Szukaj
Znalazłem 148 takich materiałów
rama: stalowa, podłużnicowa
kabina: dwumiejscowa z dodatkowymi miejscami po złożeniu leżanki, metalowa, typ 407, drzwi zawieszone na słupkach przednich
skrzynia ładunkowa: drewniana o wymiarach 4883 x 2290 x 600 mm, z metalowymi burtami
wymiary samochodu: długość - 7346 mm, szerokość: 2500 mm, wysokość 3000 mm (bez plandeki), rozstaw osi - 4100 mm, rozstaw kół: przednich - 2086 mm, tylnych - 1800 mm
masa własna: 6440 kg, ładowność: 8000 kg
dopuszczalna masa przyczepy: 14 000 kg
SILNIK
typ: SW680, czterosuwowy, górnozaworowy, wolnossący
liczba i układ cylindrów: 6, układ pionowy
pojemność skokowa: 11 100 cm
moc maksymalna: 200 KM (147 kW) przy 2200 obr./min
PRZENIESIENIE NAPĘDU
sprzęgło: suche, jednotarczowe
skrzynia biegów: ręczna, pięcioprzekładniowa plus bieg wsteczny, zsynchronizowana (II-V)
zmiana biegów: dźwignią obok fotela kierowcy
ZAWIESZENIE
przednia oś: sztywne, dwa półeliptyczne resory wzdłużne
tylna oś: sztywny most, dwa resory wzdłużne z resorami pomocniczymi
KOŁA, OGUMIENIE, HAMULCE
koła: 8.00 x 20", koła tylne bliźniacze
opony: 11.00 x 20"
hamulce: bębnowe, układ pneumatyczny, dwuobwodowy ze wspomaganiem
hamulec pomocniczy: ręczny, mechaniczny, działający na tylne bębny hamulcowe, dodatkowo hamulec silnikowy
16- i 20-zaworowe wersje turbo posiadały bardzo skuteczny dyferencjał Visco, który za zadanie miał wyeliminować podsterowność dręczącą samochody z przednim napędem. Dodatkowo, Coupé posiadało całkowicie niezależne zawieszenie.
W 1998 roku na rynek weszła limitowana wersja z bodykitem, zaciskami hamulców Brembo, elektrycznym rozrusznikiem na przycisk, sześciostopniową, manualną skrzynią biegów, rozpórką zawieszenia oraz fotelami Recaro. Każdy samochód z tej edycji specjalnej (LE) posiadał tabliczkę z indywidualnym numerem egzemplarza umiejscowioną na lusterku wstecznym. Początkowo Fiat planował wyprodukować tylko 300 egzemplarzy edycji limitowanej, jednakże ostatecznie doszło do produkcji 1200 egzemplarzy, co spowodowało spadek wartości tychże samochodów.
W 1998 roku podwyższono także moc maksymalną silnika 2.0 20V ze 147 do 154 KM, zaś wersja Turbo otrzymała elektryczny rozrusznik uruchamiany przyciskiem i sześciostopniową skrzynię biegów. Ponadto Fiat zaoferował wersję 2.0 Turbo Plus, który niemal niczym nie różnił się od wersji LE, poza drobnymi zmianami w wystroju wnętrza i brakiem unikalnego numeru na lusterku.
W 2000 roku Fiat zmodernizował wersję Turbo dodając nowe fotele, progi i alufelgi. W sierpniu 2000 roku oficjalnie zakończono produkcję Fiata Coupé, wyprodukowano łącznie 72 762 egzemplarze.
Silniki:
1.8 16V, R4, 131KM, 9,2s 0-100kmh, Vmax 205kmh
2.0 16V, R4, 139KM, 9,2s 0-100kmh, Vmax 208kmh
2.0 16V TURBO, R4, 190KM, 7.5s 0-100kmh, Vmax 225kmh
2.0 20V, R5, 147KM, 8,9s 0-100kmh, Vmax 212kmh
2.0 20V, R5, 154KM, 8,4s 0-100kmh, Vmax 215kmh
2.0 20V TURBO, R5, 220KM, 6,5s 0-100kmh, 250kmh
Występował jako 2-drzwiowy fastback, 3-drzwiowy hatchback, 5-drzwiowy hatchback i 3-drzwiowe kombi. Napędzany był czterocylindrowymi silnikami benzynowymi o pojemności 903 cm³ (47, 45 KM), 1049 cm³ (50 - 70 KM), 1301 cm³ (75 KM) i dieslem o poj. 1301 cm³ (45 KM). Napęd przekazywany był na koła przednie. Fiat 127 zastąpił model 850. Pierwsza generacja produkowana była w latach 1971 - 1977.
W 1977 roku model przeszedł modyfikacje i zmienił nieznacznie wygląd. Zmieniono linię tylnego bocznego okna, zastosowano plastikowe zderzaki, zmieniono pas przedni, maskę silnika i tylne lampy. W 1981 roku model przeszedł kolejne zmiany (pas przedni i tylny) i w tej postaci dotrwał do końca produkcji. Oficjalnie został zastąpiony przez Fiata Uno w 1983 roku. Fiat 127 produkowany był też w Hiszpanii jako Seat 127/Seat Fura i w Brazylii jako Fiat 147 (1976-1986) oraz montowany w Polsce jako Polski Fiat 127p.
Licencja na model 127 (z nadwoziem Autobianchi) została kupiona przez jugosłowiańskie zakłady Zastava, produkujące go do 2008 roku jako Yugo Koral.
Projekt "Alfy Romeo Montreal" powstał z okazji targów Expo ′67. Został zbudowany wspólnie z firmą projektową Bertone. Na początku nikt nie podejrzewał, że ten samochód trafi do produkcji seryjnej, jednak tak właśnie się stało. Wersja produkcyjna została zaprezentowana oficjalnie na Salonie Samochodowym w Genewie w 1970 roku. W produkcję tego modelu były zaangażowane trzy zakłady. Fabryka Alfy Romeo w Arese wykonywała wytłoczki nadwozia. Spawano i zgrzewano z nich nadwozie w zakładach Bertone w Caselle, były one następnie lakierowane w Grugliasco koło Turynu. Po czym w wysuszonych nadwoziach montowano wyposażenie wnętrza i akcesoria zewnętrzne. Tak skompletowane nadwozie przewożono do Arese, gdzie odbywał się montaż zespołów mechanicznych.
W 1971 wyprodukowano 668 egzemplarzy. Rekordowy wynik zanotowano w 1972 roku - 2377 sztuk. W 1973 nastąpiło załamanie rynku samochodów ekskluzywnych i sportowych, wywołane kryzysem energetycznym. Dlatego poziom produkcji spadł do kilkuset sztuk w skali rocznej. I tak powstało w 1973 - 302 szt., w 1974 - 205 szt., w 1975 - 323 szt., w 1976 - 23 szt., a w 1977 - 27 sztuk. Daje to łączną liczbę 3925 egzemplarzy.
Dane techniczne:
Silnik: V8 2,6 l (2593 cm³), 2 zawory na cylinder, DOHC
Układ zasilania: pośredni wtrysk paliwa Spica
Średnica cylindra × skok tłoka: 80,0 × 64,5 mm
Stopień sprężania: 9,0:1
Moc maksymalna: 200 KM (147 kW) przy 6500 obr/min
Maksymalny moment obrotowy: 255 N•m przy 4750 obr/min
Osiągi:
Przyspieszenie 0-100 km/h: 7,6 s (0-60 mph)
Prędkość maksymalna: 220 km/h.