Momencik, trwa przetwarzanie danych   loading-animation
  • Szukaj


     

    Znalazłem 113 takich materiałów
    Odszedł od nas Sergio Pininfarina – Sergio Pininfarina urodził się 8 września 1926 roku. Jego prawdziwym nazwiskiem było Farina, które zmienił w 1961 roku na Pininfarina, co zatwierdził w specjalnym dekrecie Giovanni Gronchi, ówczesny prezydent Republiki Włoskiej.

Sergio był absolwentem inżynierii mechanicznej Politechniki w Turynie. Swoją wielką karierę rozpoczął w zakładzie Carrozzeria Pinin Farina w roku 1950, należącej do jego ojca. W 1960 roku przejął po nim obowiązki i rozpoczął kierownictwo firmą. W 1996 roku został szefem spółki po śmierci ojca.

Był on współprojektantem takich aut jak: 

1953 Ferrari 250
1954 Lancia Aurelia B24
1955 Alfa Romeo Giulietta
1957 Lancia Flaminia
1959 Ferrari 250 GT SWB
1963 Chevrolet Corvette Rondine
1964 Ferrari 275 GTS
1965 MGB GT
1966 Alfa Romeo 1600 Spider "Duetto"
1966 Fiat 124 Sport Spider
1967 Ferrari Dino 206
1968 Ferrari Daytona
1969 Peugeot 504 Cabriolet
1971 Ferrari Berlinetta Boxer
1971 Fiat 130 Coupe
1975 Rolls-Royce Camargue
1978 Jaguar XJ-S
1978 Jaguar XJ Spider
1979 Lancia Beta Montecarlo Turbo
1980 Pininfarina Pininfarina 2000 Spider / Pininfarina Azzurra / Pininfarina 2000 Spider Tributo Ferrari
1983 Alfa Romeo 33
1983 Peugeot 205
1984 Ferrari Testarossa
1987 Cadillac Allanté
1987 Ferrari F40
1987 Alfa Romeo 164
1987 Peugeot 405
1989 Ferrari Mythos
1992 Alfa Romeo GTV/Spider
1993 Ferrari F50
1993 Peugeot 306
1994 Fiat Coupé
1997 Peugeot 406 Coupé
1997 Ford Focus
1999 Mitsubishi Pajero
1999 Ferrari 360
2000 Daewoo Tacuma
2000 Ferrari 550 Barchetta
2002 Daewoo Nubira
2002 Ferrari Enzo
2003 Maserati Quattroporte
2005 Maserati Birdcage 75th
2006 Volvo C70
2006 Ferrari P4/5 by Pininfarina
2007 Ferrari 599 GTB Fiorano
2009 Ferrari 458 Italia

Pochylmy czoła przed tym wybitnym człowekiem. Pininfarina zmarł 3 lipca 2012 roku.
    Sergio Pininfarina urodził się 8 września 1926 roku. Jego prawdziwym nazwiskiem było Farina, które zmienił w 1961 roku na Pininfarina, co zatwierdził w specjalnym dekrecie Giovanni Gronchi, ówczesny prezydent Republiki Włoskiej.

    Sergio był absolwentem inżynierii mechanicznej Politechniki w Turynie. Swoją wielką karierę rozpoczął w zakładzie Carrozzeria Pinin Farina w roku 1950, należącej do jego ojca. W 1960 roku przejął po nim obowiązki i rozpoczął kierownictwo firmą. W 1996 roku został szefem spółki po śmierci ojca.

    Był on współprojektantem takich aut jak:

    1953 Ferrari 250
    1954 Lancia Aurelia B24
    1955 Alfa Romeo Giulietta
    1957 Lancia Flaminia
    1959 Ferrari 250 GT SWB
    1963 Chevrolet Corvette Rondine
    1964 Ferrari 275 GTS
    1965 MGB GT
    1966 Alfa Romeo 1600 Spider "Duetto"
    1966 Fiat 124 Sport Spider
    1967 Ferrari Dino 206
    1968 Ferrari Daytona
    1969 Peugeot 504 Cabriolet
    1971 Ferrari Berlinetta Boxer
    1971 Fiat 130 Coupe
    1975 Rolls-Royce Camargue
    1978 Jaguar XJ-S
    1978 Jaguar XJ Spider
    1979 Lancia Beta Montecarlo Turbo
    1980 Pininfarina Pininfarina 2000 Spider / Pininfarina Azzurra / Pininfarina 2000 Spider Tributo Ferrari
    1983 Alfa Romeo 33
    1983 Peugeot 205
    1984 Ferrari Testarossa
    1987 Cadillac Allanté
    1987 Ferrari F40
    1987 Alfa Romeo 164
    1987 Peugeot 405
    1989 Ferrari Mythos
    1992 Alfa Romeo GTV/Spider
    1993 Ferrari F50
    1993 Peugeot 306
    1994 Fiat Coupé
    1997 Peugeot 406 Coupé
    1997 Ford Focus
    1999 Mitsubishi Pajero
    1999 Ferrari 360
    2000 Daewoo Tacuma
    2000 Ferrari 550 Barchetta
    2002 Daewoo Nubira
    2002 Ferrari Enzo
    2003 Maserati Quattroporte
    2005 Maserati Birdcage 75th
    2006 Volvo C70
    2006 Ferrari P4/5 by Pininfarina
    2007 Ferrari 599 GTB Fiorano
    2009 Ferrari 458 Italia

    Pochylmy czoła przed tym wybitnym człowekiem. Pininfarina zmarł 3 lipca 2012 roku.
    5 lipca 2012, 6:48 przez Charakterek (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (1)
    Rajdówki – Subaru Impreza GC8 WRC
Peugeot 306 Maxi
    Subaru Impreza GC8 WRC
    Peugeot 306 Maxi
    18 kwietnia 2012, 20:59 przez hakaze (PW) | Do ulubionych | Skomentuj
    Audi Quattro Grupa B – Audi Quattro zadebiutowało 3 marca w 1980 roku w Genewie. Nad autem pracowano od lutego 1977. Wtedy to Ferdynand Piech, Jorg Bensinger, Hans Nedvidek i kilku projektantów z Audi zaczęło pracować nad rewolucyjnym sportowym wozem. Idea napędu na 4 koła zrodziła się podczas zimowych testów Audi 200 oraz Volkswagena Iltisa. Okazało się wówczas, że powolna terenówka radzi sobie lepiej w zimowych warunkach niż sportowa limuzyna ze 170 konnym silnikiem. Grupa inżynierów postanowiła zaadaptować napęd na 4 koła do auta osobowego. Powstał wówczas pierwszy prototyp opierający się na Audi 80 B1, wyposażony w układ napędu na 4 koła z Volkswagena Iltisa i silnik z Audi 200. Kolejny prototyp opierał się już na przygotowywanym do produkcji Audi 80 Typ 81 (B2). Po przeprowadzeniu testów i przekonaniu zarządu projekt dostał zielone światło i zlecono opracowanie nadwozia opierającego się na Audi 80. Pierwszym kierowcą testowym był Hannu Mikkola. Po krótkim teście skomentował możliwości wozu: „Właśnie doświadczyłem powiewu przyszłości. Ten samochód zrewolucjonizuje rajdy na zawsze”. Pierwszy prototyp określany był skrótem „A1” to: „Allrad 1” (czyli po prostu: „z napędem na wszystkie koła”). To samo oznaczenie nosiła potem pierwsza ewolucja rajdowa tego auta.
Auto zaprezentowane w Genewie technicznie opierało się na wielu elementach Audi 80 Typ 81, na jego bazie powstało również Audi Coupé typ 85. Audi Quattro nosiło wewnętrzne oznaczenie Typ 85, auto zewnętrznie wyróżniało się poszerzeniami nadkoli, szerokimi zderzakami, itp. Pod maską pracował silnik pięciocylindrowy z turbodoładowaniem, początkowo o pojemności 2.1l i mocy 200 KM. Był on rozwinięciem silnika znanego z Audi 200 5T Typ 43. Posiadał 10 zaworów i mechaniczny wtrysk paliwa. Audi Quattro z tym silnikiem rozpędzało się do 100km/h w 7.1s i osiągało prędkość maksymalną 222km/h. Auto było wyposażone w stały napęd na 4 koła z blokowanym centralnym i tylnym mechanizmem różnicowym. Pierwsza poważna modernizacja auta miała miejsce wraz z odświeżeniem gamy Audi 80 Typ81 pod koniec 1982 roku. Wówczas podwójne kwadratowe reflektory zastąpiono reflektorami zespolonymi i wprowadzono elektroniczne wskaźniki. Wcześniej zmieniono również układ sterowania blokadami napędów. W roku 1984 auto przeszło poważniejszą modernizację. Ponownie zmieniono atrapę chłodnicy i przednie reflektory, z tyłu zastosowano czarne lampy firmy Frankani, wprowadzono całkowicie nowe wnętrze oraz elektroniczne wskaźniki z systemem AutoCheck z syntezą mowy. Pod maskę trafił nowy pięciocylindrowy, turbodoładowany silnik o pojemności 2.2 o tej samej mocy. Poprawiła się elastyczność auta, teraz przyspieszenie do 100km/h zajmowało 6.7s. W roku 1987 wraz z wprowadzeniem nowej generacji napędu quattro do wszystkich pozostały modeli Audi również Audi Quattro wyposażono w układ napędowy z centralnym mechanizmem różnicowym typu Torsen i uruchamianą za pomocą przycisku blokadą tylnego mostu. Ostatnia poważna modernizacja auta miała miejsce w 1989, pod maskę trafił wówczas zmodyfikowany silnik 2.2 wyposażony w 20-zaworową głowicę, dysponujący mocą 220 KM. Audi Quattro 20V rozpędzało się do 100km/h w 6.3s i osiągało prędkość maksymalną 230km/h. W tej formie auto było produkowane do 1991 roku, a jego oficjalnym następcą zostało Audi Coupé S2 Typ 8B.


Audi Sport Quattro

Jest to skrócona wersja Audi Quattro. Została zaprezentowana w roku 1983 na potrzeby homologacji rajdowej grupy B. Dzięki krótszemu rozstawowi osi auto miało być bardziej zwrotne. Dla potrzeb homologacyjnych wyprodukowano ponad 200 sztuk. Poza krótszym rozstawem osi, auto wyróżniało się jeszcze szerszymi nadkolami, zmodyfikowanym przodem i maską, przebudowaną tablicą rozdzielczą. Pomimo krótkiego rozstawu osi auto było 4 osobowe. Pod maską pracował pięciocylindrowy silnik 2.1 z turbosprężarką i 20-zaworową głowicą osiągający moc 306 KM. Przyspieszenie od 0 do 100km/h zajmowało 4,9s, a prędkość maksymalna tego auta wynosiła 250km/h. Dostępny był tylko w kilku kolorach nadwozia: białym, czerwonym, zielonym, niebieskim, czarnym. Obecnie ceny rynkowe tego auta wynoszą ponad 100 tys. euro.

Rajdy samochodowe

Twórcom quattro od początku przyświecała myśl o rajdowym wykorzystaniu samochodu. Krótko po rozpoczęciu produkcji seryjnej odmiany, w styczniu 1981 pierwsza rajdowa wersja quattro wystartowała w austriackim Janner Rally od razu wygrywając w debiucie. W tym samym roku quattro zadebiutowało również w mistrzostwach świata, wygrywając z przewagą prawie sześciu minut pierwszy odcinek specjalny. Do takiej przewagi w większości przyczynił się napęd na cztery koła. Warto dodać, że to dzięki quattro w rajdach zaczęto stosować ów napęd. W 1984r. Hannu Mikkola wygrał rajd Portugalii za sterami Quattro A2 sponsorowanego przez HB. Można powiedzieć, że te dwa modele były swego rodzaju wstępem do rajdowej Grupy B.
    Audi Quattro zadebiutowało 3 marca w 1980 roku w Genewie. Nad autem pracowano od lutego 1977. Wtedy to Ferdynand Piech, Jorg Bensinger, Hans Nedvidek i kilku projektantów z Audi zaczęło pracować nad rewolucyjnym sportowym wozem. Idea napędu na 4 koła zrodziła się podczas zimowych testów Audi 200 oraz Volkswagena Iltisa. Okazało się wówczas, że powolna terenówka radzi sobie lepiej w zimowych warunkach niż sportowa limuzyna ze 170 konnym silnikiem. Grupa inżynierów postanowiła zaadaptować napęd na 4 koła do auta osobowego. Powstał wówczas pierwszy prototyp opierający się na Audi 80 B1, wyposażony w układ napędu na 4 koła z Volkswagena Iltisa i silnik z Audi 200. Kolejny prototyp opierał się już na przygotowywanym do produkcji Audi 80 Typ 81 (B2). Po przeprowadzeniu testów i przekonaniu zarządu projekt dostał zielone światło i zlecono opracowanie nadwozia opierającego się na Audi 80. Pierwszym kierowcą testowym był Hannu Mikkola. Po krótkim teście skomentował możliwości wozu: „Właśnie doświadczyłem powiewu przyszłości. Ten samochód zrewolucjonizuje rajdy na zawsze”. Pierwszy prototyp określany był skrótem „A1” to: „Allrad 1” (czyli po prostu: „z napędem na wszystkie koła”). To samo oznaczenie nosiła potem pierwsza ewolucja rajdowa tego auta.
    Auto zaprezentowane w Genewie technicznie opierało się na wielu elementach Audi 80 Typ 81, na jego bazie powstało również Audi Coupé typ 85. Audi Quattro nosiło wewnętrzne oznaczenie Typ 85, auto zewnętrznie wyróżniało się poszerzeniami nadkoli, szerokimi zderzakami, itp. Pod maską pracował silnik pięciocylindrowy z turbodoładowaniem, początkowo o pojemności 2.1l i mocy 200 KM. Był on rozwinięciem silnika znanego z Audi 200 5T Typ 43. Posiadał 10 zaworów i mechaniczny wtrysk paliwa. Audi Quattro z tym silnikiem rozpędzało się do 100km/h w 7.1s i osiągało prędkość maksymalną 222km/h. Auto było wyposażone w stały napęd na 4 koła z blokowanym centralnym i tylnym mechanizmem różnicowym. Pierwsza poważna modernizacja auta miała miejsce wraz z odświeżeniem gamy Audi 80 Typ81 pod koniec 1982 roku. Wówczas podwójne kwadratowe reflektory zastąpiono reflektorami zespolonymi i wprowadzono elektroniczne wskaźniki. Wcześniej zmieniono również układ sterowania blokadami napędów. W roku 1984 auto przeszło poważniejszą modernizację. Ponownie zmieniono atrapę chłodnicy i przednie reflektory, z tyłu zastosowano czarne lampy firmy Frankani, wprowadzono całkowicie nowe wnętrze oraz elektroniczne wskaźniki z systemem AutoCheck z syntezą mowy. Pod maskę trafił nowy pięciocylindrowy, turbodoładowany silnik o pojemności 2.2 o tej samej mocy. Poprawiła się elastyczność auta, teraz przyspieszenie do 100km/h zajmowało 6.7s. W roku 1987 wraz z wprowadzeniem nowej generacji napędu quattro do wszystkich pozostały modeli Audi również Audi Quattro wyposażono w układ napędowy z centralnym mechanizmem różnicowym typu Torsen i uruchamianą za pomocą przycisku blokadą tylnego mostu. Ostatnia poważna modernizacja auta miała miejsce w 1989, pod maskę trafił wówczas zmodyfikowany silnik 2.2 wyposażony w 20-zaworową głowicę, dysponujący mocą 220 KM. Audi Quattro 20V rozpędzało się do 100km/h w 6.3s i osiągało prędkość maksymalną 230km/h. W tej formie auto było produkowane do 1991 roku, a jego oficjalnym następcą zostało Audi Coupé S2 Typ 8B.


    Audi Sport Quattro

    Jest to skrócona wersja Audi Quattro. Została zaprezentowana w roku 1983 na potrzeby homologacji rajdowej grupy B. Dzięki krótszemu rozstawowi osi auto miało być bardziej zwrotne. Dla potrzeb homologacyjnych wyprodukowano ponad 200 sztuk. Poza krótszym rozstawem osi, auto wyróżniało się jeszcze szerszymi nadkolami, zmodyfikowanym przodem i maską, przebudowaną tablicą rozdzielczą. Pomimo krótkiego rozstawu osi auto było 4 osobowe. Pod maską pracował pięciocylindrowy silnik 2.1 z turbosprężarką i 20-zaworową głowicą osiągający moc 306 KM. Przyspieszenie od 0 do 100km/h zajmowało 4,9s, a prędkość maksymalna tego auta wynosiła 250km/h. Dostępny był tylko w kilku kolorach nadwozia: białym, czerwonym, zielonym, niebieskim, czarnym. Obecnie ceny rynkowe tego auta wynoszą ponad 100 tys. euro.

    Rajdy samochodowe

    Twórcom quattro od początku przyświecała myśl o rajdowym wykorzystaniu samochodu. Krótko po rozpoczęciu produkcji seryjnej odmiany, w styczniu 1981 pierwsza rajdowa wersja quattro wystartowała w austriackim Janner Rally od razu wygrywając w debiucie. W tym samym roku quattro zadebiutowało również w mistrzostwach świata, wygrywając z przewagą prawie sześciu minut pierwszy odcinek specjalny. Do takiej przewagi w większości przyczynił się napęd na cztery koła. Warto dodać, że to dzięki quattro w rajdach zaczęto stosować ów napęd. W 1984r. Hannu Mikkola wygrał rajd Portugalii za sterami Quattro A2 sponsorowanego przez HB. Można powiedzieć, że te dwa modele były swego rodzaju wstępem do rajdowej Grupy B.
    27 lutego 2012, 10:30 przez hakaze (PW) | Do ulubionych | Skomentuj (4)