Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation

    • Szukaj


     

    Znalazłem 52 takie materiały

    Bugatti EB110

    Bugatti EB110 – Poprzednik słynnego Veyrona.
    Poprzednik słynnego Veyrona.
    4 grudnia 2014, 0:24 przez Norbi97 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Głosów
    77
    (w tym negatywnych:
    4
    )
    jest moc
    73

    Bugatti to nie tylko Veyron

    Bugatti to nie tylko Veyron –
    29 listopada 2014, 3:06 przez Norbi97 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (6)
    Głosów
    156
    (w tym negatywnych:
    4
    )
    jest moc
    152

    Bugatti EB110 SS & Michael Schumacher

    Bugatti EB110 SS & Michael Schumacher –
    20 października 2014, 16:39 przez Italianiec (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    48
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    48

    Bugatti EB110

    Bugatti EB110 – Bugatti EB110 z nieco młodszym i szybszym bratem - Veyronem. Najszybszy samochód świata aż do zaprezentowania McLarena F1 w 1992.
    Bugatti EB110 z nieco młodszym i szybszym bratem - Veyronem.
    Najszybszy samochód świata aż do zaprezentowania McLarena F1 w 1992.
    30 sierpnia 2014, 10:21 przez Arturro67 (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)
    Źródło: http://www.switchimage.org/phlog/Im…
    Głosów
    18
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    18

    Kultowe samochody

    Kultowe samochody – Lamborghini Diablo – model sportowego samochodu produkowanego przez włoską firmę Automobili Lamborghini S.p.A. w latach 1990 - 2001. Przez cały okres produkcji sprzedano zaledwie 2903 egzemplarze. Diablo w 1990 roku był mianowany tytułem najszybszego samochodu świata, osiągnął on 325 km/h. Odebrał ten tytuł największemu rywalowi Lamborghini - Ferrari F40 i dzierżył ten tytuł od 1990-1991 roku, ciekawostką jest to, że zdołał poprawić rekord tylko o 1 km/h. W 1991 roku supersportowy Bugatti EB110 odebrał mu ten tytuł znacznie podnosząc poprzeczkę w kategorii prędkość maksymalna dla tego typu aut. Lamborghini Diablo (1990–1998) Diablo (1990-1998) Firma Lamborghini wprowadziła model Diablo w zastępstwie dla starzejącego się modelu Countach. Auto trafiło do sprzedaży 21 stycznia 1990 roku. Jego cena wynosiła wtedy 240 000 $. Czterdziestoośmiozaworowy silnik o pojemności 5,7 litra generował moc 492 koni mechanicznych (367 kW) oraz moment obrotowy wynoszący 580 Nm. Dzięki temu pojazd rozpędza się do 100 km/h w 4 sekundy, a jego prędkość maksymalna wynosi 325 km/h. Silnik V12 5,7 l (5707 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC Układ zasilania: wtrysk Średnica × skok tłoka: 87,00 mm × 80,00 mm Stopień sprężania: 10,0:1 Moc maksymalna: 499 KM (366,9 kW) przy 7000 obr/min Maksymalny moment obrotowy: 580 N•m przy 5200 obr/min Osiągi[edytuj | edytuj kod] Przyspieszenie 0-100 km/h: 4,09 s Prędkość maksymalna: 326 km/h
    Lamborghini Diablo – model sportowego samochodu produkowanego przez włoską firmę Automobili Lamborghini S.p.A. w latach 1990 - 2001. Przez cały okres produkcji sprzedano zaledwie 2903 egzemplarze. Diablo w 1990 roku był mianowany tytułem najszybszego samochodu świata, osiągnął on 325 km/h. Odebrał ten tytuł największemu rywalowi Lamborghini - Ferrari F40 i dzierżył ten tytuł od 1990-1991 roku, ciekawostką jest to, że zdołał poprawić rekord tylko o 1 km/h. W 1991 roku supersportowy Bugatti EB110 odebrał mu ten tytuł znacznie podnosząc poprzeczkę w kategorii prędkość maksymalna dla tego typu aut.

    Lamborghini Diablo (1990–1998)


    Diablo (1990-1998)
    Firma Lamborghini wprowadziła model Diablo w zastępstwie dla starzejącego się modelu Countach. Auto trafiło do sprzedaży 21 stycznia 1990 roku. Jego cena wynosiła wtedy 240 000 $. Czterdziestoośmiozaworowy silnik o pojemności 5,7 litra generował moc 492 koni mechanicznych (367 kW) oraz moment obrotowy wynoszący 580 Nm. Dzięki temu pojazd rozpędza się do 100 km/h w 4 sekundy, a jego prędkość maksymalna wynosi 325 km/h.

    Silnik
    V12 5,7 l (5707 cm³), 4 zawory na cylinder, DOHC
    Układ zasilania: wtrysk
    Średnica × skok tłoka: 87,00 mm × 80,00 mm
    Stopień sprężania: 10,0:1
    Moc maksymalna: 499 KM (366,9 kW) przy 7000 obr/min
    Maksymalny moment obrotowy: 580 N•m przy 5200 obr/min
    Osiągi[edytuj | edytuj kod]
    Przyspieszenie 0-100 km/h: 4,09 s
    Prędkość maksymalna: 326 km/h
    3 czerwca 2014, 10:01 przez Walder (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    9
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    9

    Bugatti EB110

    Bugatti EB110 – Bardzo urokliwe auto francuskiej firmy Bugatti wyprodukowane w ilości 126 sztuk. Kompozytowe panele nadwozia są wykonane z włókien węglowych, Kevlaru, Nomexu, wzajemnie ze sobą posklejanych żywicą epoksydową. Mimo zastosowania lekkich materiałów samochód ma znaczną masę wynoszącą 1620 kg w wersji GT. Wynika to z napędu na cztery koła. Pod nadwoziem znajduje się rurowa rama przestrzenna, do której zamocowano silnik. Silnik to 3.5 L jednostka V12 z 4 turbosprężarkami japońskiej firmy IHI wytwarzająca moc 560 KM. Centralny silnik zamontowany jest wzdłużnie. Napęd jest przekazywany na obie osie (4x4). Samochód ma bardzo dobre hamulce. Przy prędkości ponad 100 km/h potrafi się zatrzymać po niespełna 34 metrach. W 1992 roku zaprezentowano bardziej radykalną odmianę tego modelu, noszącą nazwę EB 110 SS (SuperSport). Moc wzrosła do 611 KM i prędkość maksymalna mocniejszej wersji wynosiła ponad 350 km/h. Od 1991 do 1992 EB110 był najszybszym produkowanym seryjnie samochodem świata do momentu zaprezentowania McLarena F1.
    Bardzo urokliwe auto francuskiej firmy Bugatti wyprodukowane w ilości 126 sztuk.
    Kompozytowe panele nadwozia są wykonane z włókien węglowych, Kevlaru, Nomexu, wzajemnie ze sobą posklejanych żywicą epoksydową. Mimo zastosowania lekkich materiałów samochód ma znaczną masę wynoszącą 1620 kg w wersji GT. Wynika to z napędu na cztery koła. Pod nadwoziem znajduje się rurowa rama przestrzenna, do której zamocowano silnik. Silnik to 3.5 L jednostka V12 z 4 turbosprężarkami japońskiej firmy IHI wytwarzająca moc 560 KM. Centralny silnik zamontowany jest wzdłużnie. Napęd jest przekazywany na obie osie (4x4). Samochód ma bardzo dobre hamulce. Przy prędkości ponad 100 km/h potrafi się zatrzymać po niespełna 34 metrach. W 1992 roku zaprezentowano bardziej radykalną odmianę tego modelu, noszącą nazwę EB 110 SS (SuperSport). Moc wzrosła do 611 KM i prędkość maksymalna mocniejszej wersji wynosiła ponad 350 km/h. Od 1991 do 1992 EB110 był najszybszym produkowanym seryjnie samochodem świata do momentu zaprezentowania McLarena F1.
    1 marca 2014, 23:02 przez fredixx (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (3)
    Źródło:

    tumblr

    Głosów
    30
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    30

    Twin Turbo a BiTurbo

    Twin Turbo a BiTurbo – Twin Turbo/Biturbo Twin Turbo/Biturbo odnosi się do turbodoładowanego silnika spalinowego, dla którego dwie turbosprężarki sprężają dopływające powietrze. Istnieją dwie powszechnie stosowane konfiguracje: równoległe Twin Turbo i szeregowe Biturbo. Równoległe Twin Turbo W tym rozwiązaniu w miejscu jednego dużego źródła doładowania stosuje się identyczne dwa mniejsze. Twin Turbo stosuje się zazwyczaj w silnikach widlastych, gdzie turbosprężarki są zasilane spalinami z osobnych rzędów silnika. Użycie dwóch mniejszych źródeł doładowania pociąga za sobą ich mniejsze momenty bezwładności, co pozwala na wcześniejsze osiągnięcie optymalnych obrotów wirników turbosprężarek i polepszenie reakcji samochodu na dodawanie gazu. W niewielkim zakresie opracowano również silniki z większą liczbą turbosprężarek, aby osiągnąć dalszą poprawę reakcji na dodawanie gazu. Doprowadziło to do zastosowania czterech turbosprężarek w samochodzie Bugatti EB110. Szeregowe Biturbo W tego typu rozwiązaniach tylko jedna turbina jest nieprzerwanie napędzana przez spaliny, a druga załącza się w chwili odpowiedniego zapotrzebowania na moc i napędza drugą sprężarkę. W tym czasie dwa źródła doładowania pracują według zasady równoległego Twin Turbo. Zaletą tej techniki jest to, że przy niskich obciążeniach całkowity strumień objętości spalin działa tylko na jedną turbinę, co poprawia współczynnik sprawności źródeł doładowania i zmniejsza turbodziurę. Dodatkową zaletą jest to, że większa turbosprężarka osiąga optymalną prędkość obrotową jeszcze zanim jest potrzebna. Natomiast wadą jest skomplikowany układ kanałów dolotowych i wylotowych. Przykładem wykorzystania tego rozwiązania jest Ford/PSA (DW12BTED4). Wielostopniowe turbodoładowanie Przy wielostopniowym doładowaniu powietrze jest sprężane przez szereg ustawionych obok siebie sprężarek. Są to zazwyczaj kombinacje sprężarek mechanicznych i turbosprężarek. Osiągnięte spręże mogą być sensownie wykorzystane tylko pod warunkiem znacznie obniżonego ciśnienia zewnętrznego, tak więc technika ta odgrywa rolę tylko przy rozwoju silników lotniczych.
    Twin Turbo/Biturbo

    Twin Turbo/Biturbo odnosi się do turbodoładowanego silnika spalinowego, dla którego dwie turbosprężarki sprężają dopływające powietrze. Istnieją dwie powszechnie stosowane konfiguracje: równoległe Twin Turbo i szeregowe Biturbo.

    Równoległe Twin Turbo

    W tym rozwiązaniu w miejscu jednego dużego źródła doładowania stosuje się identyczne dwa mniejsze. Twin Turbo stosuje się zazwyczaj w silnikach widlastych, gdzie turbosprężarki są zasilane spalinami z osobnych rzędów silnika. Użycie dwóch mniejszych źródeł doładowania pociąga za sobą ich mniejsze momenty bezwładności, co pozwala na wcześniejsze osiągnięcie optymalnych obrotów wirników turbosprężarek i polepszenie reakcji samochodu na dodawanie gazu. W niewielkim zakresie opracowano również silniki z większą liczbą turbosprężarek, aby osiągnąć dalszą poprawę reakcji na dodawanie gazu. Doprowadziło to do zastosowania czterech turbosprężarek w samochodzie Bugatti EB110.

    Szeregowe Biturbo

    W tego typu rozwiązaniach tylko jedna turbina jest nieprzerwanie napędzana przez spaliny, a druga załącza się w chwili odpowiedniego zapotrzebowania na moc i napędza drugą sprężarkę. W tym czasie dwa źródła doładowania pracują według zasady równoległego Twin Turbo. Zaletą tej techniki jest to, że przy niskich obciążeniach całkowity strumień objętości spalin działa tylko na jedną turbinę, co poprawia współczynnik sprawności źródeł doładowania i zmniejsza turbodziurę. Dodatkową zaletą jest to, że większa turbosprężarka osiąga optymalną prędkość obrotową jeszcze zanim jest potrzebna. Natomiast wadą jest skomplikowany układ kanałów dolotowych i wylotowych. Przykładem wykorzystania tego rozwiązania jest Ford/PSA (DW12BTED4).

    Wielostopniowe turbodoładowanie

    Przy wielostopniowym doładowaniu powietrze jest sprężane przez szereg ustawionych obok siebie sprężarek. Są to zazwyczaj kombinacje sprężarek mechanicznych i turbosprężarek. Osiągnięte spręże mogą być sensownie wykorzystane tylko pod warunkiem znacznie obniżonego ciśnienia zewnętrznego, tak więc technika ta odgrywa rolę tylko przy rozwoju silników lotniczych.
    13 grudnia 2013, 14:52 przez RoniNek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    13
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    13

    Bugatti EB110

    Bugatti EB110 –
    26 sierpnia 2013, 11:52 przez Chlodny (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    31
    (w tym negatywnych:
    6
    )
    jest moc
    25

    Bugatti EB110

    Bugatti EB110 –
    15 maja 2013, 18:07 przez patryko (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    47
    (w tym negatywnych:
    0
    )
    jest moc
    47

    Bugatti EB110

    Bugatti EB110 –
    27 lutego 2013, 18:57 przez Chlodny (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Głosów
    34
    (w tym negatywnych:
    7
    )
    jest moc
    27

    Zobacz następne