Szukaj
Znalazłem 17 takich materiałów
Mikkola rozpoczął swoją karierę w 1963, jednak najważniejszym etapem dla Fina były lata 70 i 80. W roku 1979 został wicemistrzem świata, rok później powtórzył ten rezultat i na sezon 1981 przeniósł się do zespołu Audi. W pierwszych dwóch latach ścigania się za kierownicą Audi, Fin był trzeci w klasyfikacji, jednak w roku 1983 wywalczył swój jedyny tytuł w mistrzostwach świata. Mikkola został w zespole Audi do 1987 zdobywając po drodze jeszcze jedno wicemistrzostwo w 1984 roku, a na sezon 1988 przeniósł się do zespołu Mazdy. Zakończył karierę w 1991 roku, jednak jeszcze przez dwa lata zaliczał sporadycznie rajdy.
Hannu Mikkola wygrał w swojej karierze 18 rajdów zaliczanych do mistrzostw świata, w tym czterokrotnie Rajd Finlandii i czterokrotnie Rajd Wielkiej Brytanii.
30
16
Zlot Amerykańskich aut 2012.
W odpowiedzi na obrazek "Harley Davidson 1943" autora bleachkakas.
Jakby ktoś chciał, obrazki mam osobno w większej rozdzielczości, wiec mogę wrzucić.
16
Rozpoczęto budowę czołgu, ale nigdy jej nie dokończono. W planach miał być uzbrojony w dwa działa kalibru 280 mm (zamontowane w wieżyczkach użytych także w pancernikach typu Scharnhorst), pojedyncze działo 128 mm, osiem działek przeciwlotniczych Flak 38 kalibru 20 mm i dwa karabiny maszynowe MG 151/15 kalibru 15 mm. Po każdej stronie czołgu miały znajdować się po 3 gąsienice o szerokości 1,2 metra. Napęd miały stanowić dwa 24 cylindrowe silniki MAN V12Z32/44 o mocy 8500 KM lub osiem 20 cylindrowych silników Daimler-Benz MB501 o mocy 2000 KM każdy, aby osiągnąć wymagane 16000 KM potrzebne do poruszenia czołgu. Podstawowym uzbrojeniem miały być dwa działa 280 mm w wieżyczkach z krążowników -- jedna z wieżyczek została wyprodukowana przed ostatecznym zarzuceniem projektu, a następnie użyta w baterii dział nabrzeżnych w Norwegii.
W planach był także jeszcze większy projekt Landkreuzer P. 1500 Monster, również zarzucony we wczesnej fazie. Miała to być samobieżna wersja działa Schwerer Gustav (znanego także jako Dora) wyposażonego w armatę kalibru 800 mm.
Ze względu na olbrzymią masę i wielkość "Szczura" nie było możliwości praktycznego zastosowanie tego typu czołgu -- jego ciężar uniemożliwiałby pokonanie jakiegokolwiek mostu czy drogi, wielkość narażałaby na ataki lotnicze i miny. Byłby zbyt wolny w czasie operacji ofensywnych i podczas odwrotu. Jedynym możliwym wariantem użycia pojazdu byłoby wykorzystanie go jako ruchomej baterii nadbrzeżnej. Pojazd miałby poruszać się wzdłuż wybrzeża po specjalnie zbudowanej drodze i zwalczać okręty przeciwnika, jednak i w tej roli byłby narażony na ataki lotnicze i miałby nikłe szanse w pojedynkach artyleryjskich z licznymi, uzbrojonymi w ciężkie działa okrętami przeciwnika.
63
136
Już po ukończeniu szkoły rozpoczął w dniu 1 Kwietnia 1942 w Karmann pracę jako przeszkolony monter stali. Ze względu na wybitne osiągnięcia, został przeniesiony po roku w dziale technicznym i trenował tam jako rysownik. Był to człowiek, który miał ogromny wkład w ukształtowanie wyglądu, współczynnika aerodynamicznego samochodów, szeregu wzmocnień choćby w drzwiach. To min dzięki niemu samochody w tamtych latach były bezpieczne i miały odpowiednią dynamikę. Pracował m.in przy Garbusie Cabrio, Karmanie Ghia, Alfa-Romeo-Sprint-Coupe, pierwszym BMW-Coupe 2000CS, R 6, TR 2000, współpracował nad face liftem Volvo i Saaba. W późniejszych latach pracował w Osnabrück gdzie prowadził prace projektowe nad Vw Scirocco I, następie BMW-Coupe 633 oraz Vw Scirocco II. Do 1988 roku pracował w Osnabrück jednym z jego ostatnich projektów był Vw Corrado wg opinii współpracowników był to jego ulubiony projekt. Ostatnim projektem na którym się skupiał przez okres 8 lat był Vw Scirocco III. Osłony na nogi, system ABS czy wysuwający się spoiler przy prędkości 120 km/h poprawiający prowadzenie auta to tylko nie liczne jego zasługi!
William Schwebe stworzył bardzo bezpieczny samochód jakim był Vw Corrado doceniane po dzisiejszy dzień przez wielu miłośników marki Volkswagen.
43
Prace nad motocyklem rozpoczęto w 1940 r. w moskiewskiej fabryce "Iskra". Do końca roku prototyp przeszedł wszystkie próby, a w 1941 r. rozpoczęto produkcję pojazdu w fabryce rowerów w Moskwie oraz Charkowie. Produkcję M-72 uruchomiono także w Gorkim w fabryce "Krasnaja Etna". Po ewakuacji fabryki z Moskwy do Irbitu w tym mieście powstała fabryka motocykli, która w 1942 r. dostarczyła wojsku 1587 motocykli M-72. Były one używane przez cały okres wojny w jednostkach Armii Radzieckiej. W wyposażeniu polskiej 1 Dywizji Piechoty motocykle M-72 znalazły się od początku jej formowania. Używane były w dwóch wariantach: z wózkiem bocznym (na którym często montowano rkm DP ) lub bez wózka. Stosowane były do transportu, łączności, w pododdziałach regulacji ruchu, a także przez oficerów łącznikowych. W pododdziałach rozpoznawczych np. w 1 sbrozp. (samodzielny batalion rozpoznawczy) 1 Armii WP, oraz w 2 bmot. (batalion motocyklowy) 2 Armii WP stosowane były również, jako pojazdy bojowe. W służbie przetrwały do czasów powojennych.
Na zdjęciu przedstawiona maszyna z 1955r. 746 cm³. Moc 22–23KM
56
‹ pierwsza < 1 2
« poprzednia 1 2 następna »