Citroën DS był to model samochodu osobowego klasy wyższej-średniej, produkowanego przez firmę Citroën we Francji i za granicą w latach 1955-1975.
Ze względu na piękną sylwetkę uzyskał przydomek "Bogini".
Był to krok milowy jeśli chodzi o konstrukcje samochodów. Zastosowano w nim wiele innowacji, o których innym konstruktorom nawet się nie śniło. Citroen chciał zbudować coś nowego, świeżego, coś co wyprzedzało by epokę o kilkadziesiąt lat. Flaminio Bertoni nakreślił smukłe, opływowe linie nadwozia, odchodząc od tradycyjnego pudełkowatego kształtu i wysokiej atrapy chłodnicy. Nowością w klasie średniej były hamulce tarczowe wszystkich kół. Dach, awangardowy kokpit i inne elementy zostały wykonane z tworzyw sztucznych. Dzięki aerodynamicznemu nadwoziu DS był szybszy od konkurentów.
Model ten zaprezentowano na salonie samochodowym w Paryżu 6 października 1955. Wywołał tak wielki zachwyt na arenie międzynarodowej, że już pierwszego dnia odebrano zamówienia na 12 tysięcy egzemplarzy! Od razu został okrzyknięty samochodem przyszłości.
Mimo to, model ten nie był wolny od wad. Płyn LHV rozpuszczał uszczelki, zawodził układ hamulcowy i instalacja elektryczna, plastikowe elementy kokpitu nie wytrzymywały wysokich temperatur, jednak do końca 1956 producent zmodyfikował większość awaryjnych podzespołów
W 1960 r. firma Chapron zaprezentowała DS w wersji Cabriolet. W 1968 r. nastąpiła jedyna poważna zmiana nadwozia w historii modelu. Polegała ona przede wszystkim na zmianie kształtu przednich świateł. Podwójne reflektory schowano za kloszem o aerodynamicznym kształcie. Wewnętrzne światła skręcały się wraz z kołami doświetlając zakręty. Już sama konstrukcja świateł sprawiała wrażenie, jakby ktoś kombinował z wehikułem czasu (Marty, Emmett to wy?)
DS był rewolucyjny nie tylko pod względem stylistycznym, ale także, a może przede wszystkim technicznym. Pod kierunkiem głównego inżyniera André Lefèbvre'a, zastosowano w nim wiele rozwiązań hydraulicznych, a były to: hydropneumatyczne zawieszenie,
hydrauliczny układ hamulcowy,
hydraulicznie sterowane sprzęgło,
hydrauliczne wspomaganie układu kierowniczego.
Ponad to system drążków oraz regulatorów wysokości umożliwiał utrzymanie stałego położenia nadwozia nawet na nierównych wysokościach. Kierowca za pomocą dźwigni mógł regulować prześwit w zakresie od 16 do 28 cm. Airride, gwint? Witamy w latach 50.
Komentarze