Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
    • Profil użytkownika

    Volosia

    Kierowca
    Zamieszcza materiały od: 22 kwietnia 2012 - 15:06
    Ostatnio: 7 sierpnia 2015 - 22:51
    • Materiałów na głównej: 2 z 2
    • Punktów za materiały: 76
    • Komentarzy: 8
    • Punktów za komentarze: 0
     
    wszystkie | na głównej | w poczekalni | archiwum | ulubione | komentarze

    Dwie Renatki

    Dwie Renatki – Takie sprzęty tu rzadko widać.
    Takie sprzęty tu rzadko widać.
    5 lutego 2014, 16:53 przez Volosia (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Źródło:

    własne

    Głosów
    21
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    21

    Poszedł na żyletki KONKURS

    Poszedł na żyletki KONKURS – Dnia wczorajszego, kwietnia 21-szego, przyjaciela pożegnaliśmy. Mesiek zielony rdzą nasycony, wybrał się w podróż ostatnią. Na lawetę wciągnięty, pasami już przypięty, nie nawinie asfaltu na koła. Już jest w połowie podróży, za lawetą się kurzy, a on bez ruchu tkwi na niej. Już na złomowisku, na samochodów cmentarzysku, już z lawety spuszczany. Chce znami zostać, lecz nie może sprostać swojej bezwładności. Jeszcze ostatkiem woli, łapiąc lawetę zderzakiem, biadoli, ni myśli jej puścić. Już tablice oderwane, już oświadczenia podpisane, jego los już przesądzony. Został przyjaciel tam. Teraz do domu wracając, jeszcze w tył spoglądając, przychodzi nagle smutek. Łza się w oku kręci, mesiek pozostanie na zawsze pamięci A on biedny pójdzie na żyletki.
    Dnia wczorajszego,
    kwietnia 21-szego,
    przyjaciela pożegnaliśmy.
    Mesiek zielony
    rdzą nasycony,
    wybrał się w podróż ostatnią.
    Na lawetę wciągnięty,
    pasami już przypięty,
    nie nawinie asfaltu na koła.
    Już jest w połowie podróży,
    za lawetą się kurzy,
    a on bez ruchu tkwi na niej.
    Już na złomowisku,
    na samochodów cmentarzysku,
    już z lawety spuszczany.
    Chce znami zostać,
    lecz nie może sprostać
    swojej bezwładności.
    Jeszcze ostatkiem woli,
    łapiąc lawetę zderzakiem, biadoli,
    ni myśli jej puścić.
    Już tablice oderwane,
    już oświadczenia podpisane,
    jego los już przesądzony.
    Został przyjaciel tam.
    Teraz do domu wracając,
    jeszcze w tył spoglądając,
    przychodzi nagle smutek.
    Łza się w oku kręci,
    mesiek pozostanie na zawsze pamięci
    A on biedny pójdzie na żyletki.
    22 kwietnia 2012, 18:11 przez Volosia (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Głosów
    55
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    55

    1