Profil użytkownika
MatiG96
Młody rajdowiec
| Zamieszcza materiały od: | 13 maja 2012 - 22:04 |
| Ostatnio: | 10 września 2014 - 16:11 |
| Gadu-gadu: |
|
- Materiałów na głównej: 123 z 132 (9 usunietych przez adm.)
- Punktów za materiały: 6262
- Komentarzy: 46
- Punktów za komentarze: 26
10
![Syrena Sport – Mojego nowego poznanego przyjaciela na forum m4h7f ktorego graco pozdrawiam :P
Syrena Sport – prototyp (dokładniej: przedprototyp, demonstrator technologii) polskiego samochodu sportowego, zbudowany w późnych latach 50. w Fabryce Samochodów Osobowych w Warszawie. Z powodów techniczno-produkcyjnych oraz ze względu na ogólną sytuację polityczno-gospodarczą samochód nie trafił do masowej produkcji.
Syrena Sport była dwudrzwiowym coupé o nadwoziu z tworzyw sztucznych, opartym na stalowej, samonośnej płycie podłogowej. Źródłem napędu był nowo skonstruowany, czterosuwowy, dwucylindrowy, chłodzony powietrzem silnik typu bokser z aluminiowym korpusem. Żeliwne cylindry, tłoki i zmodyfikowane[1] aluminiowe głowice były elementami z silnika S-03 motocykla SFM Junak. Prototypowy silnik otrzymał osprzęt (gaźniki, zapłon, pompa paliwa) z francuskiego samochodu Panhard Dyna Z i przy pojemności 698 cm² rozwijał ok. 35 KM przy 5000 obrotów. Jednostkę napędową umieszczono przed przednią osią, napędzała ona koła przednie przez czterostopniowa skrzynię biegów, identyczną z modelem z Syreny 100, z której przeniesiono także zawieszenie przednie (niezależne z pojedynczym, poprzecznym resorem piórowym, dolnymi wahaczami poprzecznymi oraz hydraulicznymi amortyzatorami obustronnego działania), które zmodyfikowano ze względu na wymiary Syreny Sport i nisko przebiegająca linię maski[2]. Specyficzne dla Syreny Sport było także niezależne zawieszenie tylnych kół, oparte na wahaczach wleczonych, drążkach skrętnych i niemal poziomo umieszczonych hydraulicznych amortyzatorach, oraz hydrauliczny napęd sprzęgła i mechanizm zmiany biegów w podłodze.](/uimages/services/motokiller/i18n/pl_PL/201205/1337110892_by_MatiG96.jpg?1337189597)
Syrena Sport – prototyp (dokładniej: przedprototyp, demonstrator technologii) polskiego samochodu sportowego, zbudowany w późnych latach 50. w Fabryce Samochodów Osobowych w Warszawie. Z powodów techniczno-produkcyjnych oraz ze względu na ogólną sytuację polityczno-gospodarczą samochód nie trafił do masowej produkcji.
Syrena Sport była dwudrzwiowym coupé o nadwoziu z tworzyw sztucznych, opartym na stalowej, samonośnej płycie podłogowej. Źródłem napędu był nowo skonstruowany, czterosuwowy, dwucylindrowy, chłodzony powietrzem silnik typu bokser z aluminiowym korpusem. Żeliwne cylindry, tłoki i zmodyfikowane[1] aluminiowe głowice były elementami z silnika S-03 motocykla SFM Junak. Prototypowy silnik otrzymał osprzęt (gaźniki, zapłon, pompa paliwa) z francuskiego samochodu Panhard Dyna Z i przy pojemności 698 cm² rozwijał ok. 35 KM przy 5000 obrotów. Jednostkę napędową umieszczono przed przednią osią, napędzała ona koła przednie przez czterostopniowa skrzynię biegów, identyczną z modelem z Syreny 100, z której przeniesiono także zawieszenie przednie (niezależne z pojedynczym, poprzecznym resorem piórowym, dolnymi wahaczami poprzecznymi oraz hydraulicznymi amortyzatorami obustronnego działania), które zmodyfikowano ze względu na wymiary Syreny Sport i nisko przebiegająca linię maski[2]. Specyficzne dla Syreny Sport było także niezależne zawieszenie tylnych kół, oparte na wahaczach wleczonych, drążkach skrętnych i niemal poziomo umieszczonych hydraulicznych amortyzatorach, oraz hydrauliczny napęd sprzęgła i mechanizm zmiany biegów w podłodze.
66
Dane techniczne (′92 R4 2.7 TD)
Silnik
R4 2,7 l (2664 cm³), turbo
Układ zasilania: wtrysk
Średnica cylindra × skok tłoka: 96,00 mm × 92,00 mm
Stopień sprężania: 21,9:1
Moc maksymalna: 100 KM (74 kW) przy 4000 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 220 N•m przy 2200 obr/min
Osiągi
Przyspieszenie 0-100 km/h: 18,0 s
Prędkość maksymalna: 150 km/h
Dane techniczne (′92 V6 3.0i)
Silnik
V6 3,0 l (2960 cm³), 2 zawory na cylinder, SOHC
Układ zasilania: wtrysk
Średnica cylindra × skok tłoka: 87,00 mm × 83,00 mm
Stopień sprężania: 9,0:1
Moc maksymalna: 150 KM (110 kW) przy 4600 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 239 N•m przy 4000 obr/min
Osiągi
Przyspieszenie 0-100 km/h: 12,6 s
Prędkość maksymalna: 166 km/h
Uwazam ze jest to samochod nie do zajezdzenia ;)
17
![Polonez Analog – Równolegle z pracami nad dostawczą wersją Poloneza trwały prace nad jego wersją z napędem na obie osie. W latach 1986-1989 zaprojektowano, wykonano i przebadano prototyp Poloneza Pick-up z napędem na 4 koła. Samochód został zaprezentowany w maju 1988 roku. Różnice względem prototypowego pick-upa, poza układami przeniesienia napędu i zawieszenia, obejmowały wzmocnioną podłogę oraz zmienioną konstrukcje podłużnic ramy. Koło zapasowe przeniesiono pod skrzynię ładunkową (ze względu na to że samochód był wyższy), zamontowano też dodatkowe stopnie ułatwiające wchodzenie[1]. Tylne zawieszenie wyposażone zostało w dodatkowy stabilizator, w przednim piasty i zwrotnice zostały przystosowane do przenoszenia napędu. Wszystkie wały napędowe pochodziły z seryjnego Poloneza, zaś przedni most był modernizacją tylnego. Półosie napędowe pochodziły z terenowej Łady Nivy.
W roku 1994 zbudowano pierwszy prototyp – "Analog 1"[2]. Był to Polonez ze stałym napędem na przednią oś. Przednie zawieszenie zostało wzięte z Łady Samary, aczkolwiek zostało zmodyfikowane. Skrzynia biegów i przekładnia główna zostały zapożyczone z Suzuki. Tylne zawieszenie było oparte na sztywnym moście na wahaczach wzdłużnych, wleczonych i sprężynach śrubowych, natomiast w zawieszeniu przednim zastosowano MacPhersona.
Po dobrych wynikach badań, które umożliwiały dalsze pracę nad projektem, zbudowano kolejny prototyp – "Analog 2". Polonez ten miał już nowe zawieszenie. "Analog 3" miał być połączeniem dwóch poprzednich prototypów, jednak posiadać już miał napęd na cztery koła, zrezygnowano jednak z budowy tego przedprototypu i wykonano prototyp o nazwie "Analog 4". Nadwozie zaprojektował Cezary Nawrot. Zawieszenie było takie same jak te w poprzednich modelach. W Analogu nie było międzyosiowego mechanizmu różnicowego, napęd przenosiła mechaniczna pięciobiegowa skrzynia biegów z dodatkowym przełożeniem do jazdy terenowej i wbudowanym mechanizmem różnicowym.
Na Międzynarodowych Targach Poznańskich 30 kwietnia 1994 roku, zaprezentowano model "Analog 4". W sumie wyprodukowano 7 sztuk. Jeden z egzemplarzy posiadał silnik 1.9 diesla o mocy 90 KM, pozostałe sześć samochodów miało jednostki 1.6. Między samochodami nieznaczne były też różnice w wyglądzie, tylne światła pochodziły z Trucka, Tarpana, czy od Polskiego Fiata 125p kombi lub pick-up. Różniły się też tylne boczne drzwi, niektóre posiadały takie same jak w osobowych Caro lub też zakończone kątem prostym. Badania nad terenowym Polonezem wstrzymano, gdy nowym właścicielem FSO zostało południowokoreańskie Daewoo.](/uimages/services/motokiller/i18n/pl_PL/201205/1337092241_by_MatiG96.jpg?1337160043)
W roku 1994 zbudowano pierwszy prototyp – "Analog 1"[2]. Był to Polonez ze stałym napędem na przednią oś. Przednie zawieszenie zostało wzięte z Łady Samary, aczkolwiek zostało zmodyfikowane. Skrzynia biegów i przekładnia główna zostały zapożyczone z Suzuki. Tylne zawieszenie było oparte na sztywnym moście na wahaczach wzdłużnych, wleczonych i sprężynach śrubowych, natomiast w zawieszeniu przednim zastosowano MacPhersona.
Po dobrych wynikach badań, które umożliwiały dalsze pracę nad projektem, zbudowano kolejny prototyp – "Analog 2". Polonez ten miał już nowe zawieszenie. "Analog 3" miał być połączeniem dwóch poprzednich prototypów, jednak posiadać już miał napęd na cztery koła, zrezygnowano jednak z budowy tego przedprototypu i wykonano prototyp o nazwie "Analog 4". Nadwozie zaprojektował Cezary Nawrot. Zawieszenie było takie same jak te w poprzednich modelach. W Analogu nie było międzyosiowego mechanizmu różnicowego, napęd przenosiła mechaniczna pięciobiegowa skrzynia biegów z dodatkowym przełożeniem do jazdy terenowej i wbudowanym mechanizmem różnicowym.
Na Międzynarodowych Targach Poznańskich 30 kwietnia 1994 roku, zaprezentowano model "Analog 4". W sumie wyprodukowano 7 sztuk. Jeden z egzemplarzy posiadał silnik 1.9 diesla o mocy 90 KM, pozostałe sześć samochodów miało jednostki 1.6. Między samochodami nieznaczne były też różnice w wyglądzie, tylne światła pochodziły z Trucka, Tarpana, czy od Polskiego Fiata 125p kombi lub pick-up. Różniły się też tylne boczne drzwi, niektóre posiadały takie same jak w osobowych Caro lub też zakończone kątem prostym. Badania nad terenowym Polonezem wstrzymano, gdy nowym właścicielem FSO zostało południowokoreańskie Daewoo.
108
Stosowane silniki i wersje (na rok ′89): czterocylindrowe, chłodzone cieczą, wałek(i) w głowicy, umieszczone poprzecznie z przodu.
1300 CL: 1272 cm³; 40 kW (55 KM) przy 5200 obr./min; 97 Nm przy 3000 obr./min; st. spr. 9,5:1; 2 zawory na cylinder; Vmax = 149 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 17,2; spalanie l/100 km; (4 biegi): 7,5,
1600 CL, GL: 1595 cm³; 51 kW (70 KM) przy 5200 obr./min; 118 Nm przy 2700 obr./min; st. spr. 9:1; 2 zawory na cylinder; wtrysk lub gaźnik; Vmax = 160 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 14,2; spalanie l/100 km; (5 biegów): 7,8,
1800 CL, GL, GT: 1781 cm³, 66 kW (90 KM) przy 5250 obr./min; 142 Nm przy 3000 obr./min; st. spr. 9:1; 2 zawory na cylinder; wtrysk; Vmax = 173 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 11,8; spalanie l/100 km; (5 biegów): 8,0,
1800 GT: 1781 cm³, 79 kW (107 KM) przy 5400 obr./min; 157 Nm przy 3800 obr./min; st. spr. 10:1; 2 zawory na cylinder; wtrysk; Vmax = 184 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 10,6; spalanie l/100 km; (5 biegów): 8,4,
1800 GT 16V: 1781 cm³, 95 kW (129 KM) przy 5800 obr./min; 168 Nm przy 4250 obr./min; st. spr. 10:1; 2 wałki, 4 zawory na cylinder; wtrysk; Vmax = 196 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 9,3; spalanie l/100 km; (5 biegów): 8,7,
2000 GLi 16v: 1984 cm³, 100 kW (136 KM) przy 5800 obr./min; 180 Nm przy 4400 obr./min; st. spr. 10,8:1; 4 zawory na cylinder, 2 wałki; wtrysk; kod silnika 9a stosowany również w Corrado i Passat (spełniający normy ekologiczne np. dla Kalifornii),
1800 syncro CL, GT: 1781 cm³, 72 kW (98 KM) przy 5400 obr./min; 143 Nm przy 3000 obr./min; st. spr. 9,1:1; 2 zawory na cylinder; wtrysk; Vmax = 178 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 11,4; spalanie l/100 km; (5 biegów): 8,9, napęd na cztery koła,
1600 Diesel CL, GL: 1588 cm³, 40 kW (54 KM) przy 4800 obr./min; 100 Nm przy 2300 obr./min st. spr. 23:1; 2 zawory na cylinder; Vmax = 149 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 17,1; spalanie l/100 km; (4 biegi): 6,0,
1600 Turbo-Diesel CL, GL, GTD: 1588 cm³, 51 kW (70 KM) przy 4500 obr./min; 133 Nm przy 2500 obr./min; st. spr. 23:1; 2 zawory na cylinder; Vmax = 167 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 13,7; spalanie l/100 km; (5 biegów): 5,5,
1600 Turbo-Diesel Katalizator CL, GL: 1588 cm³, 44 kW (60 KM) przy 4500 obr./min; 110 Nm przy 2400 obr./min; st. spr. 23:1; 2 zawory na cylinder; Vmax = 149 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 17,1; spalanie l/100 km; (5 biegów): 6,0,
1600 Turbo-Diesel CL, GL, GTD: 1588 cm³, 59 kW (80 KM) przy 4500 obr./min; 152 Nm przy 2300 obr./min; st. spr. 23:1; 2 zawory na cylinder; Vmax = 167 km/h; przyspieszenie 0-100 km/h 13,7; spalanie l/100 km; (5 biegów): 5,7.
72
![Mazda RX-7 – Samochód Mazda RX-7 oficjalnie zaprezentowano w marcu 1978 roku. Było to auto sportowe, które charakteryzowało się bardzo niskim jak na tamte czasy współczynnikiem oporu powietrza Cx=0,36. We wszystkich modelach tego auta montowany był oryginalny silnik z tłokiem obrotowym skonstruowany według patentu Feliksa Wankla nazwany od jego nazwiska silnikiem Wankla. Pierwszy model RX-7 był wyposażony w silnik o pojemności 1146 cm³ (2x573cm³) porównywalną z pojemnością 2292 cm³ silnika konwencjonalnego. Początkowo był produkowany w dwóch wersjach silnikowych o mocy 95 KM i 105 KM. Od roku 1983 pojazd otrzymał nowy turbodoładowany silnik i elektroniczny system wtrysku paliwa. W roku 1985 pojawiła się druga generacja modelu RX-7 o pojemności 2x654 cm³ z turbodoładowaniem. Trzecia generacja tego modelu produkowana była od roku 1992. Zasadniczą wadą tego modelu było wysokie spalanie. Obecnie jego miejsce w Europie zajmuje nowy model sportowego coupe - Mazda RX-8.
Dane techniczne samochodu Mazda RX-7 (trzecia generacja)[edytuj]
Nadwozie 2-drzwiowe, 2-miejscowe
2-wirnikowy silnik Wankla z dwiema turbosprężarkami
Pojemność skokowa - 2 x 654 cm³
Moc maksymalna - 176 kW(239 KM) przy 6500 obr/min
Maksymalny moment obrotowy - 294 Nm przy 5000 obr/min
Stopień sprężania - 9,0:1
Skrzynia przekładniowa 5-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna
Hamulce przednie tarczowe wentylowane i tylne tarczowe
Ogumienie o wymiarach 225/50 ZR16
Długość/szerokość/wysokość - 429,5/175/123 cm
Masa własna pojazdu - 1320 kg
Prędkość maksymalna - 250 km/h
Zużycie paliwa - 16 l/100 km (dane testowe)](/uimages/services/motokiller/i18n/pl_PL/201205/1337030144_by_MatiG96.jpg?1337162847)
Dane techniczne samochodu Mazda RX-7 (trzecia generacja)[edytuj]
Nadwozie 2-drzwiowe, 2-miejscowe
2-wirnikowy silnik Wankla z dwiema turbosprężarkami
Pojemność skokowa - 2 x 654 cm³
Moc maksymalna - 176 kW(239 KM) przy 6500 obr/min
Maksymalny moment obrotowy - 294 Nm przy 5000 obr/min
Stopień sprężania - 9,0:1
Skrzynia przekładniowa 5-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna
Hamulce przednie tarczowe wentylowane i tylne tarczowe
Ogumienie o wymiarach 225/50 ZR16
Długość/szerokość/wysokość - 429,5/175/123 cm
Masa własna pojazdu - 1320 kg
Prędkość maksymalna - 250 km/h
Zużycie paliwa - 16 l/100 km (dane testowe)
49
W zależności od terenu, po którym się jeździ wyróżnia się kilka odmian off-roadu:
Off-road przeprawowy
odcinki tras danego rajdu lub imprezy podzielone na kilka klas (w zależności od specyfiki terenu oraz auta które ma brać udział w przejeżdżaniu danej trasy): -klasa turystyczna -klasa sport -klasa adventure -klasa extreme
Rock crawling
Uwarunkowania terenowe tras
Teren, na którym jest przygotowywana dana trasa ma kolosalne znaczenie dla doboru odpowiedniej klasy samochodu terenowego. Wyróżnia się pięć ogólnych terenów:
szosowe
szutrowe
piaskowe
błotne
kamieniste
wodne
Rajdy przeprawowe mają głównie charakter przepraw przez przeszkody różnego rodzaju (rzeki, doły błotne, koleiny, strome podjazdy i zjazdy)
Przygotowanie samochodu
Seryjnie produkowane samochody terenowe mogą brać udział w wielu off-roadowych rajdach. Organizatorzy zazwyczaj przygotowują dla nich trasy prowadzone po mniej wymagającym terenie. Aby pokonać najtrudniejsze trasy potrzebne jest odpowiednie przygotowanie samochodu, które obejmuje liczne modyfikacje.
39
Powstały dwie generacje auta:
Opel Frontera A (1991-1998)
Opel Frontera B (1998-2003)
Ilu mamy fanów tego pojazdu? ;)
45
44
Mój dziadek posiada takie 2 pojazdy niestety stoją i niszczeją...
ZiŁ-157 – radziecka 2,5-tonowa wielozadaniowa ciężarówka wojskowa. Produkowana w latach 1956-1962 przez zakłady ZiŁ. Była to standardowa ciężarówka w Armii Radzieckiej aż do 1979 roku. Dodam od siebie ze silnik to nie Diesel a Benzyniak ;)
31