Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 710 takich materiałów

    Eddie Irvine

    Eddie Irvine – Edmund Irvine jr (ur. 10 listopada1965 w Newtownards) – brytyjski kierowca wyścigowy. Startował w Formule 1 w sezonach 1993-2002. Na początku ścigał się bez większych sukcesów w barwach zespołu Jordan. Potem startował przez 4 sezony w Ferrari i w tym okresie odnosił największe sukcesy w karierze – w sezonie 1999 zdobył tytuł wicemistrza świata. Po odejściu z Ferrari trafił do zespołu Jaguar Racing, gdzie startował do końca sezonu 2002. Z końcem tego roku zakończył karierę. Przez całą karierę wygrał 4 wyścigi (wszystkie wyścigi wygrał w swoim najlepszym sezonie w karierze, czyli w 1999). Znany jest też z licznych podbojów miłosnych m.in. ze związku ze znaną modelką Katie Price.

    Edmund Irvine jr (ur. 10 listopada1965 w Newtownards) – brytyjski kierowca wyścigowy. Startował w Formule 1 w sezonach 1993-2002. Na początku ścigał się bez większych sukcesów w barwach zespołu Jordan. Potem startował przez 4 sezony w Ferrari i w tym okresie odnosił największe sukcesy w karierze – w sezonie 1999 zdobył tytuł wicemistrza świata. Po odejściu z Ferrari trafił do zespołu Jaguar Racing, gdzie startował do końca sezonu 2002. Z końcem tego roku zakończył karierę. Przez całą karierę wygrał 4 wyścigi (wszystkie wyścigi wygrał w swoim najlepszym sezonie w karierze, czyli w 1999). Znany jest też z licznych podbojów miłosnych m.in. ze związku ze znaną modelką Katie Price.

    14 maja 2022, 10:53 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    0
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    0

    Jaguar XJR-15

    Jaguar XJR-15 – Supersamochód skonstruowany i wyprodukowany przez brytyjską firmę Jaguar we współpracy z TWR. Nadwozie zaprojektował Peter Stevens - stylista McLarena F1. Docelowo XJR-15 jako samochód supersportowy miał zrobić to samo na drodze co dokonał jego protoplasta Jaguar XJR-9LM na torze. Jaguar chciał tym modelem wejść na rynek, dominujących od lat Ferrari i Lamborghini. W roku 1984 po prezentacji Ferrari 288 GTO zaczęto równocześnie prowadzić pracę nad XJR-15 i XJ220. XJR-15 miał być przekształceniem XJR-9 w model drogowy. XJR-15 posiadał sześciolitrowe V12 o mocy 450 KM i momencie obrotowym 570 Nm zaprojektowane przez firmę TWR. Samochód osiągał prędkość maksymalną 307 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h zajmuje 3,1 s. W chwili swojego debiutu na rynku cena wynosiła ponad 960,000 $. Był wówczas najdroższym samochodem do czasu pojawienia się McLarena F1. W sumie wyprodukowano tylko 50 egzemplarzy.
    Supersamochód skonstruowany i wyprodukowany przez brytyjską firmę Jaguar we współpracy z TWR. Nadwozie zaprojektował Peter Stevens - stylista McLarena F1. Docelowo XJR-15 jako samochód supersportowy miał zrobić to samo na drodze co dokonał jego protoplasta Jaguar XJR-9LM na torze. Jaguar chciał tym modelem wejść na rynek, dominujących od lat Ferrari i Lamborghini. W roku 1984 po prezentacji Ferrari 288 GTO zaczęto równocześnie prowadzić pracę nad XJR-15 i XJ220. XJR-15 miał być przekształceniem XJR-9 w model drogowy. XJR-15 posiadał sześciolitrowe V12 o mocy 450 KM i momencie obrotowym 570 Nm zaprojektowane przez firmę TWR. Samochód osiągał prędkość maksymalną 307 km/h, a przyspieszenie 0-100 km/h zajmuje 3,1 s. W chwili swojego debiutu na rynku cena wynosiła ponad 960,000 $. Był wówczas najdroższym samochodem do czasu pojawienia się McLarena F1. W sumie wyprodukowano tylko 50 egzemplarzy.
    1 maja 2022, 21:45 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    1
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    1

    1969 Pontiac GTO Judge

    1969 Pontiac GTO Judge – Samochód sportowy typu muscle car klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Pontiac w latach 1964–1974. Druga generacja GTO została zaprezentowana po raz pierwszy w 1968 roku. W modelu z 1969 usunięto uchylane szyby, lekko zmodyfikowano grill oraz tylne światła, przesunięto stacyjkę z deski rozdzielczej na kolumnę kierownicy, kolor tarcz zegarów zmieniono ze stalowoniebieskiego na szary. Dodatkowo kierunkowskazy na tylnych błotnikach zostały zmienione z czerwonych w kształcie "V", przypominającego logo Pontiaca, na wzorowane na szerokim logo GTO. W 1969 roku wprowadzono do sprzedaży nowy wariant samochodu nazwany "The Judge". Według początkowej koncepcji, Judge miał być tańszą alternatywą dla GTO, miał się również stać poważną konkurencją dla zdobywającego rynek Plymoutha Road Runnera. Podczas rozwoju tego planu uznano jednak, że Judge będzie zbudowany z myślą o maksymalnych osiągach i sportowym wyglądzie. Różnice od standardowej wersji obejmują szersze opony, przekładnię Hurst, różne wzory i naklejki na całym nadwoziu oraz spojler na klapie bagażnika. Pontiac utrzymywał, że spojler oprócz funkcji estetycznej pomagał także w prowadzeniu samochodu przy dużych prędkościach, wytwarzał on małą aczkolwiek odczuwalną siłę docisku, przy codziennym użytkowaniu i przepisowej jeździe spełniał on jednak głównie funkcję wizualną. Początkowo Judge oferowany był tylko w jednym kolorze karoserii "Carousel Red," w późniejszych rocznikach dodano jednak możliwość pomalowania karoserii na dowolny kolor występujący w palecie dostępnych dla GTO barw. Do napędu użyto 6,6-litrowego V8 o mocy 366 KM i momencie obrotowym 603 Nm. Judge osiąga prędkość maksymalną 247 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 5,4 s.
    Samochód sportowy typu muscle car klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Pontiac w latach 1964–1974. Druga generacja GTO została zaprezentowana po raz pierwszy w 1968 roku. W modelu z 1969 usunięto uchylane szyby, lekko zmodyfikowano grill oraz tylne światła, przesunięto stacyjkę z deski rozdzielczej na kolumnę kierownicy, kolor tarcz zegarów zmieniono ze stalowoniebieskiego na szary. Dodatkowo kierunkowskazy na tylnych błotnikach zostały zmienione z czerwonych w kształcie "V", przypominającego logo Pontiaca, na wzorowane na szerokim logo GTO. W 1969 roku wprowadzono do sprzedaży nowy wariant samochodu nazwany "The Judge". Według początkowej koncepcji, Judge miał być tańszą alternatywą dla GTO, miał się również stać poważną konkurencją dla zdobywającego rynek Plymoutha Road Runnera. Podczas rozwoju tego planu uznano jednak, że Judge będzie zbudowany z myślą o maksymalnych osiągach i sportowym wyglądzie. Różnice od standardowej wersji obejmują szersze opony, przekładnię Hurst, różne wzory i naklejki na całym nadwoziu oraz spojler na klapie bagażnika. Pontiac utrzymywał, że spojler oprócz funkcji estetycznej pomagał także w prowadzeniu samochodu przy dużych prędkościach, wytwarzał on małą aczkolwiek odczuwalną siłę docisku, przy codziennym użytkowaniu i przepisowej jeździe spełniał on jednak głównie funkcję wizualną. Początkowo Judge oferowany był tylko w jednym kolorze karoserii "Carousel Red," w późniejszych rocznikach dodano jednak możliwość pomalowania karoserii na dowolny kolor występujący w palecie dostępnych dla GTO barw. Do napędu użyto 6,6-litrowego V8 o mocy 366 KM i momencie obrotowym 603 Nm. Judge osiąga prędkość maksymalną 247 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 5,4 s.
    26 kwietnia 2022, 21:04 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    Ferrari F40

    Ferrari F40 – Ferrari F40 - Samochód zadebiutował w 1987 roku, w którym firma Ferrari obchodziła swoje 40-lecie. Kompozytowe panele nadwozia wykonane zostały z wzajemnie ze sobą posklejanych włókien węglowych. Pod nadwoziem zamontowano rurową ramę przestrzenną, do której zamocowano silnik. Silnik to zmodyfikowana jednostka pochodząca od poprzednika, modelu 288 GTO. Ulokowana centralnie jednostka V8 była montowana ręcznie. Moc silnika zwiększały dwie turbosprężarki japońskiej firmy IHI. Napęd przekazywany był na oś tylną. W modelu F40 jedna z turbin pracowała w dolnym zakresie zaś druga włączała się na wyższych prędkościach obrotowych (od 5000 obr./min). W zawieszeniu zastosowano podwójne wahacze oraz spiralne amortyzatory. Prędkość maksymalna wynosiła 320 km/h. Ferrari F40 jest ostatnim modelem wyprodukowanym za czasów właściciela firmy, Enzo Ferrari. F40 jest obok Porsche 959, Jaguara XJ220, Lamborghini Diablo, McLarena F1 i Bugatti EB 110 jednym z charakterystycznych supersamochodów przełomu lat 80. i 90.
    Ferrari F40 - Samochód zadebiutował w 1987 roku, w którym firma Ferrari obchodziła swoje 40-lecie. Kompozytowe panele nadwozia wykonane zostały z wzajemnie ze sobą posklejanych włókien węglowych. Pod nadwoziem zamontowano rurową ramę przestrzenną, do której zamocowano silnik. Silnik to zmodyfikowana jednostka pochodząca od poprzednika, modelu 288 GTO. Ulokowana centralnie jednostka V8 była montowana ręcznie. Moc silnika zwiększały dwie turbosprężarki japońskiej firmy IHI. Napęd przekazywany był na oś tylną. W modelu F40 jedna z turbin pracowała w dolnym zakresie zaś druga włączała się na wyższych prędkościach obrotowych (od 5000 obr./min).

    W zawieszeniu zastosowano podwójne wahacze oraz spiralne amortyzatory. Prędkość maksymalna wynosiła 320 km/h. Ferrari F40 jest ostatnim modelem wyprodukowanym za czasów właściciela firmy, Enzo Ferrari. F40 jest obok Porsche 959, Jaguara XJ220, Lamborghini Diablo, McLarena F1 i Bugatti EB 110 jednym z charakterystycznych supersamochodów przełomu lat 80. i 90.
    20 kwietnia 2022, 13:14 przez Folley96 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    1
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    1

    Jaguar XJ220

    Jaguar XJ220 – Supersamochód skonstruowany i produkowany przez brytyjską firmę Jaguar w latach 1992-1994. XJ220 zbudowano z jednego powodu. Mianowicie chodziło o prędkość, Jaguar chciał się liczyć w superszybkim światku, dominujących od lat Ferrari i Lamborghini. W roku 1984 po prezentacji Ferrari 288 GTO zaczęto prowadzić pracę nad super-szybkim Jaguarem, którego nazwano roboczo "220", gdyż prędkość w milach jaką zakładano, że osiągnie będzie równa 220 mili na godzinę, czyli 352 km/h. Nad samochodem pracowano w weekendy i nazwano go później projekt "Sobota". XJ220 miał 3,5-litrowy 24-zaworowy silnik V6 Twin-turbo zaprojektowany przez firmę TWR, który generował moc maksymalną 542 KM i moment obrotowy 645 Nm. XJ220 był najszybszym samochodem na świecie. W 1992 roku na owalnym torze o długości 12,5 km w Nardo we Włoszech kierowca wyścigowy Formuły 1 Martin Brundle, prowadząc XJ220, rozpędził się do 341,7 km/h. Ustanowił on tym nowy rekord prędkości dla najszybszego seryjnego samochodu świata. Auto zaopatrzone było w katalizatory, które skutecznie redukowały moc maksymalną silnika o około 60 KM. Gdy pozbyto się katalizatorów, aby osiągnąć jeszcze większą prędkość, zwiększono maksymalne obroty silnika z 7200 do 7900 obrotów na minutę, Brundle wsiadł jeszcze raz, aby osiągnąć maksymalną prędkość 347,4 km/h i przekłada się na prędkość na prostej drodze równą ok. 357 km/h. Jesienią 1993 roku na tym samym torze pobił go, także angielski, McLaren F1, osiągając 371,4 km/h. Wyprodukowano zaledwie 281 z planowej produkcji 350 egzemplarzy tego modelu.
    Supersamochód skonstruowany i produkowany przez brytyjską firmę Jaguar w latach 1992-1994. XJ220 zbudowano z jednego powodu. Mianowicie chodziło o prędkość, Jaguar chciał się liczyć w superszybkim światku, dominujących od lat Ferrari i Lamborghini. W roku 1984 po prezentacji Ferrari 288 GTO zaczęto prowadzić pracę nad super-szybkim Jaguarem, którego nazwano roboczo "220", gdyż prędkość w milach jaką zakładano, że osiągnie będzie równa 220 mili na godzinę, czyli 352 km/h. Nad samochodem pracowano w weekendy i nazwano go później projekt "Sobota". XJ220 miał 3,5-litrowy 24-zaworowy silnik V6 Twin-turbo zaprojektowany przez firmę TWR, który generował moc maksymalną 542 KM i moment obrotowy 645 Nm. XJ220 był najszybszym samochodem na świecie. W 1992 roku na owalnym torze o długości 12,5 km w Nardo we Włoszech kierowca wyścigowy Formuły 1 Martin Brundle, prowadząc XJ220, rozpędził się do 341,7 km/h. Ustanowił on tym nowy rekord prędkości dla najszybszego seryjnego samochodu świata. Auto zaopatrzone było w katalizatory, które skutecznie redukowały moc maksymalną silnika o około 60 KM. Gdy pozbyto się katalizatorów, aby osiągnąć jeszcze większą prędkość, zwiększono maksymalne obroty silnika z 7200 do 7900 obrotów na minutę, Brundle wsiadł jeszcze raz, aby osiągnąć maksymalną prędkość 347,4 km/h i przekłada się na prędkość na prostej drodze równą ok. 357 km/h. Jesienią 1993 roku na tym samym torze pobił go, także angielski, McLaren F1, osiągając 371,4 km/h. Wyprodukowano zaledwie 281 z planowej produkcji 350 egzemplarzy tego modelu.
    18 kwietnia 2022, 19:43 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    0
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    0

    Ferrari F40

    Ferrari F40 – Supersamochód klasy średniej wyprodukowany przez włoskie Ferrari w latach 1987-1992. Samochód zadebiutował w 1987 roku, w którym firma Ferrari obchodziła swoje 40-lecie. Kompozytowe panele nadwozia wykonane zostały z wzajemnie ze sobą posklejanych włókien węglowych. Pod nadwoziem zamontowano rurową ramę przestrzenną, do której zamocowano silnik. Silnik to zmodyfikowana jednostka pochodząca od poprzednika - 288 GTO. Ulokowana centralnie jednostka V8 była montowana ręcznie. Moc silnika zwiększały dwie turbosprężarki japońskiej firmy IHI. Silnik wytwarzał moc maksymalną 478 KM. F40 osiąga prędkość maksymalną 325 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,5 sekundy. Napęd przekazywany był na oś tylną. Wyprodukowanych zostało 1310 egzemplarzy.
    Supersamochód klasy średniej wyprodukowany przez włoskie Ferrari w latach 1987-1992. Samochód zadebiutował w 1987 roku, w którym firma Ferrari obchodziła swoje 40-lecie. Kompozytowe panele nadwozia wykonane zostały z wzajemnie ze sobą posklejanych włókien węglowych. Pod nadwoziem zamontowano rurową ramę przestrzenną, do której zamocowano silnik. Silnik to zmodyfikowana jednostka pochodząca od poprzednika - 288 GTO. Ulokowana centralnie jednostka V8 była montowana ręcznie. Moc silnika zwiększały dwie turbosprężarki japońskiej firmy IHI. Silnik wytwarzał moc maksymalną 478 KM. F40 osiąga prędkość maksymalną 325 km/h i przyspiesza 0-100 km/h w 4,5 sekundy. Napęd przekazywany był na oś tylną. Wyprodukowanych zostało 1310 egzemplarzy.
    14 kwietnia 2022, 21:04 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    5
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    5

    Mitsubishi 3000GT VR-4

    Mitsubishi 3000GT VR-4 – Sportowy grand tourer produkowany przez japoński koncern Mitsubishi w latach 1990-2001. Na rynku japońskim sprzedawany pod nazwą GTO, lecz bardziej znana jest nazwa eksportowa - 3000GT. Samochód ten z niewielkimi zmianami w latach 1991-1996 sprzedawany był także na terenie Ameryki Północnej poprzez salony Chryslera pod nazwą Dodge Stealth. Nazwa GTO pochodzi od innego samochodu Mitsubishi, Galanta GTO, dwudrzwiowego hardtop coupe sprzedawanego na początku lat 70., stylizowanego na ówczesne amerykańskie muscle cars, wyposażonego w czterocylindrowe silniki rzędowe z napędem na tylną oś. W pierwszej generacji GTO, produkowanej w latach 1990-1993 Mitsubishi zastosowało wiele innowacyjnych technologii które miały polepszyć właściwości techniczne pojazdu, wśród nich znalazły się: napęd AWD, zmodyfikowany układ kierowniczy, system aktywnej aerodynamiki nadwozia w skład którego wchodziły samoregulujące się przednie i tylne spoilery, regulowany układ wydechowy i elektronicznie kontrolowany system zawieszenia (ECS). Druga generacja produkowana była w latach 1994-1996. Drugą generację modelu można łatwo rozpoznać poprzez nowy kształt przednich zderzaków oraz mniejszych, okrągłych lampach przeciwmgłowych. Możliwy był montaż kół o większych rozmiarach, zmodyfikowano boczne wloty powietrze oraz tylny zderzak. Zmieniono również wystrój wnętrza, samochód posiadał teraz na wyposażeniu podwójne poduszki powietrzne oraz ulepszony system klimatyzacji. Wszystkie silniki zmodyfikowano tak, że osiągają nieznacznie większy moment obrotowy. Wersja VR-4 otrzymała dodatkowo 6-biegową manualna skrzynię biegów Getrag. W latach 1995 - 96 w modelach 3000GT SL i VR-4 sprzedawanych na rynku amerykańskim dostępna była opcja zdejmowanego dachu. Samochody były modyfikowane przez firmę ASC z Kalifornii, dach mógł być zdejmowany lub zakładany za jednym przyciśnięciem guzika. Był to pierwszy tego rodzaju samochód sprzedawany na terenie Stanów Zjednoczonych od czasu Forda Skylinera z lat 1957-59, produkcję 3000GT w tej wersji zawieszono jednak po dwóch latach z powodu niskiego poziomu sprzedaży. W wersji VR-4 samochód posiadał sześciocylindrowy silnik DOHC 24v Twin-turbo o mocy 300 KM.
    Sportowy grand tourer produkowany przez japoński koncern Mitsubishi w latach 1990-2001. Na rynku japońskim sprzedawany pod nazwą GTO, lecz bardziej znana jest nazwa eksportowa - 3000GT. Samochód ten z niewielkimi zmianami w latach 1991-1996 sprzedawany był także na terenie Ameryki Północnej poprzez salony Chryslera pod nazwą Dodge Stealth. Nazwa GTO pochodzi od innego samochodu Mitsubishi, Galanta GTO, dwudrzwiowego hardtop coupe sprzedawanego na początku lat 70., stylizowanego na ówczesne amerykańskie muscle cars, wyposażonego w czterocylindrowe silniki rzędowe z napędem na tylną oś. W pierwszej generacji GTO, produkowanej w latach 1990-1993 Mitsubishi zastosowało wiele innowacyjnych technologii które miały polepszyć właściwości techniczne pojazdu, wśród nich znalazły się: napęd AWD, zmodyfikowany układ kierowniczy, system aktywnej aerodynamiki nadwozia w skład którego wchodziły samoregulujące się przednie i tylne spoilery, regulowany układ wydechowy i elektronicznie kontrolowany system zawieszenia (ECS). Druga generacja produkowana była w latach 1994-1996. Drugą generację modelu można łatwo rozpoznać poprzez nowy kształt przednich zderzaków oraz mniejszych, okrągłych lampach przeciwmgłowych. Możliwy był montaż kół o większych rozmiarach, zmodyfikowano boczne wloty powietrze oraz tylny zderzak. Zmieniono również wystrój wnętrza, samochód posiadał teraz na wyposażeniu podwójne poduszki powietrzne oraz ulepszony system klimatyzacji. Wszystkie silniki zmodyfikowano tak, że osiągają nieznacznie większy moment obrotowy. Wersja VR-4 otrzymała dodatkowo 6-biegową manualna skrzynię biegów Getrag. W latach 1995 - 96 w modelach 3000GT SL i VR-4 sprzedawanych na rynku amerykańskim dostępna była opcja zdejmowanego dachu. Samochody były modyfikowane przez firmę ASC z Kalifornii, dach mógł być zdejmowany lub zakładany za jednym przyciśnięciem guzika. Był to pierwszy tego rodzaju samochód sprzedawany na terenie Stanów Zjednoczonych od czasu Forda Skylinera z lat 1957-59, produkcję 3000GT w tej wersji zawieszono jednak po dwóch latach z powodu niskiego poziomu sprzedaży. W wersji VR-4 samochód posiadał sześciocylindrowy silnik DOHC 24v Twin-turbo o mocy 300 KM.
    9 kwietnia 2022, 22:00 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    7
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    7

    Ferrari 288 GTO

    Ferrari 288 GTO – Supersamochód produkowany przez włoską firmę Ferrari w latach 1984-1985, zaprezentowany podczas Geneva Motor Show w 1984 roku. Auto zostało stworzone pierwotnie z myślą o startach w grupie B rajdowych mistrzostw świata, jednakże nigdy w tejże grupie nie wystartowało. Likwidacja grupy B w związku z wypadkiem Toivonena spowodowała zatrzymanie produkcji 288, przez co powstało jedynie 277 sztuk tego samochodu. 288 GTO stylizowany przez Pininfarinę we współpracy z ekspertami Ferrari od aerodynamiki. Samochód posiada silnik V8 o pojemności 2,8 l, na co wskazuje nazwa. Silnik wytwarza moc 400 KM i pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 305 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 4,8 sekundy. W 1985 powstawała wersja Evoluzione – silnik generował moc 650 KM, pojazd przy masie własnej 940 kg miał osiągać prędkość 370 km/h.
    Supersamochód produkowany przez włoską firmę Ferrari w latach 1984-1985, zaprezentowany podczas Geneva Motor Show w 1984 roku. Auto zostało stworzone pierwotnie z myślą o startach w grupie B rajdowych mistrzostw świata, jednakże nigdy w tejże grupie nie wystartowało. Likwidacja grupy B w związku z wypadkiem Toivonena spowodowała zatrzymanie produkcji 288, przez co powstało jedynie 277 sztuk tego samochodu. 288 GTO stylizowany przez Pininfarinę we współpracy z ekspertami Ferrari od aerodynamiki. Samochód posiada silnik V8 o pojemności 2,8 l, na co wskazuje nazwa. Silnik wytwarza moc 400 KM i pozwala na osiągnięcie prędkości maksymalnej 305 km/h i przyspieszenia 0-100 km/h w 4,8 sekundy. W 1985 powstawała wersja Evoluzione – silnik generował moc 650 KM, pojazd przy masie własnej 940 kg miał osiągać prędkość 370 km/h.
    8 kwietnia 2022, 20:22 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    1
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    1

    Ferrari 599 GTO

    Ferrari 599 GTO – Samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2006–2012. Samochód został zaprezentowany na Geneva Motor Show w 2006 roku, zastępując popularny model 575M Maranello. Model 599 GTO powstał na bazie modelu 599XX, jako jego drogowy odpowiednik. W 599 GTO zamontowano 670-konny silnik V12, a maksymalny moment obrotowy wynosi 620 Nm. Według Ferrari samochód osiąga prędkość maksymalną 335 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,3 sekundy. Samochód powstał w limitowanej serii 50 sztuk, mając swoją premierę podczas Geneva Motor Show 2010.
    Samochód sportowy klasy wyższej produkowany przez włoską markę Ferrari w latach 2006–2012. Samochód został zaprezentowany na Geneva Motor Show w 2006 roku, zastępując popularny model 575M Maranello. Model 599 GTO powstał na bazie modelu 599XX, jako jego drogowy odpowiednik. W 599 GTO zamontowano 670-konny silnik V12, a maksymalny moment obrotowy wynosi 620 Nm. Według Ferrari samochód osiąga prędkość maksymalną 335 km/h i przyspiesza do 100 km/h w 3,3 sekundy. Samochód powstał w limitowanej serii 50 sztuk, mając swoją premierę podczas Geneva Motor Show 2010.
    8 kwietnia 2022, 20:34 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    4
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    4

    Donkervoort D8 GTO-S

    Donkervoort D8 GTO-S –
    31 marca 2022, 21:21 przez AwokadoOo (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    2
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    2

    Zobacz następne