Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 330 takich materiałów
    Renault Caravelle – Mały samochód osobowy produkowany przez francuską firmę Renault w latach 1958–1968, dostępny jako 2-drzwiowy kabriolet lub 2-drzwiowe coupe. Samochód zaprojektował Pietro Frua z Carrozzeria Ghia z wykorzystaniem podłogi i silnika Renault Dauphine. Silnikiem tym był R4 o pojemności 1,1 l, który wytwarzał moc 50 KM. Poza Ameryką Północną i Wielką Brytanią do 1962 roku samochód sprzedawany był pod nazwą Renault Floride. Wraz z sukcesem Volkswagena w Ameryce Północnej Renault szukało sposobów w jakie mogą im dorównać ich Renault Dauphine. Na zjeździe dystrybutorów w Ameryce Północnej, która odbyła się na Florydzie amerykańscy dealerzy Renault wezwali do stworzenia wersji coupe/kabrioletu Dauphine, który poprawiłby wizerunek Renault na rynku amerykańskim. Prezes Renault - Pierre Dreyfus a ponieważ koncepcja narodziła się na konwencji na Florydzie, samochód natychmiast stał się znany w firmie jako Renault Floride. Jednak nazwa Floride została uznana za nieodpowiednią na rynek amerykański, ponieważ mogła sugerować brak szacunku dla stanów innych niż Floryda. Dlatego wybrano alternatywną nazwę Caravelle. Samochód osiągał prędkość maksymalną 143 km/h a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 17,8 sekundy.
    Mały samochód osobowy produkowany przez francuską firmę Renault w latach 1958–1968, dostępny jako 2-drzwiowy kabriolet lub 2-drzwiowe coupe. Samochód zaprojektował Pietro Frua z Carrozzeria Ghia z wykorzystaniem podłogi i silnika Renault Dauphine. Silnikiem tym był R4 o pojemności 1,1 l, który wytwarzał moc 50 KM. Poza Ameryką Północną i Wielką Brytanią do 1962 roku samochód sprzedawany był pod nazwą Renault Floride. Wraz z sukcesem Volkswagena w Ameryce Północnej Renault szukało sposobów w jakie mogą im dorównać ich Renault Dauphine. Na zjeździe dystrybutorów w Ameryce Północnej, która odbyła się na Florydzie amerykańscy dealerzy Renault wezwali do stworzenia wersji coupe/kabrioletu Dauphine, który poprawiłby wizerunek Renault na rynku amerykańskim. Prezes Renault - Pierre Dreyfus a ponieważ koncepcja narodziła się na konwencji na Florydzie, samochód natychmiast stał się znany w firmie jako Renault Floride. Jednak nazwa Floride została uznana za nieodpowiednią na rynek amerykański, ponieważ mogła sugerować brak szacunku dla stanów innych niż Floryda. Dlatego wybrano alternatywną nazwę Caravelle. Samochód osiągał prędkość maksymalną 143 km/h a przyspieszenie 0-100 km/h trwało 17,8 sekundy.
    16 kwietnia 2022, 19:15 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Toyota Hilux Dakar – Terenowy samochód z nadwoziem typu pick-up produkowany przez koncern Toyota od 1968 roku. Nazwa Hilux wywodzi się z określenia highly-luxurious, co po angielsku oznacza bardzo luksusowy. Początkowo oferowany głównie w Azji i Stanach Zjednoczonych, powoli rozpoczął podbój całego świata. Przyczyniła się do tego wersja z napędem na cztery koła, którą zaczęto oferować w 1979 roku. W 1975 roku zrezygnowano z nazwy Hilux na rynku północnoamerykańskim a dwadzieścia lat później model ten definitywnie z niego zniknął, zastąpiony przez model Tacoma. Jednak na wszystkich pozostałych rynkach jest on dostępny do dziś. Ósma generacja Toyoty Hilux zadebiutowała w 2015 roku. Samochód stał się o 75 mm dłuższy i 20 mm szerszy od poprzednika, a przy tym jest o 45 mm niższy. Wzrosła również wielkość skrzyni ładunkowej, której maksymalna szerokość osiągnęła wartość 1645 mm. W 2019 roku z okazji zwycięstwa w Rajdzie Dakar Toyota wprowadziła na rynek model Hilux w limitowanej wersji Dakar 2019. Samochód jest dostępny w dwóch wersjach kolorystycznych - białej i pomarańczowej, ma dodatkowe oklejenie, zmieniony grill i przedni zderzak, zamykaną klapę przestrzeni bagażowej w kolorze nadwozia, a także czarne, 18-calowe felgi oraz wnętrze wykończone w tym samym kolorze.
    Terenowy samochód z nadwoziem typu pick-up produkowany przez koncern Toyota od 1968 roku. Nazwa Hilux wywodzi się z określenia highly-luxurious, co po angielsku oznacza bardzo luksusowy. Początkowo oferowany głównie w Azji i Stanach Zjednoczonych, powoli rozpoczął podbój całego świata. Przyczyniła się do tego wersja z napędem na cztery koła, którą zaczęto oferować w 1979 roku. W 1975 roku zrezygnowano z nazwy Hilux na rynku północnoamerykańskim a dwadzieścia lat później model ten definitywnie z niego zniknął, zastąpiony przez model Tacoma. Jednak na wszystkich pozostałych rynkach jest on dostępny do dziś. Ósma generacja Toyoty Hilux zadebiutowała w 2015 roku. Samochód stał się o 75 mm dłuższy i 20 mm szerszy od poprzednika, a przy tym jest o 45 mm niższy. Wzrosła również wielkość skrzyni ładunkowej, której maksymalna szerokość osiągnęła wartość 1645 mm. W 2019 roku z okazji zwycięstwa w Rajdzie Dakar Toyota wprowadziła na rynek model Hilux w limitowanej wersji Dakar 2019. Samochód jest dostępny w dwóch wersjach kolorystycznych - białej i pomarańczowej, ma dodatkowe oklejenie, zmieniony grill i przedni zderzak, zamykaną klapę przestrzeni bagażowej w kolorze nadwozia, a także czarne, 18-calowe felgi oraz wnętrze wykończone w tym samym kolorze.
    9 kwietnia 2022, 20:30 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Honda S600 – Mały dwuosobowy kabriolet oraz coupe produkowany seryjnie w latach 1964-1968 przez japoński koncern Honda. Produkcja S600 rozpoczęła się w marcu 1964 roku. Był to pierwszy samochód Hondy oferowany w dwóch wersjach, jako roadster, wykazującym duże podobieństwo do Hondy S500, oraz jako fastback coupe wprowadzonym w marcu 1965 roku. Honda S600 była pierwszym "masowo oferowanym" przez Hondę samochodem. Pierwsze wersje oferowane były tylko z kierownicami po prawej stronie. Dopiero w późniejszym czasie dostępne były wersje z kierownicą po lewej stronie, przez co zwiększył się eksport tego pojazdu. Model S600 w obydwu wariantach roadster i coupe dostępne były w wersji podstawowej oraz specjalnej o oznaczeniu SM600 zawierającej dodatkowe elementy wyposażenie, takie jak – specjalne kolory nadwozia, ekskluzywne oznaczenia, specjalną antenę w daszku przeciwsłonecznym pasażera, lepsze poduszki w siedzeniach, szyny pod siedzeniem pasażera w celu szybkiego usunięcia fotela, a także ogrzewanie, radio i głośniki, światła cofania oraz zapalniczkę. S600 napędzane jest czterocylindrowym silnikiem DOHC o pojemności 0,6 l o mocy 57 KM, pozwalającym na rozpędzenie samochodu do prędkości 145 km/h. Wersja kabriolet ważyła 715 kg, a model coupe tylko dodatkowe 15 kg więcej. Produkcja Hondy S600 była większym sukcesem, niż jej poprzednika - S500. Honda zbudowała 3912 roadsterów w 1964 roku oraz 7261 roadsterów i 1519 coupe w 1965 roku. Produkcja zakończyła się w 1966 roku, kiedy zaprezentowano model S800 ze sprzedanymi 111 roadsterami i 281 sztukami wersji coupe, dając całość na poziomie 11 284 sztuk w wersji kabriolet i 1800 w wersji coupe w ciągu trzech lat sprzedaży.
    Mały dwuosobowy kabriolet oraz coupe produkowany seryjnie w latach 1964-1968 przez japoński koncern Honda. Produkcja S600 rozpoczęła się w marcu 1964 roku. Był to pierwszy samochód Hondy oferowany w dwóch wersjach, jako roadster, wykazującym duże podobieństwo do Hondy S500, oraz jako fastback coupe wprowadzonym w marcu 1965 roku. Honda S600 była pierwszym "masowo oferowanym" przez Hondę samochodem. Pierwsze wersje oferowane były tylko z kierownicami po prawej stronie. Dopiero w późniejszym czasie dostępne były wersje z kierownicą po lewej stronie, przez co zwiększył się eksport tego pojazdu. Model S600 w obydwu wariantach roadster i coupe dostępne były w wersji podstawowej oraz specjalnej o oznaczeniu SM600 zawierającej dodatkowe elementy wyposażenie, takie jak – specjalne kolory nadwozia, ekskluzywne oznaczenia, specjalną antenę w daszku przeciwsłonecznym pasażera, lepsze poduszki w siedzeniach, szyny pod siedzeniem pasażera w celu szybkiego usunięcia fotela, a także ogrzewanie, radio i głośniki, światła cofania oraz zapalniczkę. S600 napędzane jest czterocylindrowym silnikiem DOHC o pojemności 0,6 l o mocy 57 KM, pozwalającym na rozpędzenie samochodu do prędkości 145 km/h. Wersja kabriolet ważyła 715 kg, a model coupe tylko dodatkowe 15 kg więcej. Produkcja Hondy S600 była większym sukcesem, niż jej poprzednika - S500. Honda zbudowała 3912 roadsterów w 1964 roku oraz 7261 roadsterów i 1519 coupe w 1965 roku. Produkcja zakończyła się w 1966 roku, kiedy zaprezentowano model S800 ze sprzedanymi 111 roadsterami i 281 sztukami wersji coupe, dając całość na poziomie 11 284 sztuk w wersji kabriolet i 1800 w wersji coupe w ciągu trzech lat sprzedaży.
    9 kwietnia 2022, 21:26 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Ford GT40 – Supersamochód klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Ford Motor Company Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym wozem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Już kilka miesięcy później opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Jego nazwa pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Wybudowano go, żeby przełamać hegemonię Ferrari w wyścigach samochodowych. Pierwsze prototypy GT40 były napędzane silnikiem V8 o pojemności 4,3 l, jednak modele produkcyjne miały już pojemność 4,7 l silniki pochodziły z Forda Mustanga i generowały moc 310 KM. Osiągały one prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszały do 100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    Supersamochód klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1964-1968. Na początku lat 60. w wyścigach dominowały samochody Ferrari. Właściciel Ford Motor Company Henry Ford II postanowił zaistnieć w samochodach sportowych. W tym celu starał się wykupić Ferrari za 16 milionów dolarów. Enzo Ferrari najpierw wyraził zgodę, jednak w trakcie finalizacji transakcji wycofał się. Ford postanowił pokonać Ferrari na torze wyścigowym. Dotarły do niego projekty prototypu o nazwie Lola GT Erica Broadleya z firmy Lola Racing Cars. Główny konstruktor firmy Lola Eric Broadley rozpoczął prace nad nowym wozem pod kierunkiem Johna Wyera, byłego szefa Aston Martina. Już kilka miesięcy później opływowe coupe zamieniło się w Forda GT40. Jego nazwa pochodzi od „Grand Touring” i 40 cali wysokości, stąd GT i 40. Wybudowano go, żeby przełamać hegemonię Ferrari w wyścigach samochodowych. Pierwsze prototypy GT40 były napędzane silnikiem V8 o pojemności 4,3 l, jednak modele produkcyjne miały już pojemność 4,7 l silniki pochodziły z Forda Mustanga i generowały moc 310 KM. Osiągały one prędkość maksymalną 257 km/h i przyspieszały do 100 km/h w 5,3 sekundy. Pięć modeli prototypowych było roadsterami, wliczając to Forda X-1. Wykorzystane zostały skrzynie biegów: Hewland LG500 a w ostatnich modelach automatyczne skrzynie biegów. Ford GT40 był czterokrotnym zwycięzcą wyścigu Le Mans w latach 1966-1969.
    7 kwietnia 2022, 20:42 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Alfa Romeo 33 Stradale – Samochód produkowany był przez włoską firmę Alfa Romeo w latach 1967–1971, dostępny jako 2-drzwiowe coupe. Nadwozie zaprojektował Franco Scaglione. Do napędu użyto dwulitrowego silnika V8, w którym zastosowano wtrysk wielopunktowy. 33 Stradale osiąga 100 km/h w 5,5 sekundy i prędkość maksymalną 260 km/h. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. Wiadomo o 18 powstałych egzemplarzach. W 1968 roku 33 Stradale był najdroższym samochodem osobowym dostępnym w wolnej sprzedaży – kosztował 17,000$, przeciętna cena nowego samochodu wynosiła w tym czasie 2822$.
    Samochód produkowany był przez włoską firmę Alfa Romeo w latach 1967–1971, dostępny jako 2-drzwiowe coupe. Nadwozie zaprojektował Franco Scaglione. Do napędu użyto dwulitrowego silnika V8, w którym zastosowano wtrysk wielopunktowy. 33 Stradale osiąga 100 km/h w 5,5 sekundy i prędkość maksymalną 260 km/h. Moc przenoszona była na oś tylną poprzez 6-biegową manualną skrzynię biegów. Wiadomo o 18 powstałych egzemplarzach. W 1968 roku 33 Stradale był najdroższym samochodem osobowym dostępnym w wolnej sprzedaży – kosztował 17,000$, przeciętna cena nowego samochodu wynosiła w tym czasie 2822$.
    Mercedes-Benz 280SL – Produkowany w latach 1968-1971 model 280SL był ostatnią wersją Pagody i uchodzi za najbardziej dopracowaną. Jest przy tym najcięższa i najbardziej komfortowa. Model 280 SL, ponieważ łączył w sobie zalety dwóch poprzednich generacji, był najlepiej sprzedająca się odmianą Pagody. Większość 280SL zostało wyeksportowanych do USA. Samochód posiadał sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,8 l, który wytwarzał 170 KM i osiągał prędkość maksymalną 200 km/h. Przyspieszenie do 100 km/h zajmowało 9 sekund. Przez 3 lata produkcji powstało 23,885 sztuk.
    Produkowany w latach 1968-1971 model 280SL był ostatnią wersją Pagody i uchodzi za najbardziej dopracowaną. Jest przy tym najcięższa i najbardziej komfortowa. Model 280 SL, ponieważ łączył w sobie zalety dwóch poprzednich generacji, był najlepiej sprzedająca się odmianą Pagody. Większość 280SL zostało wyeksportowanych do USA. Samochód posiadał sześciocylindrowy silnik o pojemności 2,8 l, który wytwarzał 170 KM i osiągał prędkość maksymalną 200 km/h. Przyspieszenie do 100 km/h zajmowało 9 sekund. Przez 3 lata produkcji powstało 23,885 sztuk.
    1970 Chevrolet El Camino SS – Trzecia generacja El Camino zostało wprowadzona w roku 1968, a produkcja trwała do roku 1973. Model z rocznika 1970 cechował się bardziej ostrymi liniami nadwozia i mniejszą liczbą obłości. El Camino trzeciej generacji miały silniki sięgające od 3,8 l L6 do 7,4 l V8. Te z mocniejszymi silnikami były zaliczane do muscle carów.
    Trzecia generacja El Camino zostało wprowadzona w roku 1968, a produkcja trwała do roku 1973. Model z rocznika 1970 cechował się bardziej ostrymi liniami nadwozia i mniejszą liczbą obłości. El Camino trzeciej generacji miały silniki sięgające od 3,8 l L6 do 7,4 l V8. Te z mocniejszymi silnikami były zaliczane do muscle carów.
    Analiza wszystkich kosztów, które zostały poniesione przez dwa lata posiadania jednego z najbardziej kultowych muscle carów.
    11 lutego 2022, 22:37 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Czterodrzwiowe grand touring coupé produkowane przez włoską firmę Lamborghini w latach 1968-1978. Hiszpańska nazwa Espada oznacza szpadę, odnosząc się do miecza, którego toreador używa do zabicia byka w corridzie.
    7 listopada 2021, 12:24 przez kjkibi (PW) | Do ulubionych | Skomentuj