Szukaj
Znalazłem 48 takich materiałów
Link do artykułu: http://www.wykop.pl/ramka/1862790/tor-wyscigowy-na-dachu-niezwyklej-fabryki-samochodow/
W źródle większa rozdzielczość.
- Różnicuje prędkości obrotowych każdej z osi;
- Przenosi momentu obrotowego z silnika na napędzane osie.
W przypadku tego typu w pełni mechanicznego dyferencjału większość charakteryzujących go wartości ustalana jest już w czasie produkcji zgodnie z wytycznymi zamawiającego:
- Prędkość reakcji
- Czas reakcji
- Moment obrotowy, w którym występuje włączenie lub rozpoczęcie działania mechanizmu
- Procentowy moment obrotowy, jaki może zostać przeniesiony przez mechanizm
- Podział momentu obrotowego dokonywanego przez mechanizm
- Maksymalny moment obrotowy, jaki może zostać przez mechanizm przeniesiony
Dość skomplikowana konstrukcja tego rodzaju mechanizmów różnicowych (wewnątrz w zależności od konstrukcji może znajdować się około dwadzieścia różnych kół zębatych) sprawia, że nie jest on rozwiązaniem tanim, za to posiada szereg niezaprzeczalnych zalet:
- Reaguje on niemal natychmiast na utratę przyczepności kół;
- Posiada liniową charakterystykę blokowania się;
- Jest częścią stałego napędu na cztery koła.
W normalnych warunkach drogowych rozkład momentu napędowego wynosi 50/50, ale w przypadku Audi Quattro może się on zmieniać w granicach: od 25/75 do 75/25 naprzód/tył.
Skrzynia biegów, mechanizm różnicowy i napęd osi umieszczone są w jednej wspólnej obudowie, stanowiąc jeden zespół mechaniczny, połączony z silnikiem jednym, stabilnym wałem napędowym. Połączenie obu układów mechanicznych w jeden zespół powoduje oszczędność przestrzeni oraz obniżenie masy pojazdu i kosztów produkcji, w samochodach sportowych pozwala także uzyskać - niezwykle ważny dla właściwości jezdnych - bardziej równomierny rozkład masy całego pojazdu na obie osie (sytuacja idealna, do której dążą konstruktorzy to: 50% masy samochodu na osi przedniej, 50% masy - na osi tylnej).
Zaletą, przyczyniającą się do uzyskania lepszego rozkładu mas pojazdu i obniżenia jego wagi, jest również możliwość zastosowania lżejszego wału napędowego, który nie musi przenosić momentu obrotowego powiększonego o redukujące przełożenie skrzyni biegów, zwłaszcza na pierwszym biegu.
Niektóre pojazdy z zastosowaniem układu Transaxle:
Starsze modele:
Alfa Romeo Alfetta, GTV (1 generacja, 1974–1986), Giulietta (Typ 116) (1977), 75, 90, SZ
DAF (wszystkie modele osobowe)
Ferrari 275
Ferrari 365 GTB/4 Daytona; 365 GTS/4 Daytona Spyder
Lancia Aurelia
Lancia Flaminia
Mercedes-Benz W196 (również otwarty 300 SLR i Uhlenhaut-Coupé)
Pontiac Tempest
Porsche 924, 944, 928, 968
Škoda Popular
Volvo 340/360
Pojazdy współczesne
Alfa Romeo 8C Competizione
Aston Martin V8 Vantage i DB 9
Cadillac XLR
Chevrolet Corvette (od C5)
Ferrari 456 GT, 550, 612 Scaglietti, 599 GTB Fiorano, California
Maserati Quattroporte, 3200 GT, Coupé GT i Spyder
Mercedes-Benz SLS AMG
Panoz Esperante GTR-1
Plymouth Prowler
Lexus LFA
Samochody w układzie Transaxle w nietypowych konfiguracjach:
Nissan GT-R, silnik z przodu, skrzynia biegów na tylnej osi, napęd 4x4
Bucher/Mowag Duro, silnik z przodu, skrzynia biegów na tylnej osi, napęd 4x4
Ford RS200, silnik centralny, odrębna skrzynia biegów na przedniej osi, napęd 4x4
‹ pierwsza < 1 2 3 4 5 > ostatnia ›