowymi kloszami prostokątne reflektory. Podobny zabieg stylistyczny zastosowano z tyłu, gdzie układ lamp upodobniono do wzoru w atrapie chłodnicy. Cougar pierwszej generacji oferowany był zarówno jako coupe, jak i roadster. Wersja Eliminator produkowana była w latach 1969-1970, Eliminator został wprowadzony wraz z Mustangiem Boss 302 jako zaprezentowanie silnika Boss 302 w samochodzie marki Mercury. W dużej mierze był odpowiednikem Forda Mustanga Mach 1 i Forda Mustanga Boss 302, Cougar Eliminator zastąpił model Cougar GT jako wyczynowy Cougar w dniu 1 kwietnia 1969 roku. Oferowany wyłącznie jako standardowy hardtop, Eliminator był oferowany ze wszystkimi dostępnymi silnikami Cougar, z 351-4V jako standardowy silnik oraz silnikiem Boss 302, który w modelu Cougar dostępny był tylko w wersji Eliminator.
    14 maja 2022, 21:08 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    4
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    4

    1967 Chevrolet Camaro SS

    1967 Chevrolet Camaro SS – W kwietniu 1965 roku w prasie motoryzacyjnej ogłoszono, że Chevrolet przygotowuje konkurencję dla popularnego Forda Mustanga. Projekt General Motors otrzymał kod XP-836, a kilka pierwszych zdjęć nadwozia modelu opatrzonych było podpisem „Chaparral”. Ostatecznie samochód otrzymał nazwę Camaro i miał swoją premierę w 1966 roku. Produkcja rozpoczęła się szybko po premierze modelu, pod koniec września 1966 roku. Pierwsza generacja Camaro została zbudowana na płycie podłogowej koncernu General Motors o nazwie F-body z wykorzystaniem elementów mechanicznych osobowego Chevroleta Nova. Pod kątem stylistycznym Camaro wyróżniało się proporcjami nadwozia podobnymi do konkurencyjnego Dodge'a Challengera i Forda Mustanga w postaci podłużnej przedniej maski, krótkiego zwisu tylnego oraz muskularnych, wyraźnie zaznaczonych nadkoli. Wersja SS wyposażona była w zmodyfikowane V8 o pojemności 5,7 l o mocy 350 KM oraz silnik big-block V8 L35 o pojemności 6,5 l. SS cechowały dodatkowe wloty powietrza na masce, specjalne pasy malowane na karoserii i znaczki SS znajdujące się na przednim grillu, bagażniku, klaksonie oraz wlewie paliwa. Podczas trwającej 3 lata produkcji pierwszej generacji Chevroleta Camaro, samochód przeszedł dwie restylizacje, z czego największa przypadła na 1968 rok. W jej ramach zmienił się wygląd pasa przedniego na rzecz pojedynczych reflektorów. Zmieniono też wygląd tylnej części nadwozia, montując dłuższe lampy. Produkcję pierwszej generacji zakończono w 1969, a w lutym 1970 roku zaprezentowano drugą generację Camaro.
    W kwietniu 1965 roku w prasie motoryzacyjnej ogłoszono, że Chevrolet przygotowuje konkurencję dla popularnego Forda Mustanga. Projekt General Motors otrzymał kod XP-836, a kilka pierwszych zdjęć nadwozia modelu opatrzonych było podpisem „Chaparral”. Ostatecznie samochód otrzymał nazwę Camaro i miał swoją premierę w 1966 roku. Produkcja rozpoczęła się szybko po premierze modelu, pod koniec września 1966 roku. Pierwsza generacja Camaro została zbudowana na płycie podłogowej koncernu General Motors o nazwie F-body z wykorzystaniem elementów mechanicznych osobowego Chevroleta Nova. Pod kątem stylistycznym Camaro wyróżniało się proporcjami nadwozia podobnymi do konkurencyjnego Dodge'a Challengera i Forda Mustanga w postaci podłużnej przedniej maski, krótkiego zwisu tylnego oraz muskularnych, wyraźnie zaznaczonych nadkoli. Wersja SS wyposażona była w zmodyfikowane V8 o pojemności 5,7 l o mocy 350 KM oraz silnik big-block V8 L35 o pojemności 6,5 l. SS cechowały dodatkowe wloty powietrza na masce, specjalne pasy malowane na karoserii i znaczki SS znajdujące się na przednim grillu, bagażniku, klaksonie oraz wlewie paliwa. Podczas trwającej 3 lata produkcji pierwszej generacji Chevroleta Camaro, samochód przeszedł dwie restylizacje, z czego największa przypadła na 1968 rok. W jej ramach zmienił się wygląd pasa przedniego na rzecz pojedynczych reflektorów. Zmieniono też wygląd tylnej części nadwozia, montując dłuższe lampy. Produkcję pierwszej generacji zakończono w 1969, a w lutym 1970 roku zaprezentowano drugą generację Camaro.
    2 maja 2022, 21:26 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    4
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    4

    1969 Dodge Super Bee

    1969 Dodge Super Bee – Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968–1971. Pierwsza generacja Super Bee została zaprezentowana w 1968 roku. Została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. Samochód oferowano z różnymi jednostkami napędowymi uzależnionymi od roku produkcji. Najsilniejszą z nich było 7,2-litrowe V8 Six-Pack, które wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Produkcja pierwszej generacji Super Bee zakończyła się w 1971 roku. W tym samym roku rozpoczęła się produkcja drugiej generacji.
    Muscle car klasy średniej produkowany przez amerykańską markę Dodge w latach 1968–1971. Pierwsza generacja Super Bee została zaprezentowana w 1968 roku. Została oparta na płycie podłogowej B-body koncernu Chryslera. Samochód opracowano jako pokrewną konstrukcję względem modelu Coronet, z kolei sam Super Bee charakteryzował się muksularnymi nadkolami, podwójnymi reflektorami i dwukolorowym malowaniem nadwozia. Samochód oferowano z różnymi jednostkami napędowymi uzależnionymi od roku produkcji. Najsilniejszą z nich było 7,2-litrowe V8 Six-Pack, które wytwarza moc 390 KM i moment obrotowy 664 Nm. Produkcja pierwszej generacji Super Bee zakończyła się w 1971 roku. W tym samym roku rozpoczęła się produkcja drugiej generacji.
    2 maja 2022, 22:09 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    3
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    3

    Porsche 914/6

    Porsche 914/6 – Sportowy samochód osobowy produkowany przez niemiecką firmę Porsche w latach 1969-1975 we współpracy z koncernem Volkswagen. Samochód jest przez wielu nie uważany za prawdziwe Porsche, skąd potoczne określenie Volks-Porsche. Powstawały odmiany 1700, 1800 i 2000 w dwóch wersjach, z czterema i sześcioma cylindrami, o mocach odpowiednio 76-110 KM. Najsilniejszym dostępnym silnikiem było dwulitrowe B6 o mocy 112 KM w wersji 914/6, dzięki któremu samochód osiągał prędkość maksymalną 201 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 8,3 sekundy, lecz w kilku egzemplarzach powstał też model 916, ze 190-konnym silnikiem Porsche 911, który był odmianą modelu Porsche 914/6. W roku 1969, z okazji 60. rocznicy urodzin szefa firmy, dr Ferdynanda Porsche powstał prototyp 914 z 8-cylindrowym silnikiem o mocy 260 KM, który otrzymał oznaczenie 914/8. Łącznie powstało 119,000 egzemplarzy Porsche 914, z czego 3332 miało zamontowany oryginalny, dwulitrowy, sześciocylindrowy silnik Porsche.
    Sportowy samochód osobowy produkowany przez niemiecką firmę Porsche w latach 1969-1975 we współpracy z koncernem Volkswagen. Samochód jest przez wielu nie uważany za prawdziwe Porsche, skąd potoczne określenie Volks-Porsche. Powstawały odmiany 1700, 1800 i 2000 w dwóch wersjach, z czterema i sześcioma cylindrami, o mocach odpowiednio 76-110 KM. Najsilniejszym dostępnym silnikiem było dwulitrowe B6 o mocy 112 KM w wersji 914/6, dzięki któremu samochód osiągał prędkość maksymalną 201 km/h i przyspieszenie do 100 km/h w 8,3 sekundy, lecz w kilku egzemplarzach powstał też model 916, ze 190-konnym silnikiem Porsche 911, który był odmianą modelu Porsche 914/6. W roku 1969, z okazji 60. rocznicy urodzin szefa firmy, dr Ferdynanda Porsche powstał prototyp 914 z 8-cylindrowym silnikiem o mocy 260 KM, który otrzymał oznaczenie 914/8. Łącznie powstało 119,000 egzemplarzy Porsche 914, z czego 3332 miało zamontowany oryginalny, dwulitrowy, sześciocylindrowy silnik Porsche.
    2 maja 2022, 22:59 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    0
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    0

    Volkswagen Karmann Ghia Type 14

    Volkswagen Karmann Ghia Type 14 – Samochód sportowy produkowany w latach 1955–1974 przez firmę nadwoziową Karmann w oparciu o podzespoły Volkswagena. Type 14 bazował na podwoziu Volkswagena Type 1, a produkowany w latach 1962-1969 większy Type 34 oparty był na podwoziu Volkswagena Type 3. Karmann Ghia ma silnik chłodzony powietrzem i nie ma chłodnicy. Samochód ten, poprzez sieć sprzedaży Volkswagena trafiał do klientów z wszystkich kontynentów świata. Idea powstania tego samochodu na bazie popularnego Garbusa pochodziła od Wilhelma Karmanna, którego firma produkowała już dla firmy Volkswagen Garbusa w wersji kabriolet. Po uzyskaniu gotowego projektu nadwozia od włoskiej firmy projektowej Ghia z Turynu, został zaprezentowany firmie Volkswagen wstępny projekt samochodu pod marką Karmann Ghia. Założenia dla konstrukcji tego samochodu były proste i czytelne: zbudować dobrze wyglądający samochód sportowy z użyciem tak wielu elementów z Garbusa jak to tylko możliwe. Łącznie wyprodukowano 440,000 egzemplarzy. Około 360,000 z nich to coupe, a pozostałe 80,000 to kabriolety.
    Samochód sportowy produkowany w latach 1955–1974 przez firmę nadwoziową Karmann w oparciu o podzespoły Volkswagena. Type 14 bazował na podwoziu Volkswagena Type 1, a produkowany w latach 1962-1969 większy Type 34 oparty był na podwoziu Volkswagena Type 3. Karmann Ghia ma silnik chłodzony powietrzem i nie ma chłodnicy. Samochód ten, poprzez sieć sprzedaży Volkswagena trafiał do klientów z wszystkich kontynentów świata. Idea powstania tego samochodu na bazie popularnego Garbusa pochodziła od Wilhelma Karmanna, którego firma produkowała już dla firmy Volkswagen Garbusa w wersji kabriolet. Po uzyskaniu gotowego projektu nadwozia od włoskiej firmy projektowej Ghia z Turynu, został zaprezentowany firmie Volkswagen wstępny projekt samochodu pod marką Karmann Ghia. Założenia dla konstrukcji tego samochodu były proste i czytelne: zbudować dobrze wyglądający samochód sportowy z użyciem tak wielu elementów z Garbusa jak to tylko możliwe. Łącznie wyprodukowano 440,000 egzemplarzy. Około 360,000 z nich to coupe, a pozostałe 80,000 to kabriolety.
    30 kwietnia 2022, 22:49 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    1969 Pontiac GTO Judge

    1969 Pontiac GTO Judge – Samochód sportowy typu muscle car klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Pontiac w latach 1964–1974. Druga generacja GTO została zaprezentowana po raz pierwszy w 1968 roku. W modelu z 1969 usunięto uchylane szyby, lekko zmodyfikowano grill oraz tylne światła, przesunięto stacyjkę z deski rozdzielczej na kolumnę kierownicy, kolor tarcz zegarów zmieniono ze stalowoniebieskiego na szary. Dodatkowo kierunkowskazy na tylnych błotnikach zostały zmienione z czerwonych w kształcie "V", przypominającego logo Pontiaca, na wzorowane na szerokim logo GTO. W 1969 roku wprowadzono do sprzedaży nowy wariant samochodu nazwany "The Judge". Według początkowej koncepcji, Judge miał być tańszą alternatywą dla GTO, miał się również stać poważną konkurencją dla zdobywającego rynek Plymoutha Road Runnera. Podczas rozwoju tego planu uznano jednak, że Judge będzie zbudowany z myślą o maksymalnych osiągach i sportowym wyglądzie. Różnice od standardowej wersji obejmują szersze opony, przekładnię Hurst, różne wzory i naklejki na całym nadwoziu oraz spojler na klapie bagażnika. Pontiac utrzymywał, że spojler oprócz funkcji estetycznej pomagał także w prowadzeniu samochodu przy dużych prędkościach, wytwarzał on małą aczkolwiek odczuwalną siłę docisku, przy codziennym użytkowaniu i przepisowej jeździe spełniał on jednak głównie funkcję wizualną. Początkowo Judge oferowany był tylko w jednym kolorze karoserii "Carousel Red," w późniejszych rocznikach dodano jednak możliwość pomalowania karoserii na dowolny kolor występujący w palecie dostępnych dla GTO barw. Do napędu użyto 6,6-litrowego V8 o mocy 366 KM i momencie obrotowym 603 Nm. Judge osiąga prędkość maksymalną 247 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 5,4 s.
    Samochód sportowy typu muscle car klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Pontiac w latach 1964–1974. Druga generacja GTO została zaprezentowana po raz pierwszy w 1968 roku. W modelu z 1969 usunięto uchylane szyby, lekko zmodyfikowano grill oraz tylne światła, przesunięto stacyjkę z deski rozdzielczej na kolumnę kierownicy, kolor tarcz zegarów zmieniono ze stalowoniebieskiego na szary. Dodatkowo kierunkowskazy na tylnych błotnikach zostały zmienione z czerwonych w kształcie "V", przypominającego logo Pontiaca, na wzorowane na szerokim logo GTO. W 1969 roku wprowadzono do sprzedaży nowy wariant samochodu nazwany "The Judge". Według początkowej koncepcji, Judge miał być tańszą alternatywą dla GTO, miał się również stać poważną konkurencją dla zdobywającego rynek Plymoutha Road Runnera. Podczas rozwoju tego planu uznano jednak, że Judge będzie zbudowany z myślą o maksymalnych osiągach i sportowym wyglądzie. Różnice od standardowej wersji obejmują szersze opony, przekładnię Hurst, różne wzory i naklejki na całym nadwoziu oraz spojler na klapie bagażnika. Pontiac utrzymywał, że spojler oprócz funkcji estetycznej pomagał także w prowadzeniu samochodu przy dużych prędkościach, wytwarzał on małą aczkolwiek odczuwalną siłę docisku, przy codziennym użytkowaniu i przepisowej jeździe spełniał on jednak głównie funkcję wizualną. Początkowo Judge oferowany był tylko w jednym kolorze karoserii "Carousel Red," w późniejszych rocznikach dodano jednak możliwość pomalowania karoserii na dowolny kolor występujący w palecie dostępnych dla GTO barw. Do napędu użyto 6,6-litrowego V8 o mocy 366 KM i momencie obrotowym 603 Nm. Judge osiąga prędkość maksymalną 247 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 5,4 s.
    26 kwietnia 2022, 21:04 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    Peugeot 504 V6 Coupe

    Peugeot 504 V6 Coupe – Średniej wielkości samochód produkowany przez francuską firmę Peugeot w latach 1968-1983. Samochód zadebiutował na dwunastym Salonie Genewskim we wrześniu 1968 roku w wersji sedan. W 1969 roku dołączyły do niego 2-drzwiowe coupe i 2-drzwiowy kabriolet, a w 1970 roku 5-drzwiowe kombi. Zastosowano początkowo tylko jeden silnik, czterocylindrowy o pojemności 1,8 l o mocy 82 KM w wersji standardowej oraz o mocy 97 KM w wersji z wtryskiem. Peugeot 504 został wybrany europejskim samochodem roku 1969. W 1970 roku samochód otrzymał nowy silnik czterocylindrowy o pojemności 2 l oraz mocy 93 KM lub 104 KM z wtryskiem. oraz czterocylindrowy silnik Diesla o pojemności 2,1 l i mocy 65 KM. Najsilniejszą dostępną wersją samochodu było V6 Coupe napędzane tak jak mówi nazwa 2,7-litrowym V6 generującym moc 138 KM i moment obrotowy 207 Nm. V6 Coupe rozpędza się do 100 km/h w w 10,5 sekundy oraz osiąga prędkość maksymalną 186 km/h.
    Średniej wielkości samochód produkowany przez francuską firmę Peugeot w latach 1968-1983. Samochód zadebiutował na dwunastym Salonie Genewskim we wrześniu 1968 roku w wersji sedan. W 1969 roku dołączyły do niego 2-drzwiowe coupe i 2-drzwiowy kabriolet, a w 1970 roku 5-drzwiowe kombi. Zastosowano początkowo tylko jeden silnik, czterocylindrowy o pojemności 1,8 l o mocy 82 KM w wersji standardowej oraz o mocy 97 KM w wersji z wtryskiem. Peugeot 504 został wybrany europejskim samochodem roku 1969. W 1970 roku samochód otrzymał nowy silnik czterocylindrowy o pojemności 2 l oraz mocy 93 KM lub 104 KM z wtryskiem. oraz czterocylindrowy silnik Diesla o pojemności 2,1 l i mocy 65 KM. Najsilniejszą dostępną wersją samochodu było V6 Coupe napędzane tak jak mówi nazwa 2,7-litrowym V6 generującym moc 138 KM i moment obrotowy 207 Nm. V6 Coupe rozpędza się do 100 km/h w w 10,5 sekundy oraz osiąga prędkość maksymalną 186 km/h.
    22 kwietnia 2022, 21:18 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    1970 Chevrolet Chevelle SS

    1970 Chevrolet Chevelle SS – Samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet w latach 1963–1977. Pierwsza generacja została zaprezentowana po raz pierwszy w 1963 roku. Model Chevelle poszerzył ofertę Chevroleta jako większa, przestronniejsza i bardziej komfortowa alternatywa dla modelu Chevy II. Samochód miał za zadanie konkurować zarówno z konstrukcjami Forda i Dodge'a, jak i American Motors. Druga generacja została zaprezentowana po raz pierwszy w 1967 roku. Druga generacja modelu rozwinęła pod kątem stylistycznym projekt z poprzednika, zyskując charakterystyczne, ścięte pod kątem błotniki łączące się z położoną pod kątem atrapą chłodnicy i podwójnymi, okrągłymi reflektorami. Innym charakterystycznym akcentem stało się wyraźne wybrzuszenie na atrapie chłodnicy, także wyraźnie pozbawiona wyraźniejszych przetłoczeń karoseria. Podobnie jak poprzednik, z każdym kolejnym rokiem produkcji drugiej generacji Chevelle samochód przeszedł restylizacje. W czasie, gdy pierwsza przeprowadzona w 1968 roku przyniosła jedynie drobne modyfikacje w przedniej części nadwozia, tak druga z 1969 roku wiązała się z gruntownym przestylizowaniem pasa przedniego z charakterystycznym obudowaniem blachą podwójnych reflektorów. Ostatnia modernizacja z 1971 roku ponownie gruntownie odmieniła wygląd nadwozia, gdzie tym razem pojawiły się pojedyncze reflektory i duża atrapa chłodnicy. Druga generacja topowego Chevelle SS zyskała linię dachu nawiązującą do fastbacków. Wersja zamknięta występowała jako coupe lub hardtop coupe. Początkowo paleta jednostek napędowyc była taka sama jak w przypadku poprzednika. Z czasem dodano równieżsilnik COPO 427 V8 o mocy 425 KM. W 1971 roku ofertę poszerzyły z kolei silniki L34 402 V8 (350, 375 KM), LS5 454 V8 (360 KM) i LS6 454 V8 (450 KM). Ten ostatni był najmocniejszym seryjnie produkowanym Chevroletem Chevelle SS.W 1972 roku zmianie ponownie uległa paleta oferowanych silników. Ze względu na kryzys paliwowy rozpoczęło się obniżanie ich mocy. W 1972 dostępne były: L65 350 V8 (165 KM), 350 V8 (175 KM), LS3 402 V8 (240 KM), LS5 454 V8 (270 KM).
    Samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet w latach 1963–1977. Pierwsza generacja została zaprezentowana po raz pierwszy w 1963 roku. Model Chevelle poszerzył ofertę Chevroleta jako większa, przestronniejsza i bardziej komfortowa alternatywa dla modelu Chevy II. Samochód miał za zadanie konkurować zarówno z konstrukcjami Forda i Dodge'a, jak i American Motors. Druga generacja została zaprezentowana po raz pierwszy w 1967 roku. Druga generacja modelu rozwinęła pod kątem stylistycznym projekt z poprzednika, zyskując charakterystyczne, ścięte pod kątem błotniki łączące się z położoną pod kątem atrapą chłodnicy i podwójnymi, okrągłymi reflektorami. Innym charakterystycznym akcentem stało się wyraźne wybrzuszenie na atrapie chłodnicy, także wyraźnie pozbawiona wyraźniejszych przetłoczeń karoseria. Podobnie jak poprzednik, z każdym kolejnym rokiem produkcji drugiej generacji Chevelle samochód przeszedł restylizacje. W czasie, gdy pierwsza przeprowadzona w 1968 roku przyniosła jedynie drobne modyfikacje w przedniej części nadwozia, tak druga z 1969 roku wiązała się z gruntownym przestylizowaniem pasa przedniego z charakterystycznym obudowaniem blachą podwójnych reflektorów. Ostatnia modernizacja z 1971 roku ponownie gruntownie odmieniła wygląd nadwozia, gdzie tym razem pojawiły się pojedyncze reflektory i duża atrapa chłodnicy. Druga generacja topowego Chevelle SS zyskała linię dachu nawiązującą do fastbacków. Wersja zamknięta występowała jako coupe lub hardtop coupe. Początkowo paleta jednostek napędowyc była taka sama jak w przypadku poprzednika. Z czasem dodano równieżsilnik COPO 427 V8 o mocy 425 KM. W 1971 roku ofertę poszerzyły z kolei silniki L34 402 V8 (350, 375 KM), LS5 454 V8 (360 KM) i LS6 454 V8 (450 KM). Ten ostatni był najmocniejszym seryjnie produkowanym Chevroletem Chevelle SS.W 1972 roku zmianie ponownie uległa paleta oferowanych silników. Ze względu na kryzys paliwowy rozpoczęło się obniżanie ich mocy. W 1972 dostępne były: L65 350 V8 (165 KM), 350 V8 (175 KM), LS3 402 V8 (240 KM), LS5 454 V8 (270 KM).
    19 kwietnia 2022, 13:40 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    4
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    4

    Ford GT40

    Ford GT40 – Supersamochód klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Ford Motor Company Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym wozem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Już kilka miesięcy później opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Jego nazwa pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Wybudowano go, żeby przełamać hegemonię Ferrari w wyścigach samochodowych. Pierwsze prototypy GT40 były napędzane silnikiem V8 o pojemności 4,3 l, jednak modele produkcyjne miały już pojemność 4,7 l silniki pochodziły z Forda Mustanga i generowały moc 310 KM. Osiągały one prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszały do 100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    Supersamochód klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Ford Motor Company Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym wozem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Już kilka miesięcy później opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Jego nazwa pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Wybudowano go, żeby przełamać hegemonię Ferrari w wyścigach samochodowych. Pierwsze prototypy GT40 były napędzane silnikiem V8 o pojemności 4,3 l, jednak modele produkcyjne miały już pojemność 4,7 l silniki pochodziły z Forda Mustanga i generowały moc 310 KM. Osiągały one prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszały do 100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    7 kwietnia 2022, 20:42 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    4
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    4

    Zobacz następne